Kohtje

En wéér tegelijk, eline..

Eline, pleurcake is cake die Jaap hier vanmorgen om 8.17 uur neerpleurde. Jaap, gefeliciteerd.

Blekje??? Niet van plan hier nog aan de bel te trekken maar het toch maar gedaan.... En nu? Heb je het plan de campagne van rapilos gelezen, hierboven? Geen slecht plan, hoor.. Of ben je daar al mee bezig?

Bollie, houtskool op papier betreft meestal schets/voorstudiemateriaal. Dat komt niet aan de muur maar in een map (of uiteindelijk prullenbak). Pastelkrijtwerk kun je fixeren met haarlak en daarna in een lijst achter glas. Met houtskool- en potlood op doek bedoel ik ook alleen maar de (ruwe) schets op doek. Om te voorkomen dat het m'n verf vertroebelt fixeer ik die ruwe schets met haarlak. Haarlak is uiteraard geen vernis. Het is slechts een fixeer. Om vegen en afgeven tegen te gaan. Wat achter glas komt hoeft niet gevernist te worden. Doeken vernis ik wel altijd met olie- of acrylvernis. Olieverf in eerste instantie met een retoucheervernis. Deze vernis ademt en laat de olieverf drogen. Na minstens een jaar wordt dan een slotvernis aangebracht. Deze vernis sluit de olieverf af van de buitenlucht. Acrylvernis kun je wel meteen aanbrengen. Acrylverf is binnen een week (bij dikke lagen) droog. Bij dunne lagen met een paar uur al. Alles naar keuze in mat of glans. Overigens is het nooit echt aanbevelenswaardig om schilderijen vochtig af te nemen. Gewoon regelmatig met een zeer zachte borstel of plumeau afstoffen.

Rapilos, accepteren is in mijn geval ook een lange weg geweest, hoor. Die periode van acceptatie begon eigenlijk met ontkenning. Die ontkenning had tot gevolg dat ik wegzakte in de alcohol. Ik zag geen reden meer voor mijn bestaan. Pas toen ik niet anders kon, accepteerde ik pas. Daarmee zette ik de deur open naar het vinden van mijn plekje in de wereld. Gooide ik het juk van "slachtoffer" van me af. Pas na acceptatie begon het "echte werk" aan mezelf. Begon ik te (onder)zoeken. Meestal had ik geen idee van hoe of wat, maar zoals Albert Einstein ooit zei: "Als we wisten wat we deden, heette het geen onderzoek".

@Eline en @Rapilos, Al ruim twintig jaar kan ik m'n handen en armen door een aandoening (idiopatische neuralgische amyotrofie) niet meer gebruiken zoals dat vroeger ging. Ik schilder, maar m'n fijne motoriek is danig aangetast. Toen de aandoening zich voor het eerst deed gelden verging ik van de pijn en traden er verlammingsverschijnselen op. Heel langzaam aan is de ergste pijn (zenuwpijn) verdwenen, maar wat tot op de dag van vandaag is gebleven is een zeurderige pijn. De verlammingsverschijnselen zijn overgegaan in een gestoorde motoriek. Daar heb ik geen medicatie voor, geen therapie, niets helpt. Ik heb er mee leren leven. Een mens kan meer verdragen dan ie van te voren denkt. Als we maar anders over ons lot gaan denken. Ik kon aan mijn toestand niets veranderen, ik kon me wel aanpassen aan de toestand. Ik heb aanvaard dat ik dingen niet meer kan zoals vroeger. Ik ben ook niet meer degeen die ik vroeger was. Ik ben die ik nu ben. Met doorzettingsvermogen, fantasie, veel geduld en een beetje geluk (zonder vaart niemand wel) lukt het me om toch nog te schilderen en tekenen. Misschien niet meer het soort werk dat ik vroeger maakte, maar wel werk dat nu bij me hoort. Ik was destijds ten einde raad maar ben nu blij dat m'n pad zoveel oneffenheden kent. Als alles me voor de wind was gegaan had ik nu niets te vertellen.

Fijn, deze berichtjes.

Die bowlletje toch...

Hoera, m'n vrouw is thuis van haar werk.. nu "durf" ik sowieso geen sigaretten meer te halen. Was best wel een welles-nietes gedoe in m'n hoofd, zo alleen thuis. Ik denk dat ik de knoop toch maar ga doorhakken.. geen overwegen meer maar gewoon doen. Beetje warrig, rusteloos. Bekend. Sorry voor het zeuren. Het helpt me wel.

Rapilos, doe maar lekker lang met dat kadootje dat je jezelf gaf voor je verjaardag. En sterkte met die voet.

Wijfie, onze buren hebben een echte waterhond. Een Portugese waterhond. Een bruine. Die ziet er altijd uit of ie net uit een sloot komt. Kan hem ook wel een beetje vergelijken met een verwaarloosde Rasta.. Leuk beessie trouwens, en dikke maatjes met ons hondgenootje..

Zelfs gisteren al..

Nou Ploffie, ik lees je inderdaad liever op je eetdraadje . Verleden jaar zat ik nu ook in een stopperiode. Is nog wel terug te vinden op het roken-de-baas forum. Bij "hoe staat het er voor" of zo. Ben er toen zo'n 120 dagen af geweest. Maar ipv makkelijker vond ik het steeds moeilijker worden. Was ook een kwestie van de "voordelen van roken" harder te laten groeien dan de nadelen.. M.a.w. ik probeerde op wilskracht maar verloor van de ziekte verslaving.

MijnGerrit... DANK JE WEL...

't Scheelde dat het gisteren zondag was en ik geen boodschappen hoefde te doen. Daarnet boodschappen gedaan en moest mezelf wel even langs de "rookbalie" heen denken.. Moest toch wel even denken aan alle verhalen hier over moeite met het "drankpad".. Daar heb ik zelf nooit moeite mee gehad, ook niet toen ik net gestopt was met alcohol. 't Gekke is wel dat dat langs die rookbalie heen denken bestond uit: wees blij dat je niet hoeft, maar ik weet dat dat straks nog wel gaat veranderen in: wat jammer dat ik dat niet meer "mag".. om daarna weer langzaam terug te keren naar: blij dat ik niet meer hoef. Da's een proces, een (lange) weg, dat weet ik. En ik zou die lange weg probleemloos kunnen afleggen als ie maar niet langs de afgronden van verslaving zou lopen. Goed, ik ben op mijn hoede en ik vraag hulp aan de fellows hier en in de meetings. Misschien moet ik ook maar op het dagpact. Want op het rokersforum zie ik zoiets niet.

Doe dat maar niet, Suikertje.. ben nog niet eens (officieel) begonnen (die bewondering bedoel ik dan, hè... de succeswens neem ik graag mee.)

Heb m'n eerste 24 uur nicotinevrij er opzitten... Was nog niet eens de bedoeling..ik was nog aan het overwegen. Maar goed, overwegen met 24 uur nicotinevrij maakt het doorslaan van de weegschaal naar niet meer roken toch wel iets waarschijnlijker. Voor de veiligheid blijf ik nog even overwegen. Ik zei gisteren dat februari een ideale maand is om te stoppen omdat je dan na 28 dagen al je eerste maand "binnen" hebt. Zondag 29 maart is natuurlijk een ideale dag om te stoppen. Heb je met 23 uur je eerste dag al "binnen"... Zit nou al uitvluchten voor mezelf te bedenken..

Yeaaaaaahhhhh!!!! 24 uur zonder nicotine. Weer eens.... Gisteren in een vlaag van verstandsverbijstering, zeg maar, m'n toen enige (aangebroken) pakje sigaretten onder de kraan gehouden. Onder het mom van: als ik er de deur voor uitmoet is de drempel toch weer een stukje hoger. Nou ben ik, als verslaafde met trek, in staat om bergen over te gaan om m'n middel te bemachtigen, maar ik heb gisteren m'n vlaag van verstandsverbijstering eens verstandig bekeken.. Zolang ik m'n waanzinnige (verslaafde) denken met geestelijk gezond denken kan overtreffen zit ik aan de veilige kant wat betreft het niet roken. Delen is helen, dus ik deel het hier maar.

Succes hiermee. Lijkt me logisch dat er meer achter zit. Achter stress zit altijd wat.

Ja Agnieta, die redenatie heb ik ook al geprobeerd. Ik ben daar niet blij meer mee. Rechtvaardiging zoeken. Wanneer ben ik er nou wél klaar voor? Als alles onder controle is? Als ik zin heb om te stoppen? Nee, dat moment gaat voor mij nóóit komen. Ik kan gaan zitten wachten tot ik er klaar voor ben, dat schiet niet op. Ik kán stoppen als ik er klaar mee ben. Dat ben ik al jaren. Het enige moment dat stoppen ook daadwerkelijk stoppen betekent is NU. Maar ik vind het fijn voor jou dat jij er wel blij mee bent.

Getverderrie. Ik zie hoe stom ik redeneer en toch doe ik er niets aan. Tenminste niet op dit moment. En stoppen komt nou juist aan op dít moment.. Ochoch... wat ben ik toch....

Zo werkt verslaving dus bij mij... bekend toch?

Dank je wel, MijnGerrit. Vandaag is de dag van overwegen.. heb de eerste sigaretten toch al op..(??) Maar voor het eind van de dag neem ik al dan niet de stap.

Heel begrijpelijk dat je ontevreden bent over jezelf, Blekje. Ik ben ook ontevreden over mezelf. Dat zonet genoemde roken bijvoorbeeld. En koffie. En pinda's. En... Ik "verzin" ook steeds zogenaamde verzachtende omstandighede om mijn ontevredenheid te maskeren. Ik voed mijn ontevredenheid echter met dingen waar ik dan vervolgens weer ontevreden over ben. Maar door me hier bewust van te zijn houdt deze ontevredenheid ook de deur open om daadwerkelijk wat aan die ontevredenheid te doen. Vooralsnog is dit een weg met steeds verkeerde afslagen voor mij. Ik merk dat ik steeds een soort van voldoening vind in dingen waar ik achteraf tóch weer niet tevreden over ben, die ik toch weer kan bestempelen als vluchtgedrag. Toch houd ik die deur open door niet weg te zinken in berusting maar in ontevredenheid. In die zin is ontevredenheid voor mij dan toch nog min of meer een zegen.

De ideale maand om te stoppen met wat dan ook is weer aangebroken. Na slechts 28 dagen heb je je eerste maand er al opzitten. Ik zou stoppen met roken weer eens kunnen overwegen.....