Hallo. Doodeng.

[Lika]

Vier jaar geleden precies. Op vakantie. Nét voor het erkennen van de burnout. Wat stond die vakantie in het teken van drank. Ik was onzeker. Over een nieuwe baan. Wist dat ik het niet had moeten doen. Ik was zo moe. En ik dronk veel te veel. Zogenaamd gezellig. Één avond en nacht was echt verschrikkelijk. Echt heel naar. Ik vergeet het nooit meer. Denk er zeker nog wekelijks aan.

Ik ben nog een paar maanden zo doorgegaan. Tot ik echt neerviel. Totaal over mijn toeren naar huis ben gegaan om nooit meer op die werkplek terug te keren.

We gaan dit jaar naar dezelfde vakantieplaats. Een totaal ander leven. Zelfde werkgever, man, huis, kinderen. Zelfde soort werk dat ik doe. Toch is alles anders. 

 

[kruidenthee67]

[maartje]

Heeeel fijn te lezen

[Pytje]

Wat mooi dat je na vier jaar als Lika 2.0 naar dezelfde plek gaat! Fijne vakantie  en dank voor al je opbeurende en steunende woorden tot nu toe

[Lika]

Ik schreef het net bij Rosee, maar wil het vasthouden. De reden om soms wel te willen drinken is zonder nadenken, gewoon weer mee te doen.  Zonder nadenken meedoen met de rest in voorkomende situaties.  

Dat is het. Met man, met schoonfamilie. Zelfde verhaal met eten.

Maar zo is het niet meer. Het is goed zo. En eigenlijk: precies goed. 

[Rosee]

Wat mooi om te lezen @Lika. Wat @knakker schrijft heb ik ook bij jou, ik kan me moeilijk voorstellen dat jij ooit teveel dronk. Dat heb ik bij meer mensen op het forum die al langer droogstaan. Leer veel van je, dank daarvoor!

[Pytje]

Mooi Lika

[Jannigje]

Jouw verhaal is bijzonder @Lika, ongelofelijk hoe een leven, jouw leven, kan veranderen. Je hebt veel meegemaakt en doorstaan.
Ik benijd je vaak, maar ik hoop dat je weet dat dat niet betekent dat ik jou dit leven, deze levensvreugde niet gun. 

Soms is het voor mij confronterend om je te lezen, omdat mijn leven en mijn gevoel, mijn realiteit zo anders zijn. Ik schrijf dit nu omdat ik denk dat het kan, omdat ik denk en hoop dat je begrijpt wat ik bedoel. In ieder geval dat je weet dat ik het jou van harte gun. 

[Lika]

Ik ben blij dat je dit schrijft @Jannigje. Levensvreugd. Ja, dat is het. Dat heb ik gekregen. En ik wist echt niet dat ik het in me had. 

Ik begrijp het confronterende eraan. En ik twijfel vaak het te delen. Ik doe het wel, omdat het er allemaal kan zijn. Dit dus ook. 

Maar ik gun het jou zo ontzettend óók. Ik begrijp niet zo goed hoe dit op mijn pad is gekomen. Het is niet iets dat je kunt afdwingen. Geen recept dat je kunt volgen helaas.  Ik wou dat dat zo was.  Dan zou ik het recept volgen en de levensvreugd taart als eerst voor jou bakken.

[Jannigje]

Nee, je kunt het niet afdwingen, helaas. En het is goed dat je wél schrijft, net als Niks en alle anderen die het goed gaat. Het moet er inderdaad allemaal kunnen zijn. Ik merk alleen dat ik het vaak moeilijk vind om na mooie berichten te melden dat ik een slechte dag heb, alsof ik dan de boel bederf.
Soms zijn dingen voor mij moeilijk, daar moet ik dan iets mee en dat probeer ik ook. Het kan soms even duren, maar dan kan ik weer mee. Als ik dat niet zou kunnen zou het leven ondraaglijk zijn en zou ik veel missen. Bijvoorbeeld de vreugde van mijn nichtje dat ze moeder wordt, ik kan haar nu volgen en meeleven. Zo nu en dan zijn er tranen in mij, dat is mijn realiteit, daar moet ik mee aan de slag maar daarna kan ik weer mee. Ook met mijn broer die zielsgelukkig is dat hij opa wordt. Prachtig toch? Zo is het leven. 

Maar mocht je het recept vinden, ik hou me aanbevolen voor de levensvreugde taart.

[bumperjim]

Maar dat is een quote van iemand anders  

Je kan het gewoon zelf. Ik zou bv zeggen vandaag, netjes gereden geen ongeluk gehad. Lekker gegeten (van de afhaal). Meer heb ik eigenlijk niet gedaan vandaag. Stelt het wat voor? Niet echt maar tis wel mn leven. En had ik wel een ongeluk gehad (kan zomaar als je 500+ km rijdt) dan had alles anders kunnen zijn. 

24 juli 2020 bewerkt door bumperjim

[Lika]

Nog maar een paar dagen vakantie..En morgen zou mijn vader jarig zijn geweest. Al een dag of twee onbestemde droefheid, dofheid, een neetje als een geslagen hond.

Tranen vanavond.

En ook: oordelen. Ja. Ik eet te veel, ik doe niet leuk genoeg, ik haal er niet uit wat er in zit, ik denk te veel, ik lees te weinig etc. Opeens buitelen ze over elkaar heen. 

Morgen lopen ofzo. Gewoon de kop leeg. Laat maar waaien en huilen mag best. 

[Jannigje]

Ja, huilen mag best. 

Maar Oh die oordelen, om gek van te worden. Ze liggen altijd op de loer (bij mij tenminste) en hoe kwetsbaarder ik me voel hoe steRker zij naar boven komen.  Mildheid de deur uit, de oordelen, zelfveroordeling snellen binnen.

Ga Inderdaad maar waaien en huilen morgen. 
 

[bumperjim]

"Ik doe niet leuk genoeg" 

Een clown zou dat verwijt kunnen krijgen in een functioneringsgesprek. Maar jij toch niet??  

[Lika]

Ik vind dus (blijkbaar) dat ik vrolijk moet zijn om de gezinsleden een fijne vakantie te bezorgen. Zo'n vrolijke moeder die de tafel buiten vrolijk dekt en vrolijk heeft gekookt. 'Jongens wat gezellig!' 

Dat heb ik soms ook in me. Maar helemaal niet altijd. Ik weet ergens wel dat niemand die leukheid verwacht. Alleen ik.

En soms lukt het niet (natuurlijk niet) en dan slaat het om. Word ik slachtoffer en heb het zo zwaar. Want als ik het niet doe, wie dan wel, maar ik ben ook moe en wil ook even zitten. 'Nou! Ga dan zitten!' 'Wie houdt je tegen?' .....

(Ik)

En dit gedrag haat ik van mezelf.

Zo. Het is eruit.

[lady jane]

moeders zijn vaak de spin in het gezinsweb
de verantwoording daarvoor nemen is soms te zwaar
ik herken het zo Lika, dan ga je van alles naar niets lijkt het wel
het fijne aan ouder worden is het leren loslaten, en deze rol niet meer vervullen

ik doe momenteel een 21 daagse van Deepak Chopra, haal eruit wat me aanspreekt
en doe de rest half half. De meditaties zijn fijn,
de mantra's moest ik stiekem om lachen, terwijl ik ooit alleen daarmee mediteerde.
Gisteren borrelden wat irritaties en oordelen op, en toen floepte ineens de mantra van de dag op
dat was zo grappig, de rest van mijn gedachten smolten als sneeuw voor de zon
De mantra was Chit San Ananda, en alleen van dat laatste woord wist ik de betekenis; Bliss
ik werd er zomaar blij van. Meestal kan ik ze niet eens onthouden die ene dag haha.

[Lika]

En ik ben natuurlijk schuldig omdat ik met vakantie ben en mijn vader nu jarig zou zijn geweest en mijn moeder nu alleen is. En ze was niet lekker. En haar magnetron ging kapot. En ik was er niet. 

Maar ik heb een nieuwe magnetron geregeld. En ik kan er niets aan doen dat mijn vader er niet meer is. En ik mis hem ook. Ja.

En ik weet niet of ik genoeg doe voor mijn moeder. Wanneer weet je dat? Dit is wat ik kan.

3 augustus 2020 bewerkt door Lika
Of kan ik meer? Of moet ik.meer kunnen?

[lady jane]

op momenten dat jij lekker gaat doe je genoeg
en als je niet goed gaat in jezelf is het nooit genoeg naar de ander
vraag het haar maar zelf op een juist moment in contact
ik denk dat het meevalt hoor♥☺

[Jannigje]

Zo herkenbaar!!” Altijd vrezen dat je niet genoeg doet. Wat Jane schrijft klopt voor mij helemaal. Maar het blijft moeilijk om soms te kiezen voor jezelf, zoals nu jullie vakantie en dan verdragen dat je nu niet bij je moeder bent bijvoorbeeld. Maar oh, wat kan dat lastig zijn.

Helpt het (nu even) als ik zeg: ja @Lika je mag?  (of denk je dan: moet je horen wie het zegt.)

[Lika]

Ja, dat helpt @Jannigje. En het is niet zo dat ik denk "moet je horen wie het zegt".) 

[Lika]

En het klopt ook wat @lady janezegt. Spijker op zijn kop.

Vandaag was een moeilijke dag. Voor mijn moeder, voor mij en helaas ook wel een beetje voor de mensen om mij heen....

[Jannigje]

Ik hoop dat ze er wel waren, de mensen om je heen? Jij had hen nu nodig, het is vaak genoeg andersom. 

[Lika]

Ik merk dat in de vakantie mijn ritme anders is. Dat ik mediteren oversla en zwemmen ook. 

Geen rampen. Maar voor mij toch moeilijker dan ik altijd dacht. Blijkbaar geeft de regelmaat van wakker worden, mediteren,  zwemmen en dan de dag mij heel veel houvast. En is mijn stabiliteit een precair evenwicht. 

Ik heb een druk hoofd. Beter dat hoofd ook rust te gunnen.

Vandaag gemediteerd in de tuin. 10 minuutjes maar. Gewoon doen.

[Rosee]

Jullie brengen me op een idee. Mediteren, goed plan.  Al probeer ik het maar een paar minuten.

[Lika]

Yep, @Rosee , gewoon even de modder naar de bodem laten zakken. Dan wordt het water weer helder. Ik gebruik Headspace. Vind Andy's praatje ook altijd helpend.