Klassement

wat is er mis met onbegrip Rosa? Ook in relaties. Ik herinner me hoe graag ikzelf altijd begrepen wilde worden in de mijne. Achteraf gezien bracht mij dat vaak in de underdogpositie, want het bracht veel onrust en onzekerheid. Partners hadden die behoefte niet en accepteerden meer dan ikzelf het verschillend zijn en respecteerden meestal wel onbegrip. Nu ik al jaren geen relaties meer heb op liefdesvlak accepteer ik mezelf meer en observeer meer, soms met begrip vaak zonder. En heel vaak voel ik iets van: ja ik kan iets wel begrijpen in de ander, maar het tolereren is wat anders. Niet drinken hoort daar natuurlijk zeker niet bij. En ooit hoop ik voor jou dat je er wel over kunt praten samen. Ik herinner me nl dat over je drinken praten voor jou ook een issue is/was, toch? (in elk geval bij je kind(eren) als ik het goed heb. En dan is in een gelijkwaardige relatie het wel belangrijk dat alles wat jij belangrijk vindt bespreekbaar is. En het is aan de ander of hij jou er in kan respecteren. Of blijven houden van jou, met ook jouw lastige punten. Andersom zal hij die ook hebben en wie weet wat die jou weer te leren hebben. Maak er wat van meis. en vooral; geniet ervan (helder en puur)♥

Zeg Sita.... hoe is het met jou? Laat je steunen meis!! (zoekt emoticon met opgeheven vingertje ) en schrijf vaker! Ik mis Vasja ook.... p... verdrie! Basta: autonomie gaat heel ver!! Erg heel ver. Zoooo ver dat mensen zich niet meer laten helpen. Omdat zijzelf het beter weten. En vaak vanuit angst. De angst alleen al om betrapt te worden op hun onevenwichtigheid, die ze weten... Reden voor mij om mijn angst alle kanten om te draaien, te bezien. Tevens: te nemen voor wat het is.. ik bevocht het te vaak en nu is dat wel es klaar. Hier voor u: een aangepast mens ... met nog steeds de woede om onrechtvaardigheid in de wereld waarin we leven; gevoel slaaf te zijn, vrijheid zoekend, als ieder ander.... (woede is beter dan angst!! Woede leidt tot actie, angst verlamt of gaat om zich heen slaan) Vrijheid en autonomie zijn belangrijke mens-waarden. Binnen het eigen domein is het al lastig dit te borgen voor jezelf, laat staan wanneer je te maken hebt met een gemeente die vindt dat er op een camping niet gewoond mag worden (bv). Of in de zorg (in het algemeen) waar het zo moeilijk is om de voor jou geschikte plek te vinden; de bureaucratie, de regels waar amper doorheen te kijken valt. Ach (waar heb ik toch al mijn typische moppers opgeborgen in mijn brein ? scheelt weer tekst nu..... mopperde mopper....) Ik sprak vanavond iemand die 5 jaar weg geweest is uit NL en nu niet meer weet te aarden in NL. Beroerd van de regels, de oordelen, de meningen van mensen om haar heen.... Ik kan me dat voorstellen. We zijn een *land geworden, met verborgen geheimpjes en behoorlijke oneffenheden en verrechtsing. Neolib ....... brrrr Maar niet de plek hier om uit te weiden. Wel over mijn woede. En mijn soort van woede geeft me autonomie (denk ik dan zelf dus tevens maar... enz). Ik zie dat we als mensen eigenlijk veel op elkaar lijken: we hebben basisbehoeften gemeen; zuivere gevoelens van gelijk willen zijn ten diepste. En daarnaast zijn er de schaduwaspecten.... macht, hebzucht e.d. Nou ja, we kennen het... toch? En is het niet onze taak de eigen ziel te onderzoeken en buiten de duivel te blijven? Hoe je dat ook wenst te interpreteren. Weg met de duivel. (al ken ik religieuzen die niet in de gaten hebben dat ze de duivel al binnen lieten) Niks nieuws waarschijnlijk... Hier adb, heb het druk. Ben vrij tevreden geraakt met het werk-bestaan. Roken is in ene een nieuw item, maar niet eenvoudig... pff Lieve mensen, keep up the good works! .. en slaap goed! liefs.... smart

Op deze manier hebben we lekker lang vakantie!

Och Jannigje, wat is hulp aanvaarden en zeggen dat je het nodig hebt een moeilijk iets. en wat goed dat je het toelaat!! Ook al is het spannend en eng. dat vind ik super stoer van je.

Ik denk het wel Lars, gelijk met medicatie begonnen. Morgen ga ik Vluchtelingenwerk hier bellen voor vrijwilligerswerk. Ben er nu wel aan toe om dat weer op te pakken. 10 jaar ervaring, al is het even geleden. Wel spannend avontuur hoor. Lars, ik hoop dat ze rekening houden met jouw situatie.

Ach Herstel, ik maar piekeren vanmorgen "wie je dan was", beetje traag van begrip hier. Het kwartje is gevallen Dank je, ik heb besloten dat ik me niet meer druk ga maken. Ik ga eens kijken of ik dat langer dan een paar uur vol kan houden. Misschien moet ik een nieuw mini-dagpact beginnen getiteld: VANDAAG MAAK IK ME NIET DRUK. En me dan iedere dag aanmelden en afmelden. Vrees dat ik het niet ga redden, maar het is de moeite van het proberen waaard. Meer liefhebbers?

Succes met de bakkerij, Lars. Natuurlijk kun je het!

Hoop dat het gaat lukken niet alleen taart ook cake en dat soort dingen

ooooh ja, de taarten..... Leuk Lars, veel plezier straks. Duimen dat het een blijvende bezigheid wordt voor je.

Ikke heb twee weken vakantie Veel plezier in de bakkerij lars! Ik vind jou heel moedig Komt helemaal goed. Chocolade...chocolade...chocolade..

Hey rosa, ik las je berichtje van gisteren net. Je hoeft niemand iets te verklaren als je daar niet klaar voor bent of daar zelfs gewoon geen zin in hebt. Vier maand samen is niet zo lang en op alcoholisme zit een behoorlijk stigma. Niemand wil gezien worden als marginaal en zwak. Tenminste dat zijn de termen waar ik aan denk bij alcoholisme. Ik voel persoonlijk niet veel om mensen hun beeld daarover te veranderen. Eén van de voornaamste redenen waarom ik de term zelf nooit in de mond neem zonder iets te bagatelliseren uiteraard.

Absolute eerlijkheid bestaat niet, als jij je zeker genoeg voelt, Rosa, 10 punten. DenietsmetdeAAhebbendebedwaartse

Ik lees dat het in verschillende opzichten hartstikke zwaar is Jan, maar o o wat lees ik je graag! Je paniek over het balkon.... mijn lieve hemel: met wat jij op je balkon hebt staan kan ik mijn hele tuin wel vullen geloof ik. Arme jij; maar dan toch is er wat hulp en toch laat je de moed niet zakken. Goed zo! Let it flow...... (as het evve ken...) Zo blij dat je meer bent gaan schrijven op dit forum, lief mens. En wat spannend van de behandeling die je ingaat!! Zet m op. Als ik niet zoveel schrijf hier... ik lees wel hoor! En ik sta achter je en als ik wat kan doen dan hoor ik graag van je (laat je helpen meis!)... als het kan dan doe ik het. Welterusten!

Dag RobbieBobbie, Ik heb ongeveer hetzelfde probleem als jij. Ook een gegeneraliseerde angststoornis met slaapproblemen. Door te kort aan slaap en de vele stress in een burnout geraakt. De huisarts steekt mij eerst vol met meprobamaat. Dit is de voorganger van een benzo en de ontwenning is nog erger. De huisarts beweert dat dit niet kan. Dan naar een psy die schrijft me sipralexa voor en wordt opgebouwd naar 20 mg. Tegen het advies van de psy start ik toch met 1mg lorazepam om beter te slapen. En de laatste 2 maanden ging het heel goed. Maar toen kwam het moment dat ik de lorazepam moest afbouwen. In eerste instantie ging het goed totdat ik op 0,25 mg kwam te zitten. Miljaar wat een rot gevoel. De huisarts zegt alweer dat het niet kan. Ze moesten dit soort huisartsen een half jaar benzo's geven en ze dan cold turkey laten afkicken. Ik ben verschrikkelijk kwaad op dit soort dokters. Die delen dit uit alsof het snoepjes zijn. Maar ondertussen zitten wij ermee. In sommige gevallen moet je ze nemen maar dan onder zeer strikte voorwaarden en intense begeleiding. In ieder geval nooit komt er nog een benzo in mijn lichaam !!! Dit zijn mijn ontwenningsverschijnselen: Een sluimerende angst/onrust in mijn lichaam Veel zweten en dan plots koud Vermoeid En 'smorgens heb ik er het meest last van. Belangrijk is toch bezig te blijven en zorgen voor afleiding hoe moeilijk dat ook is.

een jaar!

Fijn, Skyer! Bijna een jaar...

O...goed man!

Skyer, knap hoor! Fijn dat het weer iets beter gaat.