Ik ben

[Quinn]

Op zich komt er niets nieuws boven, maar inderdaad, altijd als die zooi bovenkwam, goot ik er whisky overheen. En nu dus niet. Niet omdat ik het niet wil hoor, schat me niet te hoog in. Maar ik zie me hier niet zo gemakkelijk drank naar binnen smokkelen. Verduren, verdragen, uitzitten.

[Bob]

Allemaal dichte deurtjes naar het verleden, lees ik, waarvan sommige met veel sloten erop. Laat maar gewoon dicht dan, is wat er bij mij opkomt. Dat is voorbij en daar verander je weinig of niets meer aan. Draai je om en ga lekker je toekomst tegemoet. Gezamenlijk, om er een duidelijker beeld bij te geven. Jij samen met je branie-persoonlijkheid. En dat eenzame jongetje dat zich in de hoek van de kamer verscholen heeft nemen jullie ook mee. Die krijgt van elk een hand. 

 

Schrijf het op misschien, maak er maar een literair werkje van. Het jochie stelt vragen, jullie antwoorden hem, geestig, bemoedigend, gekscherend, wat er maar bij je op komt. Dat helpt ook tegen het piekeren.

 

En misschien is het tijd dat die dijk maar eens doorbreekt? Of dat er in elk geval wat overdruk van af kan door een deel van het hoogstaande water af te laten vloeien naar lager gelegen delen? Lees: opgekropte emoties de ruimte geven.

[Quinn]

Ik snap je Bob, maar het de rug toedraaien werkt niet. Teveel beschadigingen om er bij weg te lopen, ik zal er iets mee moeten doen. Als de dijk breekt en de emoties loskomen, dan hangt dat samen met die deuren en die sloten. Ze zijn te veel met elkaar verstrengeld om los te kunnen pakken, de ene helft te negeren en de andere helft op te lossen. Als dat door de modder waden betekent, dan zal ik door de modder waden. Wat moet, dat moet. Ik wil zo graag (pas op, nu volgt een dramatische gedachte) een compleet mens worden.

[basta]

Kom maar op met je dramatische gedachten, Quinn!

Compleet, wat houdt dat in?

Ik begrijp je waarschijnlijk wel, maar wil je het uitleggen?

Compleet, dus niet in stukken gescheurd.

Of: compleet, dus met alle kleuren van de regenboog.

Of nog anders?

[Quinn]

Compleet, als in, niet meer dat beschadigde. Niet meer in stukken opgedeeld, met een deel weggesloten en verstopt. Dat alles er mag zijn, al doet het zonder verdoving best zeer. Iets met kwetsbaar kunnen/mogen/durven zijn ook.

[basta]

O ja, dat begrijp ik.

En die beschadigingen, Quinn, ga je die plakken/hechten/repareren?

Of laat je ze zitten.

(Als in)

Kun je ze verwerken, of is het zaak om ermee om te leren gaan (droog)

[kruidenthee67]

[Quinn]

Ik weet het niet basta. Tot nu toe heb ik helemaal niks verwerkt, al dacht ik vaak van wel. Mijn manier van omgaan met was drinken, of andere rust brengende middelen. Dat verdooft wel wat, maar haalt niks weg, dus nu slaat alles weer gewoon in.

Heb vaak geprobeerd, in nuchtere perioden, om te begrijpen waarom alles is gebeurd. En daar heb ik nog steeds geen antwoord op kunnen vinden, anders dan wat pa alrijd zei dan. Over verdiend, terecht, logisch, onvermijdelijk. Maar dat kan het antwoord niet zijn.

[Lika]

Misschien , misschien is er soms niet echt een reden waarom iets is gebeurd. Soms is iets gewoon gebeurd. Geen waarom, maar wel vanuit een achtergrond. Bijv. Onmacht. Maakt het niet minder erg. Integendeel wellicht, maar werpt ander licht. Zou dat kunnen?

[Bob]

Het streven naar meer compleetheid begrijp ik heel goed. Veel kracht gewenst om daarmee verder te komen. We helpen je als het even kan graag.

Van je afschrijven kan helpen de druk te verminderen. En realiseer je wel dat het maar zeer weinig mensen gegeven is echt compleet te zijn. Vrijwel iedereen sluit dingen voor zichzelf af en moet daar op enige manier een modus vivendi bij vinden of creeren.

[Kore]

 

[Quinn]

Bedankt voor jullie. Straks beeldende therapie, benieuwd wat er uit mijn vingers komt. Gok op veel zwart en krassen. Maar je weet het niet. Vanmiddag een uurtje informatie over systemisch denken. Ik zet mijn ongeloof maar weer een dagje (ha, dagje

[kruidenthee67]

En beeldend werken ook 

[Sita2]

Sterkte. Systemisch denken en werken kan best heftig zijn. Tenminste zo heb ik dat ervaren.

[Quinn]

Bezig geweest met het weergeven van wat er in me omgaat. Inmiddels is het zwart op.

Ben er nog niet echt uit over dat systemisch denken, vind het erg ongrijpbaar. Gewoon eens doen misschien?

 

De milde hoofdpijn van vanochtend is inmiddels een vrolijk aankloppende koppijn. Dilemma; ik mag zondag een dag naar huis, maar ik durf niet. klemt kaken op elkaar

[basta]

Waar ben je bang voor, Quinn?

Wat kan er misgaan?

(Deze vraag is niet therapeutisch bedoeld)

[Lika]

Goedmorgen Quinn. Ben je okay?

[Quinn]

Het moet niet, nee, maar het voelt best als zwak om niet te gaan. Want ik wil natuurlijk wel degelijk graag naar huis en iedereen weer zien. En aanraken ja, hen wel.

Intussen ben ik hier achttien dagen. Dat is dus zeventien dagen zonder drank en coke, met alleen voorgeschreven medicatie en erg weinig seks. Wat een hel voor mijn afleiding zoekende geest! Heb mijn vingers in kramp geschreven intussen. Serieuze tekenpogingen gedaan. Idioot veel gerookt, zelfs voor mijn doen. En gedacht. Gepiekerd zo u wilt. Wakker gelegen. Genachtmerried. Vannacht mensen wakker geschreeuwd.

Was het leven met drank wel echt zoveel slechter?

*denkt even na*

Het moet eerst slechter worden, voordat het beter wordt.

*strompelt verder*

[Quinn]

Bedankt Gerrit. Het wisselt per dag hoor, zelfs gedurende de dag. Maar ik merk wel dat het fysiek echt uit mijn systeem is. Geen verschijnselen meer in dat opzicht. Toch gaat er nog geen dag voorbij zonder dat ik aan drinken denk.

Vandaag is het rustig qua therapie, dat geeft me even wat stabiliteit in mijn hoofd, al is het schijn stabiliteit.

[kruidenthee67]

18 dagen alweer...man wat gaat de tijd snel.

Voor jou misschien niet altijd.

 

 

Respect Quinn.

[Monster]

...het voelt best als zwak om niet te gaan. Want ik wil natuurlijk wel degelijk graag naar huis en iedereen weer zien. En aanraken ja, hen wel.

 

Quinn, ook ik heb in een kliniek gezeten. Toen ik naar huis mocht toen wou ik deels niet, en deels graag.

Alles wat ik goed moest maken, alles wat nu bespreekbaar moest worden, alle mogelijke verleidingen en de kans om te falen...

 

Je hoeft het niet uit te leggen. Iedereen zal je begrijpen. Je mág toch bang zijn, twijfelen, nog een week wachten.... je mág toch zijn wie je denkt te mogen zijn? Ook als dat zwak, bang, stil, niet stoer, enz. is?

 

Ooit was ik heel stoer, en deed heel sterk. Gevat. Slim. Altijd een antwoord, altijd onderweg naar de volgende thrill.

Adrenaline-junk.

Untouchable, a winner.

 

ow ow ow wat was ik gelukkig, not. Zonder het toneelstukje (en alles over hoe ik dacht dat ik moest zijn) ben ik eerlijker geworden over en tegen mezelf. Daarna ging ik mijn waarde zien en waarderen.

Ik kreeg zelfwaardering.

Bijprodukt was dat ik er óók nog es gelukkiger minder ongelukkig van werd.

 

Quinn, jij en ik zijn vrij. Vrij om te zijn wie we allebei echt zijn. Ik gun het je zo.

[kruidenthee67]

Quinn...Monster zegt het zó mooi.

Vrij zijn om te zijn wie je bent.

 

Het is er allemaal al. 

[Quinn]

(...)

Ik kreeg zelfwaardering.

(...)

Vrij om te zijn wie we allebei echt zijn. Ik gun het je zo.

(...)

 

Dank je wel Monster, die tekst ga ik nog vaak overlezen. Ik vis er even een stukje uit nu, omdat het misschien wel de kern raakt van waar ik mee bezig ben. Zijn wie ik echt ben, maar wie is dat? Van allerlei kanten wordt me gezegd dat mijn zelfbeeld niet klopt, dat ik niet ben zoals ik denk dat ik ben, zoals me altijd ingeprent is dat ik ben. Ja, natuurlijk heb ik een laag van stoer, gevat en cynisch als buitenkant, daar ben ik me heel goed van bewust en ik houd die laag zo goed mogelijk in stand. Wat er onder zit, is in mijn beleving de moeite van afvalscheiding niet eens waard. De mensen die zeggen dat ik anders ben, hebben die gelijk? Of ben ik zo goed in me beter voordoen, dat iedereen daar vrolijk intrapt, na door de buitenlaag te hebben geprikt? Als een soort van tweede verdedigingslinie, zeg maar.

Wat als ik mezelf vind zoals ik weet dat ik ben? Dan vind ik geen zelfwaardering, maar alleen meer zelfhaat. Maar wat als ik ongelijk heb (wat ik natuurlijk nooit heb) en ik niet ben zoals ik weet dat ik ben? Is de kans op zelfwaardering het risico op meer zelfhaat waard?

 

Volgens mij moet ik eens wat gaan slapen.

[kruidenthee67]

Ik heb laatst een lied geplaatst van Lenny Kurh.

'Wie ben jij'.

 

Het is geen vrolijk lied, maar mij heeft het enorm geraakt

in mijn eigen zoektocht.

 

Welterusten...stop maar even met 'denken'.

 

[Lika]

Slaap zacht Quinn