Kohtje

Als iets werkt volgens het principe van het placebo effect zou het zo maar kunnen zijn dat iets gewoon vanzelf over is gegaan.. Dat gebeurt ook wel eens.. dat iets vanzelf overgaat. Echt hoor, niet álles hoeft meteen met pillen, drankjes, zalfjes en weet ik wat behandeld te worden. (Ikzelf wacht eigenlijk altijd liever of iets vanzelf overgaat.. meestal werkt dat wel.)

Ik denk dat ik herhalende geschiedenissen heel hard nodig heb. Ik vergeet nogal eens wat.. Kan ook een boek dat ik al drie keer gelezen heb met veel plezier een vierde keer lezen. En uit elke herhaling weer nieuwe dingen halen.

Dat is een "bijverschijnsel" van jarenlang op dit forum blijven.. Geschiedenis herhaalt zich steeds.. mooi dat we daar getuige van mogen zijn, toch?

hahaha... ja, zo dacht ik vroeger over wodka (hoera, 't werkt!!!) en nu denk ik er óók zo over (nee, dát werkt niet!)

Huh??

Wordt aan homeopatische middelen niet altijd, of vaak, alcohol toegevoegd voor de houdbaarheid? 't Zal niet veel zijn, maar ja.. we zitten hier op een forum met mensen met een alcoholprobleem. Toch?

Grappig, al die meldingen over slaapproblemen. Nou ja, grappig.. ik bedoel niet dat ik slaapproblemen grappig vind, ik bedoel dat ik mijn slaapprobleem net tegenovergesteld ervaar.. Ik kan wel door blijven slapen. Als ik daar de mogelijkheid maar voor had. Om kwart voor elf 's avonds val ik al bijna met m'n ogen dicht m'n bed in en 's morgens om half zeven kan ik er bijna niet uitkomen. Overdag heb ik dan ook vaak van die momenten dat ik 't liefst "even" ga liggen met de luikjes toe.. 's Middags doe ik dat regelmatig ook wel even.. een half uurtje is dan net genoeg om er weer even tegen te kunnen. Ik heb een slaapprobleem, ja.. het probleem is dat ik niet altijd en overal kan en mag slapen..

" SLAA-nederland. " Voor wie daar misschien wat aan heeft. Wat ik er van gehoord heb kan erg helpend zijn.. Mits je wat aan jezelf wilt doen.

Zeven / acht jaar geleden zou ik teksten als bovenstaand als geneuzel hebben opgevat. Nu vind ik de gebruikte woorden nog steeds wel een beetje neuzelig, maar de boodschap is me in die jaren wel duidelijk geworden en ik zie er nu ook waarheid in. Ik heb voor mezelf een soort vertaalcode moeten maken van 'romantisch' taalgebruik naar 'realistisch' taalgebruik. bijv. je licht verspreiden.. ik geef geen licht in het donker. Maak ik er dan van: geef de boodschap door, dan kan ik daar wat mee. Net zoals: laat je hart spreken.. M'n hart pompt alleen maar bloed door m'n lichaam.. Maar laat je gezonde verstand eens helemaal belangeloos gaan.. ja, da's meer mijn gevoelswereld.

Katey, welkom.

Nancy, geweldig dat je weer rijlessen neemt en niet op eigen houtje zomaar weer eens probeert. Je onzekerheid erkennen en je verantwoordelijkheid nemen (in het verkeer zijn we nog meer verantwoordelijk voor anderen dan voor onszelf). Ik ben blij met zulke verkeersdeelnemers.. :rose: :rose:

(Wat bij mij opkomt als hier seks en seksualiteit ter sprake komt...) Ik wil het even hebben over sponsorschap. In het 12-stappen programma wordt ons aangeraden een sponsor te zoeken. Dat is iemand van ons eigen geslacht die ons door de 12 stappen kan leiden op basis van eigen ervaringen en op basis van vertrouwen in die sponsor. Dat vertrouwen is uiterst belangrijk. Op een gegeven moment in het programma komen we aan stap 4. In stap 4 wordt ons aangeraden onbevreesd een morele inventaris van onszelf op te maken. Alle plus- en minpunten van onszelf brengen we zo in kaart. Puur voor onszelf. Het NA-Anonieme Verslaafden Stappenwerkboek biedt een overzichtelijk schema van hoe we zo'n inventaris kunnen opbouwen, en deelt stap 4 in twee delen: de voorbereiding en het daadwerkelijk grondig en onbevreesd opmaken van een morele inventaris. In het eerste deel wordt de motivatie onder de loep genomen, wordt uitgelegd wat we moeten verstaan onder grondig en onbevreesd, wat wordt verstaan onder een morele inventaris, worden we er op gewezen dat de inventaris over onszelf moet gaan, niet over iemand anders, en worden de spirituele principes onderstreept: moed, vertrouwen, eerlijkheid en bereidwilligheid. In het tweede deel komen de onderdelen van de inventaris zelf aan bod, te weten: wrok, gevoelens, schuld en schaamte, angst, relaties, seks, misbruik, waardevolle eigenschappen en geheimen, met de aantekening dat we bij het onderdeel misbruik de grootst mogelijke voorzichtigheid in acht moeten nemen en dit gedeelte zelfs misschien moeten uitstellen tot een later (rijper) moment, en daarbij misschien aanvullende (professionele) hulp nodig hebben. Een hele klus, zo'n inventaris schrijven. In de praktijk blijkt echter dat het uitstellen van deze klus meer pijn doet dan het schrijven zélf. Eenmaal stap 4 "gedaan" komt stap 5. 'Wij bekenden tegenover God (onze hogere macht, zoals wij hem begrijpen), onszelf en iemand anders de ware aard van onze fouten'. Dáár komt het aan op werkelijk vertrouwen in en van onze sponsor. Want de meesten die het 12 stappen programma doen werken aan stap 5 met hun sponsor. Vooral de onderdelen "relaties", "seks" en (eventueel) "misbruik" liggen gevoelig. Ook als je met openheid van geest, eerlijk, bereidwillig en moedig te werk gaat. Toch zal ook een schoorvoetend en misschien niet helemaal open tegemoettreden van deze stap een verandering in ons teweeg brengen als we onze angsten tegenkomen en ze onder ogen zien. Is het alleen het vertrouwen in onze sponsor dat dan niet volledig is of is het vertrouwen in het algemeen dat ons nekt, waaronder ook een vertrouwen in het proces van verandering valt. Feit is dat veel verslaafden problemen hebben met relaties. Niet alleen liefdesrelaties maar ook relaties op het werk, in het dagelijkse sociale leven, relaties met autoriteiten als politie, instellingen, instanties, organisaties etc.. Daar komt dan in dit 12 stappen programma ook nog een gezonde relatie met een hogere macht bij. Een relatie, in welke vorm dan ook, is altijd een persoonlijke aangelegenheid. En als het persoonlijk is raken we makkelijk gekwetst. Ik kom soms mensen in meetings tegen die tijdens hun eerste bezoek (of tweede) hun hele hebben en houwen naar buiten gooien.. dat lucht dan op, zeggen ze. We zijn wel wat gewend in meetings, maar of het nou werkelijk helpend is voor de nieuwkomer waag ik te betwijfelen. Velen zullen zich in zijn of haar verhaal herkennen, in die zin heeft zo'n bekentenis kracht, maar we volgen het programma in eerste instantie om onszelf te helpen.. En vele luisteraars van het andere geslacht dan de verteller kunnen zich gekwetst of zelfs bedreigd voelen door deze verhalen. Mij helpt het niet als ik al mijn "zonden" zomaar op straat gooi. Het helpt me wel als ik er met iemand over praat die uit eigen ervaring weet hoe egocentrisch een verslaafde geest werkt en die tevens weet hoe die egocentriciteit te doorbreken is. Pas als ik zie hoe mijn verslaving zich in werkelijk alle facetten van het leven openbaart, kan ik daadwerkelijk proberen wat aan mezelf te veranderen. Ik heb er zelf drie sponsors voor "nodig gehad" om te komen tot waar ik nu ben. Er was elke keer wel ergens een gebrek aan vertrouwen, maar al met al, het totaalplaatje, levert toch op wat ik me met "herstel" voor ogen heb. Met een sponsor ga je geen contractuele verplichtingen aan. Met een sponsor ga je een vertrouwensband aan.

Bertd, gedeeltelijk gelukt.. klinkt mij als jezelf voor de gek houden. Als je doelstelling was om niets te drinken is het toch geheel mislukt? Als je doelstelling was om het in de hand te houden kun je zeggen dat het geheel gelukt is. Daarbij kun je je dan wel weer afvragen hoeveel je in een hand wil houden..

Goedemorgen, Kaboutertje, lachen of huilen? In elk geval positief proberen te blijven denken. Kalmte is de beste uitgangsbasis. Vanuit een kalme geest kun je het best je route bepalen in een roerige wereld. Angst en misschien zelfs blinde paniek maken je tot een ongeleid, grillig projectiel. Speculeren is op de feiten vooruit lopen. Mensen hebben bij speculeren meestal de neiging om van het slechtste scenario uit te gaan.. Het goede scenario wordt daardoor totaal kansloos. Kalmte, kalmte, kalmte..(vertrouwen, vertrouwen, vertrouwen..) door kalm te blijven (te blijven vertrouwen) bouw je geduld op. En met geduld blijf je staande.

Ones75, volgens mij mis ik mis in je laatste zin.. klopt dat? Ik heb dat gevoel dat ik wat mis best vaak nog. Vooral ná iets, niet zozeer tíjdens iets. Niks aan te doen, dat gevoel. Gewoon er laten zijn en zeggen dat het níét waar is.

Dag 16. En jullie?

...en ze zijn aangesloten bij de Bouw- & Hout Bond..?

Treg58 en Dree, van harte gefeliciteerd.

Van ZuipKeet naar Kate Ervaren Forummer.. Vijf jaar is best lang, Kate.. gefeliciteerd. Kalm en sereen, vind ik bij jou passen.

even een staaltje bescheidenheid: die socrates snapt me

Hoe kleiner de buschauffeur, hoe meer passagiers er in een uitpuilende bus passen.

Haha..Jopie, kom je 't wéér tegen, hè? Vereenvoudigen is niet altijd makkelijk.. Maar 't maakt 't uiteindelijk wel overzichtelijker. Of dát nou een einddoel is betwijfel ik voor mezelf. Want als ik overzicht heb blijkt de horizon weer verschoven te zijn.. Achter elke waarheid (antwoord) ligt een nieuw probleem (vraag).

Bertd, wat nu nog een opdracht is wordt een soort vanzelfsprekendheid als je het maar lang genoeg goed doet.. Wat weer niet wil zeggen dat je er onachtzaam en onverschillig tegenover mag worden.

Soms is kort door de bocht wel fijn om het simpel te houden. Vaak is het ook simpel. Maar om te begrijpen waarom het dan zo simpel is ga ik dan weer lang door de bocht.. (daar zijn de mug en de olifant weer) De zin van het bestaan? Ik probeer maar zoveel mogelijk te aanvaarden wat ik niet kan veranderen. Dan is er geen zin van het bestaan meer, dan blijft het bestaan over. Jopie, haken met vuilniszakken en t-shirts... wat is dáár nou weer de diepere betekenis van?? Lekker leuk fijn wegzinken in de handeling van het nu?

Goedemorgen, Gisteravond met een beetje verbaasd gevoel uitgelogd hier. Dacht af te sluiten met achterlating van een "gat" in het dagdraadje maar 't is meer een gatenkaas geworden.. Soms snap ik mensen niet.. eigenlijk snap ik mensen heel vaak niet. Is ook niet zo onlogisch als ik me bedenk dat ik mezelf ook lang niet altijd snap. Eén ding snap ik ondertussen wel: niet drinken maakt het niet snappen van mezelf en anderen minder angstaanjagend. Angst vanuit onbegrip en onbegrip vanuit angst waren voor mij altijd genoeg aanleiding om het op een drinken te zetten. En drinken maakt de verwarring alleen maar groter. Een vicieuze cirkel die ik heb weten te doorbreken. Het enige wat ik daar daadwerkelijk voor heb hoeven doen is die eerste laten staan.. Meer is het feitelijk niet. De manier waaróp is een ander verhaal.