@Hypertjeee@Cyclad58@Annie87 en de rest.
Na een uur in het trappenhuis, 250 keer op de bel drukken, en 3 x telefoon van mijn vriend gebeld te hebben, besloot ik ( aangezien het gestopt wat met regenen), even naar de apotheek te lopen waar in ieder geval toilet is. Nog geen 50 meter van mijn huis, belde mijn vriend eindelijk en vroeg hij wat er was. Ik terug... Sleutels gepakt nadat ik natuurlijk even naar het toilet was gegaan, en toen toch maar op weg.
Mijn dag was er een waar je op moet passen. Parkeerkaartje vloog op mijn afspraak uit de tas... had ik niet gemerkt, maar gelukkig een medewerker van de bank wel. Vervolgens bij het wegrijden bijna een ongeluk omdat ik een auto niet zag en dus geen voorrang verleende. oeps
Net vanavond bij het omkleden toen ik net thuis was, trok ik mijn oorbel met mijn trui uit mijn oor en slotje ging naar de grond. Ik dus op mijn knieƫn, want deze dag zou mij niet klein krijgen. Slotje gevonden!
Chaos, ben blij dat ik veilig op de bank zit en geen ernstige ongelukken heb gehad!
Maar nu het goede nieuws. Ik ben dus naar een nieuwe psychiater geweest vandaag. Heeft alles bevestigd wat ik doe en wat weet. ALLES! Hij heeft niemand verdedigd. Ik heb echt vragen kunne stellen als:
Wordt dit wel onderwezen op school?
Waarom ontkennen artsen en psychiaters dat dit gebeurd?
Wie is hier schuldig aan?
etc
Hij begreep alles wat ik zei. Hij vond mijn afbouw techniek voor de AD prima, gaf uit zichzelf al aan dat de afbouw van de Efexor/ Venlafaxine berucht was, en dat als ik het persee wilde, dit wel de manier was. Hij heeft voor 6 maanden medicatie voorgeschreven door uit te rekenen hoeveel ik nodig had en zelfs capsules erbij voorgeschreven, zodat ik die extra heb van de apotheek en dus zelf mijn medicatie kan bereiden. Hij wist van www.Cinderella.org en van taperingstrips, van de problemen met de vergoeding en van de macht van de pharmaceutische industrie. Van de rechtzaak tegen Cinderella , van Peter Groot en Jim van Os hun werk. Hij was supportive en was blij dat ik precies wist waar ik mee bezig was.
Hij zag het probleem van de zorg zo: Hij vond: dat Intelligentie en karakter twee verschillende dingen waren die invloed hadden op de kwaliteit van een arts. Mensen die arts worden hoeven nog geen mooi karakter te hebben of veel vragen te stellen of echt geinteresseerd te zijn. Ze kunnen heel gesloten geesten zijn, die alleen in hokjes en vakjes denken, net als alle mensen. Mensen houden hun wereld graag begrijpelijk en veilig. Dat is iets wat ons als mens ook beschermt. Tegelijk zorgt het er ook voor dat mensen dingen voor zichzelf ontkennen, die in de realiteit toch heel anders zijn. Maar mensen kunnen dit lang volhouden, zolang ze niet teveel problemen gaan ondervinden van hun eigenlijk foutieve wereldbeeld. Pas als je daar tegenaan loopt gaan mensen zich afvragen wat er niet klopt.
Hierbij een voorbeeld: Zo is het onderzoek naar hoe je AD moet afbouwen pas gepuliceerd, en beschreven in een artikel in de NewYork Times, uitgevoerd door een arts die zelf een AD heeft geprobeerd af te bouwen en tot de ontdekking kwam dat hij ongelooflijk beroerd was en hele rare verschijnselen had. Dit deed hem inzien dat hij niet genoeg wist van deze medicatie en heeft zich hard gemaakt voor onderzoek, waaruit natuurlijk blijkt dat AD echt heel langzaam afgebouwd moet worden. Iets wat de ervaringen van mensen al lang was, maar nooit 'bewezen' werd verklaard door gebrek aan onderzoek. Nu dus 'bewezen'. Deze arts had nooit dit onderzoek gedaan denk ik, als hij er niet zelf mee geconfronteerd was. Dan was hij mogelijk in zijn veilige hokje van 'het valt wel mee en die mensen hebben gewoon een psychische stoornis' gebleven. Door het ongemak van zijn eigen ervaring moest hij wel toegeven dat er meer aan de hand was.
Artsen rondom ons, kunnen dus allemaal dezelfde opleiding krijgen, maar met hele andere ogen naar de uitkomst van hun handelen kijken. Als iemand zegt: "deze benzo maakt mij super druk en onrustig" , dan kunnen twee mensen met dezelfde opleiding er heel anders naar kijken. De ene gaat zijn hokjes af en denkt dat het niet kan omdat benzo's rustig makend horen te zijn. En een ander gaat vragen stellen, omdat hij begrijpt dat er geen hokjes zijn, maar mensen met verschillende reacties. De tweede arts zal veel eerder dus geneigd zijn verder te zoeken en proberen te begrijpen, dan de arts die vanuit karakter in hokjes denkt.
Dat dit wel over de rug van mensenlevens gaat, vind ik nog steeds onuitstaanbaar...
Ik heb van hem twee connecties gekregen naar organisaties in Nederland die hier leidinggevend in zijn. Zij bepalen richtlijnen in zorg en in opleiding. Ik ga dus maar eens wat vragen stellen daar
Dag lieverds,
Ik weet, het is een heel verhaal, maar ik hoop dat jullie er wat aan hebben en weten dat ik voor onze ervaring strijd en hoop dat ik op een dag wat lampen kan laten aangaan in de zorg.