Ik ben

[basta]

Wat?????

Ik tel tot tien en dan ga ik je bericht nog een keer lezen.

Ja, het staat er echt: positieve flow.

Quinn, wat ontzéttend fijn!! Al is het maar een glimpje, het was er maar mooi.

11 december 2016 bewerkt door basta

[lady jane]

ik moest het ook 3 x lezen

vertrouw mijn ogen niet

maar gun je een heel lange flow Quinn

mag ook wel eens, toch?

[Singbluesilver]

Dat klinkt goed! Positieve flow! Hou die vast!

[Quinn]

Zoet maar, ik ben niet chagrijnig van nature hoor. Vanochtend poging tot mediteren gedaan (echt, ik vind dat zo niksig) en net boodschappen gedaan voor vandaag met een groepsgenoot. Gekozen voor gangpad vier vermijden vandaag.

Vanmiddag de praattherapeut, heb het zaterdag al voorgeschreven, dus ben voorbereid. Het idee is om eerst puur en alleen feiten te bespreken, dus dat haalt alvast wat van de spanning weg. Blij om wel.

Hadeen collega gemaild om hem ergens mee te feliciteren en kreeg net een enorm epistel terug. Vet leuk.

#postzondersarcasme #wereldwonder #komtdatzien

[Sita2]

Heerlijk Quinn om je zo te lezen

[Quinn]

Vanmiddag twee uur gepraat met de therapeut. We hebben een situatie gepakt (nou ja, ik dus, echt dat vrijelijk gebruik van "we" is soms ergerlijk!) en die tot in detail besproken. Behoorlijk feitelijk. Als in hij zei, zij deed, ik dacht. Sommige dingen (okee, veel dingen) staan nog messcherp in mijn geheugen, dus dat is niet moeilijk. Wel confronterend. En dat hardop benoemen ook, gatver. Gaat niet mijn hobby worden. Zodra haar vragen ook maar een beetje richting en wat voelde je toen of nu gingen, sloeg ik weer dicht als altijd. Gewoon nog een stap of drieëntwintig te ver. Eerlijk gezegd is zelfs dit heel feitelijke, afstandelijke bespreken al ontzettend afmattend. Zonder dat ik het wil, blijft het toch gewoon doorwerken in mijn hoofd, maar dan inclusief die emotionele lading. Die probeer ik te onderdrukken door mezelf vragen te stellen als wat voor hout was de tafel eigenlijk? maar het is lastig.

 

Ergens wil ik gewoon dat er iemand komt die zegt dat het allemaal wel goed komt. Ook al is dat gelul. Gebeurd is gebeurd en wordt niet meer anders.

[lady jane]

ik hoop dat je, als het moment komt dat dat veilig voelt,

de saboteur in je even rust krijgt Quinn.

Je snapt natuurlijk best dat de therapie erop gericht is

om herbeleven èn feitelijk, En emotioneel te doorleven.

Dat heet verwerken nl.

En jij bent een superintelligente man, dus die voel je al

lang aankomen natuurlijk. Vandaar die 23 stappen.

Het kunnen er minder worden☺

en het gaat goedkomen met jou, zelfs al worden het er 50.

Er liggen al gevoelens in de week nl en die willen liefst

bewust gevoeld worden. Dan mag je echt zijn, met je verleden dat

je heeft gevormd, de mens die je nu al bent en die je wordt.

helemaal kompleet Quinn dus. Wat gebeurd is is idd gebeurd,

maar wat nog te gebeuren staat kan wel heel anders worden, beter dus.

Ik moet bij jou vaak denken aan een stuk staal. Bang om gebroken te worden?
Sterk, eigen kracht, niet willen/kunnen buigen?

(ik heb ooit staal als bijnaam genomen tijdens een 10 daagse ther.blok

vandaar de herkenning misschien ook); iemand die mijn knokken zag, maar ook

wat ik nog meer in huis had, zei toen; ik zou het staal in jou zooo graag zien smelten.

En dat raakte me ineens, meer nog dan de ther.oefeningen, ik ben het nooit vergeten.

[basta]

Maar Quinn, mocht je denken dat je je pantser nog draagt, dan vergis je je. Er is iets gebeurd daar, je hebt toch die sprong al durven nemen hoor.

Je bent zo zacht, zo kwetsbaar...

Als je het niet gelooft, of navoelt, zal ik het nuanceren, daar moet ik even wat berichten voor nazoeken.

Maar ik durf nu echt te zeggen dat het allemaal wel...

Nou nee, ik weet er niet genoeg van, laat ik het maar gewoon denken en niet hardop schrijven.

[Sita2]

Ik denk dat het geen ge* is: jij gaat er nu al op een nieuwe manier mee om en dát is al anders. Je kan het gebeurde niet veranderen maar wél hoe jij kiest er mee om te gaan. En jij kiest om er nu doorheen te gaan om dat straks te kunnen.

 

Liefs

12 december 2016 bewerkt door SvDolphin

[Gast]

Wou ik net uit de kast komen kruip ik er maar snel weer in    Toch een knuffel terug voor jou. 

[Monster]

"Ergens wil ik gewoon dat er iemand komt die zegt dat het allemaal wel goed komt."

uh,

Ik wou even komen zeggen dat het allemaal wel goed komt. En dit bedoel ik niet grappig of goedkoop, doch vastberaden. Er lopen op dit forum wel meer mensen die met PTSS hebben moeten dealen; de meesten leven nog en zijn clean en, belangrijker, minder ongelukkig dan toen ze begonnen. Er is zelfs een draadje aan gewijd.

 

Fijn dat je zo'n slimme psych hebt!

[Quinn]

Nee, niet eens zozeer de angst om gebroken te worden, meer de wetenschap dat het breken al lang gebeurd is. En daarom maar laag staal eromheen, zodat het niet zichtbaar is. Dat zachte en kwetsbare dus. Dat kan beter niet te ver vooraan liggen, liever ergens ver weggestopt, zodat niemand het ziet. De verandering is onvermijdelijk hè. Moet ook natuurlijk, anders had ik hier beter nooit heen kunnen gaan. Maar het is meer een verandering ondanks mezelf.

Dat draadje ga ik opzoeken Monster, ben benieuwd hoe anderen ermee om gaan of om zijn gegaan. Ik weet hoe ik het deed, namelijk gewoon niet, en dus moet ik dit vanaf een nulpunt op zien te rapen.

 

En Lars, mensen horen niet in kasten. Gauw eruit komen.

[smart]

     

[kruidenthee67]

[Gast]

Toch lees je een stuk rustiger Quinn, 

[Quinn]

Ik ben ook rustiger. Minder opgejaagd. Weet niet hoeveel daarvan mezelf en hoeveel daarvan de pillen zijn, maar het werkt vooralsnog in elk geval. Therapie was kort vanmiddag. Stukje bij beetje de emoties toelaten en benoemen die bij die ene situatie van gisteren horen. Echt, in dit tempo zit ik hier over tien jaar nog.

[Quinn]

Dat hoop ik MijnGerrit, dat het steeds gemakkelijker zal worden. Maar we begonnen met de minst nare herinneringen, dus het is afwachten. Oefening baart kunst, dat idee probeer ik vast te houden. Al is het best ironisch dat mijn hoofd tegen de tafel knallen één van de minst nare herinneringen is.

O well, there is always tomorrow.

[erik]

I want it all and I want it now......

 

Het duurt precies zo lang als nodig. Gun jezelf die tijd omdat je dat waard bent.

 

Verder lees ik je onwennig zo zonder harnas. Blij voor je dat je die kwijt bent. Laat die gevoelens maar helemaal dichtbij komen. Mediteren is niet je ding maar adem alles maar helemaal in en uit. FEAR face everything and rise.......

13 december 2016 bewerkt door erik

[basta]

Ikmvind juist dat je turbo-tempo hebt, maar dat is vanuit de helicopter bezien.

[Singbluesilver]

Take your time! Volgens mij ga je heel goed! Mooi om te lezen!

[Kore]

Het verzet doet het meeste pijn....

[Quinn]

Tijd is relatief hè. En ja, dat verzet.l, verzetten en vechten is zo ontzettend mijn tweede natuur geworden, moeilijk om daar wat voor in de plaats te zetten. Hakken in het zand en om je heen slaan, letterlijk of figuurlijk. Cause I bow to no one, je weet toch.

[smart]

Dat buigen moest je destijds al.... (auw!) en dit was je reactie erop.

Het begint ermee om dat te gaan inzien en dat doe je nu.

 

Man, na mijn emdr van vanmiddag moest ik aan jou denken: ooit ga je

dat vast en zeker ook doen!! Verwerken en afsluiten (?).

 

Bij alle verzet, sarcasme, cynisme etc. etaleer je in feite je eigen pijn.

Oeps, die voel ik zelf nu ook)

 

dus vooruit maar en  doe maar gewoon (k bedoel niet normaal maar gewoon doen)

 

[lady jane]

bow to yourself

and feel...........

[lady jane]

tis stil aan de overkant