Kohtje

Goedemorgen. Dit berichtje heb ik met hulp van Pippi en Houtje verplaatst naar het dagdraadje dat Tina vandaag gestart is.

Zei ik nou: groetjes, Fer??? Hihihi.. nuchter, dat wel. Maar gezond verstand?? Bedoelde natuurlijk: groetjes Koh.

Hai Ferry. Jij persoonlijk ook nog gefeliciteerd met die 2 jaar!!! Van Anna begreep ik dat dat vorige maand was. Ik weet niet welke wereld je bedoelt, als je het forum bedoelt, dat klopt. Daar ben ik sinds vorige week weer een beetje meer aan het meelezen. Als je de nuchtere wereld bedoelt, dan klopt dat niet helemaal. Ik ben vanaf februari weer onder de nuchteren. Ja, doorgaan, vooral doorgaan. Dat is het credo! Groetjes, Fer.

Zeg Anna, jij moet toch met je trio ook de 2-jaars grens al gepasseerd zijn, toch? Ik heb dat gemist, maar alsnog van harte gelukgewenst met dat feit. En als het niet zo is, dan wens ik je het alvast bij voorbaat want zoals jij voortstoomt komt het allemaal helemaal goed wat betreft het nuchtere leven. En ik denk dat datzelfde ook geldt voor Ferry en Rufus.

Oef, ik zie dat "hahaha..." staan en denk meteen aan Ziza. Die heeft me met z'n verhalen waar (bijna) geen speld is tussen te krijgen over de 12-stappen-streep getrokken. Nu lijkt het erop dat je bij AA leert alles met hahaha... te eindigen. Maar dat is niet zo. Hoewel er wel veel meer "hahaha"... in de plaats van "huil-drank-jank" gekomen is.

Graag gedaan, An. En ja, ik ga lekker. Maar ik ben er wel druk mee om dat zo te houden. Vier keer per week een meeting en één avond nazorg van de behandeling. Veel lezen in het Big Book (zowel van AA als van NA) en elke keer lees en hoor ik dingen waarvan ik dacht: ja, zo is het, en dan blijkt het toch weer net even beter te kunnen. Ik heb er plezier in en dat zet zich voort in alle facetten van het leven. Ik zou bijna zeggen dat ik aan het stoppen met drinken en me in het 12-stappen avontuur storten een nieuwe hobby heb overgehouden, hahaha..

An, je zegt dat je je schepen achter je aan het verbranden bent door je omgeving te vertellen dat je geen alcohol meer drinkt, maar je kunt het ook zien als een brug die je aan het bouwen bent om vooruit te kunnen. En dat wil je toch? Kijk lekker voor je, lieve An, dan kom je verder dan twee maanden. Veel verder. Vooruit slepen is trouwens altijd nog positiever dan terug vallen. Desalnietemin wens ik je sterkte en succes.

Goedemorgen. Mevrouwtje Houtje, van harte gefeliciteerd met je verjaardag. En nog bedankt voor het compliment dat je me laatst maakte. Je vond me trots (fier) overkomen. Ik ben ook best wel een beetje trots op mezelf, maar ik ben vooral blij en dankbaar dat ik nu weer zo in het leven mag staan. Oh, en Pippi en Joan, m'n twee cursisten die ik schilderles mag geven: dank voor jullie aanmelding maar ik ben voorlopig niet van plan aan iets dergelijks te beginnen. Wel lief dat jullie zoveel reizen voor me over hebben. Tja, ik heb al wel twee koppen koffie op, maar ben nog een beetje duf in de kop. Dus ik laat dit berichtje hier even bij. Logde vooral even in om Houtemetout te feliciteren. Dus Houtje: een heel mooie dag gewenst. Groetjes, Koh. (krab, krab, krab, krab, krab..................)

Hai Tina. Ja, ik sta daar ook helemaal achter. Twee jaar terug heb ik in een kliniek met een heleboel therapeuten een behandeling gehad. Ik leerde daar de oorzaken kennen die mij ertoe gebracht hebben te gaan drinken. En ik leerde met die oorzaken te dealen. Ik heb een heleboel mensen vergeven die mij in het verleden zo gemaakt hebben als ik ben. Maar vergeten kon ik het niet. Toen ik al een hele tijd droog stond en m'n leven weer aardig op de rails was kwamen stiekempjes aan al die oude wrokgevoelens weer boven drijven en ik wist niet hoe daar mee om te gaan. Met als gevolg dat ik weer afzakte naar oud gedrag, waartoe ook het vluchten in drank behoorde. Toen ik me begin dit jaar uit pure wanhoop stortte in het 12 stappen gebeuren (het had al zovelen geholpen, en niet voor eventjes maar voor jaren en jaren... dus waarom zou het mij niet kunnen helpen?) kwam ik eindelijk tot de essentie van mijn problemen. Ik moest niet anderen vergeven voor wat ze mij hadden aangedaan, ik moest mezelf vergeven voor wat ik me had laten aandoen. Ik heb geleerd (en leer nog elke dag) dat ik elk probleem dat ik op me af zie komen in eerste instantie moet zien als een defect in mijn karaktereigenschappen. En door volkomen open en eerlijk naar en/of in mezelf te kijken zie ik dan meestal dat wat me in een ander tegenstaat, iets is wat ik in mezelf verafschuw. Als ik daaraan werk (het gebed van Kalmte, Moed en Wijsheid is me daarbij een enorme steun) en mezelf weet te corrigeren, dan lost het probleem zich vaak op. Hierbij krijg ik vaak hulp van groepsgenoten tijdens meetings of van mijn sponsor. En vaak komt dat naar mezelf kijken hard aan, maar aan mijn defecten werken geeft me ontzettend veel voldoening en opluchting. Nou ja, niet denken dat ik het stappenprogramma aan het promoten ben. Ik zeg alleen maar hoe het voor mij werkt. En het werkt voor mij zolang ik er aan werk! Sterkte Tina, en ik hoop dat je een goed boek te pakken hebt.

Goeiemiddag. Bammetje, meid, van harte gefeliciteerd met je 2e verjaardag. Maak er ook vandaag maar weer een mooie dag van. En de groeten aan je lief. Tapas, geweldig zoals je die expositie helemaal hebt voorbereidt. En dan gisteren eindelijk de opening. Leuk ook dat er een paar mensen van dit forum waren. Alsnog van harte met dit behaalde resultaat. Har, ik wens jou heel veel sterkte de komende tijd. Pfffff, ik weet wel ongeveer wat je doormaakt, nu en ik ben gewoon heel dankbaar dat ik nu niet in jouw schoenen sta. Kom op, Har... je ziet aan mij dat het kan verkeren. Jij schreef zo'n driekwart jaar geleden dingen aan mij die ik nu voor jou alleen maar gedacht heb. Ik hoefde dat dit keer niet aan jou te schrijven omdat er al genoeg aan je geschreven is. En ik weet ook dat al die boodschappen niet doorkomen zoals de schrijver ze bedoelt, maar zoals jij ze wenst te zien op dit moment. Waarom ben je in hemelsnaam gestopt met naar de AA gaan? Op het moment dat je dat besloot had je JUIST moeten gaan en het bespreekbaar maken. Had je eigenlijk een sponsor? Tjonge, Har.. wat jou nu gebeurt is voor mij een duidelijke waarschuwing en tevens bevestiging dat ik me nooit en te nimmer te goed moet gaan voelen voor de zelfhulpgroepen. In de tekst "Hoe het werkt", waarin de 12 stappen tijdens elke NA meeting worden voorgelezen, staat o.a. het volgende: Er is één ding dat ons herstel meer dan wat dan ook zal ondermijnen: een onverschillige of intolerante houding ten opzichte van spirituele uitgangspunten. Drie onmisbare uitgangspunten zijn eerlijkheid, openheid van geest en bereidwilligheid. Hiermee zijn wij goed op weg. En ook: ...aangezien de therapeutische waarde van een verslaafde die een andere helpt zonder weerga is. Nou Har, hoe dan ook, ik wens je veel geluk en wijsheid. Maar zoek die wijsheid niet buiten jezelf. Je weet alle antwoorden al, je moet ze alleen toelaten. Sterkte, man. De al eerder vandaag genoemde Dalaï Lama zei ook: Als je ergens een probleem van maakt, los het dan op. Als je iets niet op kunt lossen, maak er dan geen probleem van. Iedereen een mooie dag gewenst, groetjes, Koh.

Hoi Pip, Marjo en Trees. Kom ook even hier kijken. Heb net een kommetje linzensoep ingeschonken, ingeschept, opgeschept, nou ja, naast me staan. Heb ik voor het eerst sinds ik begin jaren '80 op kamers zat weer eens gemaakt. Schoot me ineens te binnen dat ik dat toen zo vaak maakte. Voedzaam, makkelijk, niet duur en ook nog lekker. Maar toen ik ging samenwonen/trouwen associeerde ik die soep altijd met armoe en op kamers wonen en maakte ik het nooit meer. Maar ach, dacht ik ineens, ik woon nu eigenlijk ook weer een beetje op kamers. Nou ja, hele flat, maar toch... En het smaakt me (weer) goed. Pippi, waarschuwde je om half twaalf voor het feit dat je pislink was of voor de inpikpraktijken van de Postbank? Of beide? Goh, schildercursus. Leuk. Ik heb vorig jaar een cursus portret- en modelschilderen gedaan. In de eerste plaats om weer eens een beetje onder de mensen te komen en in de tweede plaats was het mooi meegenomen dat ik weer eens naar model kon tekenen en schilderen. Had ik al ruim twintig jaar niet meer gedaan, maar ik kon het nog steeds redelijk. Ben niet zo'n portretvirtuoos als Carolien maar dat hoef ik ook niet. Ja Marjo, boenwas. Heerlijk. Goh, ik weet niet wat het is, maar ik kom steeds weer in het verleden terecht. Gisteren al met het horloge op m'n 10e verjaardag, nu net hierboven met de linzensoep en nu met het woord boenwas alweer. M'n vader kreeg het eens in de zoveel tijd altijd in z'n kop dat alles in de boenwas moest. En daarin ging ie ver. Niet alleen de (ook antieke) kast, maar de hele eethoek, al het houtwerk van het bankstel tot zelfs de tv en radio aan toe. Die hadden destijds nog een houten kast, dat wel. Maar gelakt hout in de was zetten is niet echt nodig. Bovendien kan het hout de was niet opnemen als het gelakt is, dus alles was altijd een beetje vettig. Nu gebruik ik heel af en toe nog wel eens terpentijn (harsprodukt) door m'n olieverf. En dat ruikt ook zo lekker. Maar meestal gebruik ik gewoon schildersmedium. Dat ruikt minder en vergeelt uiteindelijk ook niet zo als verf met terpentijn. Trees, stoppen met drinken omdat het van jezelf moet is niet leuk. Dat is precies hetzelfde als zeggen dat je nooit meer zal drinken omdat het (van jezelf) niet mag. Die frissigheid en ruimte in jezelf zijn een mooi uitgangspunt om niet te drinken. Je zegt: de knop is om. Ik vertelde laatst al eens dat er bij mij geen knop om is, maar een knop ingedrukt. En die knop moet ik regelmatig indrukken om de voordelen niet uit het oog te verliezen (de lichtknopjes in de vroegere portiekflats). Als je zo regelmatig die knop indrukt blijft het fris en ruim zolang je zelf wilt. Het forum is zo'n middel om die knop af en toe even in te drukken. Voor mij zijn dat ook de meetings. Het houdt me bij de les en laat mij niet vergeten hoe erg het is als ik drink. Zo, soepie opgeslurpt tussen het typen door. Nu weer aan het werk.

Môgge. Hier weer een lekker rustige ochtend. Al een uurtje aan het werk geweest, nu even een kopje koffie. Blacky, ik hoop dat je nieuwe huis snel een fijn thuis zal zijn. Ons hondje is ook nog bij mijn vrouw waar ik niet mee samenwoon, maar we zien elkaar wel dagelijks, dus ook ons hondje. En ik voel je gemis. Ik ben blij dat ik nog dagelijks met dat beessie kan lopen. Ik ben trouwens ook blij dat ik mijn vrouw nog dagelijks zie en spreek. We hebben momenteel eigenlijk een LAT-huwelijk en voor dit moment is dat voor ons de beste manier om samen te blijven. Veel samen, toch allebei een eigen leven. We zijn beiden bezig onze eigen plek in onze relatie (terug) te vinden en dat heeft z'n tijd nodig. We groeien in elk geval weer naar elkaar toe. Carolien, ik wens jou ook sterkte voor vandaag. Een aantal jaren geleden is hier een buurman, die altijd behoorlijk prominent aanwezig was in de buurt (op een positieve manier, hoor) ook jong overleden. De herinnering aan zijn aanwezigheid blijft altijd, maar ik ben altijd weer verbaasd hoe het leven daarna zichzelf altijd weer bijeenraapt en doorgaat. Nogmaals, sterkte. En Tapas, jij een heel mooie dag gewenst. Hihi... wie zei dat gisteren? Dat je je laatste nacht als onbekend kunstenaar hebt gehad? Ik hoop het voor je, maar ik hoop tevens dat je door alle roem geen slapeloze nachten tegemoet gaat. Stien, HOI!!! Frannie, ook HOI. Je gaat lekker, hè? En doe je de groeten aan je lief van me? (Ik zal wel wat gemist hebben maar wat is er morgen voor een grote dag voor je lief?) Vanavond ga ik weer na de nazorg van de 12-stappen behandeling. Eigenlijk is dat ook een soort AA/NA/CA- meeting. Ik ben nog steeds blij dat ik, toen ik het begin dit jaar zo moeilijk had om weer te stoppen met drinken, die behandeling ben gaan doen. Het "gedoe" met een Hogere Macht leek me een voor mij onneembare barière, ik dacht daar niks mee te kunnen. Maar het is gegaan zoals bij een jonge vogel die voor het eerst over de rand van het geboortenest heen springt. Niet zoveel vragen, springen maar, en de vleugels spreiden en vertrouwen dat het goed gaat. Blind vertrouwen is voor mij in dit geval het beste gebleken. Kennis is Macht, schreef Frannie gisteren in haar mooie verhaal. Daar zit wat in, maar ik ervaar nu dat wat mijn kennis teboven gaat Hogere Macht is. Amen. En nu weer aan het werk. Groetjes, Koh.

Goedemorgen. Goh, Tapas.. lekker spannend allemaal. Ik wens je een heel mooie en fijne expositie en alles wat daaromheen komt kijken; een mooi avontuur. Lekker ook, geen verplichtingen. Nou ja, werken..maar dat doen we er zo even bij.. hihi.. lekker relaxed. Van harte ook met je 8 maanden. En ik ga in elk geval vandaag met je meedoen wat niet drinken betreft. Marjo, jij gefeliciteerd met je zoon. Goh.. 10 jaar. Ik weet nog dat ik op mijn 10e verjaardag mijn eerste horloge kreeg van mijn oma.. een Kienzle met datumaanduiding. Dat was in die tijd (1967) een top-cadeautje voor 10-jarige jongetjes.. je kon aan de horloges zien wie er al 10 was en wie nog niet, hihi... En een vulpen kreeg ik ook. Daarvoor schreef ik nog met kroontjespen met inkt uit van die vieze inktpotjes die in het tafeltje zaten.. en er lag altijd een enorme vieze inktlap binnen handbereik.. Dankzij die vulpen ging mijn raportcijfer op het eerstvolgende rapport van een 4 naar een 7... Sorry, dit is geen jeugdsentimentenforum. Hoewel ik toch ook veel uit het verleden heb los kunnen laten blijf ik warme herinneringen toch wel koesteren. Het is alleen scherp blijven opletten dat warme sentimentele gevoelens niet gaan ontaarden in zielig-voelen.. want dat ligt er dicht bij. Ik was en ben niet zielig. Dat gevoel heb ik ook niet meer zo nodig. Ik ben eigenlijk best dankbaar voor mijn verleden, want zonder dat verleden had ik misschien heel anders in het NU gestaan. En ik ben heel erg blij met hoe ik nu in het NU sta. Groetjes, Koh.

Dank je Marjo. Ja, het is eigenlijk net zoiets als een zaadje in de grond stoppen en daar later de vruchten van plukken. M'n leven lang was ik veel te ongeduldig. Ik wilde meteen dezelfde dag al de vruchten plukken, kon het geduld niet opbrengen tot het zaadje zover was dat het zelf weer vruchten voortbracht. Het gebed om Kalmte, Moed en Wijsheid heeft me heel veel goeds gebracht, en nog elke morgen begin ik daarmee. Kalmte, geduld en vertrouwen dat het goed gaat zo die gaat...

Houtje, heb je al iemand?

Caro, Anjo... de spirit om te schilderen is helemaal aanwezig, de verf-bugs hebben me helemaal in hun greep. Maar m'n hand is wat stijfjes doordat ik gisteravond de hoektand van onze hond in m'n hand heb gehad. Flink gat in m'n hand..(hihihi...gelukkig bijna geen geld om erdoorheen te laten vallen), maar met wat extra moeite red ik me er wel mee. Ik heb wel tetanus-injecties gehaald want ik probeerde een plastic zakje uit z'n bek te vissen (is gelukt) en dat was een nogal vieze bedoening. Hanneke, pas op dat je het vertrouwen in jezelf niet kwijtraakt. Ik heb drie broers en een zus, allemaal met een goede baan. Ik rommel al meer dan een halve eeuw zo'n beetje door het leven heen. Opleidingen te kust en te keur gedaan maar nooit afgemaakt, eigenlijk maar één keer in m'n leven ook een goede vaste baan gehad, maar na zeven jaar afgekeurd door fysieke ongemakken, etc. M'n familie bekijkt mij min of meer met medelijdende blik.. Wat moet er van mij nou terechtkomen.. En weet je, ik ging mezelf ook zo bekijken. Het enige wat ik altijd wilde, en ook wel min of meer kon, was schilderen. Maar ja, dat was leuk als hobby. Als werk, als vak, was dat maar voor een happy few weggelegd. En daar kon ik als rommelaar toch nooit serieus bij gaan horen. Ik stelde eigenlijk niet zo veel voor, kon toch niks.. daarbovenop ook nog eens getrouwd maar geen kinderen, terwijl m'n broers en zus wel gezinnetjes aan het bouwen waren. Tja, en wat deed ik toen maar?? Mezelf tot echt waardeloos drinken. Nu ben ik dan sinds een half jaar zover dat ik ben gaan schilderen zoals ik dat nog nooit gedaan heb. Ik neem mezelf serieus. Ik hoef mezelf niet meer te laten zijn wat anderen denken dat ik ben. Ik ben schilder. Ik neem m'n vak en mezelf serieus. En ik zie tot mijn vreugde en ook wel verbazing, dat mensen om me heen ook een beetje gaan geloven dat ik schilder ben. Als ik hulp nodig heb vraag ik dat. Iemand die serieus en zelfverzekerd bezig is kan altijd ergens hulp vragen en krijgen. Ik ben nu ook niet meer bang dat er niets van mij terecht zal komen, want er is al iets van me terecht gekomen. Ik bouw dit nu verder uit, uur na uur, dag na dag. Ik ben in mezelf gaan geloven en hoef dit alleen maar te voeden en in stand te houden door serieus aan het werk te blijven. Dus kop op, Hanneke. Neem nu even rust, maar blijf in jezelf geloven. Want als jij niet in jezelf gelooft, waarom zou een ander dan wel in je geloven? Sterkte en succes.

Goedemorgen. Heb vanmorgen het penseel weer opgepakt maar gaat wat moeizaam allemaal. M'n hand is wat stijfjes en niet zo "handig" als ik zou willen dat ie zou zijn of zo. Nou ja, ik kan niet anders dan me aanpassen. Dan maar wat rustiger aan. Hihi... en ik schilder al zo langzaam. Ben al 3 maanden met hetzelfde schilderij bezig. Fijnschilderen is nou eenmaal tijdrovend. Tina, doe wat je denkt dat je doen moet. Afstand nemen kan erg verhelderend en rustgevend zijn. Helemaal als je zelf vindt dat dat moet. Ik wens jou ook toe dat het je goed zal gaan. Carolien, mooi rijtje voor's en tegen's wat betreft het wel of niet forummen. Vooral punt 8 is voor mij een punt om aan te werken. Herstellen is voor mij m'n eigen pad zoveel mogelijk proberen te volgen. Maar het valt niet altijd mee. Er kan van alles dat pad kruisen, en bij elke kruising moet ik weer beslissen welke richting mijn pad zal zijn. Gelukkig kan ik, als blijkt dat ik een verkeerde richting heb gekozen, altijd terug gaan naar het laatste kruispunt en een andere richting kiezen. Blacky, ik begrijp dat er bij jou privé het één en ander ingrijpend is veranderd. Ik wens je veel sterkte en ook geluk. Tapas, ik zag tijdens het (vluchtig) teruglezen van de laatste tijd toevallig jouw affiche voorbijkomen. Alleen dat affiche is al een kunstwerkje op zich. En ik heb enkele van je foto's gezien. Ik ben echt onder de indruk, hoor. Talent heb je, en je gaat er nu ook wat mee doen. Veel succes met de expositie en ook daarna. Ik viel na een expositie altijd even in een gat, maar stilstand is achteruitgang, dus na een korte bijkomperiode moest ik altijd het treintje weer even onder stoom brengen en op gang helpen. Ik hoop dat jouw treintje ook blijft rijden. An, die peptalk van jou valt toch niet onder de stimulerende middelen, hoop ik?? Ik heb er stiekem wat van genomen, in de hoop dat het hoort in het rijtje: koffie, sigaretjes, vitaminepillen etc... Hoi Pipje.. ja, dat bedoelt o.a. Ziza ons ook steeds duidelijk te maken als er weer een alco die niet tegen drank kan toch weer probeert een glaasje te nemen. Steeds in de hoop het nu wél onder controle te hebben. Ik hoop dat jij ook een goede dag zult hebben. Marjo, sterkte alvast met het najaar. Ik ga weer prutsen met olieverf. Tot later.

NA staat voor Narcotics Anonymous. Hier komen verslaafden aan allerlei middelen. Alcohol wordt als harddrug gezien. Ik voel me thuis bij deze mensen die vaak echt de dood in de ogen hebben gekeken. Hier kan ik echt heel veel leren. En structuur is er ook erg belangrijk, net als voor mij. Eerder bepaalde ik altijd mijn eigen structuur, ik hoefde niet te passen in wat algemeen gangbaar was. Ik was bijzonder. Ik ging mijn eigen gang wel. Ja ja.. mijn eigen ondergang tegemoet. Ik moet niet zo eigenwijs zijn. Ik mag best wel eens wat suggesties van ervaren mensen gaan opvolgen. Tot nu toe doet het me geen kwaad.

Hoi allemaal. Ik ben niet erg op de hoogte van wat zich hier allemaal afspeelt. Ben net even door de laatste paar dagen gereesd en zie wel enige vervelende dingen. Allereerst wil ik alsnog Anjo codoleren met het verlies van X. Heel veel sterkte en wat ik zo snel van je gelezen heb, daar kan ik alleen maar bewondering en respect voor hebben. Har die niet gaat zoals ie zou wensen. Ja Har, het kan ons allemaal overkomen. Dat realiseer ik me maar al te goed. Ik heb voor mezelf nu geleerd (en daar ben ik nog steeds dagelijks mee bezig) om me nederig op te stellen, vooral niet teveel zelfvertrouwen te krijgen. Dat heeft me vorig jaar flink genekt. Als ik nu denk anderen niet meer zo nodig te hebben, gaat er bij mij direkt een alarmbel. Na mijn vakantie had ik niet zo'n zin meer om naar meetings te gaan. Ik herkende dit gevoel van een jaar geleden en heb mezelf nu bij de haren elke avond naar een meeting gesleept. En daar ben ik blij om, dat ik dat gedaan heb, want ik zie weer heel goed dat ik nog heel veel te leren heb. Vorige week was ik twee keer op een meeting aanwezig bij ernstige meningsverschillen tussen enkele mensen die al 20, 18 en 2 jaar droog staan. Vele aanwezigen liepen weg en afgelopen vrijdag bleef ik zelfs alleen achter in het meeting-lokaal, met de aanrichter van de onenigheden.. Moest ik nou ook weggaan of niet? Ik ben gebleven. Vluchten zou oud gedrag zijn en ik wilde wel eens ervaren hoe het zou zijn om niet te vluchten. Heb uiteindelijk met die ene persoon een hele meeting volgemaakt (een NA-meeting volgens een strak protocol. Sharen zonder onderbrekingen. Teksten voorlezen. We hebben met z'n tweetjes de zesde stap nog eens gelezen en daarover geshared. En aan het eind van de avond zei die ander me dat hij zoveel had gehad aan deze avond met mij en zich realiseerde dat hij na 20 jaar nog steeds een herstellend verslaafde is. De man is notabene mijn sponsor. Door deze avond was ik het hele weekend wel wat van slag maar heb mij ook nog weer in de stappen en tradities verdiept en nu voel ik me gewoon ontzettend blij. Dat ik een medeverslaafde heb kunnen helpen. Daar ga ik voor. Niet alleen om zelf te leren, maar ook om anderen te helpen. Dit is ook de enige reden dat ik bijhou hoelang ik clean ben. Want pas na een jaar cleantijd mag je zelf sponsor worden en andere taken uitvoeren, zoals bijvoorbeeld voorzitter, secretaris, penningmeester... niet dat ik op zulke functies jaag, ik mag natuurlijk al helpen met de kleinere dingetjes, maar me inzetten voor het behoud van NA-eenheid wil ik graag. Hoe dan ook, ik ben blij dat ik NA gevonden heb, of zij mij... Ik denk niet eens meer aan drank. Herstellen is eigenlijk heel boeiend en daardoor veel leuker. En als ik zo mijn sponsor dan eens bekijk dan mag ik dus nog minstens op zo'n 20 jaar vooruitkijken, hihihi... dat wordt een mooi leven, op deze manier.. O ja, vanavond bleef ik met de muis van m'n hand aan een hoektand van ons hondje hangen toen ik iets uit z'n bek wilde halen, een vies plastic zakje dat voor hem erg lekker leek te zijn. Gevolg, een gat in de muis van m'n rechter hand, bloeden als een rund. Dit zou voor mij typisch een geval van paniek geweest zijn, nu was het een geval van: is gebeurd, gauw naar huis, afspoelen, dokter bellen en naar het splinternieuwe ziekenhuis (dit weekend geopend) voor een tetanusinjectie.. hahaha.. ik ging al van m'n stokje als ik het woord injectie nog maar half gelezen had, maar nu zit ik erbij of er niets gebeurd is. Alleen wel een lastig verbandje om m'n rechterhand en duim.. wordt morgen lastig met schilderen. Werkelijk alles lijkt anders nu ik het leven weer nuchter bekijk. Ik hoef niet meer te doen of ik heel dapper en stoer ben, ik hoef alleen maar te aanvaarden dat ik niet dapper en stoer ben...en daar voel ik me dan weer een stuk dapperder en stoerder door. Allez... genoeg gepraat voor zo'n zwijgzaam tiepje als dat ik hier de laatste tijd ben. Dat ik hier niet zo vaak ben is geen desinteresse, hoor. Ik ben gewoon elke avond op pad, en overdag aan het werk. Maar ik kan het niet laten om af en toe toch even hier te koekeloeren.. ik vind het een leuk forum. Groetjes, Kohtje.

hoi Soothe... verdorie, man... heel l4llig, maar nu ben ik in nuchtere toestand ook al weer je telefoonnummer kwijtgeraakt. Ik heb hier twee agenda's liggen, maar om de één of andere duistere reden komt jouw nummer alleen maar op weggerakende papiertjes terecht. Zou je me nog één keer je nummer door kunnen geven, dan beloof ik jou en mij dat ik het meteen in beide agenda's zet..

Lieve Anjo, lees nu net pas je bericht van vanmorgen. Ik wil je bij deze condoleren en heel veel sterkte en vooral ook kalmte toewensen voor de komende tijd. Voor zolang je het nodig hebt, onbeperkt. Liefs, Kohtje.

Goedemorgen. Ben al weer een tijdje in het land en heb een fijne vakantie gehad. Moest wel weer even wennen om in het dagelijkse ritme te komen, maar ook dat is weer gelukt. Ik ben begonnen met het bijlezen van dit forum vanaf 21 juli, maar weet tegelijkertijd dat dit gekkenwerk is. Nou ja, zo af en toe een stukje en zonder geheel op de hoogte te zijn me hier maar weer even melden. Toen ik ruim 50 jaar geleden geboren werd was ik ook niet op de hoogte van wat zich al die miljoenen jaren vóór mij had afgespeeld, en zie: ik leef nog steeds:). Vanochtend las ik in het boekje "Just for Today. Daily Meditations for Recovering Addicts" (een uitgave van de NA) het volgende: Just for today: I will surrender my expectations, look to my Higher Power for guidance, and accept life. Dit komt mooi overeen met de titel en samenvatting boven dit dagdraadje. Ik doe dit nu zo'n beetje een half jaar elke dag en het helpt me uitstekend. Nee, niet zo'n beetje een half jaar, vandaag exact een half jaar. Goh.... Ik wens iedereen een fijne zondag. Ik ga zo naar Schiedam, broer en nichtje zijn jarig...is onderdeel van mijn herstelplan: familiebanden weer opkrikken. En ik heb er zin in. Tot later allemaal. Groetjes Kohtje.

Anjo, ook hier brandt een kaarsje voor je.

Hihi, Charlie, eigenwijze westlander klinkt ook een beetje als een paardensoort.. Bammie, zal ik doen. Je bent natuurlijk van harte welkom.

Dank je, Tina.