Klassement

Net 12 minuten op mijn bed gelegen met mijn ogen dicht, zonder paniek! Op naar de 20 minuten morgen! Wauw! Ik ga dit gedoe verslaan. Tjakka! Nu nog wat betere nachten. Kom op!

NS kon me niet naar mn volley brengen helaas, ook maar wandelen dus, zonder muts ben al genoeg muts van mezelf

@lady jane Het is helaas steeds normaler dat je verder moet reizen voor de hap. Daarom controle via telefoon. Ze heeft wel de juiste vragen gesteld. Alleen een beetje dik is geen reden voor de hap, hoe zorgelijk het voor sommige mensen ook over kan komen. Zodra er kleurverschil is en de temperatuur wordt echt heel anders, is het een ander verhaal. Ze zou toch terug gestuurd worden met een molletje. Het is niet anders. @bolletje Ik hoop dat je een beetje gerustgesteld bent door het telefoontje. Aan het dikke kunnen ze nu toch ook niets doen, het is een reactie van het lichaam. Verder is het heel erg pijnlijk, helaas hoor dat erbij. Een molletje dus, of meerdere en afwachten. Heel vervelend maar het is niet anders. Zoveel mogelijk hoog proberen te houden. Naar beneden is funest. Sterkte!

Hoi Bob, bedankt voor je bericht, ik sta gelukkig nog steeds droog. Ik heb me idd lang niet gemeld en als ik wegens niet melden niet op de lijst thuishoor heb ik daar alle begrip voor. Toen ik nog wel actief was op het forum stoorde het mij in ieder geval als mensen te lang niks van zich lieten horen. Negen jaar geen drup alcohol, het lijkt misschien een hele prestatie maar ik heb niet echt het idee dat ik er nu nog iets voor hoef te doen. De eerste jaren waren lastig maar nu gaat het niet drinken bijna vanzelf. Bijna want soms is de gedachte er, soms denk ik het kan wel weer toch na zolang droog, soms denk ik, ik sta stijf van de stress, een borrel helpt ontspannen toch, soms zou ik zomaar een reden kunnen hebben zoals het overlijden van m’n vader afgelopen jaar of vooral het familiegezeik daarna, soms als iemand het wel heel ongezellig vind dat ik niet mee doe, soms als ik scheel zie van de kiespijn en zelfs manlief per ongeluk zegt, wil je een borrel terwijl hij echt wel beter weet, maar toch, geen alci dus niet echt begrijpt. Soms, tja, gelukkig zijn die gedachten of smoezen er maar soms en het gaat altijd weer voorbij, en als ik terug denk aan m’n drinkjaren, dan weet ik het wel, dan ben ik heel blij dat ik gestopt ben, dat ik het zonder kan. Is m’n leven nu fantastisch, nee dat is het niet, maar de huidige omstandigheden hebben niks met drinken te maken en ik ben sterker geworden door het niet drinken, wat zelfbewuster, ik kan lastige situaties nu beter aan, ik gedraag me minder als slachtoffer maar onderneem meer actie, ik laat me minder snel in de hoek zetten, nog belangrijker ik zet mezelf daar minder snel in. Ik zie op de jaarlijst gelukkig nog steeds veel bekende namen, dat is fijn, gefeliciteerd met jullie mijlpalen. Ik zie ook veel nieuwe namen en jullie wil ik feliciteren met de moed op te stoppen, met de moed om op de lijst te gaan staan en zelfs al sta je op de lijst met de moed der wanhoop, bedenk dan dat die wanhoop verdwijnt naar mate je langer droog staat en wat blijft is dat je ooit die kracht had hier op ADB te komen, de moed om te stoppen en gestopt te blijven.

Ik begin hier even een draadje over het anders inrichten van je vrije tijd en sociale contacten. Omdat dit iets is waar ik nu tegen aanloop. Toen ik nog dagelijks dronk leek mijn leven bruisender: Ik zocht veel activiteiten op die met alcohol samen hingen: Etentjes plannen terrasjes zitten met vrienden naar alle verjaardagen toe en daar naar uitkijken regelmatig mensen uitnodigen voor een borrel of etentje uitgaan Nu ik ben gestopt vermijd ik veel van deze activiteiten. Daarnaast ervaar ik dat de dagen keurig in elkaar overlopen en emoties meer gelijkmatig zijn. Ik beleef de dagen meer intens. Uiteraard voordelen. Wel is het zo dat ik aan deze rust enorm moet wennen. Ik ben meer op mijzelf, contacten met andere zijn meer gedoseerd en korter, ik slaap vroeger en leef met meer regelmaat. Prettig! Maar na jaren en jaren van drinken en een hectische levensstyl die dat met zich mee brengt is dat soms ook vreemd en nieuw. Ik moet mijn leven anders gaan inrichten, dus niet alleen meer het korte, snelle vermaak van de drank. Andere dingen: de natuur, sporten, lezen en dus ook meer alleen zijn. Hoe zien andere dit? Hoe heb jij na het stoppen een andere invulling gegeven aan jou levensstijl? Zijn jou sociale contacten erg veranderd. Heb jij jezelf een compleet andere levensstijl aangemeten, of juist zaken gewoon bij het oude gehouden? Lukte dit meteen? Of had het nieuwe leven lang nodig om vorm te krijgen? Ik lees graag de tips, ervaringen, vragen, meningen en ideeen van andere hierover, want voor mij gaat het stoppen met drinken hand in hand met een andere levensstijl en een verandering in sociale contacten. Bedankt voor jou ervaringen, tips en zienswijze.

Goedemorgen ... waar is iedereen? Naar buiten? De frisse luchte in? Een koude neus halen in de zon? Het is wel prachtig buiten zeg, ik heb al een frisse neus ... en ... vandaag gaat het weer een beetje beter ... ik zit in een goede flow en zal wat de Huiskamer in laten stromen. De afgelopen week realiseerde ik mij dat ik kort geleden iets heb gepost over het ontwikkelen van kleine vaste gewoontes die houvast en rust geven. Als ik hierbij terug denk aan de afgelopen anderhalf jaar, waarin ik heb afgebouwd van ruim 10mg dia per dag naar 0,5 nu, realiseer ik mij dat, hoe tegenstrijdig het ook lijkt, de focus op het afbouw schema, het gedisciplineerd en consequent nemen van de dagelijkse dosis, dit mij ook houvast en struktuur heeft gegeven. Naar omstandigheden een "goede" gewoonte die me vooruit heeft geholpen. Ook het toegroeien naar een lage dosering, die weinig verdoving geeft en mij langzaam laat wennen een aan wereld zonder verdoving geeft houvast. Een CT afbouw geeft daar minder tijd voor, de geleidelijke weg heeft voor mij gewerkt. Fysiek ontwen ik de dia, geleidelijk daarmee veranderd ook mijn geestelijke bewustzijn. Minder angst, rustiger, positiever, minder doom scenario's verzinnen, minder obsessieve gedachten, etc... alle sysmtomen van dia gebruik en ontwenning nemen geleidelijk af, ik groei langzaam, elke dag een klein beetje, in een leven en beleving zonder verdoving ..... ik ben er minder mee bezig .... vergeet al regelmatig (bijna) de dagelijkse dosis .... nog een paar dagen en ik hoef niks meer te nemen ... daar zal ik ook aan moeten wennen ... maar ga er al geleidelijk naartoe .... Ik ben me wel bewust ups Fijne dag allen .... de zon schijnt .... ik wens iedereen een geleidelijke vaart ..

thats the spirit.

Dit gaat goed. Dit gaat lukken....dit wordt een succes.

Goeiemiddag

Klinkt allemaal erg goed, @Bestwel Fijn dat het zo lekker gaat met je! Het woord geleidelijk is de juiste sleutel, dat werkt toch voor vrijwel iedereen het beste. Fijne dag allemaal!

Het is erg jammer dat je de 2x2 niet volhoudt, nu val je toch terug naar de hogere dosering begrijp ik? Als je weer op 10 zit nu kun je vanuit die dosering het beste microtaperen, bijvoorbeeld door 1 mg te verminderen per 2 of 3 weken of dagelijks met 2%. Dan heb je wel een nagelvijl en een precisieweegschaal nodig. Te snel taperen gaat bij jou niet goed, dat moet je dan denk ik ook niet meer doen. Inderdaad niet eerder gaan taperen tot je stabiel bent op je huidige dosering. Wij kunnen je eventueel wel helpen met excelschema's enzo. Laat maar weten. Sterkte, je bent een vechtster, je komt er echt wel!

Goeie middag Straks dag 4 op rij voor een superwandeling. Gewoon via de tuin het bos in weer. Geen muts nee; Geen gezicht Kwaitnait... bekend toaltje..

@Senna33 Er is geen antwoord of oplossing waarmee vandaag alles in "1 keer" kan worden opgelost. Stabilseren dat is prioriteit nummer 1 ..... Zoeken ... doe dat niet door je dagelijkse dosering steeds maar te veranderen .. kies een dosering die het dichtste bij jou "gemiddelde" licht en hou daar om te beginnen 3 weken aan vast.

Tja Jannigje ik zit ook een beetje zo in elkaar. Jane lieverd ik moet woensdag naar het ziekenhuis dan gaan ze een foto nemen, niet goed, mes erin. Kijk als ik m'n arm veel in de mitella draag, en op tijd paracetamol neem is het wel te doen, maar ja, ik vergeet dat. Ik kan nu wel naar de h.a.p. gaan maar dat zit hier in een grote stad 45 min. rijden vandaan en ze kunnen niets als alleen het advies paracetamol nemen. Heb ze nu voor me liggen, eierwekkertje aan zodat ik het niet vergeet. Het is bekend dat pols breken gewoon verrekte pijnlijk is. Krijg morgen extra hulp. Geweldig toch? Daar ben ik stiekumpjes toch heel erg blij mee. Maar een ding, onder de douche doe ik zelf. Iedereen blijft van m'n poepertje af.

Op de bank, relaxen

wat goed Jesh. wat ontzettend knap. zie je dat je het kan? Ema woon jij alleen? en ben je al bij de h. arts geweest? misschien heeft hij een tabletje, geen benzo hé, waardoor je wat rustiger wordt. er bestaat ook een SOS dienst die je kan bellen ik zal even het tel op zoeken. Ema je moet bij jou en de stad, op internet SOS dienst opzoeken. Bel die eens? zo ik heb net ook gebeld naar de zorgboog voor hulp. Het lukt me niet meer alleen omdat ik teveel pijn heb. Dat is echt heeeeeeel vermoeiend.

Dank je Joop. En jaaaaaa, ik lees jouw berichtje en zie hier de zon 'eindelijk' ook weer doorbreken, het wordt vast weer zo'n dag... Las jouw verslag over gisteren: wat een rijkdom he? Mooi hoor. En verder.... ik vraag het me elke dag af maar durf het niet te vragen...

Het boompje is een forse boom geworden inmiddels Dhen, fijn je weer even te lezen!

Beste allemaal, Ik heb het gedaan! Vanmiddag 12 min op bed gelegen, zelfs met mijn ogen dicht en niet in paniek geraakt! Vanmorgen werd ik er wat zenuwachtig over. Toen heb ik voordat ik naar de dierentuin ging om 10.30 vast 7 minuten gelegen om van het zenuwachtige gevoel af te komen. Ook gelukt. En wat had ik verder een normale dag. Werkelijk! Tuurlijk vannacht om de 2 uur wakker en na 2x2 uur vooral gesoest, maar toch voelde ook dat aardig normaal.... Ik kom er wel! Gisteren nieuwe kuntschaatsen gekocht. Ik hoop nog op natuurijs! @Cyclad58 Heb jij weer beter geslapen afgelopen nacht? @bolletje Gelukkig dat je al verbetering merkt in je pols! Dat is fijn! @GUUS Ben je lekker warm binnen gebleven? @Kannietmeer Hoe was de pyjamaparty?

Tja, ieder zijne meug

Beste Gypsy, de verschijnselen komen vanuit het fysieke lichaam, niet vanuit de gedachten. Het is alsof je tegen iemand zegt die net door zijn borst geschoten is, dat het wel naar is, maar dat als hij er niet zo op focust het ook niet zo erg zal zijn. Blijf maar ver bij deze medicijnen vandaan, want het maakt duizend keer meer kapot dan je lief is. Wel Lief dat je even reageerde voor Lynn.

Beste MyBattle, Overstappen is nogal een gevoelige stap, maar wel de beste. Het equivalent van de lorazepam is eerder 10 dan 5 denk, maar het ligt er denk ik voor velen ergens tussen in. De richtlijn in NL is 5, maar bij de Ashton Manual op 10mg Diazepam. Dat het verschilt is niet verwonderlijk omdat we als mensen nogal verschillen. De artsen weten hier helaas te weinig van. In 1 x overstappen is ook af te raden, dus 1 dosis omzetten is de goede stap. Vraag je arts de Ashton Manual te lezen, om je goed te begeleiden. Als die dat niet wil, dan zou ik willen aanraden zoveel mogelijk zelf je proces in handen te houden, want anders gaan ze van totale onzin uit. Om succesvol af te bouwen moet je volledig naar je eigen lichaam kunnen luisteren en af kunnen gaan op je ervaring. Afbouwen is nooit leuk, maar de kans van slagen met minder heftige pijn/angst, is groter als je een microtaper doet (microafbouw) met diazepam. De overstap naar Diazepam, moet je ook zeker 3 weken de tijd geven, nadat je volledig over bent. Zie het niet als een vervanging van je huidige medicatie ( wat het technisch wel is) maar zie het als een stap in je afbouw. Een fase waar je ook doorheen moet. De lorazepam werkt net iets anders dan de diazepam, maar zal op de lange termijn beter af te bouwen zijn. Voor de juiste dosis is het nodig hier met je arts over te praten. De precieze dosis is totaal persoonsafhankelijk en dat zou uitgangspunt moeten zijn voor jou arts. Niet een regeltje. Heel veel sterkte! Houd ons op de hoogte en voeg je bij ons in de huiskamer als je dat wilt. Het helpt veel afbouwers enorm om hun verhaal te kunnen delen, of hun dag. Het is namelijk één van de moeilijkste dingen die je kan doen, van benzo's afbouwen.

Hoi Mikki Ik dacht toen ik stopte dat de wereld was veranderd. In feite was ik veranderd en de wereld is hetzelfde gebleven. Een nieuwe ik die haar draai nog niet had gevonden. Hoe heb ik de draai gevonden. Door te doen. Door mezelf mee te nemen op zoek naar dat vind ik leuk of de moeite waard. Ervaring opdoen Wat alleen doen was best soms echt eenzaam voelen. Ik was altijd alleen met drank. En nu ik vind het heerlijk met mezelf op pad tegaan. Afhankelijk zijn van mensen of drank beperkt vaak ook. Workshops zijn ook een makkelijke ingang om te ondernemen. Dus ja na stoppen kwam langzaam aan yoga,gigong,filosofie,museumkaart,creativiteit,kleurrijke kleding,natuur,fietsen,wandelen op mijn pad. Tv kijk ik amper. Dus ja alleen onderneem ik meer. En de keren dat ik met meerdere mensen op pad ga zijn een leuke aanvulling. Zou graag nog boeken willen lezen en een studie willen volgen. Lukt op dit moment nog niet. Komt nog