Quinn

Nee, ik drink niet om stoerder, gevatter, wilder en losser te worden. Totaal niet zelfs. Ik drink (nee, niet op dit moment) om mijn gedachten stop te zetten, mijn hoofd uit te schakelen, gevoelens te dempen, rust te vinden en te slapen. Ben veel meer een stille alleen drinker dan een drinker in sociale omstandigheden. Drank gebruik ik wel om een deel van mezelf uit te zetten, ja, dat zeker. Even niet mezelf hoeven zijn, niet constant voelen hoe enorm ik tekort schiet, even niks. Ik haat mezelf. Niet omdat ik drink, maar om mezelf. Juist tijdens het drinken, als er maar genoeg in zit dan, wordt die haat minder, omdat de scherpe kanten dan verdoofd raken, alles wat zachter wordt. Ik wil niet nog meer met mezelf geconfronteerd worden, zeker niet die zelf zoals ik die zie. Misschien, ooit, als ik de mildheid en genuanceerdheid waarmee ik naar de wereld kijk, naar mezelf kan verplaatsen, wie weet, ooit... dat het leven an sich dan dragelijker wordt.

Wat een geschreeuw op de vroege ocht... o hell, het is al middag. Nou ja, schreeuw dan gerust.

Veel beginposts zijn misschien oud op leeftijd, maar er komt elke dag een flinke hoeveelheid aan nieuwe teksten bij. Hier wordt dagelijks sowieso gekletst en bijgepraat: http://forum.verslavingdebaas.nl/forum/9-ditjes-datjes-dagdraad/ Hoe gaat het met je?

Sterkte vandaag Lars

Dat was toen, dit is nu en vandaag ben ik anders. De verstandige helft in Mijn hoofd heeft een overwicht tegenover die andere. Die andere die zuipen wil en in een nachtelijk coma raken. Die andere die wil vergeten, verdringen en in lome toestand over een balkonhek wil hangen. Maar, omdat die verstandige helft alles strak in de hand houdt, gebeurt dat dus niet. Wij eten, omdat het gezond is. Wij drinken niet, omdat we daar geen maat in kunnen houden. Wij volgen leuke therapie methoden, want daar worden wij nog verstandiger van. Ik voel me verdreven, verbannen uit mijn eigen hoofd en mijn eigen lijf. Want Ik ben niet alleen maar verstandig. Ik wil ook helemaal niet alleen maar verstandig. Ik wil eruit, ik wil los, ik wil leven tot op de bodem van de beker, of, in mijn geval, tot op de bodem van de fles. Is dit nou vechten met mezelf? Of is degene die drinken wil, een externe vijand? Of is het, zoals hier wel wordt gezegd, beter om niet te vechten? Maar hoe doe je dat, niet vechten?

Ah joh basta, pleur op Niks mis met ontdekken dat je een mens bent, met ook soms een misser ertussen.

Vallen is niet erg, het is het opstaan dat er toe doet.

Tamelijk lompe vraagstelling zo Joy. En een vaag opduiken zo ineens ook? Meelezers zie je niet hè, dus voor mij ben jij dan weer onbekend. Droge afmelding luiden, welterusten.

Goed bezig jongûh

Wow Bor, best bizar ja. Hoewel ik het ook wel weer knap vind dat je die kamer nog herkent.

Wat? Geen schoenen? Hoe kun je nu van winkelen terugkomen zonder schoenen? Maar serieus, prima geslaagd. Hoop dat het ook gezellig was met je dochter op stap.

Don't kiss and tell Lieselot We zitten hier met taart, omdat dochter taart wilde maken. Wat er uiteraard op neer kwam dat ik taart maakte en zij beslag at.

Wat het biedt? Een alternatief voor een mooer op mn hoofd. Rust, slaap, verdoving, vergetelheid en weer een nieuwe ronde om van de kater af te komen. Maar ook ongeremdheid, onverschilligheid, agressiviteit, geruzie en black outs. Kwestie van afwegen wat het zwaarste weegt op elk moment. Kohtje schreef hier over een meester-slaaf verhouding, waar ik het uiteraard niet mee eens ben want niemand is mijn meester, maar zoiets maar dan anders dus.

Wakker, in zombiemodus op weg naar koffie Dagpact: jowan Lars Quinn

Bedankt Lars. Van een ander zou ik dat ook oprecht zo vinden, maar zelf, tja, van mezelf heb ik andere verwachtingen. Ik ken het zinnetje Gerrit, maar het ook gevoelsmatig eens zijn, is lastig. Want daarvoor lijkt drank op veel momenten nog te veel te bieden voor me. Meya, ik heb een paar dagen niet gedronken, maar er hoeft maar dìt te gebeureb of ik ben er weer. Stress inderdaad, spanning. Slecht omgaan met dus. Trots op mezelf Lieve? Niet gaan overvragen hè. Wat zijn er veel mensen due drinken dan toch, moeilijk. Kan er slecht naast zitten. Bedankt voor het ijs, dat gaat op. Als jij een exorcist was, huurde ik je bij deze in basta. Niet verder gedronken vandaag, wel vergeten te eten, dus ik werd tegen half tien liefdevol uitgekafferd en daarna voorzien van tosti's. Met melk iemand wil me gezond maken, brrr.

Emoties, zijn dat van die dingen die je eten kunt? Anders hoef ik ze niet.

Hé Claartje, kwam even kijken hoe het met je gaat. Je draadje leest zo dapper en voor grote delen vrolijk, het contrast met de huidige stilte lijkt zo groot.

Mooi schrijven is een valkuil. Zit ik al een paar dagen over na te denken, deels is het waar. Maar aan de andere kant, iets goed onder woorden brengen kan ook heel helpend zijn. Ben er nog niet uit, jij?

schuift een bak ijs met aardbeien en slagroom richting Lieve.

Voor mezelf sprekend? Omdat voelen zeer doet. Klein maakt. Kwetsbaar ook. Verdoven is een stuk veiliger.

Gesprek gehad, nu wachten totdat het geheel is besproken. Vrolijke vragenlijsten ingevuld, van die lijsten die ik onderhand kan dromen, maar okee, zonder (al te veel) commentaar weer ingevuld. En nu dus weer afwachten. Wanneer ik voor het laatst had gedronken, vroeg de dame. Vanochtend, zei ik eerlijk, ik kan slecht liegen op rechtstreekse vragen. Laat in de nacht, bedoel je? Ik knikte richting mijn lege bekertje koffie. Nee, zonet. Zoals ik al zei, ik ben slecht in liegen. Het was niet veel trouwens, gewoon, een scheut door de koffie, om de trillende handen en zenuwen stil te krijgen. Running over the same old ground And how we found The same old fears Willen is niet genoeg, ik moet het ook doen, dat veranderen, wil ik niet meer steeds tegen hetzelfde aanlopen. Ik moet het zelf doen, maar ik zal toch echt eerst moeten leren hoe dat eigenlijk moet, dat anders doen, anders omgaan met innerlijke demonen, angsten en kwellingen. Wish you were here Intussen voel ik me een ongelofelijke loser, dat ik het niet voor elkaar krijg, dat ik het niet alleen kan, dat gewoon niet drinken een te moeilijke opgave lijkt te zijn.

Ik heb de nacht maar gewoon gelaten, toch een stukje acceptatie! Enige trots inderdaad, want ik ben niet gaan drinken in de zoektocht naar slaap. Slaapdraadje nog niet gevonden, zoeken was niet mijn sterkste kant vannacht. Wel wezen hardlopen in het Sterrenbos, lekker rustig. Mocht ik wensen mee mogen nemen naar de time out, dan wordt de eerste gebak bij de koffie en de tweede wifi, deal?

Humeurig tot en met na weer zo'n slapeloze nacht, maar basta's woordkunst vrolijkt altijd wat op.

Op een gegeven moment heb je toch wel genoeg ijs gehad, blijkbaar. Wat best gek is, gezien de mateloosheid. Wat dan te doen? Heb nu een tosti in de oven liggen, ook best een idee. Op dit soort momenten ben ik best blij met mijn absurde spijsvertering, er zijn extra kilo's welkom. Maar toch, kan ook moeilijk de hele nacht tosti's eten. Misschien straks een stuk om, misschien is dat slaapverwekkend genoeg.