Ik ervaar het als een nieuwe balans zoeken.
Heb ook altijd van mezelf gedacht extravert te zijn...de gangmaker, gezellig, bij Thee kan alles.
Oja, bij mij kan veel...en ik hou ook van gezelligheid, maar heb het broodnodig met mezelf te kunnen zijn. Maar was er 'bang' voor. Mezelf nodig en tegelijk mezelf afwijzend. Wat kon ik me 'alleen' voelen in een groep..en dan maar doen alsof. Omdat ik dat zo gewend was. Geen 'nee' kunnen/durven zeggen. Over je grenzen...ik leer/voel ze steeds beter, mijn grenzen. Voelen, ervaren, weten...en bewuste keuzes maken. Want daar gaat het om voor mij..bewust, keuzes maken. Balanceren, jongleren, spelen...op het moment dat ik kies komt er ruimte. Hoe mooi is dat?