Klassement

Vandaag komt een vriendin op bezoek. Er bloeit iets op tussen ons. Daar moet ik wel heel erg aan wennen, want de enige relatie die ik had was met alcohol. En verder ben ik best graag op mijzelf. Maar goed, vandaag dus niet. Eerst maar eens een bakkie koffie. Fijne dag allemaal.

hoi allemaal ben nieuw hier en kan mij ook droog afmelden, vrijdag voor het laatst gedronken, dus helemaal aan het begin. zo even zwarte tulp afkijken en dan nog even lezen in bed naast mijn mannetje, die mij volledig steunt. leila

Goedenavond allemaal. Ik meld me droog af: het eerste weekend sinds tijden dat ik kan zeggen dat ik geen alcohol op heb. Het zal er misschien bij horen maar was vandaag moe en prikkelbaar, ondanks de sportieve en frisse start. Nu snel slapen hoop ik. Welterusten allemaal!

Ik vertel open dat ik de komende maanden droog sta. Als mensen doorvragen (gisteren avond nog) vertel ik dat ik vind dat ik te veel drink. En dat ik er bovendien nu van schrik dat het me moeite kost om niet te drinken. Reacties variëren van neutraal tot positief tot geïnteresseerd en 'dat zou ik niet kunnen'.

(Even inhaken op Jane) Ja Hut….

Hutt op meerdere fronten een grote stap verder

Cootje, ik moest even aan jou denken. Sterkte voor nu, bijna wéér een dag voorbij. Volhouden, het wordt echt minder zwaar.

Een lekker potje .e. op de zondagochtend is toch eigenlijk net zo lekker als een mooie fles wiskey . Zeker met een heldere kop. Ook een beetje zweven tussen hemel en aarde, maar dan goedkoper - en leuker voor de deelgenote....

Vandaag weer op een podium mogen staan om een schrijfsel voor te lezen. Hartslag en temperatuur in alle stadia ervaren, van storm en hitte naar koele luwte. Maar ik heb het gedaan en het was het waard. Verder een leuk dagje uit van gemaakt. Ben nu op. Straks lekker onder het winterdekbed.

Lady Jane heb van de week nog aan je gedacht. Mijn kleinzoon had kaartjes gewonnen voor de première van Harrie Babba in de schouwburg in Gouda. Zijn we eerst wezen eten bij Tof. Toen we daar zaten dacht ik: Gossie, misschien kom ik Jane wel tegen... Dat was dus niet zo maar de gedachte bleef me bij. Lieve groetjes hier aan iedereen en vooral aan alle oude bekenden.

Toen deed hij niet meer wat ik wilde. Nou ja, wilde het even melden, geloof dat hij traag is. maak v.d. gelegenheid gebruik te melden dat ik 2 1/2 week niet gerookt en gedronken heb. Niet zo moeilijjk als je ziek bent, maar zoals op het rookdraadje te lezen is, ben ik wat roken betreft echt genezen. Mijjn zoon heeft en sigaarrtje gerookt en schoondochter een sigaret, na toestemming gevgraagd te hebben en ik had helemaal niet de neiging om er 1 te bietsen. Was ineens alles weg, hele verbinding, dus ik stop maar, begin hoofdpijn te krijgen. Nog even een roos geven aan Blondie voor vandaag niet roken. Later ga ik nog wel even naarr boven naar mijn pc.

Hoi Cootje, Welkom hier, hopelijk gaat het goed vandaag. Ja ik heb ook die innerlijke onrust maar je mag er niet aan toegeven. Zit hier ook soms te balen. Ik haal veel uit het forum en ga nu ook ook praten bij verslavingszorg. Morgen voor de 2 de keer en overmorgen voor de 2 de keer naar de AA. De trek is er niet echt meer maar de onrust wel. Het gaat beteren zeggen ze dus we leven op de hoop . Veel succes zou ik zeggen en hier veel meelezen helpt. Laat eens weten hoe het met je gaat.

Vlok, de mensen die weten dat ik alcoholist ben (en dat waren en zijn er veel, veel meer dan ik vroeger dacht..) maken er absoluut geen probleem van als ik zeg dat ik een colaatje wil. De mensen die me niet zo lang kennen dat ze kunnen weten dat ik alcoholist ben, vragen meestal niet verder als ik zeg dat ik geen alcohol wil maar een colaatje. En de mensen die me nog niet zo lang kennen dat ze kunnen weten dat ik alcoholist ben en wél vragen waarom ik geen alcohol wil, die zeg ik dat ik geen alcohol wil omdat ik alcoholist ben. Deze mensen kijken me even aan of ik maf ben en geven me vervolgens mijn gevraagde colaatje. Geen probleem.. ik ben de enige niet die geen alcohol drinkt, en ook bij lange na niet de enige die als alcoholist gestopt is met alcohol drinken. Schaamte staat herstel in de weg. Zolang ik aan m'n herstel werk hoef ik me niet te schamen.

Zet m op meid! Hou vol. Zoals MijnGerrit zegt: de eerste dagen zijn het ergst en je hebt je derde dag al bijna achter de rug. Het wordt makkelijker.

Gerrit en Jane bedankt voor jullie reacties en het liken Hoh, dus! Het klopt dat dit iets is wat ik al een leven doe. Therapie heb ik eigenlijk al vanaf mijn 27ste met tussenpozen. Het is een thema wat nu zich nu heel helder aandient. Ik heb me hier in het verleden ook wel mee bezig gehouden alleen dat was nog basaler, tot mijn 39ste had ik nog nooit het gevoel bestaansrecht te hebben, eerst dat maar eens aanpakken. En nu dan zo duidelijk het thema van het bange kind versus de sterke volwassene. Het bange kind wat zich heeft ontwikkeld omdat ik vroeger de ellende niet kon vermijden maar moest doorstaan en ik als jonge puber, probeerde allerlei zaken in goede banen te lijden. Echt een belachelijke taak voor zo'n jonge meid en wat uiteindelijk uitmondde in o.a. vermijdingsgedrag + afhankelijkheidstrekken en dan ben ik vooral afhankelijk van de goedkeuring van een ander, dat gevoel had ik indertijd wel heel sterk. En ik heb de rest van mijn leven de tijd om de volwassen Poppy verder te laten ontwikkelen. En dit is zeker alleen maar mogelijk doordat ik niet meer drink. Afgelopen vanaf 2009 af en aan weer gedronken, steeds maar weer stoppen, ook wel weer eens 1 jaar (daarvoor jaren niet gedronken). Nu is het klaar en ik ben blij dat ik naar de verslavingszorg ben gestapt om de diepere oorzaak aan te gaan. Hup nu weer even wat doen.

Alle tekeningen bewaren voor later, ietje. Dat is leuk als ie groot is. Gefeliciteerd suikertje en odie! Yo, 't is amoreus.

of toch voor het meeste is voor mij de waardevolste zin uit je stukje meis. Accepteren dat je verleden er is, is al de helft van het verwerken. Therapie kan daarbij helpen, en ook om je verleden te gebruiken om daar anders mee om te gaan. What doesn't kill you makes you stronger. Je littekens zullen blijven jeuken af en toe, maar minder of niet pijn doen. Net als trek in drank, laat het af en toe jeuken en merk dat het, ook zonder krabben, weer weg gaat. En jij nog steeds jij bent. Weer wat sterker dan daarvoor.

Hoi Cootje, Ook van mij welkom hier! Zo knap dat je de eerste droge dagen al achter de rug hebt! In mijn ervaring waren dat de moeilijkste. Nog even doorbijten dus e het wordt gemakkelijker! Succes vandaag!

Toen ik in 2011 besloot om te stoppen verging mijn wereld, Nu creëer ik mijn wereld

Succes met jou behandeling..Akkordeon Komt goed met jou...dat weet ik Ik merk bij mezelf ook nog vaak genoeg dat het verleden mij achtervolgt maar nu op een andere manier...ik kan er een les uithalen voor de toekomst. En dat maakt het totaal anders.

Goeiemorgen allemaal Ploffie ❤️ Heel veel plezier vandaag. Is het een amoureus of een vriendschappelijk bloesempje? Wat het ook mag zijn of worden, het is vast een heel bijzonder iemand die jouw vertrouwen en aandacht verdient.

Weer een paar dagen verder. Donderdag therapie gehad, voor therapie aan voelde ik me niet goed ik was erg aan het piekeren over een mail die ik had gestuurd naar iemand die met de familie-ruzie te maken had. Het was een in mijn ogen prima mail waarin ik in aangeef dat ik meeleef en dat ik er zelf ook last van heb. Ik zat me rot te piekeren omdat ik niet een mailtje terug kreeg, al was het maar een soort van positieve bevestiging. Vervolgens therapie gehad waarin we mijn vermijdingsgedrag en het mezelf beschermen tegen het daglicht hielden. Wat is vermijding en wat is goede zelfzorg. Gelukkig genoeg kon ik het haarfijn aanvoelen wie het kleine bange meisje is die voor haar gevoel geen kant op kan en wie de volwassene is die wel keuzes kan maken en ook verantwoordelijk is voor haar daden en keuzes. Daarna was het gepieker over, uit mijn lijf en hoofd. Het kunnen accepteren dat ik niets hoor, het bij de ander kunnen laten, het niet leuk mogen vinden maar niet het gevoel afhankelijk te zijn van hun goedkeuring. Ik sta achter mijn mail aan hen en wat de ander er ook van vindt ik overleef het wel. Voor mij is het heel belangrijk om die twee uit elkaar te halen. En ik heb ook eigenlijk wel een hekel aan dat kleine bange meisje, moet ik niet hebben, maar ik schaam me er ook voor. Ik ben nu toch een volwassen vrouw van net in de 50, ik kan me toch niet meer beroepen op zo'n kinderlijk gevoel. Fijn om dit even op te schrijven, de echt volwassene in mij begrijpt het prima hoor, het is een overlevingsmechaniek. Mijn therapeute zei ook nog iets over een mechanisme waarvan mensen met vermijdingsgedrag zich van bedienen en dat is dat het winst op levert om maar heel hulpeloos en angstig te doen/zijn. Dat ik daar mijn voordeel mee kan doen, ze heeft ook gelijk, dat is het gevaar dat mensen me dan maar afschrijven en zeggen ach die arme Poppy die kunnen we nergens mee belasten. En ik ondertussen oplucht zijn dat ik niet mee hoef te doen. Wat hier fout aan is is dat ik geen verantwoordelijkheid neem, al zou de uitkomst hetzelfde zijn als ik als volwassene zou zeggen, ik doe hier niet aan mee omdat ik dat niet wil (weet dat het niet goed voor me is) dat voelt het oké en dan neem ik op een gezonde volwassen manier ruimte in en afstand van iets waar ik te veel last van heb. Zo ingewikkeld om voor mij positie in te nemen. Mijn therapeute dicht mij bij wijze van spreken een sleutel rol toe in de oplossing van het probleem, nou dat gaat mij nog net wat te ver. Ik neem mijn eigen stapjes wel en ik snap ook wel dat het heel mooi zou zijn als ik niet meer in mijn valkuilen stap, maar ik ga het mezelf ook niet (meer) kwalijk nemen. Stapje voor stapje, bewust worden en blijven zonder oordeel, maar zoeken naar wat goed voelt, wat sterk voelt. Hoop dat dit wat duidelijk is, in elk geval wel fijn even op te schrijven.

Quote: "Dus voor elke verslaving is wat uitgevonden maar als je cocaïne- verslaafd ben je voor altijd de pineut?" Er is nog voor geen enkele verslaving iets uitgevonden. Met de ziekte verslaving ben je je leven lang "de pineut". Hooguit zij er wat chemische bestrijdingsmiddelen die symptomen beperken of als stok achter de deur dienen, maar geen enkele helpt tegen de ziekte verslaving. Het enige wat ik ken wat aantoonbaar werkt is: aan jezelf werken en je spiritualiteit weer activeren. Je eigen verantwoording nemen in dit leven en je eigen aandeel onder ogen zien en vooral: het met jezelf doen. Je hebt geen externe middelen nodig, je hebt al het noodzakelijke al in je. Je bent van nature een goed en compleet mens. Die moet je terug zien te vinden en dan is verslaving een ziekte waar mee te leven is.

Lief van je Blondie, maar hoort wie het zegt , Jij trouwens ook beterschap he , en loop jezelf niet voorbij (Zou het in ons verzorgend type zitten, dat we maar doordraven ?!)

Ben ff wezen zoeken Gypsy Hier het bewijs dat de combinatie van therapie gericht op voorkomen van terugval + naltrexon een beter resultaat geeft dan therapie alleen. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11316375 En deze tekst is vrij duidelijk. Ik probeer eerst even iets uit te leggen in mijn eigen woorden om het wat meer begrijpelijk te maken. Er zijn 3 systemen van verslaving (seratonine, endorfinen en dopamine) Cocaine werkt vooral op dopamine maar de lichaamseigen stof endorfine (wat je ook aanmaakt met sporten, sauna.....) wordt ook aangemaakt. Naltrexon doet niks aan de route dopamine maar wel aan de route endorfine die via de receptoren loopt waar ook opiaten (heroine) op werken. Naltrexon is oorspronkelijk een middel tegen opiaten verslaving. Het secundaire beloningssysteem via endorfine wordt dus wel succesvol aangepakt. Dopamine kan niet want zonder dopamine functioneren mensen niet. Dat bedoelt Els Noorlander. Het helpt dus tegen 1 van de 2 wegen die coke een verslavende stof maken. http://medischcontact.artsennet.nl/archief-6/Tijdschriftartikel/05941/In-het-brein-van-een-junkie.htm Lees het hele artikel eens en/of print het uit en laat het je uitleggen door een hulpverlener.

Cootje welkom. Wat zet jij grote stappen zeg. Heel veel sterkte voor nu, vanavond en morgen. Kom je schrijven als je je kracht af voelt nemen? Samen staan we sterker. Wij kunnen samen wat ik alléén niet kon.

Voor ons allen, we jumpen lekker verder.

Op de valreep deze keer. Van harte Yo

Meya, Tja, dit keer bleef de trek maar in golven terugkeren en het uitzitten en/of uitleggen (notabene mijn advies, en werkt 99,9% van de tijd wel) ook geen soelaas boden. Ik raakte lichtelijk in paniek en besloot mijn noodplan toe te passen door een vertrouweling/vriend te bellen en onder zijn luisterend oor het tabletje in te nemen. Door het innemen, en het zal wel een placebo-effect zijn, ging de trek wel weg. Maar zelf denk ik doordat het veiligheid bood in de wetenschap (althans dat is wat ik wil geloven) dat ik voor de komende 2 weken ZEKER geen uitglijder kan maken, wil ik niet op de IC belanden met hartklachten. Ik had ook (nog) niet gegeten en moest ook nog boodschappen doen. Om niet fysiek bij de wijn in de buurt te hoeven zijn (risicoplaatsen vermijden), heb ik roti bij de Javaan opgehaald Immers, mijn doel is een jaar droog staan. En met weer een uitglijder c.q. terugval ga ik dit niet halen. En ik voel mij nu ook supersterk en ben blij dat ik mijn noodplan heb toegepast. Ja, ik heb wel inzicht in de aanleiding, maar wil daar niet al te veel over zeggen voor mijn privacy. Laten we het houden op dat ik nu tijdelijk v.w.b. werk op een andere locatie werk waar er collega's zijn die mij vijandelijk gezind zijn wat tot onderhuidse frustratie en stress oplevert. Nu nog twee dagen en ik ben weer terug op mijn eigen locatie. In principe heb ik de Refusal slechts achter de hand, als al het andere niet meer heeft gewerkt. Dit was dan ook een uitzonderlijke situatie en ik ga ervan uit dat ik niet meer dan 3 a 4 keer per jaar hoef toe te passen en uiteindelijk 'nooit' meer. Die 3 a 4 keer was/is ook het aantal terugvallen dat ik gemiddeld per jaar heb (en hopelijk had). Maar jij gaat wel oké he Meya?

Kate en Yo super duo