kruidenthee67

Het duurt nog een maand voordat ik de twee jaar aantik. Het wordt minder belangrijk...'de tijd'. Nog steeds bezoek ik mijn groep. En voorlopig heb ik geen enkele behoefte dat niet te doen. Sterker nog, ik kijk er elke week naar uit. Ja, het is AA, ja we volgen de 12 stappen. Met een eigen boekje, omdat wij ons niet goed konden vinden in de formele taal en dit herschreven. Zelf heb ik geen sponsor en doorloop de stappen organisch. De ruimte om een eigen proces te doorlopen is zo waardevol in deze groep. Vaak word ik geraakt, door de openheid van mensen. Het proces wat ze doorlopen en hoe ze groeien. Ook de worstelingen. De ellende waar sommigen (nog) in zitten. Frustratie wanneer er een terugval is. De wijsheid die gedeeld wordt. Ik realiseer me nu dat de donderdagavond voor mij een belangrijk reflectiemoment is geworden. Ik gun iedereen op één of andere manier zo'n groep in real life. En een maatje, die ik hier op het forum ontmoette. Het dagelijkse app contact lijkt zo 'gewoon', maar is essentieel voor mij! Ik heb ontdekt dat ik na mijn terugval pas echt de eerste stap heb gezet. En niet meer alleen op wilskracht vaar. De eerste keer, zo'n acht jaar geleden was het een besluit. Om niet meer te drinken. Alleen bleef ik doen wat ik altijd al deed. En ging onderuit. Ik ben meer gaan 'voelen'. Aankijken van de realiteit. In het leven staan. Met alles erop en eraan. Ik hoef niet anders te worden. Maar zijn wie ik ben. Ook met alles erop en eraan. De overgang heeft me flink overhoop gezet, met name als het gaat om emotie en stemmingen. Gelukkig heb ik daarbij ook hulp gezocht. En dat samen met een zo gezond mogelijke leefstijl, me (meer) uitspreken maakt dat ik me wat stabieler voel. Zoiets. Ik heb geen behoefte meer om te drinken. Ervaar nauwelijks nog zuchtmomenten. Dat is zo fijn. Acceptatie, compassie, vertragen...woorden die vorm krijgen. O, en voor de duidelijkheid, ik ben absoluut niet perfect. Scroll te veel op mijn telefoon, koop te veel kleding zo af en toe. Bingewatchen is me niet vreemd. Oja en dan de zak paprikachips haha! Het leven wordt niet makkelijker. Wellicht is het nooit makkelijk, voor niemand. Maar ik kan wel steeds betere dealen met de hobbels en obstakels die ik tegenkom. Dat is wat ik leer, oefen elke donderdag in de groep. De verhalen van anderen. Ze zijn inspirerend, confronterend soms irritant, zucht. Maar altijd neem ik wat mee. Voorleven Dat is het woord wat ik meeneem nu. Hoe en wat wil ik voorleven, zijn? Voor mezelf, voor mijn kinderen, voor mijn omgeving. En daarin word ik dagelijks uitgedaagd! Mooi toch? Als mensen me vragen: hoe is het? Dan is mijn antwoord steevast: never a dull moment. En dat is ook zo. Voor iedereen die aan het begin staat van stoppen, een ❤️ onder de riem. En keep up the good work🌹

Bedankt Bob!

Hoi Maxine, Ja, in basis is het simpel: jij wilt niet meer drinken. Jouw besluit. Je hebt al veel helpende reacties gehad, fijn! Zelf heb ik in dit proces veel steun gehad aan het forum. En mijn maatje. Wat voor mij nu belangrijk is, zijn de wekelijkse bezoeken aan 'mijn AA groep'. Ik lees hier nog wel, maar ben niet meer zo actief. Succes! Keep up the good work🌹

Ha GD, Still going strong! Keep up the good work🌹

Wat een mijlpaal! Proficiat en keep up the good work🌹

Emmy, herkenbaar hoor, die onderhandelingen in je hoofd. Totaal overbodig om te zeggen, maar je weet dat het brein allerlei redenen verzint om toch overstag te gaan. Het is allemaal niet zo raar, dat het lastig blijft. Dat is verslaving. Koppie erbij houden. Afleiding. LIef zijn voor jezelf. Goed voor jezelf zorgen. Een lekker broodje smeren. Fris het nieuwe jaar in. Je kunt het!

'Verduren'...bleh, rotgevoel... Herkenbaar @Lika, wat jij beschrijft. Lastig om het onderscheid te maken tussen, moet ik dit verduren, mag ik nee zeggen, kan ik anders doen? In situaties waarin ik me zo voel. Soms mag ik ze van mezelf vermijden, uit de weg gaan. En soms kan dat niet, en vraag ik me van tevoren af, kan ik iets doen om het voor mezelf minder 'erg' te maken? Het begin voor mij bij het 'erkennen' van wat ik voel. En denk. Keep up the good work 🌹

O, dat is mooi dat je die noemt Rosee. Deze metafoor openende namelijk ooit mijn ogen, The Pickle Line. Heb m hier ooit genoemd, wellicht in mijn eigen draad. Een komkommer kan een augurk worden, een augurk nooit meer een komkommer.

De zelfhulpboeken...man, een kast vol! Nog niet zo lang geleden ontdekte ik dat het lezen me weerhield van doen. Eigenlijk een soort van mezelf voor de gek houden. Het heeft me zeker wat gebracht aan kennis. Maar als ik die niet toepas is het zinloos. Sterker nog, ik zet mezelf er mee vast. 'Doen' helpt mij. En ja, klein...één van mijn favoriete liedjes in de band waar ik zong...''t zijn de kleine dingen...'😉 Mijn verstand, hoofd, intellect, weten hoe je het noemen wilt weerhoudt mij van doen. Eigenlijk is dat ook een soort van verslaving. Mijn lichaam in beweging brengen helpt. Naar buiten, wandelen, zingen, een cavia aaien. Over wel of niet of gematigd drinken en zo...dat is voor mij heel helder. Niet. Nada. Kan niet. Gewoon stoppen. Punt. Ik weet wel en ervaar dat nuchter en langer nuchter me een ander perspectief biedt. Dat het strijden, weerstand, verzet, oordeel vermindert. En soms ook niet. So be it. Dealen met wat voorbij komt. Het leven leren leven. Nooit te oud voor...enne..wijsheid komt met de grijsheid haha! Keep up the good work 🌹

Bezoek de bioscoop weinig, ben nogal snel onder de indruk van beelden op een groot scherm haha! Vond The Outrun erg mooi.

Niet denken, maar doen 😉 Keep up the good work🌹

@Artax Proficiat! Een aanrader, The Outrun!

Ja @Etty, nederig, niet oordelend. Ook 'overgave'. Daar ging gisterenavond onze stap (3) over en die is voor mij essentieel in het herstel. Ik was me lange tijd niet bewust van dat ik 'mezelf een soort van boven de ander plaatste'...en dat is toch het stukje: Met mij is het zo erg niet, ik kan het wel handelen, ik weet toch hoe het werkt, ben slim, ik AA? etc. Eigenlijk: ik weet het beter dan...☺️ En dat is zó niet waar...we zijn in de groep in één ding gelijk. En die ervaringsdeskundigheid met beide handen aanpakken! We zijn wel allemaal in een ander moment van het herstelproces. Dat zien is, uitwisselen, is leerzaam. Ik ervaar dat het ook impact heeft op mijn leven. Herstel & groei. Zelluf doen, niet alleen.🌹

Oh, wat herkenbaar weer...dat 'straffen', de schaamte...de vicieuze cirkel... @Etty ik lees dat je naar een meeting gaat. Proficiat! Ik hoop echt van harte, dat het je er je draai kunt vinden. Oja, mijn ego (zo zie ik dat nu) heeft me aardig in de weg gezeten om op de werkende manier aanwezig te zijn in de groep.🙃 In deze groep, heb ik ontdekt wat 'nederigheid' betekent, overgave...voorbij de oordelen. Elke week kijk ik uit naar de donderdagavond. O, en vooral dat het niet gaat om 'weten', maar 'doen'. Geeft het een kans! Keep up the good work 🌹

Goed dat je snel hebt kunnen stoppen en de draad weer oppakt! Na vijf jaar droog had ik in het zesde jaar twee uitglijders. En nu weer ruim een jaar op het goede pad. Met weer meer 'wijsheid'. Ik ben na de eerste wel meteen weer op zoek gegaan naar een AA groep. Dat is voor mij precies wat ik nodig heb, blijkt. Zorg goed voor jezelf, en dat je het wilt en kunt weet je! 🌹