Klassement

Goeie morgen mensen. Een mooie bloem voor jullie.

Goedemorgen allemaal dagpact claudius

Applaus voor @Lieke7777, @Sebastiaan, @Kohtje en @Adam.

Hallo Jac, de bedoeling is om voor onbepaalde tijd niet meer te drinken, maar ik ben zo'n 25 jaar geleden gestopt met roken en die trek is wel weg. Helaas is de trek in drank nog sterk aanwezig. Onder toezicht de disulfiram innemen werkt, voor mij wel. Johan

Hallo allemaal jazeker ik ben nog altijd abstinent. Gaat goed met me. Op naar de 4 jaar. kwam deze tekst van 3 jaar geleden tegen Wauw deze kwam binnen, deze brief heb ik 3 jaar geleden geschreven toen ik nog in gebruik was. Nu 3 jaar sober en zo blij dat ik nooit meer heb gedronken, is het makkelijk? Nee absoluut niet maar het meer dan waard. Mijn verhaal over mijn leven. Ik ben moeder van 3 hele mooie dochters en heb een prima leven. Je kunt heel goed alcoholist zijn zonder dat je in de goot ligt. Er is niets aan me te zien. Ik drink anderhalve fles per dag, in het weekend drie. Dat is net niet genoeg om een rode neus, couperose en bloeddoorlopen ogen te krijgen. Ik verzorg mezelf goed, kleed me leuk. Ik ben die aardige vrouw die vaak op het schoolplein staat. Mijn huis is gezellig en schoon. Moeders vertrouwen me zorgeloos hun kind toe voor een speelafspraak. Maar als ze hun dochter ophalen, heb ik mijn tanden gepoetst, een Fisherman’s Friend in mijn mond en blijf ik op een afstandje vanwege de kater. Aan huggen doe ik niet. Het fijne van alcohol is dat het me helpt te ontsnappen aan de werkelijkheid. Dat gevoel is zo belangrijk, dat ik in paniek raak als ik geen wijn in huis heb. Ik ga desnoods kruipend naar de supermarkt. Voor de show koop ik meteen wat gezonde dingen als brood, sinaasappels, sla. Te jong Mijn dochters van 2, 7 en 9 zien me zelden dronken ik drink praktisch alleen als ze er niet zijn, en als het wel gebeurde dan was het s ’avonds als ze op bed lagen, ik moet er niet aan denken wat er kan gebeuren als er s ’avonds iets gebeurd. Mijn kinderen weten inmiddels dat mama wijn heel lekker vind en dat mama er medicatie voor krijgt om niet meer te drinken. Voor de hele waarheid vind ik ze nog te jong, ik lees ze wel uit een boekje voor waar een mama olifant verslaafd is aan toverwater. Als ik heb gedronken voel ik me juist heel krachtig, en heb heel veel energie om alles te kunnen doen. Als ik echt stevig door ga en ik voel me zo rot dan ga ik door tot ik niets meer kan en weet maar daar zijn de kinderen niet bij. Schuldgevoel Ik heb geprobeerd te stoppen. De vorige keer lukte het vijf maanden met hulp van therapie. En toen nam ik een paar glazen en ging ik weer voor de bijl. Sinds drie dagen ben ik opnieuw gestopt. Het is de bedoeling dat ik het deze keer volhoud, maar het is broos. Af en toe zinkt de moed me in de schoenen. Maar ik moet, ik moet, ik moet. Voor mijn kinderen die me nodig zijn. Ik voel me zo schuldig als ik aan hen denk. Schuldgevoel en onzekerheid is een rode draad in mijn leven. Het is de hoofdreden dat ik ben gaan drinken. Nu hoop ik dat het de motor is die me doet stoppen. Het medicijn tegen onzekerheid Mijn eerste wijntje dronk ik toen ik 20 was samen met mijn huidige vriendje en een vriendin. Ik vond het niet lekker, maar werd er wel ontspannen van. Mijn verlegenheid viel weg. Daarom nam ik er nog een. Toen durfde ik opeens wel die dingen te zeggen die ik wilde, en voelde ik me wel die leuke meid, mensen leken me ineens veel leuker te vinden als ik wat wijn ophad. Ik was de wijntjes dankbaar, had het gevoel dat ik een medicijn had ontdekt tegen mijn onzekerheid en de schuldgevoelens die daaraan ten grondslag liggen. Die schuldgevoelens en onzekerheid heb ik al zolang ik me kan herinneren. Ook kon ik zo mijn jeugd vergeten, die ik zelf als niet prettig heb ervaren, mijn ouders zijn gescheiden toen ik een jaar of 13/14 was, er was altijd veel ruzie in huis. Mijn vader was ook verbaal agressief tegen mijn moeder maar ook tegen mij. Ik zag mijn vader ook veel drinken dus nam aan dat dit gewoon was. Mijn 20ejaren. Ik had nu ontdekt dat ik veel beter leek te functioneren met wijn op, want alles lukte veel beter, ik had verder ook nooit last van een kater, en ach wie dronk niet in mijn 20ejaren. Dat deed toch iedereen? Ik leerde toen mijn ex kennen en we kregen samen een relatie, ik was ontzettend onzeker leed aan overgewicht en leefde met het idee wie mij nou zo willen als vriendin. Mijn ex was niet altijd even lief voor me en ik kreeg zeker niet het idee dat hij me aantrekkelijk vond, de wijn hielp me er dan een beetje bij om de relatie vol te houden. Het was zeker niet altijd kommer en kwel en er waren ook vele periodes van nuchterheid dat ik helemaal niets dronk. Rond mijn 25eraakte ik zwanger van mijn eerste dochter, ik was door het dolle heen we kregen een kind samen, het was ook geen enkel probleem om de wijn te laten staan, toen ze geboren was kwam wel dat stemmetje oh nu mag je weer wat drinken. Ik vond het moederschap best wel saai toen ze nog klein was en had de gewoonte tijdens het koken wijn te drinken, en als mijn ex dan thuis kwam had ik doorgaans al wat wijntjes op. Toch was ik nog wel in staat om gewoon prima voor mijn kind te zorgen. Toen mijn middelste dochter geboren werd vond ik het leven met 2 jonge kinderen loodzwaar mijn ex was doorgaans werken en ik was alleen met de kinderen. Ik zocht dan vaak troost tijdens het kook moment dan waren de kinderen lekker zoet en ik had mijn eigen momentje voor mezelf. Ik dronk niet s’avonds want ik wist dat mijn ex dit niet leuk vond, dus at ik veel chips of andere junkfood. Niet gelukkig voelen met mijn leven. Ik voelde me heel erg ongelukkig met mijn leven en snapte vaak niet waar het weg kwam, ik was toch immers moeder van 2 gezonde dochters had een leuk huis, voor mijn gevoel een oké relatie op de ruzies en woorden van hem na dat ik het vaak niet goed genoeg deed of hij me te dik vond. Toen mijn middelste dochter 2 werd heb ik voor een maagverkleining gekozen ik knapte zienderogen op ik viel af en voelde me een stuk lekkerder, maar nog altijd bleef alcohol een goede vriend van me, want ik voelde me immers nog altijd onzeker, dat probleem is niet opgelost met een maagverkleining, helaas kwam er in het na traject weinig ter sprake dat je nog altijd weer in een andere verslaving terecht kon komen, voor alsnog had ik de wijn altijd wel onder controle want het bleven er altijd bij enkele glazen.

Maandpact 01/09/24 Claudius Fonny Freekie

Ik ben ook nog niet klaar met mijn schilderwerk maar vind het niet erg om deze regenweek even niet te klussen. Hoef vanmiddag niets meer, dus ga kijken naar de slotuitzending van B&B vol liefde. Als ik daar eenmaal aan begin, wil ik de rest ook zien. Gelukkig is dat na vanavond weer klaar. Afgelopen weken in goed humeur en weinig stress. Dat scheelt enorm in alcoholbehoefte. Hoe lang ik nu al niets gedronken heb weet ik niet eens en dat is een goed teken.

Donderdag de 12e de bus niet gemist 😄

Goedemorgen lieve Frummers, lekker guur buiten en ik kom tot leven,… zalig, misschien vanavond mijn houtkachel aan. Voor nu appel kaneel kaarsjes. Straks jas aan en met mijn hondje langs de kustlijn banjeren.

Ik ook Raps, maar ik blijf vandaag zelfs thuis i.p.v. een saunadag om die regen. erg he. stom ook.

Goedemorgen allemaal, Vanochtend al om 6.00 uur wakker Ontbijt en koffie zitten er al in. Straks maar weer eens courgettesoep maken, want ze zijn niet bij te eten ! we schrokken ons rot toen we na ruim 14 dagen weer op de tuin kwamen 6 mega courgettes geoogst, aardbeien, frambozen en de boerenkool kunnen we ook al eten En een onkruid !!!, echt vreselijk Zucht...enfin, weer genoeg te doen de komende weken

Goedemorgen frummers, De zon schijnt, en het is nog heerlijk fris buiten.. Ik krijg weer energie. Straks lekker aan de slag, maar uiteraard nu eerst een bakje.

Ik heb mijn koptelefoon nog net niet de liefde verklaard. Wát een verademing en wat een rust. Dan nog een extra tip van deze adhd'er 😉 Zelf heb ik oordopjes van Loops. Dat doosje kan ik makkelijk meenemen en dan doe ik die in op drukke plekken, wanneer een koptelefoon niet wenselijk is. Op verjaardagen bijvoorbeeld. Als moeder kan ik ook moeilijk boodschappen doen met kinderen en dan mijn koptelefoon opzetten. Maar die loops kunnen wel, ze halen de angel uit de prikkels en ze vallen niet echt op.

@Zbb en @Dune, mijn travel buddy uit India was een maand op bezoek, vandaar dat ik mij hier niet heb gemeld. Ik had hem 12 jaar niet meer gezien, mede vanwege mijn alcoholprobleem. Het was fantastisch, maar ook zeer vermoeiend. We zijn o.a. een paar dagen in Limburg geweest met een uitstapje naar Duitsland. En een bustrip naar Kopenhagen met een uitstapje naar Malmo in Zweden. Na overleg met VNN had ik voor een maand diazepam gekregen. Daarbij heb ik het niet droog kunnen houden, wel beperkt wat kleine flesjes wijn gedronken. Morgen heb ik weer een afspraak met mijn vaste hulpverlener van VNN, hoe nu weer verder? ps Bij toeval adviseerde mijn huisarts een koptelefoon met noise cancelling. Dat scheelt enorm, anders had ik deze trips niet kunnen maken. Ik ben nu eigenlijk razend op al die VNN hulpverleners en artsen van de MKA-poli die niet verder kunnen kijken dan hun eigen neus lang is en mij daar nooit op geattendeerd hebben.

Goedenavond De eerste dag met stoppen met roken is ook bijna achter me rug. heb me wel vergist dat de groep snel kan veranderen waar ik zit,het is hier nu echt chaotisch nu er mensen weg zijn en er weer nieuwe bij zijn gekomen. had misschien beter even kunnen wachten totdat ik overgeplaatst ben naar de volgende groep die veel stabieler is op een na rookt hier iedereen en ik ga echt niet meer toegeven nu,dat gun ik ze niet. gestopt is gestopt was vandaag wel flink sacherijnig en geïrriteerd maar dat was ook wel te verwachten. het stoppen met roken is wel volgens plan,ik heb mezelf en de arts hier gezegd dat als ik hier wat gewend was aan de opname dat ik stop. Fijne avond allemaal

Vanmiddag de as opgehaald van m'n hond. We gaan een mooie urn kopen. Mooie pootafdrukken erbij en daar staat ze dan, naast m'n laptop. Zo heb je 2 huisdieren en zo heb je in een jaar tijd niets meer. Gelukkig zijn de teckeltjes van mijn vriend ook dol op mij, dus mijn liefde kan ik wel geven, maar het blijft nog steeds een gemis. Gelukkig zijn we weer wat bijgekomen van alle drukte van het afgelopen weekend. Het was veel, eigenlijk teveel voor 1 lichaam en 1 hoofd. Al die lasterpraat achteraf. Had er eigenlijk niet bij willen zijn, maar moest wel, vanwege de afsluiting. Heb er even genoeg van en wie weet gaan we lekker met het kinderkoor wat doen. We zijn in een wespennest terecht gekomen, bestuur op z'n gat en heel veel laster en achterklap. Nu blijken wij al een naam te hebben, dat we altijd te laat komen. Denk dat we maar een nieuw koor op gaan richten in Brabant. Koor, de laatkomers . Laat het maar even langs me heen gaan allemaal. Genoeg aan mijn hoofd, om me daar druk om te maken. Ben nog steeds zielsgelukkig met mijn nieuwe leven en dat pakt niemand ons meer af!