Kohtje

Hier zo rest van groentetaart van gisteren. Daarna meeting. Pfffff.... alweer verslaafden...

Als je maar wel genoeg water binnenkrijgt, Bollie..

vet, heeee.....

Ag, nieta... Ik moet nog ergens een pamfletje hebben liggen met de titel "King Baby".. Ik zal 't eens opzoeken. 't Heeft mij veel duidelijk gemaakt omtrent m'n verongelijkte reageren wat ik veel deed. En nog wel eens doe. Maar inzicht verlicht..

Niet stilvallen, Agnieta, in beweging blijven.. Ik ga ook weer in de benen. Moet nog wat ramen schilderen. Gewoon ramen schilderen, hoor, geen schilderij met ramen of zo..

We staan machteloos tegenover onze verslaving. Laat staan tegenover de verslaving van een ander. Dat laatste is dan weer een Al-Anon/Nar-Anon statement. Als naaste van een verslaafde kan ik alleen mijn eigen "plan trekken". Ik ben een kind van een verslaafde ouder, maar ook hier voel ik me wel een naaste van vele andere verslaafden, jullie dus. Ik kan een ander niet redden, niet daadwerkelijk helpen. De actie moet van de verslaafde zelf komen. Ik kan wél zo goed en zo kwaad als het gaat mijn eigen leven leiden, zonder daarbij door anderen in een bepaalde richting gedrukt te worden. Vaak betekent dat dat ik geen verantwoordelijkheid van anderen op m'n schouders neem. En vaak betekent dat dat ik iemand moet loslaten. Loslaten, niet in de zin van: niet meer naar omkijken, laat hem of haar maar in z'n eigen sop gaarkoken... maar loslaten in de zin van: gepaste afstand nemen en geregeld laten horen/zien hoe ik met het leven omga. Alleen op die manier kan ik de boodschap van herstel uitdragen. Niet door hem een ander door de strot te douwen, maar meer door hem als een navolgbaar voorbeeld voor te houden. Geheel vrijblijvend.

Door meetings te bezoeken, dit forum serieus te lezen, en de waargebeurde verhalen van anderen te toetsen aan m'n eigen gevoel, herken ik die sluipmoordenaar al van verre. 't Begint meestal/altijd in je hoofd. Door m'n hoofd constant te "scannen" hoef ik niet meer te gebruiken. Ook niet in m'n hoofd.

Blekje, Kalm aan. :rose:

Agnieta, waar jij zegt dat je jezélf voor de gek hield met te denken dat één slokje, één biertje geen kwaad kan, daar zeg ik dat daar je verslaving je al voor de gek houdt. Jij weet wel beter, maar die ziekte laat je denken dat 't niet zo is... Dat wat jij noemt: VAN TEVOREN, dat noem ik al terugval.. want waar ligt de overgang van "van tevoren" naar "niet meer te weerhouden".. ?

Hier zit 'm volgens mij nou net de kneep. Ik denk niet dat "iemand" iemand voor de gek houdt aan de vooravond van een terugval, maar dat "iets" iemand voor de gek houdt. Dat "iets" is die (ziekte) verslaving. Als je jezelf of iemand anders voor de gek wilt houden kun je je gezonde verstand en je geweten laten spreken en op tijd aan de bel trekken. Maar als het je (ziekte) verslaving is die je voor de gek houdt, dan laat die je juist niet aan de bel trekken. Die schakelt direct het gezonde verstand en het geweten uit. Als de (ziekte) verslaving je eenmaal weer in de greep heeft, al is het maar voor eventjes, dan is een terugval niet altijd te voorkomen. Is mijn bescheiden inzicht hoe verslaving bij mij werkt, hoor. Geconstrueerd uit ervaringen uit m'n verleden.

Jette, je hebt het geprobeerd. Wat voor de één geldt, geldt niet altijd ook voor de ander. Helaas is het met alcoholverslaafden zo dat voor de meesten geldt dat minderen niet echt handig is. Maar je weet het nóóit voor je het zelf geprobeerd hebt. Ikzelf heb tientallen, zoniet honderden keren geprobeerd te minderen. Steeds vond ik een manier waarop het déze keer wél zou lukken. En steeds ging het mis. Als ik het niet zo vaak geprobeerd had zou ik niet langzaam aan zijn gaan geloven dat voor mij misschien stoppen wel de "makkelijkste" oplossing voor al mijn mislukte pogingen zou zijn. In het begin was het zeker niet makkelijk, maar tot nu toe is het wel de meest succesvolle oplossing gebleken. Dus wie weet, misschien geldt dat ook voor jou wel.

Heel veel succes, Kipje. Houdt je oren, ogen én geest goed open. Zowel naar je omgeving als naar jezelf. :rose:

Goeiemorgen. Mijn naam is Spuit 11, alias Mosterd Na De Maaltijd.. MijnGerrit, van harte met je eerste jaar clean. Het eerste jaar wordt wel de vuurdoop genoemd. Je hebt alle verjaardagen, feestdagen en aanverwante artikelen nu een keer nuchter doorleefd. Voor mij was het in het daarop volgende jaar niet vanzelfsprekend dat ik ze nu weer nuchter zou doorkomen alleen maar omdat het me al eerder een keer gelukt was. Maar de wetenschap dat ik het kón maakte het allemaal wel minder "angstaanjagend". Alcoholloos leven wordt steeds gewoner, hoe langer het duurt. Ik ben blij dat ik nog steeds in contact ben met mensen die bezig zijn clean te worden en mensen die het al langer zijn maar nog steeds hun ervaringen blijven delen (forum, meetings,conventies..). Als ik dat contact verbreek bestaat de kans dat naast een "gewoon" alcoholloos leven er ook een "gewone" zin in een alcoholische "versnapering" kan groeien. En dat ik dan net als "gewone" mensen af en toe "gewoon" een drankje neem. In die zin is "gewoon" voor mij een utopie. Ik ben "gewoon" alcoholist, verslaafd. "Gewoon" doen heeft voor mij twee kanten. Hier, met hulp van andere verslaafden, kan ik die twee kanten blijven zien. Verslaving wordt wel de ziekte van isolatie genoemd. Daar moet ik ook in herstel continu voor waken.

Hai Dehliah, welkom op dit forum. Morgen (vandaag dus) 6 uur op. Daarna weer wat scoren. Wat bedoel je met scoren? Vraag me dit af omdat huttula daarna "Goed zo" zegt en die zal toch geen alcohol promoten, dus ik denk dat ik iets verkeerd lees..

Nou nou... nu al een correctie. Vandaag pas dag 8. Liep gisteren een beetje op de feiten vooruit. Lidia, bedankt voor je aanbod me een stevige verkoudheid te geven. Maar ik doe het op mijn manier: cold turkey, dus zonder hulpmiddelen.

Ik heb ze vaak. Komt nooit meer goed. Is goed zo. :) Voor jou Agnieta:

Ha Appeltje, Pas op voor een zelfhulpgroepverslaving, hoor... . Ik kreeg dat eens te horen toen ik, na een begin van 2 meetings per week, langzaam opstoomde naar 6 à 7 meetings per week. Dit heb ik zo'n vier jaar gedaan. Drie jaar geleden ben ik "teruggegaan" naar 1 à 2 meetings per week. Meetingverslaafd?? Misschien een beetje. Maar ik had ze ook nodig. Om het programma in m'n leven te integreren. Eerst theoretisch met een beetje praktijk, dus veel meetings. Later steeds minder theorie, dus wat minder meetings. Maar zoals ik meerdere keren per minuut zuurstof binnenhaal en daar niet aan verslaafd ben, zo ga ik regelmatig naar meetings zonder daar aan verslaafd te zijn. Ik ga naar meetings al naar gelang ik ze nodig heb voor mijn herstel. En dát ik ze nodig heb staat vast. M'n herstelprogramma werkt zolang ik er aan werk. De meetings houden me aan het werk. Bovendien zijn ze een stuk van m'n sociale leven gaan uitmaken. I.p.v. bankhangen een meeting pakken geeft me meer voldoening. En ja, regelmatig lach ik op een meeting van anderhalf uur meer dan in de rest van de tweeëntwintigeneenhalf uur van de dag .

Lidia, ervaring telt niet als je, zoals ik, helemaal aan het begin staat.. Vandaag dag 8. Hoe minder ik er mee "bezig" ben, hoe makkelijker het gaat. Ik heb alleen een beetje moeite om er wat minder mee bezig te zijn.

Hier vergis je je een beetje. M'n stopdatum zit in m'n geheugen gegrift. En daardoor het getal 13. Maar ik hou nog altijd het aantal dagen dat ik alco-vrij ben bij in een hoekje van m'n agenda. Net zoals ik het aantal dagen dat ik op aarde ben bijhoud. En nu sinds kort óók weer het aantal dagen rookvrij. Dit laatste weet ik nu nog uit m'n hoofd: dag 8. Zodra ik boven de 100 dagen kom moet ik het even in m'n agenda nakijken.. Is gewoon een "tic"..

Misschien eerst eens met je huisarts praten, ploffie? Wie weet is er een therapie om er mee om te leren gaan.. Schaam je niet, hoor. Huisartsen komen de gekste dingen tegen. Grote kans zelfs dat hij of zij er zelf ook last van heeft.

Goedemorgen. Vrijdag de dertiende.. weer een maand erbij. Ik doe niet aan bijgeloof. Dat brengt alleen maar ongeluk. ( is niet van mij, weet niet meer van wie wel..)

Ploffie, ik ben een commitment aangegaan met het programma van NA-Anonieme Verslaafden. Daarin wordt erop gewezen dat we ons moeten onthouden van ALLE drugs om te kunnen herstellen. Ze zeggen niet dat je geen rare hersenkronkels mag volgen. Dus verlies ik me daar af en toe maar in...

Jette, wat MijnGerrit ook al zegt, vooruit kijken, plannetjes maken, met andere woorden "er over nadenken" is helemaal niet verkeerd. Sterker nog, met erover nadenken heb je een grotere kans op succesvol droog blijven. Je kent vast het spreekwoord wel: Als de wijn is in de man, is de wijsheid in de kan.. Mijn idee is dat de wijsheid al in de kan is nog voordat de wijn in de man is als de man stopt met nadenken over en alleen nog maar denkt aan. Elke keer dat je denkt "aan" meteen gaan nadenken "over" heeft mij ook al jarenlang van die eerste afgehouden.

Mijn ego is ook groot, hoor. Eigenlijk is hier, in het "openbaar", schrijven allemaal egogericht. Ik schrijf hier met voornamelijk de hoop dat iemand me leest. En dan streelt het me als iemand (liefst positief) reageert. De "likes", of "vind ik leuks" zijn helemaal moordend als ik m'n ego klein probeer te maken. Als iemand negatief reageert of niet reageert loopt m'n ego vaak wel een deuk of butsje op. Het bedenken van een nickname, het uitzoeken van een leuk plaatje... tja, je kunt zeggen dat het is om je te onderscheiden van alle andere forummers. Maar is je onderscheiden, behalve natuurlijk herkenbaar maken, ook niet in de meeste gevallen een beetje egostrelerij...? Als ik echt helemaal niks om m'n ego zou geven, kwam ik hier nooit, of, eigenlijk nog mooier, alleen achter de schermen, via PB's. Belangeloos hulp bieden.. Zover ben ik nog bij lange na niet. Ik denk dat ik, om heilig en egoloos te worden, een supergroot ego nodig heb. Zo groot, dat ik mezelf onbelangrijk kan gaan vinden zonder dat ik me genegeerd, gekleineerd, gekwetst voel.

Zo, heb m'n avatar aangepast. Eens kijken of dit m'n ego doet verkleinen.. Denk 't niet, hoor. Door 't hier te melden ben ik alweer aan het egobouwen.