kruidenthee67

Goed dat je snel hebt kunnen stoppen en de draad weer oppakt! Na vijf jaar droog had ik in het zesde jaar twee uitglijders. En nu weer ruim een jaar op het goede pad. Met weer meer 'wijsheid'. Ik ben na de eerste wel meteen weer op zoek gegaan naar een AA groep. Dat is voor mij precies wat ik nodig heb, blijkt. Zorg goed voor jezelf, en dat je het wilt en kunt weet je! 🌹

Och Emmy, wat rot voor je. Goed dat je het deelt hier. 'Verslaving gedijt in het duister en verdwijnt in het licht'. Als je ergens geen schaamte hoeft te voelen is het hier. Jezelf weer herpakken en leren van deze uitglijder. Keep up the good work 🌹

Goed bezig Wendy! Het is niet makkelijk, en je problemen verdwijnen niet door niet meer te drinken. Maar op termijn zul je merken dat je nuchter wel beter kunt gaan dealen met wat er op je pad komt. Dat gaat niet vanzelf, jij moet er wat voor doen...euh laten😉 Dag voor dag, als het moeilijk is, met op het 'nooit meer' in de verte...als doel. Zelluf doen, niet alleen! Keep up the good work🌹

Goeiemorgen, Als ik zo bovenstaande berichten lees word ik blij en voel me dankbaar. Dat blijft een helpende kracht van een groep, online, hier en in RL (AA). Om de 'gedachtengangen' van anderen te lezen, hoe het ook kan. Niet om zo te 'worden'...dat was voorheen, meer als spiegel (goh, het blijft lastig om gevoel te verwoorden). Het voelt als een shift in hoe ik met de omgeving omga. Klein, want ik wordt nog vaak als automatisch teruggetrokken in oude gewoontes. Overgave, nederigheid, compassie....en altijd ook de check KMW. Wow...denk ik als ik Etty lees, verhuizen naar een andere plek, tijdelijk appartement...wat dapper, wat spannend! Kon ik daar vroeger met een soort van jaloersigheid naar kijken (waarom durf ik zulke stappen niet te zetten?). Nee, ik ervaar dat niet meer zo, en dat is zo verruimend. Een groepsgenoot zei onlangs: we hebben niet geleerd het leven te leven. Dat raakte voor mij de kern. Want resulteerde voor mij in leven vanuit 'angst'. In de groep en ook hier kan ik 'oefenen'. En vervolgens toepassen, doen. En dan voel ik steeds meer, het leven is geen 'doel'...maar 'een proces'. Waarin alles erbij hoort. Ik heb zelf verantwoording en de keus hoe ik er mee om ga. Zelluf doen, niet alleen. Keep up the good work 🌹

Eigenlijk zijn er maar twee gevoelens, Liefde & Angst. Eignelijk zijn er maar twee talen, die van Liefde & Angst. Er zijn maar twee soorten activiteiten die we uitvoeren, als daad van LIefde of van Angst. Er zijn maar twee motieven die ons sturen: LIefde of Angst. En er zijn maar twee resultaten, LIefde of Angst. Als we niet langer worden geregeerd door Angst, blijft er alleen maar LIefde over. Elk moment van de dag kunnen we hierop bewustzijn hebben. Aan jou de keuze: wie wil je aan het stuur hebben? Deze tekst kwam ik afgelopen dagen ergens in mijn stapeltjes tegen. En die kwam binnen, en plopte nu op door jouw post @Etty Ja, kwetsbaar durven zijn. Van de rots afkomen, maskers af, 'gewoon jezelf zijn, met alles erop en eraan'. Zelfacceptatie. Niet bang zijn, voor falen, fouten, schaamte. Het kan, ja het lukt af en toe...en wat is dat fijn. Keep up the good work. Oh, ik weet niet wie de schrijver is van deze tekst...

Heb je wel eens een groep overwogen?

Hoi, 'Het werkt als je er aan werkt'...vind ik nog steeds een mooie. En ja, dat is bij iedereen anders, het alcohol de baas worden proces. Ik zie ook wel 'wetmatigheden'. Stappen waar de meeste wel mee te maken krijgen. Voor de één werkt er fulltime mee bezig zijn, voor de ander niet. Wel of geen externe hulp, forum. Veel lezen over het onderwerp. Mijn boodschap is, doe vooral wat voor jou werkt. Het forum is voor mij zeker heel helpend geweest. Ik ben sinds begin dit jaar weer wekelijks te vinden bij een AA groep. En dat is voor nu enorm waardevol. Een groep waar ik me thuis voel. Ook daar herken ik wel bij een aantal het wittebroodsweken gevoel. De roze wolk werd het vorige week genoemd. Ja, dat kan een valkuil zijn. En ja, sommigen vallen terug, en anderen niet. Het heet niet voor niets herstel proces. A way to go. Jezelf voorbereiden, dat lijkt me prima. En dan nog, trek kan je echt overvallen. Ik weet nu dat ik het uit moet spreken, en altijd iemand kan en mag bellen. Mijn maatje, of iemand van de groep. Wat mij heeft geholpen en ook nu weer (na een terugval) is 'het besluit'. Drinken is geen optie. Punt. En het uitspreken, delen. Schaamte speelde op de achtergrond toch nog mee heb ik ontdekt. Zelluf doen, niet alleen. Keep up the good work.

Ik schrijf hier niet meer vaak. Maar lees nog wel mee. Dat is hoe voor mij het proces werkt. In het begin heeeeeel fanatiek (euh..iets met verslavingsgedrag ) Het forum is voor mij belangrijk geweest en nog, maar op een andere manier. De herkenning, vooral van de stappen, fasen in het proces van herstel. Zeker in de beginfase er elke dag mee bezig zijn. Want het werkt als je er aan werkt. Op alle vlakken. Vanavond ga ik naar 'mijn groep'. Na de terugval heb ik weer een AA groep opgezocht. En in deze groep voel ik me 'thuis'. Een grote groep, met een grote diversiteit, veel eigen-wijsheid en eigen-zinnigheid. Ik kijk uit naar die avonden. Het lijkt wel een forum, maar dan in RL. Ik kijk uit naar die twee uurtjes met die bijzondere, lieve mensen. Naar de verbinding die ik daar ervaar. Dat is voor mij echt ondersteunend. Waarom schrijf ik dit hier? Misschien om het voor me zelf te bekrachtigen, dat ik het 'nodig' heb. Zelluf doen, niet alleen, schrijf ik altijd bij de ander. En dat geldt zó voor mezelf. De ander gaat 'het' niet voor je oplossen. Uiteindelijk doe je het gewoon helemaal zelf, voor je zelf. Niet drinken. Gewoon 'zijn'. Met alles erop en eraan. Oskar raakte me met zijn woorden, 'ik wil mezelf wissen'. Ja, dat wilde ik ook. Nu niet meer. De 'waaroms' worden minder belangrijk, de 'hoe' ga ik het dan wel doen komen op de voorgrond. Eén ding staat vast: alcohol staat niet in het rijtje 'hoe' Voor iedereen: keep up the good work

Goeiemorgen allemaal

Och Oskar, wat een k-fase waar je in zit. Maar ook hier kun je uit. Die keuze heb je, de mogelijkheden heb je. Er mee 'dealen'. En ja, dat is hoe dan ook, moedig voorwaarts. Zelluf doen, niet alleen.

Het voelt weer 'steady'...deurtjes dicht. bemoedigende glimlach terug

@Spirit ruim een maand geleden ging ik met lood in mijn schoenen naar mijn groep, om op te biechten dat ik een terugval had gehad. De opluchting was groot en door eerlijk te zijn kon ik uit schuld en schaamte blijven. Voor mij noodzakelijk om de draad weer echt op te pakken. Ik had allerlei scenario's bedacht om het niet te doen. Ofwel het smoezenboek, mezelf voor de gek houden. Ik weet zeker, dat dat weer voldoende aanleiding zou zijn voor een volgende terugval. Oud gedrag, waar ik niet in terug wil komen. Je zou jezelf echt tekort doen, door het niet te vertellen. Als je bang bent voor oordeel oid (wat eigenlijk niet kan/mag in een AA groep) zou je ook kunnen zeggen: ik wil het alleen melden en niet dat iemand reageert. Ook geen goedbedoelde adviezen. Gewoon niet. KMW gewenst

Na vijf jaar twee keer een terugval. En het meest angstaanjagende was het acuut in 'oud gedrag' terecht komen. Bizar. Na de eerste gelijk AA opgezocht, maar blijkbaar toch nog niet helemaal terug....nu heb ik voor mezelf 'het besluit', stap 1 weer helemaal helder. Ik wil niet meer naar terug naar dat 'oude', afschuwelijk. Ik probeer het vooral ook simpel te houden: niet drinken. Punt. Keep up the good work

Tja Oskar, dat weet je dan ook weer Dank voor het delen, want deze ervaringen zijn hoe raar het misschien ook klinkt helpend, voor anderen. Ik lees dat je het sobere pad weer op gaat, lerend van je experiment. Daarbij wens ik je alles wat je nodig hebt om het te blijven volgen. Keep up the good work

O, wat mooi Artemis...en moedig om deze keuze zo bewust te maken en uit te voeren, kluizelaren, zwerven. Ik wens je een waardevolle zoektocht.