Ai, ai, ai, wat ben ik bang!!! Bang. Zo verschrikkelijk bang. Voor afwijzing, boosheid.
Kan niet voelen. Denk ik. Vertroebeld door angst. Ik wil alleen maar dat ik lief gevonden word en dat alles goed komt. Ergens leef ik het leven van een heel klein kind volgens mij. Ik durf dit ook bijna niet op te schrijven. Ben regelmatig misselijk van de angst. Terwijl echtgenoot en ik nu juist ook hele goede gesprekken en echt contact hebben.
Gisteren had ik de heerlijkste avond sinds tijden. Met zijn 2-en lezend op de bank en af en toe pratend met elkaar. Echt in contact. Dat heb ik zo gemist.
Ik kan zo goed zien waarom ik dronk. Verdoven. Verdoven. Geen angst hoeven voelen. Geen pijn. Geen moeilijke keuzes.
Nu drink ik niet. Maar zien wat er komt. Dus ja Lady Jane, het was misschien een vervanging voor de drank deze droom/fantasie. Maar het is ook meer. Er is met deze persoon zo veel liefde mee gekomen. Veel wijsheid ook. En lichamelijkheid hoe gek het ook lijkt via de telefoon.
hele vreemde situatie.