kruidenthee67

Ha Bol 'Zachtjes tikt de regen....'

Acceptatie...ik wil nog toevoegen...compassie. Het klinkt allemaal zo simpel...en in de praktijk soms zo moeilijk...maar eenmaal dat zaadje geplant en aan de groei....en water geven....geen alcohol, dan kan het groeien. En soms heb je gewoon een * dag...ook die dan maar accepteren

Goeiemorgen

Ja dat he...dat je je nog rotter voelt. Sterkte meid!

Haha...lukt dat dan Lika, een paar? Ik haal ze niet in huis Dat mateloze herken ik ook. Lastig. Maar he...we werken eraan! Welterusten.

En lukt dat, de onmacht wegdrinken? Dat bedoel ik niet sarcastisch of flauw...ook met drank op verandert er niks aan de situatie, die jij niet kunt veranderen. Hoe kijk je straks terug...? Wat Lika zegt, je kunt ieder moment het besluit nemen om te stoppen.

Ik ga naar AA... En ik heb wel eens een avond met z'n tweeën gezeten dat het toch heel goed was. Er ligt een mogelijk voor een andere groep op de zondagochtend, andere plaats. Tot nu toe lukt me dat niet daar naar toe te gaan. Zondagochtend is in mijn programma nog te belastend. Overigens...wel goed van jou man, dat je nou hier bent....

Keep on the good work ZBB. Mijn meeting was niet druk bezocht en kort. Jammer.

Goh...sja...je weet het wel, zeg je, en dat het juist niet moet, drinken...dat kan ik alleen maar beamen.. Niet wegblijven hier, delen is helen...en tja, waar moet je het halen? Uit het 'weten'...misschien? Weten dat het je niet helpt? Dat je er sterker doorheen komt? Dat je juist bij je basisrust wegdrijft...? Moed, kalmte en wijsheid gewenst

Goed zo Spirit. Je droog zijn niet afhankelijk maken van het feit dat je pas 24 april terecht kunt. Zelluf doen, niet alleen.

Omdenken Spirit...je intake is 24 april, en tot die tijd hou je het in ieder geval droog

Goeiemorgen

Fijn dat je je opgelucht en veilig voelt op deze plek. Dat lijkt me belangrijk voor je herstel. Nu aansterken en dan kun je ook weer naar je eigen plek

Welkom Sensitief. Goed dat je hier actief komt mee doen. En je eerste droge week al binnen. Succes op jouw ADB pad.

Fijn...dat uitwisselen van ervaringen, ideeen...gedachten...heel fijn.

Hoi Jannigje, Ik heb onlangs met ouder iets dergelijks ervaren...'moest' ook naar huis. Het 'nazorgteam' van het ziekenhuis heeft meegedacht over opties en geregeld dat de thuiszorg in gang werd gezet, voordat ouder naar huis kwam. Misschien heb je hier nog wat aan? Hoop dat het al voor je geregeld is...sterkte.

Goh..leermoment, gisteravond. Ik reageerde op Spirit, die aangaf een trekmoment te hebben, na schoonouderbezoek. En niet wist waar het vandaan kwam toen ik vroeg of ze ergens door getriggerd werd. Ik wist het oprecht ook niet. Kohtje wel. Ik zet m hier neer. Het was een spiegel voor mij. Zou het kunnen zijn dat je je in dit bericht groter/sterker/vergevingsgezinder doet voorkomen dan werkelijk het geval is? Ik hoop dat je werkelijk vrede kunt leren hebben met je schoonfamilie. Je blijft er toch mee te maken hebben. Ik zou het knap vinden als je de realiteit als feit kunt gaan leren zien waarmee je sowieso moet leven en niet meer als vijand waartegen je in verzet moet of, in het ergste geval, voor moet vluchten (in drank).. Mijn reactie op Spirit was oprecht nieuwsgierig, maar ergens voelde het niet lekker. 'Onbestemd'. Al wat later op de avond. Iedereen weer naar huis na feestje jongste en mijn partner nog weg om muziek te maken. En...jawel....in de koelkast een fles. Open. Normaal ruimt partner die op (lees in kast met slot). Dat was ie vergeten. En 'het' zat in mijn hoofd. Ik heb mijn maatje geappt. En benoemd. 'Weggooien'. Ja, dat had ik ook bedacht en meteen gedaan. Zo...klaar. De acute dreiging verdwenen. Heb daarna wel de resten stokbrood met moddervette knoflookmayonaise weggeknaagd. Want er was wel 'iets'. Dat maakte het bericht van Koh wel duidelijk voor mij. Met name de eerste en de laatste zin. In de 2e zin mag je schoonfamilie vervangen met 'situatie' wat het dan ook is waar je mee te maken hebt. Er is hier erg veel gebeurd in ruim een week. Ik schreef al over mantelzorg in een dagdraad. Van de één op de andere dag zijn de rollen hier compleet omgekeerd. Dat is pittig. Confronterend. Kost tijd, emotie's, gedachten, af en toe wat gepieker. Ik zegde er mijn AA avond voor af, kon niet anders. Gister een bericht over schoonouders waar ook wat aan de hand is, medisch...wat nogal wat gevolgen kan gaan hebben. Het positieve is dat voor het eerst van mijn leven ik echt 'communiceer', me uitspreek, dat ook kan. Ook helpend en ondersteunend. Naar mijn eigen ouders. Die dat niet kunnen. Ik heb daarin ontzettend veel geleerd (soort van mijn vak van gemaakt..goh, gek he?). In plaats van vermijden, weglopen, negeren van de situatie of in drama vervallen kan ik constructief iets doen. Dat is ontzettend waardevol, echt. Dat meen ik uit de grond van mijn hart. Dat ik deze stap in dit leven heb kunnen zetten. Maar........ Zou het kunnen zijn dat je groter en sterker doet voorkomen dan werkelijk het geval is? Dat zou zomaar kunnen...en ik had het niet in de gaten totdat ik reageerde op het berichtje van Spirit. Ik doe me niet grote en sterker voor dan het geval is. Maar ik mag wel oppassen dat ik mezelf niet voorbij loop in deze situatie. En heel erg alert blijf. En zuiver naar mezelf kijk. De signalen oppik. Ook hier weer...zelluf doen, niet alleen. Mijn maatje benoemde dat het 2e half jaar 'gevaarlijk' kan zijn...in het ADB proces. Ja, dat snap ik. Het is ook 'nieuw'. Dat eerste half jaar was vertrouwd. Dat kende ik. Alles wat nu gebeurt, niet Ik sta anders in mijn leven...oogst van de zaadjes die afgelopen jaren geplant zijn. Maar het blijft dus opletten en leren. Alert zijn en naar binnen kijken. Niet negeren van signalen. Onbewust...want ik wil ze niet negeren. Doe ik me sterker voor dan het geval is? Nee...dat zou wel zijn...als ik niet in de spiegel zou hebben gekeken die me gister hier werd voor gehouden. Dus Spirit bedankt, Koh bedankt...maatje bedankt. Dag voor dag...ook vandaag neem ik de eerste niet.

'Hardop' uitspreken, Gypsy. (of hier schrijven) Wat Jopie zegt.

Goeiemorgen

Fijne avond...en hou t droog...

Soms kan het ook zo 'ongemerkt' opbouwen...voor mij belangrijk om toch steeds weer me bewust te zijn van...stress, drukte...onderdrukte emoties. Zodat die trek me niet 'overvalt'. De momenten zijn nu ook korter, en minder 'dwingend'...ik kan er zelf ook anders naar kijken. Ja, je groot en sterk houden kost veel energie...je kwetsbaar opstellen is moeilijk, maar uiteindelijk wel 'beter'. Nog wat lessen te gaan...en dat is ook goed.

Ah....ik herken 'm... Kohtje. Compassie...ja...acceptatie van....

Dat weet ik niet Spirit. Wat ik wel weet is dat het 'onderzoeken' daarvan me wel geholpen heeft. Het online traject van Novadic en de gesprekken daar gaven me toch weer inzichten. En handvatten. Ik heb niet op een rij of jij ook nog een traject van hulp in gaat.

O en goeienavond....hele dag geen pc...ook best fijn

Goedzo..that's the Spirit. Werd je getriggerd...?