Lika

Geen idee @Asterix. Weet van geen film...

Kan misschien ook hoor Pelle. Ik heb alleen geen rem en wel altijd 'zin in iets...'.

That's the way @Francoise....en doorrrrrrrr fijne dag!

Ik ga bio van Stephen Fry lezen. More fool me. Ook nogal wat verslavingen geloof ik. @Harp

@Pelle2 Omgekeerd kan ik ook hoor....! Koolhydraatarm. Grip op koolhydraten, Yvonne Lemmers. Ben daar 6 jaar geleden 25 kilo mee afgevallen. Lang vastgehouden, toen compleet losgelaten en alles er weer bij. Met eten ben ik net zo als met drinken. Nu gewoon vasthouden. En doorgaan. ik eet gedurende één maaltijd, één uur per dag wel koolhydraten. Pasta, fruit, chocoladepepernoten.... alles wat ik eventueel wil moet in dat uur in beperkte mate gecombineerd met koolhydraatarm. Het fijne ervan vind ik dat je suikerspiegel niet schommelt. Daardoor geen hongeraanvallen en zo houd ik het makkelijk vol. gaat uiteindelijk allemaal om de calorieen. En ik beweeg meer, maar door hielspoor ook weer niet te veel.... ik heb geen haast, maar voel me wat dunner beter. Ook goed voor mijn hielspoor....

Lastig, maar goed dat je het nu al weet!

Ja. Dank. Ik realiseer me dat dit ook een zeer verslavingsgerelateerd proces is.

Gezellig naar relatietherapie eerste sessie .....

Dank!!! Vandaag eerste keer therapie. Ik zie vele wegen die naar Rome leiden. Voor mij kan het ook betekenen dat ik uit de officiele liefdesrelatie stap en een andere relatie met mijn man heb. Misschien alleen woon. Misschien is er een opening om samen als liefdespartners verder te gaan. Dat wil hij. Ik niet nu. Maar we hebben vanochtend alweer fijn gepraat. Dat kunnen we en gunnen we elkaar weer.

Is het ook in de familie aanwezig?

Dank!!! Vandaag eerste therapiedag.

Wat een goed gevoel.

Wat ben ik trots!! Nooit gedacht dat het zou lukken, nu voelt het zo stevig. Gezien alle moeilijkheden en strubbelingen houd ik het nog maar even zo.....Op naar nog een jaar dus!

Ha mannen! @Suikertje wat een mooie berichten over je. Heerlijk. @jowan gaat het goed met je? een eerste jaar droog vandaag. Mooi.

92,7 en een jaar droog!

Ik denk dat we alcohol gebruikte om te vullen. Dus honger.....? Ja . Vullen van een gat en dempen en feest. Voor alles. Ik zelf voor vullen van een gat en verdoven van het voelen. Honger voel je hè?

Ik wou alleen dat het niet allemaal mijn leven was @lady jane....maar inderdaad. Ik ben dankbaar voor de reacties. @Etty mijn man onthoudt zich nu. Heeft Jellinek gedaan ( wist ik ook niet) tevergeefs. Ik heb een hard hoofd in een succesvolle aanpak door hem. Te veel 'verslavingspraat' naar mijn zin en nu geen directe actie. Hij heeft hele slechte ervaringen met allerhande therapiesoorten voor meerdere peoblemen die bij hem spelen. ik denk dat ik dat ook moeilijk vind. Dat ik de reden ben om nu wel in therapie te gaan. Merk dat ik weinig vertrouwen in mijn man heb. En hoewel ik mijn man graag mag, geen aantrekking meer voel. Maar misschien kan dat nog anders worden.

Dat lekker en knuffelbaar..... daar zit ik op slot. mijn man heeft daar geheel buiten mijn weten om een betaalde invulling aan gegeven de afgelopen jaren. En daarover gelogen tegen mij in die zin dat hij geen behoefte had aan knuffels en verder als ik daarom vroeg of een gesprek over voerde. Nu wel. Maar ik.niet. Weet ook niet waar ik dat weer vandaan zou moeten halen. Ben woest.

Dat is het Etty. Raak wederom! Ik ga verder onderzoeken. Dank, dank.... die verliefdheid is ook die pappa. Ja!! Ik voelde het, maar had geen woorden.

Dat herken ik!!! Het gevoel dat ik iets krijg dat andere mensen niet kennen. Leuk hè?

Bij elkaar blijven. Wat hem betreft was het allemaal niet zo erg. Kan alleen maar beter worden....

Ik probeer hem mee te nemen. Maar hij kan het niet volgen.

Tja, wat is wijsheid.... Even uit elkaar voelt voor hem als het begin van het einde. Ik heb morgen een belsafspraak met een hele goede vriendin. Maandag zie ik een andere. Hypnotherapie weer dinsdag.... Gevoelens over verbroken verliefdheid zitten ook nog dwars af en toe. Maar dat gaat wel lukken denk ik. Kwestie van afkicken. En dat kan ik! Soms denk ik de 'ware liefde' nu mis te lopen, maar dat is niet zo. Ik wil dat graag geloven. Lekker makkelijke ultieme ontsnappingsfantasie. Dus verbreken is het enige goede. Dat voelt echt zo. En ik zie nu wel hoe verliefdheid mijn gevoel van 'ik ben niet goed genoeg' en 'ik ben slecht' opheft. En het is natuurlijk heel prettig als 'iemand' dat voor elkaar krijgt... maar de sleutel zit in mezelf. Gisteravond heb ik voor het eerst een enorme woede op mijn man kunnen toelaten. Alles uitgesproken. Alles. Ook gevoeld. Tjee. Wat heb ik lang gevraagd om een knuffel, maar niet gekregen. Letterlijk. En nu...? Nu.... moet ik er maar alles aan doen? Nu wel? 1. Dat is boos. ik voel me ook enorm in de steek gelaten. Ik ben iemand die veel bevestiging nodig heeft. Dat moet ik mezelf natuurlijk kunnen gaan geven. Ik weet het, maar de afgelopen jaren was dat nog niet zo. Ik ben alleen maar weggeduwd. Ik begrijp mijn verdovingsdrang achteraf heel goed. Dat heb ik ook zelf gedaan. Ik ben er zo mee omgegaan. Niemand anders. Ik heb gevraagd, ben afgewezen en heb verdoofd.... kop in het zand. 2. In de steek gelaten. Daarnaast zit mijn man volop in al zijn eigen problematieken. En zijn verslaving. Ik heb mijn eigen lichaam 11 jaar uitgeschakeld. Het buitenland heeft mij laten ontwaken. Ik heb mezelf dat toe kunnen staan. Maar op basis van alles wat er ligt heb ik weinig vertrouwen in mij en mijn man om nog iets prettigs te kunnen ontwikkelen. Ik voel me niet veilig genoeg en niet geliefd genoeg. Geen gevoel van geborgdheid. 3. Gebrek aan vertrouwen . Tegen die achtergrond begrijp ik de drang naar verliefdheid heel goed. Moet er zelfs een beetje om glimlachen nu. Kan eindelijk met compassie naar mezelf kijken. Maar ik moet nu echt zelf gaan voelen en kijken. Dus dat ga ik doen. Ik heb voor het eerst wat vertrouwen in mezelf. Heeeeeeel voorzichtig. Ik heb bij mijn woede kunnen komen en mijn angst ging weg. Ik ben niet slecht omdat ik misschien het huwelijk ga verbreken. Ook geen slechte moeder. Zelfs uiteindelijk geen slechte echtgenote. Ik moet alleen wel heel zeker weten wat ik voel en wil. En vanuit die oprechtheid aan mezelf zal ik het beste voor iedereen kunnen handelen. Ook en juist voor mijn kinderen. Dat is mijn opdracht nu. Het voorbeeld van mijn eigen moeder is een vrouw met een woede ingehouden jegens haar man. Ongelukkig in haar huwelijk. Zichzelf wegcijferend. Het buitenland heeft met zoveel woorden gezegd niet zo te worden. Dat is inderdaad ook niet wat ik wil laten zien aan mijn dochters. -to be continued-

En een complete nieuwe dag! Maak er een mooie van Pelle. Met thee, ofzo...

Goedemorgen! Ben ik echt de eerste?