Ik vind het helemaal niet erg dat je schrijft wat je schrijft. De reden dat ik deel is natuurlijk de link met verslaving. Ik begrijp het.
Ik vind het alleen helemaal niet verleidelijk. Niets aan. Heb ook niet het gevoel dat ik iets verdoof, wegstop, ofzo. Eerder andersom. Ik ben nu in staat alles te bekijken wat er is. En hoe onhandig ook, dit kwam ook op mijn pad.
zaken die ik eerder niet onder ogen durfde te zien. Ook mijn relatie dus. En zolang we elkaar niet naar het leven staan dacht ik...ach, laat maar. Hoe erg kan het zijn? Voor de kinderen, scheiden is duur, je hebt wat aan mekaar etc. Al een paar jaar.
maar nu... tja wat nu. Tijd dus maar. En niet bang zijn. Voor mezelf.