Jannigje

@nancy, jij maakt die kruidenmengsels zelf? Heb je tips voor een onwetende op dat gebied, ik dus?

Ik eet van de Voorraad uit mijn keukenkastjes, ik heb te weinig ruimte.

Dat kan ik me heel goed voorstellen Lieke, het contact is toch onpersoonlijker, zelfs al zie je elkaar. Rot hè dat het nog niet anders kan.

Mag ik die tuinen houden?

Goed gedaan dagpacters. Welterusten

Cellofaan zakjes zijn er in verschillende soorten en maten, bv met zelfklevende flap.

Ik ben verhuisd, dat weten jullie al. Bij mij duurt het langer, wat ik al schreef, mijn ziel gaat te voet. Ik voel me zo vreemd, letterlijk en figuurlijk, alsof ik een rol speel in iemand anders film, alsof ik tijdelijk een rol vervul en straks weer in mijn oude realiteit terugkeer. Ik verbaas mij en voel me verward. Er is nu geen flat meer waar ik naar terug kan, ook al was ik daar niet gelukkig, het was bekend en vertrouwd. Gisteren heb ik de sleutels ingeleverd en dat was het dan. Geen weg terug, alleen maar een weg vooruit. Onbekend, best griezelig. Dit is het dus, ik woon hier nu. Ik wandelde vanmiddag in mijn nieuwe omgeving, het was alsof ik op bezoek was. Ik liep op een pad dat de grens is tussen stad en platteland, de wind door mijn haar, vogelgezang, rust. Aan die rand wilde ik wel wonen, maar dat zou nooit gebeuren. Het is ook niet gebeurd, maar ik kom wel in de buurt. Dat pad is bijna mijn nieuwe achtertuin zogezegd. Ik ben vreemd, voel me vreemd, maar dit is mijn nieuwe realiteit, ik kan het niet bevatten. En die tuin, wat heerlijk om zo maar buiten te kunnen lopen. Door mijn planten is er toch al een begin van groen. Ik kan er nog niet bij. Ben je blij vroeg iemand. Dat weet ik niet, ik weet niet wat is voel. Maar ik woon hier nu, ik ben niet op bezoek.

Oh, vergeet ik mijn gewicht te melden: 70

Dat doe je snel! Hoe doe je dat?

Kapjes voor de mond probeer ik zo lang mogelijk te vermijden, totaal geen gezichtsuitdrukking kunnen zien vind ik akelig, dus ik ga niet met het OV.

Laat dat “tje” ajb weg, dit is een mijlpaal hoor, niets kleins aan.

Goedemorgen

GEWELDIG!! Bol

Goedemorgen

Vandaag één jaar? Dag lieve Lars.

De laatste keer: Vandaag ging ik voor de laatste keer naar de flat. Een leeg huis, zo raar. Ik liep er rond, stond stil in de verschillende kamers en voelde me triestig. Een half mensenleven heb ik hier gewoond. Er heeft zich in die jaren zoveel afgespeeld en al die tijd woonde ik daar. En nu is dat voorbij. Nu woon ik ergens anders. Dit huis is geen project meer, dit is nu mijn huis. Het voelt onwennig, logisch natuurlijk, maar toch. Ik betrap me er op dat ik denk dat alles hier nu “goed en fantastisch “ moet zijn, de lat ligt alweer op Epke Zonderland hoogte en daar kan ik helemaal niet bij. Laat maar gebeuren, rustig aan ontdekken, dat ga ik proberen. De ziel gaat te paard. Mijn ziel gaat lopend denk ik, schoorvoetend.

@niks, Ik kan me jouw reactie goed voorstellen, daarom aarzelde ik eerst met schrijven. Maar wat ik tegen jou zei, wel schrijven hoor, geldt ook voor mij. Blijdschap en verdriet zijn er nu eenmaal, en soms tegelijkertijd. En als mijn pijn en verdriet er mag zijn, misschien wel vooral voor mijzelf, kan en mag de vreugde van de ander er ook zijn. We kunnen de verdrietige gevoelens niet weghouden bij elkaar, dat lukt gewoon niet. Zo is het leven niet. Ik had ooit een vriendin die zwanger was en het mij bijna niet durfde te vertellen. Het feit dat ze rekening met mij hield deed me goed, maar gelukkig vertelde ze het wel. Want ik wilde ook graag in haar vreugde kunnen delen en meeleven met haar. En bovendien, er is geen ontkomen aan, ik zou onder een steen moeten gaan leven als ik de confrontatie met (klein)kinderen zou willen vermijden. En dat wil ik natuurlijk niet. En meestal houd ik mijn mond, maar zo nu en dan, zoals hier op het forum niet en dat lucht mij dan op. En ja, op een afstand (letterlijk, ze wonen nogal ver weg) zal ik er zoveel mogelijk zijn en meeleven met mijn nichtje. Ik heb de echo al gezien, zo’n wonder. Schiet ik weer vol. Opperoma, tjonge, wat een eer. Maar op die sokjes moet je niet al teveel rekenen vrees ik.

Nu naar mijn flat, de laatste loodjes, morgen de oplevering, dan is het echt voorbij.

Onderstaande “dagelijkse gedachte” kreeg ik toegestuurd. Dit is me de laatste maanden niet goed gelukt, Ik heb nog een lange weg te gaan vrees ik. ''Wees handig met onzekerheid, ontspan in de chaos en raak niet in paniek. Dat is het spirituele pad.''

Goedemiddag allemaal Vanmorgen heb ik mijn pc met toebehoren aangesloten, daarna heb ik hem nogal gespannen aangezet. Het werkt! Gelukkig. Gisteren de muziekinstallatie, nog spannender met al die snoeren, ook gelukt. Voor velen zijn deze dingen misschien een peulenschil, voor mij niet. Ik ben er niet goed in, vind het spannend, maar nu ben ik wel trots op mijzelf dat ik het voor elkaar heb gekregen.

Wat mooi!

Mijn nichtje is zwanger, ik hoorde het vandaag. Op haar verjaardag hebben ze het wereldkundig gemaakt. Ze zijn zo blij! En mijn broer wordt dus opa, ik weet dat hij erop hoopte. Ik gun het hen allemaal van harte, maar wat hakte het erin bij mij. Ik was niet voorbereid, dat betekent dan dat ik me niet gewapend heb, daardoor kwam het extra binnen. Blij voor hen, en zelf zo verdrietig. Zo gaat dat, zo kunnen die gevoelens naast elkaar staan, er tegelijk zijn. Ik voelde me meteen schuldig, alsof ik het hen niet gun, maar dat is niet zo.Ik gun het hen wel, maar ik had het zelf ook zo graag mee willen maken. Er trok een hele film van hoe het zou kunnen zijn aan mij voorbij, hun (mogelijke ) film, nooit die van mij. Ik heb er eerder over geschreven, maar elke keer overvalt het me weer, de pijn, het gemis. Dan is er even geen “dapper door doen”, dan schrijnt het alleen maar. En even waren er tranen, heftig verdriet, heftige pijn. En daarna stuurde ik felicitaties.

Ik weet niet wie je wilt sparen @niks, maar voor mij geldt hetzelfde als wat @Yanaschrijft. Jouw vreugde en mijn verdriet zijn er tegelijkertijd, zo kan het zijn in het leven. Ik hoop dat je wel blijft schrijven.

Te gebruiken bij verstopping @bolletje, ik heb het vroeger vaak gebruikt. Alleen wel oppassen wanneer je het neemt @Bor, want het kan sterk werken dus zorg dat je niet onderweg bent ofzo, want ophouden is er dan niet meer bij.