Ziza

Hoi Charlie, Ik kan mij herinneren dat ik toen ik nog dronk en gebruikte mijn partner een aantal malen telefonisch mededeelde dat ik er een eind aan ging maken... omdat ik mijzelf zo rot en verloren voelde ... zo eenzaam en reddeloos... dat ik keihard door de telefoon schreeuwde dat ze mij niet begreep , mij behandelde als een klein kind en geen respect voor me had...en vervolgens de telefoon er op gooide en niet meer opnam...en natuurlijk als ik mijn telefoon aanzette en zag dat ze NIET had gebeld belde ik haar weer om te zeggen dat het haar zeker niks kon schelen en ging ik weer los... Ook ben ik een aantal malen van huis gegaan op een manier waar de honden geen brood van lustten... Schreeuwend , tierend en met piepende banden door de straat wegreed...(waarop mijn partner terecht werd gewezen door een buurvrouw wat er in hemelsnaam aan de hand was). Wat ik mij nu ook herinner is dat ik ook op een ochtend langs wilde komen om de kids te zien (en toen woonden we al apart) na zo een telefonische tirade de nacht er voor... ze wilde mij niet zien en ik begon natuurlijk te mekkeren dat ik het recht had om mijn kids te zien en reed naar hun huis terwijl zij mij huilend smeekte niet te komen omdat ze bang was voor mij... toen ik aankwam zag ik ze wegrijden en ben ik ze gaan achtervolgen... en maar bellen want ze moest stoppen natuurlijk...heeft ze uiteindelijk niet gedaan en ben ik gestopt met er achter aan rijden... Je vraagt je misschien af waarom ik dit schrijf... de reden is dat ik kan identificeren met hetgeen je schrijft en gedaan hebt...ik ben ook geweest waar jij bent geweest... misschien waren de omstandigheden anders en hadden we diverse redenen om tot ons gedrag te komen...maar de gemeenschappelijke noemer is PIJN.... pijn om te leven , schaamte , reddeloos voelen , schuldig voelen , minderwaardig voelen etcetc...en drinken en gebruiken was de oplossing voor die gevoelens en gedachten...komt voor mij bij dat ik zo in een tunnelvisie leefde dat ik ook geen andere oplossingen had dan wat ik had...drank en drugs...en die heb ik gelukkig altijd nog geprefereerd boven zelfmoord... En natuurlijk heb ik er zat vaak mee gedreigd en hiermee anderen de stuipen op het lijf gejaagd maar was altijd te bang om het uit te voeren...echter er zijn wel gasten die ik kende die het gedaan hebben... Vlak voordat ik opgenomen zou worden in een kliniek reed ik over de A12 en kreeg opeens het idee om mijn auto met 100 km/u in de vangrail te rijden... ik wilde niet dood maar gewoon rust... en ik fantaseerde verder dat ik absoluut niet wilde dat er andere mensen in dat ongeluk betrokken zouden worden want zo nobel was ik ook wel weer (niet beseffende dat als ik het gedaan had de politie had moeten aanbellen om mijn partner in te lichten e.d. maar zover kwam ik niet met nadenken)... Hier ben ik zelf ook enorm van geschrokken een uur later dat ik dit toen allemaal aan het bedenken was... het heeft mij echter nooit tegengehouden om alcohol en drugs te gebruiken... Wat ik hiermee ook wil zeggen Charlie ; je bent niet alleen behalve als je dat kiest... Ook niet op dit forum... Het is absoluut niet belangrijk wat anderen van je vinden ; als je daar op moet leven kun je gelijk wel stoppen want er lopen altijd mensen rond die jou niet leuk vinden... en ja dat is lastig en ik heb best wel wat moeten doorstaan maar het gaat mij steeds beter af om mij juist te te omringen met gelijkgestemden en mensen die het goed met mij voor hebben... ook is dat in eerste instantie oncomfortabel maar juist daar ligt de weg om te groeien...en met de rest heb ik in die zin weinig te maken behalve dat ik mij zo vriendelijk en behulpzaam mogelijk probeer op te stellen... En ja ik vind bij tijd en wijle sommige mensen die hier schrijven uitermate irritant en totale wartaal uitslaan (let op zowel nuchter als onder invloed) en net zoals Albertina schrijft dan schrijf ik dan een stukje om het te lezen en vervolgens te deleten... want wat is het nut om te gaan reageren op iemand die tussen de regels door gaat lezen , dingen uit het verband trekt of zelfs regelrecht dingen schrijft die ik of anderen niet geschreven hebben...ik kan daar niets mee...en het is uiteindelijk mijn probleem en verantwoording niet...Voor mij is het goed om te kijken waarom ik mij dat zo aantrek en de oefening is vervolgens niet reageren... en het bespreken van wat er met mij aan de hand is...met iemand prive zonder te roddelen over die persoon... "Whenever i am disturbed no matter what the cause there is something wrong with me" ... Wat ik zoals nog stuitender vind op dit forum is als twee mensen met elkaar in gesprek zijn (lees berichtjes plaatsen gericht aan een bepaalde persoon) dat er een derde bijkomt die alles op zichzelf gaat betrekken en kritiek gaat lopen geven terwijl hem of haar niets gevraagd is !! en hoewel iedereen op dit froum mag schrijven en reageren wat hij/zij wil ik wil van sommige mensen wel eens zien als het een echt gesprek zou zijn tussen twee mensen of ze ook de onbeleefdheid zouden hebben om er ongevraagd doorheen te snateren als een self-obsessede kip zonder kop....Respect begint volgens mij met beleefdheid...ook hier... Maar ik kan zoveel vinden en ik doe het zelf ook misschien wel hahahaha En wat ik vind is echt niet zo boeiend... The point is Charlie... ga om met de mensen die je willen helpen en een oplossing hebben of in ieder geval er aan werken... weggaan heeft geen zin... als je niet hier door dat probleem komt dan bestaat er een grote kans dat waar je ook gaat je op hetzelfde probleem stuit... En wat ik altijd in mijn achterhoofd hou is dat er zieke mensen op dit forum schrijven. Normale mensen schrijven hier niet en als ze dat wel doen zouden ze pas echt ziek zijn hahaha...(grapje) Mensen met geestelijke en emotionele problemen (net zoals ik) en hoe serieus kan dat soms zijn ? Dit forum is voor mij een goede oefening in tolerant zijn... en dat is best lastig soms... Maar ik blijf mijn best doen... Ik wens je veel succes met wat je ook doet en misschien tot later...

Hoi CPAS, Ik doe alleen mijn best net zoals jij dat doet... en ach ja ieder zijn of haar stijl... Mijn uitgangspunt is het delen van mijn eigen kracht , ervaring en hoop met anderen. En ja ik maak mij soms ook schuldig aan het geven van adviezen/tips... ik ben ook nog steeds aan het leren schrijven en helpen... En ja ik weet niet wat goed is voor iemand anders...klopt helemaal... En over God en Hogere Macht ga ik niet met jou discussieren want ten eerste is het persoonlijk... want als ik praat over mijn Hogere Macht heb je echt geen idee wat dat is want het MIJN invulling daarvan en ten tweede zijn we allebei niet gekwalificeerd om in diepte hier over te praten want we weten toch allebei te weinig over dit onderwerp... Oke ik ga slapen... Welterusten iedereen en tot een volgende keer...

Hoi Sneeuwwitje, Je hebt helemaal gelijk dus daarom zorg ik er voor dat ik buddies heb... Dat is wat ik kan doen... toevallig had ik het er vanavond nog over met iemand als zoiets zou gebeuren... En ik heb de de afgelopen jaren ook minder prettige dingen meegemaakt... neefje van 27 overleden door auto-ongeluk , mijn eigen broertje naar de klote zien gaan als gevolg van verslaving en die nu dan ook in een kliniek zit , mijn moeder die er slecht aan toe is en blijft ontkennen ; zij heeft een eet-verslaving , gasten die ik sponserde die nu weer in een crack-house zitten om een paar dingen te noemen... toch is drank en drugs nooit in mij opgekomen... wel verdriet , boosheid en frustratie maar door er over te praten emt bijvoorbeeld mijn sponser en mijn support-groep en te bidden en anderen te helpen als ik mijzelf klote voel kom ik daar doorheen... Vandaag is mijn leven geen ik-ding maar een wij-ding... En natuurlijk kan ik ook weer gaan drinken en gebruiken...niemand weet wat er gaat gebeuren...maar ik ben er niet bang voor en ben er ook niet mee bezig... Ik heb geleerd dat mijn nuchter blijven afhangt van mijn geestelijke conditie... als ik die verwaarloos geloof ik best dat ik er aan zal gaan...en dat is hoe de 12 stappen voor mij werken...

Sneeuwwitje, Ik heb persoonlijk het gevoel dat mijn Hogere Macht niet alleen naast mij staat in de persoon van anderen maar dat ie ook van binnen zit... Maar we ervaren allemaal dat op onze eigen manier... Een tijdje geleden was er een van de AA gasten die zijn ex-vrouw verloor aan kanker in een rap tempo... En ze hadden twee kids , gescheiden en hij was net 6 maanden nuchter... ten eerste het nieuws dat zijn ex snel zou sterven en ten tweede stonden er twee kids aan de deur toen hun moeder het ziekenhuis inging...die hij moest gaan verzorgen... Hij heeft niet gedronken of gebruikt... wat hij heeft gedaan was gelijk bellen en om hulp vragen , veel bidden en naar meetings gaan...hij vertelde later dat hij zich ook afvroeg "waarom?" maar al snel begreep dat het antwoord op die vraag minder belangrijk was dan hoe hij clean en nuchter kon blijven...en dat het niet om hem draaide maar om hoe hij zijn kids kon steunen in deze situatie... Als hij namelijk was teruggevallen hadden de kids nu in een opvangtehuis gezeten... Deze gast is nog steeds nuchter en een blije gast om te zien...en met zijn kids gaat het goed.. En ik hoop dat ik zijn voorbeeld kan onthouden mocht mijzelf zoiets overkomen...

O ja Houtje, Je leest Marianne Williamson... pak haar boek en lees elke dag een stukje en schrijf erover op het forum...doe zoals zij... waarom niet ? probeer haar suggesties op te volgen en als je wilt heb ik nog wel een paar goede boeken van haar... de truc is aktie... om hetgeen zij schrijft in praktijk te brengen...

Hoi allemaal, Houtje, wat een trieste familie-omstandigheden. Gecondoleerd met je zwager. En ja je hebt gedronken en ik hoop dat je de draad weer oppakt. Wat ik ook treurig vind om te lezen lieve Houtje is dat je jezelf de vraag stelt ; "waarom?" , "Hoe is dit mogelijk?"... want je bent best lang bezig om ADB te zijn en over het algemeen gaat het je aardig af. Je hebt een druk leven , je zorgt voor je kids , runt een huishouden en doet vrijwilligerswerk...petje af.. Maar als je niet weet waarom je drinkt dan kun je het ook nooit oplossen... Je kunt niet iets beantwoorden als je de vraag niet weet en alleen maar het symptoom (=drinken) bestrijdt... De reden waarom ik dronk en gebruikte was voor het effect...niets meer en niets minder... De eerste stap van de 12 stappen is "We gaven toe dat we machteloos waren over alcohol - en dat ons leven was onhanteerbaar geworden". Deze stap bestaat uit twee gedeelten...twee problemen... Het eerste probleem is machteloos over alcohol... wat betekent dat eigenlijk ? Dit wordt uitgelegd aan de hand van het BB door te stellen dat we gedreven worden door een obsessie (lees gremlins) voor drinken ... voor mij betekent dat dat ik constant (lees dagelijks) werd geplaagd door gedachten om te gaan drinken en gebruiken en dat maakte mij knettergek en ik kon die gedachten alleen maar laten stoppen door er aan toe te geven...(en natuurlijk na het toegeven aan de obsessie komen gedachten als mijzelf schuldig voelen , een loser voelen etc...) en als ik een maal begon kon ik ook niet meer stoppen (het fysieke gedeelte)...ik moest meer en meer...en weer dronken en stoned en de volgende ochtend spijt en het voornemen om te stoppen en hups dezelfde dag komt de obsessie weer tevoorschijn en ik ben weer aan de rol...dag in , dag uit... welnu als ik constant gekweld wordt door zulke gedachten en ik kan de eerste daardoor niet laten staan en als ik dan de eerste neem en niet meer kan stoppen hoe groot de noodzaak ook is dan ben ik machteloos over alcohol... Ik heb totaal geen wilskracht nodig vandaag om niet te drinken of te gebruiken... die wilskracht schoot mij mij altijd mijlen tekort...en ik gebruikte het ook op de verkeerde manier... Het tweede gedeelte is onhanteerbaar... wat wordt daarmee bedoeld ? Het volgende ; pagina 91 van het BB (nederlandse vertaling) "we hebben moeilijkheden gehad met onze naasten ; we konden ons gevoelsleven niet de baas ; we waren ten prooi aan ellende en neerslachtigheid ; we konden niet in ons bestaan voorzien ; we voelden ons nutteloos ; we zaten barstensvol angst ; we waren ongelukkig en waren blijkbaar niet in staat om echt iets te betekenen voor anderen... dit was mijn spirituele toestand toen ik binnenkwam bij AA... Net zoals zovelen had ik veel moeite met het woord "machteloos"... want wat was dat een afgang voor zo een slimme jongen als ik...die op andere vlakken wel sterk was maar ten aanzien van alcohol en drugs plat op zijn rug lag... mijn ego heeft zich zwaar verzet tegen overgave maar uiteindelijk kon ik voor mijzelf inzien dat ik verloren had en zou blijven verliezen van alcohol en drugs (lees de obessie)... Het heeft twee jaar geduurd voordat ik mijzelf kon overgeven en het probleem begreep... al die tijd was ik in de greep van alcoholisme op zijn ergst... Het mooie van het 12 stappen-programma is dat het een spiritueel programma is... het focust op het ontwikkelen van een gezonde geest die vanzelf het denken gezond maakt en daardoor hoef ik niet meet te drinken en gebruiken en heb ik ook geen last meer van die obsessie... Dus de oplossing wordt mij aangereikt en zonder noemenswaardige wilskracht kon ik stoppen en gestopt blijven... het enige wat ik hoef te doen is een paar simpele dingen per dag die mijn ten eerste nog verder weg brengen van gedachten aan drank en drugs (en nee Soothe we zijn niet allemaal een armlengte weg van het eerste drankje ; alleen in fysiek opzicht ) en mij geestelijk doen groeien... Wat ik weet uit eigen ervaring is dat ik dit mentale probleem niet hoef op te lossen op hetzelfde vlak maar op een hoger vlak namelijk contact met de besturing van mijn denken... mijn Hogere Ik , God , Allah , whatever hoe je het noemt...een Hogere Macht... en dat kan ik met elk probleem doen... En dat contact heb ik gekregen door te werken aan de 12 stappen... Ik ben niet wat ik denk... mijn denken is niet mijn entiteit of mijn persoonlijkheid... Denken is slechts een werktuig .... een belangrijk werktuig maar voor mij is vandaag het allerbelangrijkst het niveau daarboven... de Geest...

What we think of as people's guilt is their fear. All negativity derives from fear. When someone is angry, they are afraid. When someone is rude, they are afraid. When someone is manipulative, they are afraid. When someone is cruel, they are afraid. There is no fear that love does not dissolve. There is no negativity that forgiveness does not transform. -- Marianne Williamson **************************************************************************** To forgive is not to do, but to undo. To undo a judgment, say to yourself "The judgment I made is untrue. It was made in ignorance. It says more about me than it does about you. But it is not even true about me. This judgment is a ref- lection of my fear. I would rather face my fear directly than to judge you or myself." -- Everyday Wisdom

Goedemorgen allemaal, Heb de berichtjes van gisteravond gelezen en ik was ook even ingelogd om er te reageren maar heb het niet gedaan... want ja wat is the point ? ... en dat doe ik wel vaker ... heb ik een berichtje getypt en dan wacht ik even met plaatsen en lees het nog een keer door na 5 minuten en vaak staat er gewoon onzin hahaha en dan delete ik het maar...wat kan ik toevoegen aan een ruziezoekende sfeer ? Het tegenovergestelde van ruzie is stilte dus kies ik maar voor stilte want ik kan het toch niet veranderen als mensen ruzie maken en of elkaar willen aanvallen... waar ik wel de keuze in heb is hoe ik daar mee om kan gaan... accept the things i cannot change... acceptance was the answer to all my problems... Een een andere vraag die ik mijzelf kan stellen is als ik bepaalde berichten lees waar van mijn nekharen krom gaan staan "how important is it really?"... wil ik mijn peace of mind laten verstoren en mijzelf laten meeslepen?... een boeddhistisch gezegde is ook "to protect one's happiness"... ik moet mijn eigen happines beschermen en automatisch bescherm ik die dan ook van een ander... Een paar simpele regeltjes voor mij zijn dan : geen kritiek geven , niet op een bedreigende en manipulatieve manier schrijven , zodra het maar lijkt op insinuatie wissen en duidelijk schrijven en als ik het niet weet wat ik moet doen zwijgen... lukt mij ook niet altijd maar is wel mijn streven... Safi schreef onlangs iets over dat overal waar je kijkt je in een spiegel kijkt... laat ik eens aannemen dat dat zo is (dat is het mooie van denken ; jezelf openstellen) dus als ik geirriteerd raak doe ik dat helemaal zelf ; het is mijn keuze dan om er in mee te gaan... en hoe werkt mijn hoofd ? ik leg het neer bij de ander... mijn denken probeert mij er van te overtuigen dat het die ander is die mij ongelukkig maakt , mij beledigd en mij aanvalt... echter als ik in een spiegel kijk kan ik alleen maar tot de conclusie komen dat ik dan zelf de oorzaak ben van mijn eigen geirriteerdheid , boosheid en mijzelf beledigd voelen... en waarom raakte ik altijd zo snel van streek ? omdat ik niet met mijzelf overweg kon.. ik wist niet hoe ik met die emoties om moest gaan... ik haatte die spiegel en dus mijzelf... Vandaag niet meer gelukkig... In meetings zeggen we wel eens "kijk naar de overeenkomsten en niet naar de verschillen"... de meeste van ons zijn alleen maar bezig met het kijken naar verschillen en blijven op die manier verwijderd van peace of mind... en van andere mensen...om een echte relatie te bouwen... Oke ga mijn kids even aankleden.. we hebben ook een logeetje... en straks met die gasten naar de kapper... Ik wens iedereen een hele fijne dag

Hoi Druppeltje, Hte is inderdaad vreselijk moeilijk om te stoppen met drinken en gebruiken ; heb ik zelf veel ervaring mee... maar het punt waarop ik op mijn knieen ging en opgaf is persoonlijk... niemand kon mij dwingen om dat te doen...of mij daar van te overtuigen... dat moest van binnen komen... Toen bij mij de pijn groot genoeg was gaf ik op... doorvechten/doormodderen had geen zin meer en ik wilde ook niet meer...en toen ik echt mijzelf overgaf kwam er een soort rust... die al weer snel verstoord werd door al mijn problemen en debiele denken maar dat terzijde hahahahaa.... En die rust is vandaag veel en veel meer aanwezig dan 3 jaar geleden... en dat heeft heel veel inspanning gekost maar niet tevergeefs... Och ja het blijft altijd lastig... We are ready when we are ready...

Goedemiddag allemaal, Hoe groot moet de pijn zijn om hier te schrijven dat je er een eind aan gaat maken ? Hoe wanhopig moet een mens dan zijn? Waar ben je met je hoofd ? Wat gaat er om in iemands hoofd ? Alleen de persoon in kwestie kan die vragen beantwoorden. En als je hier om hulp vraagt ben je echter aan het VERKEERDE ADRES. En als je vervolgens een forumlid belt ben je OOK aan het VERKEERDE ADRES. Als je oprecht een oplossing wil voor je problemen dan probeer je het juiste adres te vinden en je kunt bijvoorbeeld eens beginnen met naar de dokter te gaan en te zeggen dat je suicidale gedachten hebt en hm/haar vertellen dat je dat ook al een aantal malen hebt geuit via andere wegen. Je kunt ook naar een priester gaan of een vertrouwenspersoon die gespecialiseerd is in dit soort problemen. Ik vind het beleid van Tactus een hele goede door mensen te bannen van de site die dit doen. Hoe pijnlijk dat ook lijkt maar de persoon in kwestie wordt zo gedwongen om verder te zoeken en ik hoop dat ze bij mensen die dit doen hen ook op het hart drukken dat specialistische hulp noodzakelijk is. Zelf schrijf ik hier nu al een tijdje en ik moet zeggen dat als ik zulke berichten lees ik niet erg onder de indruk ben... ik schrik er niet van... vaak is het niet meer dan een schreeuw om aandacht... En diep en diep triest voor de persoon in kwestie als je op deze wijze moet communiceren. Ik ben best bereid te luisteren naar iemand en als iemand mij om hulp vraagt zal ik hem/haar nooit afwijzen...echter heel vaak willen mensen alleen maar praten en zoeken ze niet echt hulp... en dan haak ik af want hoewel het pijnlijk kan zijn help ik iemand absoluut niet door te luisteren naar geklaag en gejank en daar in mee ga of het beaam... ik heb geleerd om "de depressie niet te voeden" ... en soms kan een luisterend oor al meehelpen om iemands depressie te versterken... Nog niet zo lang geleden hebben we een vriendin verloren die zelfmoord heeft gepleegd. Mijn vrouw sponserde deze vrouw en ik werd gevraagd om haar te vertellen dat ze was overleden. Dat was een van de lastigste dingen die ik dit jaar moest doen... om het ongeloof en het de wanhoop op haar gezicht te zien... en hoe ze het absoluut niet verwacht had... Deze vrouw liet twee kinderen achter en had al een lange historie van psychaters en opnames achter haar naam staan... En nu komt het : twee dagen voor dat ze zelfmoord pleegde had ze mijn vrouw gebeld op een zondagavond en dit telefoontje had mijn partner niet beantwoord... Wat als ze nu wel de telefoon had opgenomen of gelijk had teruggebeld ? Had ze dan nog geleefd vandaag ? Een volkomen nutteloze vraag maar wel de eerste die in haar en in mij op kwam...want zodra die vragen komen zoek je een antwoord in de wereld van "als dit dan misschien dat en blabla"... Haar sponser (een super vrouw) vertelde haar dat zij niet en nooit niet verantwoordelijk is voor andermans daden... ik ben ook niet verantwoordelijk voor wat iemand denkt... ik ben ook niet verantwoordelijk voor wat iemand voelt... Mijn vrouw heeft twee dagen letterlijk wakker gelegen en zich suf gepiekerd en uiteindelijk heeft ze zich overgegeven aan wat is en kon ze weer verder... en wat is = God / Hogere Macht Nogmaals ik ben geen expert op dit gebied en Wannes ik wens jou veel liefde en moed toe.... Moed om te veranderen wat je kunt veranderen... Zoek hulp broeder... op de juiste plek....

For Today - It is a spiritual axiom that every time we are disturbed, no matter what the cause, there is something wrong with us. -- Twelve Steps And Twelve Traditions, page 90 *************************************************************************** When you are anxious, realize that anxiety comes from the capriciousness of the ego, and know this need not be. You can be as vigilant against the ego's dictates as for them. -- A Course In Miracles *************************************************************************** The good news is: If you can recognize illusion as illusion, it dissolves. The recognition of illusion is also its ending. Its survival depends on your mistaking it for reality. In the seeing of who your are not, the reality of who you are emerges by itself. -- Eckhart Tolle

For Today -- Symptoms: We were having trouble with personal relationships, we couldn't control our emotional natures, we were a prey to misery and depression, we couldn't make a living, we had a feeling of uselessness, we were full of fear, we were unhappy, we couldn't seem to be of real help to other people. -- Alcoholics Anonymous, page 52 ********************************************************************** Problem: We could wish to be moral, we could wish to be philosophically comforted, in fact, we could will these things with all our might, but the needed power wasn't there. Our human resources, as marshalled by the will, were not sufficient; they failed utterly. -- Alcoholics Anonymous, page 45 ********************************************************************** Solution: -- Alcoholics Anonymous, pages 86, 87, 88 Text

Mari, Mijn excuses voor mijn kinderachtige reaktie. Ik heb het ook geschreven na 23:00 en tja dan komt er bij mij weinig zinnigs meer uit. Ik weet niet wat je plan is maar ik wens je veel gezondheid , wijsheid en liefde

Goedemorgen Water, Ben inmiddels ook gearriveerd op mijn werk , senseootje erbij en net alle deuren opgemaakt... War ruikt het toch heerlijk buiten na een regenbuitje in de polder... En ik ben het helemaal met je eens Water...sterker nog we zijn elke dag weer nieuwkomers... Er is iedere dag weer wat te leren of dat nu het ADB worden is of omgaan met je huisdier of met je kids of met je (ex) partner of je collega's op je werk overal liggen mogelijkheden om te groeien... We zitten allemaal op verschillende levels en hebben zo onze eigen sores... Wat ik heb geleerd is om hulp te vragen wanneer het nodig is... en ja soms gaat dat knarsetandend maar niemand kan raden waar ik soms mee zit... Samen moeten we het hier doen... Fijne dag allemaal

Hoe kan ik je helpen ?

quote: -------------------------------------------------------------------------------- Originally posted by: water Iedereen weet verdorie zelf wel waar-ie mee bezig is, toch? -------------------------------------------------------------------------------- Mmmmm.... ik ben blij dat ik kan toegeven dat ik soms geen idee heb of ik wel weet waar ik mee bezig ben...en daar is niks mee... Ik weet wel dat toen ik dronk en gebruikte echt niet wist waar ik mee bezig was behalve drinken en gebruiken... dat ik op een langzame en gruwelijke manier zelfmoord aan het plegen was kwam niet of nauwelijks in mij op...dat ik niet in de gaten had hoeveel pijn ik andere mensen deed met mijn verslaving die niets of niemand spaarde... Toen ik in de kliniek belande jaren geleden bleef er van Ziza weinig over... wat ik bedoel te zeggen is dat toen de drugs en alcohol mij werden "afgenomen" bleef er een klein , bang , gefrusteerd mannetje over...een jochie met een minderwaardigheidscomplex gecombineerd met superioriteitscomplex... Kortom een hoop bagger in mijzelf maar wat mij tegenhield om op te groeien was het IDEE dat ik het ZELF moest doen...dat hulp vragen ZWAK was...dat ik ALTIJD moest blijven vechten... Wat mij ook in mijn verslaving hield was ontkenning van wat er allemaal gebeurd was...ik had overal een verklaring voor...geen emotionele binding met ouders , mijzelf altijd apart voelen , etcetc...kortom ik was anders dan alle anderen...en hoe vaker ik dat in mijn hoofd herhaalde hoe verder weg ik kwam te staan van andere mensen en daar dan weer over ging klagen en waardoor ik nog verder weg raakte... Mijn manier om om te gaan met emoties en gedachten was ze te verdrinken en weg te roken...en als ik eenmaal begon kon ik ook niet meer stoppen... Als ik nu terugkijk op de jaren dat ik dronk en gebruikte kan ik alleen maar tot de conclusie komen dat ik gewoon zwaar ziek was...het is een geesteziekte die verslaving... Ik vocht tegen mijzelf , anderen en mijn verslaving... en ik werd alleen maar verder in de hoek gedreven... het vechten tegen verslaving (op het mentale niveau) was voor mij een kansloze strijd want ik wist niet waar de fout zat in mijn gedachten ; ik bedoel, ik geloofde in alle leugens die mijn hoofd verzon en kon de waarheid niet meer van fantasie onderscheiden...soms ging het even goed althans zo leek het maar onder de oppervlakte borrelde het enorm...de vulkaan kon altijd op ieder moment uitbarsten... en uiteindelijk gebeurde dat ook... De verandering kwam toen ik het opgaf... ik besloot mijzelf over te geven ... ik wist niet meer wat ik moest doen of wat ik er van moest denken...en toen ben ik een pad gaan bewandelen zonder daar ooit te zijn geweest...dat was eng en mijn hoofd probeerde van alles om mij er weer vanaf te krijgen...maar ik bleef op het pad lopen of ik het nu leuk vond of niet... het mooie van dat pad is dat je er nooit alleen loopt ... er zijn een heleboel mensen die ook op dat pad lopen... Ik heb een map nodig om door dit leven te manouvreren... ik heb een map nodig om met mijzelf en anderen om te gaan...kortom ik heb een handleiding nodig want die ben ik ergens verloren in mijn leven...ik heb er een gevonden... Om toe te geven dat ik het niet ook niet allemaal weet en dat ik alleen mijn best kan doen om zo een een leuk , aardig , vriendelijk mogelijke partner , vader en vriend te zijn... En dat gaat met vallen en opstaan... Vandaag kan ik mijn hoofd gebruiken in plaats van dat mijn hoofd mij gebruikt... want dat is het verschil tussen vrij zijn en gevangen zitten...en ook dat is lang niet altijd het geval voor mij...en zodra ik in de gaten krijg dat ik mijzelf verwijder van anderen door leugens , angst en woede moet ik wat gaan doen...en snel ook want na verloop van tijd ga ik er aan...en dan vraag ik om hulp... En de brug die dat mogelijk maakt voor mij vandaag is een Hogere Macht zoals ik Hem/Haar begrijp (of niet begrijp want dat maakt toch niet uit hahahaha) en de mensen die op hetzelfde pad lopen en ervaring hebben met wat ik zojuist beschreef... Ik wens iedereen een fijne dag vandaag

Goedemorgen allemaal, Wat een heerlijk weertje vandaag...ben op mijn werk en op dit moment is het niet al te druk... Straks met de family naar de bioscoop en een vriendje van mijn zoontje gaat ook mee naar Kung-Fu Panda...tekenfilms zijn helemaal mijn level... Aan alle nieuwkomers die aan het struggelen zijn met niet drinken ; kop op ! Wat mij geholpen heeft is om in eerste instantie niet naar terrasjes/uitgaansgelegenheden te gaan ; dus nul komma nul... Alle drank het huis uit... dus ook alles... Een plan hebben voor de dag en dit minimaal een dag van tevoren verzinnen en het ook uit te voeren... Het uit de weg gaan van heftige conversaties met familie en mensen die dicht bij mij stonden... Twee dingen doen waar ik geen zin in heb (achterstallig onderhoud/klusjes/rekening betalen/e-mail beantwoorden/iemand terugbellen/vul maar in... Ik ging naar AA meetings en je kan hier ook schrijven elke dag... Ga naar de dokter voor eventuele fysieke problemen en wees eerlijk (meeste dokters weten toch al dat alkies en verslaafden geboren leugenaars zijn en voor de dokter maakt het niets uit alleen jijzelf en je familie schiet er niks mee op als je oneerlijk bent)... En probeer vooral niet te klagen tegenover je partner hoe zwaar je het hebt want grote kans bestaat als hij/zij het zat is ook jou wel eens wil vertellen hoe zijn/haar vlag er voor voor staat en voor de meeste van ons is dat een mooie aanleiding om weer te gaan drinken want het zal geen prettig nieuws zijn om te horen (ik heb het gedaan en het was af-schuw-e-lijk)... als je wat kwijt wilt schrijf het dan hier of bespreek het met een lotgenoot... O ja en zeg alsjeblieft niet dat je voor hem of haar stopt...eventuele mislukkingen of terugvallen zullen de ander aan het denken zetten en in het ergste geval zullen ze het zich persoonlijk aantrekken en zichzelf afvragen wat ze anders kunnen doen zodat jij niet zal drinken...en dat heet manipulatie...al kun je misschien zelf denken dat je heroisch bezig bent (mijn geval)... Succes en het werkt per dag...

Beter laat dan nooit Pippi hahaha... Dank je voor het opmerken..

Hoi JvH, Heel herkenbaar... vooral s'ochtends... Heb ik vandaag geen last meer van... ik ben gestopt met drinken en gebruiken... Succes

Ik ben een tweeling (en nee niet schizofreen ; he wat zeg je ? ) Oke ik ga nog ff tv kijken... Allemaal nog een fijne avond...

Hoi CPAS, Het maakt mij echt blij om te zien dat je postings aan het veranderen zijn... Je klinkt bij tijd en wijle zelfs heel opgewekt en over het algemeen ben je blij de laatste tijd en dat is duidelijk te merken en te lezen... Klasse ... blijf maar doen wat je aan het doen bent want het werkt !

Hoi Rosan, De eerste 3 maanden toen ik clean en nuchter werd heb ik ook veel last gehad van paniekaanvallen... Ik kreeg het dan enorm koud en trilde als een blaadje...en voel mij bang voor alles en haalde van alles in mijn hoofd..een keer was het zo erg dat ik midden in de nacht wakker schrok omdat ik er van overtuigd was dat Nederland getroffen zou worden door vogelgriep...totale gekte... Of ik zag mijn kids voor mijn ogen verongelukken...of dat ik een ernstige ziekte had... Door erover te delen met mijn sponser en het niet weg te stoppen en hulp te vragen aan mijn Hogere Macht ben ik hier al weer jaren van verlost..echter ben nog steeds hypochondrisch en angstig aangelegd alleen nu weet ik wat ik er aan kan doen en het werkt goed... Ik heb dit ook aan de dokter verteld destijds en kalmeringsmiddelen geweigerd... al die pammetjes om mijn hoofd rustig te houden is hetzelfde als s'avonds blowen voor het naar bed gaan...en ik ben verslaafd aan niet-voelen als het rot met mij gaat...ik wil dat niet en zal er alles aan doen om het te ontlopen...drugs (en dat zijn al die pammetjes !) is de easy way out...VOOR MIJ ! Mij is uitgelegd dat als je abdrupt stopt met drinken , blowen en snuiven je hele chemische fabriek daarboven in de hersenpan weer moet uitlevelen en dat je natuurlijke drugs in je hoofd weer aan het werk moeten met aanmaken , doseren etct... en dat gaat gepaard met vreemde situaties in mijn hoofd hahaha... en dat kost tijd... en door weer andere drugs te gebruiken kan het hoofd niet aan de gang om zijn natuurlijke samenstelling te bereiken... is ook maar een theorie maar voor mij wel werkbaar... Ik kan je alleen vertellen wat voor mij heeft gewerkt... Veel succes

En neem jezelf niet in de maling door te vertellen dat je nog nooit dope hebt genomen of sterke drank hebt gedronken en misschien jouw probleem daardoor van een "lichter" kaliber is... Het draait niet om de hoeveelheid of wat je hebt genomen... Zoals ik jou lees verschil je echt niet veel van mij...

Hoi Pippi, Dat klinkt als een obsessie... het voortdurend denken aan "niet-drinken" is om gek van te worden... Mijn ervaring is dat ik deze obsessie op twee manieren kon laten verdwijnen ; of er aan toegeven en drinken of totaal een andere weg gaan bewandelen.. je weet welke weg ik bedoel... Ik ben nu al een paar jaar bevrijd van dat "ik mag niet drinken of ik wil drinken maar ik kan het niet of waarom mag ik niet drinken of drinken en gebruiken is schadelijk etcetc"... dat geouweh**r is kompleet weg... Wat kun je vandaag anders doen dan gisteren ? Wat doet Pippi voor Pippi om beter te worden ? Wat is je plan ? Want hetzelfde blijven doen en denken zonder te drinken is een killer... Aktie Pippi !! Tegen jezelf praten knap je niet van op... maak een lijst van dingen die je nog moet doen en BEGIN eraan... en focus je kompleet op hetgeen je doet... ik durf te wedden dat het gepraat in je hoofd stopt...althans dat is mijn ervaring... Kop op...

Hoi Kat, Welkom. Misschien heeft de huisarts wel een veel beter idee over de oplossing dan jij...en heeft hij daar ervaring mee... Wie weet... sterkte