Maar il herken het wel, het gaat met ups en downs, soms kun je er prachtig boven staan en zelfs lachen om jezelf, soms zit je er weer middenin en word je overvallen dor de stress, onzekerheid, treurigheid, verveling, kwaadheid... en ben je weer het kleine poppetje in een zee van emotie. En dan even later, met wat afleiding of goede raad, floep dan slaat de perceptie weer om en dan lukt alles ineens weer en zie je jezelf en ben je weer de boss.
Gek hè, t zal toch wel een kwestie van oefening blijven.
t Zou ook saai zijn anders