Oskar

Nee hoor, niet die. Gewoon uw oude vertrouwde Forumgriezel. Die stem van Scar in de Lion King vond ik destijds prachtig. Jeremy Irons was dat geloof ik. Maar hoe is het zoal @Reacher? Goed dat je er weer bent.

Rietsj

Oh kijk, het is al na twaalven. Laat ik meteen de nieuwe dag openen, ik ben er nu toch. Vandaag begint de Lente, lieve mensen. De dagen worden weer langer dan de nachten. Het licht keert terug. Moge het in jullie leven ook zo zijn. Ja, overmorgen regent het weer. Dat dan weer wel. Maar vandaag niet. Carpe diem.

Nou, ik vind de woordkeuze best meevallen hoor. Terugkijkend op mijn eigen leven zie ik ook een dermate treurige aaneenschakeling van sneue momenten dat ik mijzelf uit volle borst een sneue sukkel durf te noemen. Laten we er niet omheen draaien. Maar dat is nu voorbij. Hort sik.

Mogge Peter, welkom hier ook. De patronen lijken inderdaad wel duidelijk: je tackelt je problemen door ervoor op de loop te gaan. Je hebt schulden en gaat het land uit; je voelt je eenzaam en gaat zuipen. Dat is wel comfortabel want je bent even van het zeurende gevoel in je kop af. Maar het brengt je natuurlijk geen snars verder. Integendeel: je voelt je nog eenzamer, en bovendien steeds meer een waardeloze sukkel omdat je zo zit te zuipen. Waardoor je overigens waarschijnlijk de neiging zult krijgen nog meer te zuipen om even van het zeurende gevoel in je kop af te zijn. De oplossing is even simpel als ingewikkeld. Ga je probleem oplossen in plaats van er voor weg te rennen. Dat kan best, maar kost wel tijd en moeite. De tapkraan open zetten en je ellende onder een laag bier zetten is eenvoudiger. Verlos jezelf van die gemakzucht. Investeer in jezelf, maak plannen om meer sociaal leven te krijgen, los je schulden af. Dat je daarbij af en toe even flink met jezelf en je eigen narigheid geconfronteerd zult worden is dan wel onvermijdelijk. Maar je wilt niet steeds in die plas bier blijven spartelen, maar uiteindelijk vooruit komen. Oja, je hebt je bericht geplaatst in een hoek van het forum waar weinig wordt gekeken. Als je het bericht verplaatst naar Wie-is-wie zul je waarschijnlijk meer reacties krijgen. Succes enzo.

Als ik in de tweede helft van de nacht wakker word kost het vaak moeite weer in slaap te komen. De gedachtenstroom komt meteen los. Nu kwamen beide zoons achter elkaar troost zoeken wegens een nachtmerrie. Dan is de kans op inslapen verkeken. Dus ik kijk maar weer naar het plafond en luister naar de vogels. De merel is ook vroeg. Op mijn werk is een bewoner gisteren teruggevallen in de drank. Triest vind ik dat. De avond ervoor had ik hem nog uitgebreid gesproken en gecomplimenteerd met zijn stappen voorwaarts. Bij mijzelf merk ik op dat ik nog wel makkelijk kan schakelen van betrokkenheid naar professionele afstand. Hoewel ik de keus van de juiste positie soms lastig vind. Gisteren wilde ik eerst meteen op mijn fiets springen, maar dat uiteindelijk niet gedaan. Het is St Patrick’s Day vandaag. Dus in het bijzonder alle Ieren die hier zitten wens ik een fijne dag. Andere nationaliteiten ook

Ik ben eigenlijk altijd een beetje bang geweest van die pop. Al jaren, sinds-ie opdook in de reclame voor Sultana. Maar jou vind ik erg lief.

Ik wilde een keer een ander dier zijn. Een kiwi. Ik ben gek op mollige vogels. Het doet denken aan dat onvolprezen Nugget-filmpje over verslaving. Maar het is geen still daaruit. Kiwi’s bestaan echt trouwens. Ook als vogel. Ga maar eens op zoek. Moet je wel naar Nieuw Zeeland geloof ik.

Niet te snel oordelen Yvonneke. Ik ben daar altijd aandoenlijk precies in. Natuurlijk kijk ik eerst of er al een dagdraad is. Daarna of er onder gebruikers online iemand bezig is een nieuwe discussie te starten. Was gisteren niet zo, maar omdat Bea wel online stond wachtte ik voor de zekerheid nog vijf minuten. Toen nog eens checken. En daarna in haast mijn bericht schrijven. En dan later verwonderd zien dat iemand je ondanks alle voorzorg verdikkeme toch net voor was. Een raadsel. Geen wereldschokkende problematiek. Maar omdat jij het vele uren later een berispinkje waard vond zeg ik dit ook maar hardop

La Primavera Met het verrijden van de eerste wielerklassieker Milaan-San Remo begint vandaag officieus de lente. En dat is maar goed ook, want als ik het aantal geboortes en huwelijken van het afgelopen half jaar in mijn leven afzet tegen het aantal sterfgevallen resulteert dat in een ontluisterende nederlaag van het Leven. (Ons leven is een sterven, langs de kant van de weg.) Hoog tijd voor wat nieuwe levensvreugde dus. De vogels hebben er alvast zin in. Er begint er hier eentje nu ik dit schrijf om vijf uur in de ochtend al te fluiten. En de bloesems in de bomen breiden zich steeds meer uit. Een mooi seizoen. Omdat er altijd weer hoop is. Hup Matthieu!

Ja bizar is dat hoe dat werkt het met zo'n pil? Ook een mooi voorbeeld hoe we worden geregeerd door ons korte-termijn-denken. De wetenschap dat we op termijn onze relatie, ons werk, ons lichaam, ons gehele leven ruïneren helpt ons niet. We zuipen gewoon door. Maar het besef na één drankje meteen ziek te worden is wél voldoende om het kurkje in de fles te laten.

Ik vind @TommyVanilla trouwens een schitterend naam. Het klinkt een beetje als een karakter uit The Godfather. Maar dit geheel terzijde.

Wat trouwens nog wel eens fnuikend is bij dat filmpje vooruit spoelen is ons korte-termijn-denken. Dat je donders goed weet hoe ontzettend stom het is om die fles open te schroeven en dat het je geen stap verder zal brengen op termijn, maar dat je het verdikkeme toch doet omdat je dat snelle kikje zo fijn vindt. En de enorm dwingende macht van de gewoontes waar je aan gewend bent geraakt. Dat je ook tegen alle beter weten in maar je oude patronen blijft voortzetten. De geneigdheid om je tegen verandering te verzetten, dus ook tegen de verandering om ineens niet die fles klokklok naar binnen te gieten. Het reptielenbrein noemt de psychologie dat meen ik. Die twee systemen heb ik altijd het lastigste gevonden om te ontmantelen in mijn strijd tegen de drank.

Dat is dat als je de neiging hebt om het op een zuipen te gaan zetten omdat je je beroerd voelt je alvast vooruit denkt hoe het je daarna zal vergaan. Eerst de verdoving. Daarna het dronken stomme dingen zeggen, van je kruk af lazeren. etc. De volgende ochtend de kater. En het ergste van alles: de schuldgevoelens naar jezelf en je geliefden dat je het wederom zover hebt laten komen. Omdat de film al zo vaak is vertoond weet te op den duur op voorhand de afloop. Als je je daarvan goed doordringt zal ook de aandrang om naar de slijter te rennen vaak verminderen of verdwijnen.

Loslaten is ook niet altijd de beste keuze. Als iemand dreigt te vallen bijvoorbeeld. Maar als je iemand die al op de grond ligt blijft vasthouden komt hij niet meer overeind. Zoals vrijwel altijd is er nooit één gebruiksaanwijzing die bij iedereen werkt. Daarom volg ik maar gewoon mijn boerenverstand en probeer daar wat liefde en aandacht doorheen te scheppen. Wat de juiste dosis is blijft echter gissen. Sterkte Franz. Ook met je zoons.

Gisteren was wel een schitterende dag zeg. De eerste keer dat je weer lekker in je t-shirt naar buiten kunt. De wereld kijkt ook blijer. ‘s Avonds in de schemer nog wat kinderen die zorgeloos aan het spelen zijn op het plein. Maar vanochtend werd ik wakker met regen. Dat is een tegenvaller. De Lente weer even op pauze. Toch wordt over regen & ellende weer verreweg de mooiste Kunst gemaakt. Altijd prijs.

Natuurlijk mag jij de dag starten Okkie. Daar hoef je geen speciaal diploma voor te hebben hoor. Wat een snoezig vosje heb je trouwens Heel veel succes vandaag. Kom je gezellig bij mij op het dagpact? Dan weet je meteen zeker dat je niet meer mag drinken. Dat interne getob in je hoofd van zalikwelzaliknietoftochmisschien is namelijk vele malen vervelender en moeilijker dan het niet-drinken zelf DAGPACT Oskar

De Vuist is terug! Goed je hier weer te zien BJ. Ik schrok van je opening met ‘de lastigste periode van je leven’. Toch vond ik het persoonlijk - zonder te willen bagatelliseren- het nog meevallen. Ik zou me in ieder geval niet heel druk maken over dat nog een jaar verprutsten ook al sluit morgen de inschrijving voor studies. Laat die Vlinder lekker een jaartje kutten in die supermarkt. Dat komt wel weer goed. Het lijkt mij - uit jouw eerdere beschrijvingen - althans een vlinder die soms maar wat rondfladdert, maar waarvan je weet dat ze uiteindelijk op de goede bloem terecht zal komen. Op die leeftijd valt het leven je vaak ineens vies tegen. Vaak modder je daar vanzelf wel weer doorheen. Ik denk in ieder geval niet dat het veel effect zal hebben om over toekomstplannen te beginnen als alles zinloos lijkt. Laat gaan. Afstand houden en klaarstaan met liefde en begrip als de behoefte er is. Uitkijken met wijze raad. Ik ben in mijn jeugd dermate ervan doordrongen hoe erg het was om ‘een jaar te verliezen’ ik er van de weeromstuit een enorme puinhoop van maakte. Ik heb verschrikkelijk veel jaren verprutst en in ledigheid laten verstrijken. Maar ben uiteindelijk toch erg gelukkig en tevreden geëindigd. En van een afstand denk ik zomaar dat het jouw dochter ook zo zal vergaan.

Mogge mensen. Een vredig muziekje om de dag mee te beginnen. Toch zie ik bij het horen ervan nog steeds twee aardbeien achtervolgd door een banaan door een bak zuivel gaan. Nou ja.

Goedemorgen mensen, de vogels fluiten. Maak er een mooie dag van. DAGPACT Oskar Dom verdan.

Mij helpt het om het niet groter te maken dan het is. Ook ik beschouwde ooit de Alcohol al trouwe vriend, en werd overvallen door een weemoed als van liefdesverdriet toen ik voor het eerst stopte. Maar dat bracht mij niet verder. Wat mij wel verder brengt is domweg concluderen dat ik met drank geen maat kan houden en mijn leven tot een puinhoop maak en om die reden beter kan stoppen. Van daaruit kun je je richten op wat er warempel allemaal nog wel te genieten valt in een wereld zonder drank. Jezelf met anderen vergelijken vind ik eigenlijk nooit wat toevoegen. En het graven naar de oorzaak of het startpunt kan best interessant zijn, maar niet persé noodzakelijk om ermee te kunnen stoppen.

Hoi Alesto, welkom hier. Zoals je het opschrijft klinkt het allemaal heel eenvoudig. Nou kan ik een heleboel dingen gaan zeggen waarom het wellicht veel complexer ligt. Maar ik denk dat er ook enorm veel tussen de oren zit vaak. Het is vaak een enorme heisa om tot het punt te komen om te stoppen en dan blijkt daarna soms dat het eigenlijk allemaal best meevalt. Probeer het eens gewoon. Daarna kun je zonodig die moeilijke jeugd en dat soort dingen gaan analyseren. Overigens is de toegevoegde waarde van die verdoving vaak sterk overdreven,

Dankje @Bob. Ik heb me weer bij het peloton aangesloten

Zit je al bijna op de boot Sjaan? Maak er wat moois van deze week. Ik kan Schier echt missen. De duinen rondom de Wasserman, de vogels van de Westerplas, oesters eten bij Marlijn. Maar het meest: de totale verlatenheid van het strand. Het is al drie jaar geleden dat ik er was. De rest van het gezin is intussen iets minder enthousiast. Papa altijd met zijn natuur en stomme vogels.

Ik voel een afstand. Hoe ging die witregel ook alweer weg?