Spring naar bijdragen

Hallo. Doodeng.


Lika

Aanbevolen berichten

Danuk u allen. Fijn om reacties te krijgen. 

Het ziet ernaar uit dat ik een hele leuke reïntegratie plek heb gevonden. Yes!!!

Wel vandaag ruzie gemaakt met mijn vader. Schaam me diep. Ze worden oud en hulpbehoevender. Maak ik ruzie. Net als toen ik 15 was:-) Ik kan er niet tegen dat ze ouder worden en eigenwijs zijn. Maar ze hebben alle recht. Nou ja. Vader en ik zijn twee rode lappen en twee stieren. Bah. 

Ik kan er niet tegen dat ze ouder worden. Ik kan er niet tegen dat ze hulp nodig hebben. Ik kan er niet tegen dat ze niet naar mijn luisteren. Ook dit is gewoon verdragen denk ik. Ai,Ai,Ai, wat een leermomenten in het leven.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja, dat is wat ik doe. Kiezen op mekaar en doorbijten. En dat kan ik nu niet meer. Nergens echt in.

dank @Etty. Leren... ja.

als ze doen wat ik zeg, maken ze het zichzelf wellicht wat minder moeilijk. Ze zitten elkaar zo dwars, vader is zo lastig voor moeder, alles moet altijd anders, nooit gewoon. Het opmaken van een bed ,zijn bed is een werk van wetenschappelijke preciezie. 

Moeder kan niet echt voor zichzelf kiezen. Doet alles om maar geen 'gezeur' van hem te krijgen. 

Ik wou als kind zo graag dat ze zouden gaan scheiden. Nu hebben ze elkaar. Ze komen nergens meer. Hele kleine wereld. Dus bezoek van mij en de kinderen is een grote gebeurtenis. Zo voelt het voor mij. Ik kan er niet tegen.

ze willen dat ik vertel. Ik sla dicht. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 2 weeks later...

Was een vreselijke dag gisten. Door mezelf. Mijn eigen onbewuste gedachten die maken dat ik de lat zo hoog leg, druk ervaar. Thuis de boel er niet gezelliger op gemaakt. Ontzettend paniekgevoel. 

In ieder geval herken ik het nu. Zal vandaag trachten juiste handelingen er tegenover te zetten. Aaaargh. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Och lieve Lika, 

wat doen we onszelf toch aan he? Adem in, adem uit ja....dat gevoel is natuurlijk niet reëel...dat weet je bolletje heus wel, maar o, wat kan dat ontzettend naar voelen. Gaat weer voorbij en realiseer je dan dat ook jij fouten mag maken, sterker nog, dat heb je nodig om te leren, te groeien....lief zijn he, voor jezelf :heart:

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Weet je voor jezelf waar die hoge lat vandaan komt? Ouders die steeds meer van je verwachtten, maatschappelijke druk? Onzekerheid over eigen kunnen?

Wie moet je wat bewijzen, vroeg hier eens iemand aan mij... mag je gewoon jezelf zijn? Is je best doen niet genoeg?
En als het een moeilijke eigenschap is van jezelf dan is dat iets wat telkens terug zal keren... net zolang tot je de juiste balans voor jezelf hebt gevonden.
Het begint met oprecht mededogen hebben voor jezelf.... goed snappen dat je niet meer door mag hollen.
Je bent een sterke vrouw volgens mij! ... en dat is genoeg Lika :rose:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Mij helpt t soms om die hoge lat bij mezelf op iemand die ik lief vind te leggen. Daar verwacht ik ook niet zoveel van als van mezelf? Dan zie ik pas goed hoe ik mezelf over de klink aan het jagen ben. Ik hoop op betere dagen voor je.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dank jullie. Ja voor wie? Dit komt ook steeds terug en is het thema van mijn leven denk ik. De reden waarom ik al zo lang antidepressiva slik en af en toe instort, zoals nu, Maar dit is de eerste keer dat ik het helemaal zelf bewust aan ga. De eerste keer dat ik echt zie en voel op het moment zelf wat er gebeurt. Nog niet bij machte om het voor te zijn en om er helemaal goed mee om te gaan. Maar het is een begin. En ja Reacher, dat helpt. Die hoge lat bij iemand die ik lief vind. Dan zie ik gelijk het absurde dat ik van mezelf verwacht, werkelijk..

Voel me zeer down, maar gaat vast weer over. Ik kan het over doen gaan. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Geen idee, Lika, ik zie overeenkomsten tussen jou en mijn vrouw, die is zelfs tijdens haar opname nu nog te perfectionistisch en wil alles (te) goed doen.
Dat levert op zijn beurt weer stress op en mede daardoor komt haar energie niet terug.

Nee durven zeggen moet je leren, maar hoe, dat is de vraag.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Zodra er iets te veel is, gaat het niet goed. 

Ik was een paar dagen naar het buitenland, werk weer beginnen en traject oppakken. Er is een probleem met het huis. Daarvoor,ook hulptroepen ingeschakeld. Ben bang voor hoge kosten.

ik verwacht te veel van mezelf en ben bang dat ik door de mand val. Dat is eigenlijk de crux. Heel simpel. Gisteren cumulatie aan totale paniek. Die ken ik van 25 jaar geleden...Ik weet dus dat het over kan gaan. Kan ik alleen zelf laten gebeuren en doen.

Het is er tijd voor. 

Ik ben geschrokken van mezelf en wil het absoluut niet zo, ik ga mezelf deze week heel lief begeleiden. Zal volrgende week melden hoe het ging. 

 

bewerkt door Lika
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...