Jannigje

Weet je, adviseren is op zich niet erg. Het gebeurt heel vaak, zoals ik al zei, ik moet er zelf ook voor oppassen. Misschien reageer ik mede daarom vaak niet op berichten omdat ik bang ben voor “wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet”. Het wordt echt vervelend als mensen blijven aandringen, blijven herhalen. Ik heb heel vaak het gevoel dat ik me moet verdedigen. Gaat het nog stééds niet goed met je? Want er is mij toch (regelmatig) een hulpmiddel aangereikt, waarom doe ik daar dan niets of onvoldoende mee? Want als ik de raad op zou volgen zou het echt wel beter met me gaan. wat voor mij zo moeilijk is, is dat ik niet uit kan leggen dat ik iets niet of wel doe omdat ik er te lui, lamlendig, onverschillig etc ben, maar Omdat ik het dan niet kán. Omdat ik bijvoorbeeld te somber of te angstig ben, omdat ik al mijn energie al heb besteed aan zo goed mogelijk door de dag te komen, omdat ik bv tóch de telefoon heb opgenomen terwijl alles in mij roept “niet doen”. (Dat doe ik tegenover wel, de telefoon opnemen. Dat heb ik jaren niet gedaan) Of omdat ik zélf iemand heb gebeld. Elke dag moet ik de strijd aan, mezelf dwingen . Het muntje kan beide kanten opvallen: het lukt vandaag betekent: ik ga sporten, ik ga naar het museum, ik ga en doe..... Maar soms lukt het niet en valt het muntje de andere kant op, en dan doe en ga/durf/kan ik niet ......., dan probeer ik de dag te overleven, zo goed mogelijk. En dan hoop ik dat het de volgende dag beter gaat, dat ik het muntje de goede kant op krijg. Gelukkig speelt drank geen rol meer in dit verhaal. Drank (en eten en roken) bedekte alleen de problemen en verving alleen maar tijdelijk alles wat eronder zat. Maar ja, ze hebben geduld, ze wachten rustig af, hun tijd komt wel weer. Ze boeten niet aan kracht in. Ik hoop dat je begrijpt dat ik dit schrijf in het algemeen, zeker niet gericht op jou. Al nadenkend over jouw bericht komt dit allemaal naar boven.

Ik had de zogenaamde site van PostNL nog open staan, dat was ik vergeten. De inhoud was verdwenen, er stond nu een waarschuwing dat het een onveilige site was met waarschijnlijk slechte bedoelingen. Dat vond ik wel mooi eigenlijk.

En @Jopie al onderweg?

Heftig @Bor, sterkte! En jij ook @nancy

Dank je @Bob. Ha @dhen, hoe is het met jou? Ik heb voor het eerst sinds jaren een halve fles rosé in de koelkast staan. Ik werd er erg onrustig van, want het werd wel erg gemakkelijk, het was letterlijk binnen handbereik. Totdat ik dacht, wat zijn dat nou voor gedachten. Je drinkt toch niet meer? Wat maakt die fles dan uit? Nou ja, toen was het weer over. De fles blijft staan tot zondag, dan krijg ik weer bezoek, als hij alcohol wil drinken heb ik rosé voor hem. Daarna gaat de fles leeg. Eten is een ander verhaal, maar die drank!!’ Die veroorzaakt geen stress meer gelukkig.

Dank je lieve Nancy. Ik las in eerste instantie: een bloemetje voor jou én mij. Ja dacht ik, Nancy kan ook wel een bloemetje gebruiken. Dus: en ( mag je zelf kiezen) voor jou. Gaat het wel met je?

Wat ik net ook al schreef bij Lika, ik moet er zelf ook op letten. Onze behoefte is ook om te helpen, Het is ook bijna altijd goed bedoeld dat weet ik ook. Herman Finkers verwoordde het eens heel mooi. Hij had bekend gemaakt dat hij aan een chronische vorm van leukemie leed, nou dat heeft hij geweten. Uit alle hoeken van het land kreeg hij van alles en nog wat opgestuurd, allemaal goedbedoelde goede raad en adviezen, diëten, behandelingen regulier of alternatief, die soms ook lijnrecht tegen elkaar ingingen overigens. Hij heeft toen tijdens een show de mensen bedankt voor hun goede intenties en ze gelijk gevraagd om het niet meer te doen. Hij deed dat zo waardig en met respect en toch heel duidelijk, mooi vond ik dat. Ik heb vaak de juiste woorden niet of ben bang iemand te kwetsen. Want ik vind het best lastig om tegen iemand te zeggen: ik weet dat je het goed bedoelt, maar toch heb ik het liever niet.

Nee, je kunt het niet afdwingen, helaas. En het is goed dat je wél schrijft, net als Niks en alle anderen die het goed gaat. Het moet er inderdaad allemaal kunnen zijn. Ik merk alleen dat ik het vaak moeilijk vind om na mooie berichten te melden dat ik een slechte dag heb, alsof ik dan de boel bederf. Soms zijn dingen voor mij moeilijk, daar moet ik dan iets mee en dat probeer ik ook. Het kan soms even duren, maar dan kan ik weer mee. Als ik dat niet zou kunnen zou het leven ondraaglijk zijn en zou ik veel missen. Bijvoorbeeld de vreugde van mijn nichtje dat ze moeder wordt, ik kan haar nu volgen en meeleven. Zo nu en dan zijn er tranen in mij, dat is mijn realiteit, daar moet ik mee aan de slag maar daarna kan ik weer mee. Ook met mijn broer die zielsgelukkig is dat hij opa wordt. Prachtig toch? Zo is het leven. Maar mocht je het recept vinden, ik hou me aanbevolen voor de levensvreugde taart.

@Lonster, Boris biedt zijn diensten aan op een Russisch hackforum las ik toen ik de link die @SanMiquelpostte aanklikt. Via hem kun je blijkbaar allerlei net echt lijkende nep sites kopen voor weinig geld.

Ik word niet vrolijk van Boris en consorten. Gelukkig heb ik nu wel €256,95 bespaard door 2 oplicht pogingen te weerstaan.

Dank je, ik mag jou ook wel! Wat ik zo moeilijk vind is een balans vinden. Als ik altijd/meestal zou zeggen hoe ik me voel, ben ik bang dat ik mensen afschrik. Het is niet zo dat ik me zo nu en dan eens zo voel, het is bijna altijd zo. En dat is lastig. Als het tijdelijk is, is het makkelijker om het te zeggen, want het gaat weer over en het is ook makkelijker om te horen want het gaat weer over, Maar als het blijft dan is het een ander verhaal. Horen dat iemand blij is met zijn of haar leven, dat het hem of haar goed gaat is over het algemeen fijn om te horen. We hoeven ons dan geen zorgen te maken, we hoeven niets te doen, geen raad te geven. Het geeft geen ongemakkelijk gevoel, tenzij je jaloers bent natuurlijk. Het evenwicht wordt niet verstoord. Dit alles er van uitgaande dat we zelf ook goed tot redelijk goed in ons vel zitten. Maar als het niet goed gaat hebben we het gevoel dat we iets moeten, moeten helpen, raad moeten geven, het lijden verzachten. En als dat niet kan, kun je je gemakkelijk machteloosheid voelen of wrevel zelfs, zeker als het lang duurt. Het is naar als het met iemand uit je omgeving niet goed gaat, zeker als die persoon je na staat. (Mijn invulling, mijn woorden) Het is voor mij de kunst om te zeggen hoe ik me voel op een manier die behapbaar is denk ik. En op een manier waarmee we samen weer verder kunnen. (Ik mis LARS nog heel vaak, mede omdat hij beschreef dat hij niet meer kon en wilde, ik begreep dat helemaal. En ik wist dat hij dat van mij begreep. Ik kan nog wel, dus ik ben er nog.) Ik kende een oudere mevrouw bij wie ik regelmatig op bezoek ging, het viel me elke keer zwaar. Waarom? Niet zozeer omdat ze het altijd moeilijk had maar meer de manier waarop ze dat communiceerde denk ik. Het was zo zwaar, altijd. Het duurde lang voordat we door die zwaarte waren en over andere dingen konden praten. Ik zag er steeds meer tegenop om naar haar toe te gaan. Dat wil ik dus absoluut voorkomen!!! Een andere dame was behoorlijk beperkt en had veel pijn door reuma (RA). Zij had het ook moeilijk, maar naar haar ging ik graag en ik deed van alles en nog wat voor haar. Zij had het moeilijk maar was geen slachtoffer denk ik. Misschien zit daar wel het verschil. Ik weet denk ik niet goed hoe ik aan kan geven hoe ik mij echt voel, hoe ik daar aandacht voor kan vragen omdat ik bang ben om slachtofferig te zijn en dat wil ik absoluut niet. Bovendien vind ik het lastig om te zeggen dat ik me bijvoorbeeld vreselijk somber en angstig voel en dan vervolgens over te gaan tot de orde van de dag. Terwijl dat wél is wat ik graag wil. Ik wil het vaak alleen maar kunnen en mógen zeggen!! Ben jij blij? Fijn voor je. Ik niet, ik ben bang en somber. En dan door of zo. Want dan kan ik ook wel weer mee in jouw blij-zijn, want ook al kan ik het niet, voel ik het niet, ik wil het wel graag van jou weten. Dan kan het allebei bestaan, dan wordt het allebei gezien. (Ik weet precies wat ik hiermee bedoel, maar ik heb geen idee of jullie het begrijpen) Adciezen en goede raad helpen bijna nooit, het geeft mij vaak alleen een machteloos gevoel. Luisteren helpt wel. En me soms gewoon meeslepen: Komop Jan, we gaan wandelen of zo. “Ik lees je Jannigje” was fijn @Lika

Precies, dat dacht ik ook!!! Ik vind het wel heel verontrustend dat je op een site komt die er echt legitiem uitziet, met dicht slotje en al. Ik weet dat ik alle bestellingen die ik heb gedaan de laatste maanden binnen heb, maar toch twijfelde ik. Ik snap wel dat mensen hier intrappen. Dit is de tweede keer in twee maanden, bah! Dank jullie wel. Ik had toch even bevestiging nodig.

Goedemiddag Ik kreeg net een bericht dat er een pakket voor mij klaarligt in “ons sorteercentrum” = PostNL. Of ik eerst €6,75 verzendkosten wil betalen , anders kunnen ze het niet afleveren. Ik ben nu in de war. Ik herinner me niet dat ik iets heb besteld en bovendien betaal je toch altijd vezendkosten vooraf, dus al bij je bestelling? Ik heb geen ondernummer oid, er staat ook niet bij van wie de zending afkomstig is. De site ziet er betrouwbaar uit ( dicht slotje ), maar ja dat heb ik al een keer eerder meegemaakt en toen bleek het toch om fraude te gaan Heeft iemand hier ervaring mee of een suggestie?

Ook van mij een welkom @brazer. Voor mij was stoppen makkelijker dan met mate drinken. Ik hoop dat je nu je weg kunt vinden uit het lange doolhof. Voor jezelf vooral in eerste instantie, en dan ook voor je geliefde.

Goed begin, 14 dagen. Geniet maar lekker van de roti. Maar inderdaad, pas op met/voor de triggers, je moet de kat niet op het spek binden hè.

Ik zou het vanzelfsprekende, onbevangene met alcohol ook graag weer hebben, maar dat gaat niet meer. Ik mis de smaak van bv wijn nog regelmatig, maar dat is niet erg. Als iemand wijn drinkt vraag ik vaak of ik even mag ruiken. Je mag proeven hoor. Nee dank je, ik wil alleen graag even ruiken. En dat is dan genoeg. Ik kom er niet meer door in verleiding. Benieuwd waar je op uitkomt Rosee

Jouw verhaal is bijzonder @Lika, ongelofelijk hoe een leven, jouw leven, kan veranderen. Je hebt veel meegemaakt en doorstaan. Ik benijd je vaak, maar ik hoop dat je weet dat dat niet betekent dat ik jou dit leven, deze levensvreugde niet gun. Soms is het voor mij confronterend om je te lezen, omdat mijn leven en mijn gevoel, mijn realiteit zo anders zijn. Ik schrijf dit nu omdat ik denk dat het kan, omdat ik denk en hoop dat je begrijpt wat ik bedoel. In ieder geval dat je weet dat ik het jou van harte gun.

Gelukkig schrijf je weer. Ik hoop dat dat helpt. En wat niet kan, kan niet, maar je hebt wel de rem weer gevonden. Sterkte, met alles.

Ach @nancy, wat akelig. Ik hoop van harte dat je het tij weer kunt keren. Jij weet wat je voelt, wat je aankunt, dat het teveel is geweest, maar je weet ook dat drank je niet helpt. Ik hoop echt dat je snel de moed weer vindt om weer te stoppen.

Goedemorgen Bamboe planten vandaag, spannend.

Ongelukkigachtig, goed woord wel. Ik wens je er minder van @Marika. Alle vakantiegangers: fijne vakantie, En ook nog een goedemiddag

68

Heel goed, dan krijg je hopelijk duidelijkheid.