Kohtje

Jette, ik sluit me aan bij Jane en/of overlap haar bericht.. Ik heb eens gehoord dat we zo ziek zijn als onze geheimen. Daar wordt mee bedoeld dat, hoe krampachtiger we dingen verborgen proberen te houden, hoe meer we onszelf in de nesten werken. Door je vriendin in elk geval te zeggen waar je mee bezig bent, nl. proberen te stoppen met drinken, te vertellen dat je je hebt aangemeld voor een internetbehandeling tegen problematisch alcoholgebruik en al actief meedoet op een forum voor mensen met alcoholproblemen, alleen maar omdat je je eigen gebruik niet meer acceptabel vindt, geef je je vriendin in elk geval de mogelijkheid om serieus met je mee te denken/voelen. Door er niets over te vertellen en alles in je uppie in een vrijwel onmogelijke situatie proberen te doorstaan, zo goed en zo kwaad als het gaat, maakt de kans op een happy end erg klein. Als je tenminste een happy end voor langere termijn wilt. Je overgeven aan je behoeftes van dát moment kan je een gelukzalig gevoel geven, het idee van een leuke vakantie, maar is niets anders dan korte termijn happy.. Maar ja, je kunt natuurlijk ook zeggen: alles en iedereen kan me nu even de boom in.. ik ga genieten van waar ik voor betaald heb, en als ik terugben dan begin ik gewoon helemaal opnieuw. Dan begin ik een leven waarin ik niet meer voor dergelijke moeilijke besluiten kom te staan, dan zal ik er voor zorgen dat drank in mijn omgeving niet meer voorkomt, dan.... dan.... dan.... Stiekem stoppen met drinken heb ik met regelmaat gedaan. Het voordeel was dat het niet zo opviel als ik weer begon. Het nadeel was dat niemand me stimuleerde om van de drank af te blijven. En dat was nou ook net de bedoeling. Ik moest en zou helemaal zélf van die drank afraken, tegelijk wist ik dat ik niet veel vertrouwen in mezelf had. Toen ik echt vanuit m'n diepste binnenste wilde stoppen maakte ik dat "wereldkundig". Niet om het me moeilijk te maken bij een eventuele terugval, maar om begrip en hulp te krijgen als ik het moeilijk zou hebben. Desalnietemin wens ik je fijn verblijf in Schotland. Droog houden valt daar niet mee, maar je hebt regenpakken, paraplu's en voor jouw geval: "no thanks..."

Hier melden de kaboutertjes zich zojuist af voor vandaag. Ga dus maar weer zelf aan het werk. Tot later.

Ik denk dat dat over en tégen jou zegt dat je een beetje opstandig bent..

Russs an Kaboutertje..

voor de goede orde nog wel even die "miniborreltjes" van hierboven in het juiste perspectief zetten. Er moesten iets van 30 druppels (samen misschien net één miniminiborreltje) in een glas water.. Ik ben daar destijds niet door aan de alcohol verslingerd geraakt. Denk ik.

Ha Joris, Ja, ik noemde de alcohol, niet omdat ik een vooroordeel heb omtrent homeopathie maar omdat ik wist dat alcohol in veel homeopathische oplossingen als conserveringsmiddel wordt gebruikt. In minimale hoeveelheden, hoor. Er zijn echter wel degelijk óók homeopatische middelen waar alcohol als oplosmiddel wordt gebruikt. Heb zelf ooit in een ver verleden echinaforce gebruikt (tegen hooikoorts).. dat waren miniborreltjes.. Maar ik vond het hier op dit forum wel op z'n plaats om er even de aandacht op te vestigen. Ik hoop dat je baat hebt bij de middelen. Jammer dat je trek hebt, maar dat hoeft natuurlijk niet aan die middelen te liggen. Succes op en met het dagpact!!

Fruitvlieg, Een beetje wat Kate ook al zei.. Ik herken me wel min of meer in jouw verhaal. Toen ik net koud een half jaar clean was ging ik naar een NA-wereldconventie in Barcelona. Alléén, in m'n kleine campertje op weg naar het hotel dat ik daar voor 4 nachten geboekt had. Onderweg een paar keer gekampeerd, ook alleen, hartstikke prachtig weer, warm, geen "sociale controle", niemand die me kende. Vanuit het hotel was het ca. 20 minuten lopen naar het conventie complex. Dáár was ik veilig. Tussen 7000 verslaafden die één stiekem borreltje mijnerzijds er zó uit zouden kunnen halen.. Maar 's avonds weer terug in het hotel kwam er van alles op me af. Aan de ene kant het machtige gevoel dat ik in m'n uppie zonder drank kon, ondanks een af en toe best eenzaam gevoel, aan de andere kant dat ik hier stiekem wat kon nemen en de hele boel bij elkaar kon liegen en bedriegen zonder dat iemand (anders dan ikzelf) er iets van hoefde te weten. Ik heb die strijd met vele kleine slagen steeds door de "niet drinken modus" kunnen laten winnen. En ondanks het feit dat ik baalde van die strijd, ben ik blij dat ik hem heb kunnen leveren in zo'n omgeving die totaal anders was dan m'n dagelijkse omgeving. Ik heb naast een kleine vakantie namelijk tegelijkertijd een grote overwinning op mezelf gevierd. Dat heb jij ook, Fruitvlieg. Ik vind het een prachtig verhaal. Krachtig en prachtig.

Ik heb trouwens ook wel vaak de neiging om te wachten tot het werk vanzelf is gedaan. Dát werkt nooit... dus ik ga weer wat doen. Tot verderop..

Als iets werkt volgens het principe van het placebo effect zou het zo maar kunnen zijn dat iets gewoon vanzelf over is gegaan.. Dat gebeurt ook wel eens.. dat iets vanzelf overgaat. Echt hoor, niet álles hoeft meteen met pillen, drankjes, zalfjes en weet ik wat behandeld te worden. (Ikzelf wacht eigenlijk altijd liever of iets vanzelf overgaat.. meestal werkt dat wel.)

Ik denk dat ik herhalende geschiedenissen heel hard nodig heb. Ik vergeet nogal eens wat.. Kan ook een boek dat ik al drie keer gelezen heb met veel plezier een vierde keer lezen. En uit elke herhaling weer nieuwe dingen halen.

Dat is een "bijverschijnsel" van jarenlang op dit forum blijven.. Geschiedenis herhaalt zich steeds.. mooi dat we daar getuige van mogen zijn, toch?

hahaha... ja, zo dacht ik vroeger over wodka (hoera, 't werkt!!!) en nu denk ik er óók zo over (nee, dát werkt niet!)

Huh??

Wordt aan homeopatische middelen niet altijd, of vaak, alcohol toegevoegd voor de houdbaarheid? 't Zal niet veel zijn, maar ja.. we zitten hier op een forum met mensen met een alcoholprobleem. Toch?

Grappig, al die meldingen over slaapproblemen. Nou ja, grappig.. ik bedoel niet dat ik slaapproblemen grappig vind, ik bedoel dat ik mijn slaapprobleem net tegenovergesteld ervaar.. Ik kan wel door blijven slapen. Als ik daar de mogelijkheid maar voor had. Om kwart voor elf 's avonds val ik al bijna met m'n ogen dicht m'n bed in en 's morgens om half zeven kan ik er bijna niet uitkomen. Overdag heb ik dan ook vaak van die momenten dat ik 't liefst "even" ga liggen met de luikjes toe.. 's Middags doe ik dat regelmatig ook wel even.. een half uurtje is dan net genoeg om er weer even tegen te kunnen. Ik heb een slaapprobleem, ja.. het probleem is dat ik niet altijd en overal kan en mag slapen..

" SLAA-nederland. " Voor wie daar misschien wat aan heeft. Wat ik er van gehoord heb kan erg helpend zijn.. Mits je wat aan jezelf wilt doen.

Zeven / acht jaar geleden zou ik teksten als bovenstaand als geneuzel hebben opgevat. Nu vind ik de gebruikte woorden nog steeds wel een beetje neuzelig, maar de boodschap is me in die jaren wel duidelijk geworden en ik zie er nu ook waarheid in. Ik heb voor mezelf een soort vertaalcode moeten maken van 'romantisch' taalgebruik naar 'realistisch' taalgebruik. bijv. je licht verspreiden.. ik geef geen licht in het donker. Maak ik er dan van: geef de boodschap door, dan kan ik daar wat mee. Net zoals: laat je hart spreken.. M'n hart pompt alleen maar bloed door m'n lichaam.. Maar laat je gezonde verstand eens helemaal belangeloos gaan.. ja, da's meer mijn gevoelswereld.

Katey, welkom.

Nancy, geweldig dat je weer rijlessen neemt en niet op eigen houtje zomaar weer eens probeert. Je onzekerheid erkennen en je verantwoordelijkheid nemen (in het verkeer zijn we nog meer verantwoordelijk voor anderen dan voor onszelf). Ik ben blij met zulke verkeersdeelnemers.. :rose: :rose:

(Wat bij mij opkomt als hier seks en seksualiteit ter sprake komt...) Ik wil het even hebben over sponsorschap. In het 12-stappen programma wordt ons aangeraden een sponsor te zoeken. Dat is iemand van ons eigen geslacht die ons door de 12 stappen kan leiden op basis van eigen ervaringen en op basis van vertrouwen in die sponsor. Dat vertrouwen is uiterst belangrijk. Op een gegeven moment in het programma komen we aan stap 4. In stap 4 wordt ons aangeraden onbevreesd een morele inventaris van onszelf op te maken. Alle plus- en minpunten van onszelf brengen we zo in kaart. Puur voor onszelf. Het NA-Anonieme Verslaafden Stappenwerkboek biedt een overzichtelijk schema van hoe we zo'n inventaris kunnen opbouwen, en deelt stap 4 in twee delen: de voorbereiding en het daadwerkelijk grondig en onbevreesd opmaken van een morele inventaris. In het eerste deel wordt de motivatie onder de loep genomen, wordt uitgelegd wat we moeten verstaan onder grondig en onbevreesd, wat wordt verstaan onder een morele inventaris, worden we er op gewezen dat de inventaris over onszelf moet gaan, niet over iemand anders, en worden de spirituele principes onderstreept: moed, vertrouwen, eerlijkheid en bereidwilligheid. In het tweede deel komen de onderdelen van de inventaris zelf aan bod, te weten: wrok, gevoelens, schuld en schaamte, angst, relaties, seks, misbruik, waardevolle eigenschappen en geheimen, met de aantekening dat we bij het onderdeel misbruik de grootst mogelijke voorzichtigheid in acht moeten nemen en dit gedeelte zelfs misschien moeten uitstellen tot een later (rijper) moment, en daarbij misschien aanvullende (professionele) hulp nodig hebben. Een hele klus, zo'n inventaris schrijven. In de praktijk blijkt echter dat het uitstellen van deze klus meer pijn doet dan het schrijven zélf. Eenmaal stap 4 "gedaan" komt stap 5. 'Wij bekenden tegenover God (onze hogere macht, zoals wij hem begrijpen), onszelf en iemand anders de ware aard van onze fouten'. Dáár komt het aan op werkelijk vertrouwen in en van onze sponsor. Want de meesten die het 12 stappen programma doen werken aan stap 5 met hun sponsor. Vooral de onderdelen "relaties", "seks" en (eventueel) "misbruik" liggen gevoelig. Ook als je met openheid van geest, eerlijk, bereidwillig en moedig te werk gaat. Toch zal ook een schoorvoetend en misschien niet helemaal open tegemoettreden van deze stap een verandering in ons teweeg brengen als we onze angsten tegenkomen en ze onder ogen zien. Is het alleen het vertrouwen in onze sponsor dat dan niet volledig is of is het vertrouwen in het algemeen dat ons nekt, waaronder ook een vertrouwen in het proces van verandering valt. Feit is dat veel verslaafden problemen hebben met relaties. Niet alleen liefdesrelaties maar ook relaties op het werk, in het dagelijkse sociale leven, relaties met autoriteiten als politie, instellingen, instanties, organisaties etc.. Daar komt dan in dit 12 stappen programma ook nog een gezonde relatie met een hogere macht bij. Een relatie, in welke vorm dan ook, is altijd een persoonlijke aangelegenheid. En als het persoonlijk is raken we makkelijk gekwetst. Ik kom soms mensen in meetings tegen die tijdens hun eerste bezoek (of tweede) hun hele hebben en houwen naar buiten gooien.. dat lucht dan op, zeggen ze. We zijn wel wat gewend in meetings, maar of het nou werkelijk helpend is voor de nieuwkomer waag ik te betwijfelen. Velen zullen zich in zijn of haar verhaal herkennen, in die zin heeft zo'n bekentenis kracht, maar we volgen het programma in eerste instantie om onszelf te helpen.. En vele luisteraars van het andere geslacht dan de verteller kunnen zich gekwetst of zelfs bedreigd voelen door deze verhalen. Mij helpt het niet als ik al mijn "zonden" zomaar op straat gooi. Het helpt me wel als ik er met iemand over praat die uit eigen ervaring weet hoe egocentrisch een verslaafde geest werkt en die tevens weet hoe die egocentriciteit te doorbreken is. Pas als ik zie hoe mijn verslaving zich in werkelijk alle facetten van het leven openbaart, kan ik daadwerkelijk proberen wat aan mezelf te veranderen. Ik heb er zelf drie sponsors voor "nodig gehad" om te komen tot waar ik nu ben. Er was elke keer wel ergens een gebrek aan vertrouwen, maar al met al, het totaalplaatje, levert toch op wat ik me met "herstel" voor ogen heb. Met een sponsor ga je geen contractuele verplichtingen aan. Met een sponsor ga je een vertrouwensband aan.

Bertd, gedeeltelijk gelukt.. klinkt mij als jezelf voor de gek houden. Als je doelstelling was om niets te drinken is het toch geheel mislukt? Als je doelstelling was om het in de hand te houden kun je zeggen dat het geheel gelukt is. Daarbij kun je je dan wel weer afvragen hoeveel je in een hand wil houden..

Goedemorgen, Kaboutertje, lachen of huilen? In elk geval positief proberen te blijven denken. Kalmte is de beste uitgangsbasis. Vanuit een kalme geest kun je het best je route bepalen in een roerige wereld. Angst en misschien zelfs blinde paniek maken je tot een ongeleid, grillig projectiel. Speculeren is op de feiten vooruit lopen. Mensen hebben bij speculeren meestal de neiging om van het slechtste scenario uit te gaan.. Het goede scenario wordt daardoor totaal kansloos. Kalmte, kalmte, kalmte..(vertrouwen, vertrouwen, vertrouwen..) door kalm te blijven (te blijven vertrouwen) bouw je geduld op. En met geduld blijf je staande.

Ones75, volgens mij mis ik mis in je laatste zin.. klopt dat? Ik heb dat gevoel dat ik wat mis best vaak nog. Vooral ná iets, niet zozeer tíjdens iets. Niks aan te doen, dat gevoel. Gewoon er laten zijn en zeggen dat het níét waar is.

Dag 16. En jullie?

...en ze zijn aangesloten bij de Bouw- & Hout Bond..?