Lika

83,3

Het is opvallend hoezeer De verdovingsreflex optreedt als ik moe ben en me te kort voel schieten of boos ben op mezelf. Gisteren toegegeven aan ijs. Kopen doe ik toch ook vaak. Oh ja, ik ging zwemmen. En opleiding vandaag.

Goedemorgen. Hup in de benen en zwemmen

Morgen om 07.00 uur al zwemmen... of il gek ben. Oh nee, héérlijk! Slaap lekker.

Ik had ook ontploffinkjes vandaag @Lieke7777. Uiteindelijk een bak ijs gekocht. Gek gedrag. Ik ben zielig, boos, dus mag ik... maar ach. Soms is het even zo.

Gevonden. Ga goed Nancy. Ik waardeer je bijdragen zeer. Dank je. Ik zal je missen.

Waar staat dat dan @LadyJane. Is het Nancy? Ik vind dat ook erg. Zal haar, @nancy, ik zal jou, enorm missen. Wil je iets toelichten? Ik.hoop heel erg dat het je goed gaat Toevoeging: ik vond je bericht @nancy. Alle begrip. Dank voor schrijven. Daar had ik veel aan en zal ik missen.

Blurrige dag vandaag. Nou ja. Niet erg. Maar ik liep steeds drie stappen achter. Vermoeiend. Morgen opleiding. Via Zoom. Ik vind het inspannend allemaal. En dan ook nog drie stappen achterlopen....aiaiai Kwam doordat dochter een een toets had verprutst. Dat speelt zich natuurlijk in huis af allemaal nu natuurlijk. Ze had niet meer kunnen nadenken en was van slag. En daardoor raakte ik van slag. Ik vind het moeilijk om mee om te gaan. Ik heb van allerlei emoties door elkaar heen. Werd ook boos op haar en wilde haar niet ongelukkig zien. Ben er net pas achter dat mijn boosheid waarschijnlijk te maken heeft met dat zij ongelukkig is. Op dat moment. Ik gooi alles opzij en ga iets met en voor haar doen. Lief en geïrriteerd en alles door elkaar. Pijnlijk om te zien en ik schaam me. Denk dat er zoiets aan de hand is. Voel me een heel klein kind en een heel slecht mens. Gemeen. -Als ik anders had gekund, had ik het wel anders gedaan- Volgende keer hoop ik het anders aan te pakken. Voor haar, voor mij. Pffff

Goedemorgen Zwemmen, werken

Precies alles. Ik ga slapen. Het was een goede dag. Ik eb wat weg van het werk. Vind het prettig, maar schrik er ook van. Niet te veel wegglijden in mijn eigen wereldje. Al vind ik dat helemaal fijn nu...

Klopt. Omdat we niet konden dealen met wat en hoe het leven is? En dat is geen fout van iemand. Maar dat iets nou eenmaal IS , de issigheid der dingen, daar zijn we als cultuur niet zo goed in.

Ja. ik denk dat je gelijk hebt. Ik kon dat niet helaas. Ik zag het ook niet toen de kinderen kleiner waren. Jammer. Maar óók dat, leren we al doende vaak.

Ik bedoelde niet dit voornamelijk bij school neer te leggen hoor @nancy. Het begint allemaal thuis. Het idee dat ongeluk, verdriet inherent is aan leven, mag in de maatschappij meer aandacht krijgen.

Snap ik man. Kan ik me voorstellen. Knuffel voor jou. Zorg goed voor jezelf.

Ja. Sommige dingen moet je zelf meemaken, maar dan nog, het weten dat je niet de enige bent (die bang, ongelukkig, eenzaam, depressief etc is) , het idee dat het je zomaar kan overkomen, dat je geen blaam treft, niet jouw schuld is, kan helpen denk ik. Je kunt het misschien herkennen. Ook misschien bij een ander. En daarmee in verbinding blijven. Een arm omheen slaan. Of je het nu zelf bent of de ander. Dat is zingeving wellicht, betekenisvol. Dat vult en geeft je iets. De bv IK (wil, heb recht) wat naar de achtergrond. Dat zou ik zeer waarderen.

Ja. Of in ieder geval zegt hij : "Streven naar het geluk als levensdoel is een vergissing. Streven naar zin en betekenis, daarentegen, is waar het leven om draait." (En dat maakt je vaak gelukkig) Wat mij betreft zou dit op school en thuis natuurlijk, daar begint het, geleerd mogen worden.

Mensen die depressie kennen, vechten al hard om zich gelukkig te voelen. We willen allemaal gelukkig zijn. Dat gunnen we elkaar ook. En hij (= psychiater) gelooft ze als ze zeggen niet gelukkig te zijn. En soms mag je even stoppen met zo hard te werken. Het lijkt soms alsof je niet hard genoeg werkt om je gelukkig te voelen. De erkenning dat dàt niet zo is, kan al helpend zijn. Zo lees ik het.

,Ik heb net dat boek van Dirk de Wachter gelezen. De kunst van het ongelukkig zijjn. Hij citeert een hoogleraar genetica en welzijn en die zegt dat je voor geluk genetische aanleg kunt hebben. De een moet harder werken om het te ervaren dan de ander. Dat gezegd hebbend en -dit voor ieder die maar hard werkt- gaat hij in op mensen in zijn praktijk. Soms zegt hij dat mensen niey altijs zo keihard hoeven te werken. Je màg je ook wel eens gewoon somber voelen. Want, zo zegt hij, als gevoeligheid je parten speelt, zou niet gevraagd mogen worden harder te werken voor je geluk. Ik vond dit bevrijdend te lezen. Misschien verwoord ik het niet helemaal goed, maar het raakt me.

Goedemorgen

Bij viel het heel erg mee.

Veel gedaan vandaag. Gezellige dag.hard gewerkt ook. Ik heb nu een aantal foto's van mezelf gemaakt om naar mijn moeder te sturen. Het valt me op hoe helder mijn blik is. Opeens zie ik een groot verschil. Ik ben 10 jaar geleden ook veel afgevallen. Maar mijn gezicht bleef vaak pafferig of met wallen. Nu zie ik hoe anders het is. Inmiddels met rimpeltjes en een bril, maar helder en alert zonder grauwsluier. Dàt was de drank dus óók.

Morning! Hup naar het zwembad.

Ha! Welkom terug.

Jij veel dank @Bob. Je houdt het bij. Zo fijn!!

En @Smaragd, fijn dat je broer er is.