Kohtje

Ochejeetje... doordat Pippi zei: fijn dat je zo "open" voor me staat (kots kots..) zei ik dat ik me zou sluiten... was allemaal als geintje bedoelt, Spud. Niks aan de hand hoor.

Spud, lief manmeisje, ik heb helemaal niks tegen Pippi.. ze zegt zelf dat er in het verleden wat was, maar ik kan het me al niet eens meer herinneren.. ik draag dus geen negatieve gevoelens voor haar met me mee.

Wat bedoel je dan met reserves, Spud?

Ah, het is niet meer aan de orde.. dat verklaart dat ik van geen zeer (meer) weet. Dank je Pip..

Volkomen duidelijk, Spud. En voor alle duidelijkheid: er is geen oud zeer tussen Pippi en Ikke... ook geen nieuw zeer. Of ik moet het vergeten zijn. Pippi, help!!!!! Is er zeer tussen ons???

Spudje, er is maar één Koh en geen reserve.. als deze het niet meer doet is het over en uit.

Spud, waar heb je het over?? In wat voor kettingen raak je verstrikt zonder jurk???? Ik heb het gevoel dat ik iets heel geks vraag, maar ik heb absoluut geen idee....

Pippi, afsluiten voor invloeden van buitenaf is volgens mij niet mogelijk. En ook al zeg ik dat ik me afsluit van alles en iedereen, zodra ik met anderen in contact kom is er beïnvloeding. Het gaat er om wat ik daarmee doe. Ik probeer er zoveel mogelijk positiefs uit te halen.

Ok, Pip.. ik sluit me helemaal voor je af...

Bijna nooit, Spud???? Als je het eens zonder probeert????? Oef.. niet te veel afdwalen svp... Aura, die uitweg is dus drinken. Want dat is de enige uitweg die door antabus geblokkeerd wordt. Kun je geen andere uitwegen bedenken? Praten met iemand van AA bijvoorbeeld? Daar zijn sponsors voor en als je die (nog) niet hebt kun je een andere ervaren AA-er bellen..

Pip, zolang het positief is laat ik me graag door je beïnvloeden.. Hoewel.. als het negatief is en ik me daar door laat beïnvloeden, kan ik daar misschien weer op een positieve manier lering uit trekken.

Pippi, ik wist al dat je niet dom bent maar nu wist je me toch echt te imponeren..

Ja Pippi, compost is uit huis-, tuin- en keukenafval (organisch) samengestelde meststof. Dat heb je helemaal goed.

En nee hoor, die plaatsnamen zeggen me niets.. ik ben geen Spanje-kenner.

Santiago de Compostella ligt in het noordwesten van Spanje en is een beroemd bedevaartsoord waar veel mensen te voet of met de fiets heen gaan.

Krijg je reisverslagen per mail? Is je maatje een hij of een zij? Is hij of zij op weg naar Santiago de Compastella? Tja, nu ik het weet wil ik wel iets meer weten. Of moet ik dan alles gaan teruglezen?

Ik wist het niet.

Dat klopt, Spud. Dat is normaal.

Mooi Spud. Maar nou niet met open oogjes in de val lopen, hè? Daar was (ben??) ik zelf nogal goed in (geweest??).

Als je nuchter bent hoef je ook niet altijd alles onder controle te hebben. Wie kan dat nou? We zijn allemaal maar mensen met allemaal onze beperkingen. Je grenzen aftasten en weten wanneer je ze bereikt hebt en er dan niet overheen gaan is de beste garantie op een gelukkig leven. Niet meer willen dan je kunt, tevreden zijn met wat je wel kunt... etc. etc. etc... We zijn vaak zo bezig ons mooier voor te doen dan we werkelijk (kunnen) zijn.

Je voelt je soms een buitenstaander, maar ben je dat dan ook? Waar meet je dat aan, en als je niet uniform bent, is dat dan erg? Maakt dat je nou juist niet Spud?

Maar Spud, wat is dat dan, gewoon mee doen met de rest? En als jij niet drinkt hoef je jezelf toch ook niet in de gaten te houden? Trouwens, ik ben een jongetje met een broek aan. Een rokje is me nu te koud.

Ik heb trouwens vandaag voor het eerst sinds lange tijd maar weer eens een lanterfant-dag ingebouwd. Beetje klungelen in huis en maar weer eens ingelogd voor langere tijd. Het weer werkt ook mee, buiten is niet veel te beleven. Ik geniet er volop van.

Spud, het klinkt mij in de oren of je bang bent voor je zelf. Jij mag je toch ook goed voelen als je nuchter bent? Maar je gaat dat uit de weg door te gaan drinken..weer je schijngeluk opzoeken omdat je dat vertrouwder voorkomt. Probeer dat geluksgevoel van nuchter gelukkig zijn nu eens uit te bouwen met steeds weer een dagje extra.

Ja Vie, voor mij kwam een eind aan de fase van ontkenning, of eigenlijk de fase van: ik kom hier nog steeds goed mee weg ondanks m'n drinken, op het moment dat ik buiten de deur werd gezet.. Het heeft nog een aantal maanden geduurd voor het echt tot me doordrong. Mijn vrouw heeft de daad bij het woord gevoegd en me weggedaan uit haar dagelijkse leven want ze ging er zelf ook aan onderdoor. Na nog een aantal maanden in m'n uppie te hebben doorgemodderd en ziend dat ik steeds verder afgleed heb ik weer hulp gezocht en nu gevonden in die behandeling van Tactus in Apeldoorn. Sindsdien gaat het weer bergop, elke dag een stapje hoger. Haast heb ik niet, ik heb veel kapotgemaakt, maar als ik het tijd geef kan er een hoop weer genezen.