Jannigje

Welterusten weer , en om met Sonja Barend te spreken: morgen gezond weer op.

Sterkte @Cleo66 en @bolletje. @knakker, gefeliciteerd met je zoon. Mooi hè dat zo’n kind nog onbevangen roept dat hij jarig is en daar opgetogen aandacht voor vraagt. @Lieke7777, wat ontzettend balen!! En ook nog: goedenavond allemaal.

Maar @Bor, als je weet dat je doet alsof, dan is er toch een weten van “ het andere wat je om wat voor redenen dan ook niet wilt of kunt laten zien”? Ik doe ook vaak alsof, veel mensen doen dat misschien tot op zekere hoogte ook, maar ik voel me er vaak niet goed bij, maar jij blijkbaar wel? Of in ieder geval goed genoeg? Of lees ik je verkeerd?

Hoe voel je je @takeiteasy? Welterusten

Tevreden, daar gaat het om @Lika

Mooi initiatief @Bob.. Mijn hele leven worstel ik al met mijn gewicht. Ik was een mollige baby, dat werd vroeger niet als probleem gezien. Op de lagere school was ik nog steeds mollig, te dik en werd daarmee gepest. BessyTurf, het dikke zusje van Billy Turf, werd ik genoemd. Vanaf die tijd heb ik een verstoord zelfbeeld wat mijn lichaam betreft. “Ik ben dik” was mijn overtuiging geworden, dik en lelijk. Op de middelbare school was ik niet (meer) dik, maar dat wist ik niet, mijn overtuiging had zich in mij vastgezet en bleef ongewijzigd. Als ik nu foto’s zie van toen ik 18 was, kan ik wel huilen. Zo’n verkeerd zelfbeeld!!!. Dat is nooit meer over gegaan. Ik ben stevig gebouwd, maar niet dik. Dat weet ik met mijn hoofd , maar mijn gevoel zegt iets anders. Mijn beeld is nog hetzelfde. Toch was ik toen nog niet met diëten bezig, dat kwam pas later. Ik jojode wat af, had en heb kleren in verschillende maten. Eten werd pas echt een probleem toen ik boulimia kreeg. Hoe ik het kreeg? Geen idee, in een tijd van een diepe depressie ontstond het. Ik wist niet eens dat het een naam had, ik dacht dat ik de enige was die zo gestoord was. Ik verving mijn ellende door een andere ellende, ik kreeg een eetverslaving. Daarna is eten nooit meer iets vanzelfsprekends geweest. Ik ben nu niet te zwaar, maar naast gezond eten is er een mateloosheid die ik moeilijk vind. Inderdaad niet “ gewoon” een of twee koekjes kunnen eten,altijd op moeten letten. En als het me wel lukt schreeuwt de rest me toe. Eet mij. Wilskracht lukt dan tot het niet meer lukt, dan ga ik toch weer voor de bijl. Dus ja, Beheersing zonder de eeuwigdurende strijd, dat zou fijn zijn.

Hebben jullie allemaal een digitale weegschaal? De getallen zijn zo precies, wel prettig lijkt me. Ik heb een ouderwetse, dus ik rond af, vandaag 68,5

Welterusten @Cleo66

Je meent het.

Ha @lady jane, ik ben heel blij dat je niet helemaal weg bent!!

Tevreden dochter Wijze rechter Opgeluchte moeder?

Hij is wel wat groot uitgevallen @Jopie, thermosfles erbij? (Die zoek ik maar niet op)

Komt ie......

Ik kwam ooit bij de OA en daar begonnen ze ook over een hogere macht. In die tijd worstelde ik erg met geloofsvragen en ging daarom niet meer naar de kerk. Toen had ik het idee dat de kerk via de achterdeur toch weer bij mij binnenkwam, dat voelde niet goed. Het was zo wie zo onduidelijk voor me, want er werd gesproken over het bruine (?) boek, maar in het begin wist ik helemaal niet waar het over ging. Het leek een soort bijbel en dat was voor mij op dat moment niet oké, ik werd er opstandig van. Al met al ben ik niet lang gebleven, maar mijn gang ernaartoe was wel het begin van de verandering. Nou ja, het begin was dat ik opgezocht heb waar ik hulp kon krijgen. Ze bleken gewoon in het telefoonboek te staan, dat vond ik toen verbijsterd. De mevrouw die ik aan de lijn kreeg was verbaasd dat ik voor mijzelf belde, meestal zeggen mensen het niet zei ze. Ja maar ik wil toch hulp zei ik? Afijn, nu naar een afscheidsborrel.

Dit geeft mij niet echt een antwoord. Ik snap het verhaal en de gedachtengang, maar zie daarin geen hogere macht. De link van @Bor vind ik wel wat duidelijker.

Het “je overgeven aan een hogere macht” (stap 3 AA blijkbaar) heb ik nooit begrepen. Wat wordt daar mee bedoeld?

Goedemiddag Eindelijk weer bij gelezen, in het museum, alleen. Vanmorgen waren er een paar bezoekers, nu niemand. Voor musea zijn dit moeilijke tijden. Ook voor de medewerkers, vanmiddag nemen we afscheid van de eerste persoon die haar baan is kwijtgeraakt. Een heel aardige en kundige jonge vrouw, heel jammer vind ik het. En een verlies voor het museum en ook voor mij.

@Jopie

Dat weer ik @Lika, en soms lukt dat wel, maar de mijne is heel krachtig en laat zich niet gemakkelijk het zwijgen opleggen. Wat jij zegt doe ik vaak, ik hoop dan dat wij tot een overeenstemming zijn gekomen, maar even later begint hij dan weer van voren af aan.

Mijn innerlijke criticus lijdt aan insomnia, die is eigenlijk altijd wakker. (Ik zie nu bijvoorbeeld een stomme spelfout en ik vind het ziet. Ik heb daar een sterk oordeel over: fóut!)

@Lika, nog gefeliciteerd Je beste verjaardag ooit misschien wel? @Yvonne en @lady jane, fijn dat jullie er weer even zijn, ik mis jullie. @Kohtje, ik herken helaas erg wat je schrijft, ik had het ook liever niet. @Marika, sterkte met je zus. En voor iedereen

Goedemiddag Gedachten over identiteit, behoeftes. Ik heb Last van een altijd aanwezige, heel sterke interne criticus, die zit me erg in de weg. Ik vind dat ik dankbaar moet zijn (ben ik ook wel) maar Ik voel mij nu meer verward, leeg en verdrietig.

Leffe 0,0 vond ik nou weer niet om te drinken. Het leek echt nergens op vond ik.

Dit is herkenbaar. Identiteit, lastig vond en vind ik het nog steeds. Toen ik stopte met werken had ik het gevoel dat er “niets” meer was. Want wat was ik als ik niet werkte? Ik was van alles níet voor mijn gevoel, maar wat was ik wel?

Een vriendin had een of andere biologische wijn, daarvoor had ik ook alleen maar niet erg beste namaak geproefd.