Spring naar bijdragen

Ik ben


Quinn

Aanbevolen berichten

O, het begrip is er wel hoor, maar dat moet ik op een andere manier oplossen, aldus de mensen hier. Want er zijn excuses gemaakt en het is uitgepraat en alles, dus klaar. Is ook zo, natuurlijk is dat zo. Maar toch hè. En dat laatste stukje is de deur blokkeren, letterlijk en figuurlijk, en dat is dan weer niet goed.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Praten... daar moet ik min of meer nog een begin mee maken. Ben niet zo goed in over juist dit soort dingen praten. Ik probeer het wel, soms, maar dan klap ik toch weer dicht. Schrijven gaat beter, omdat je het dan alsnog aan niemand vertelt. Althans, zo lijkt het toch. Soms hier ook, dan reageert iemand en denk ik o * ja, mensen kunnen lezen. Wat tegelijk ook heel fijn is hoor, begrijp me niet verkeerd. Als ik het probeer te analyseren, denk ik dat het neer komt op het bang zijn voor afwijzing, veroordelen, de schuld krijgen, ongeloof misschien ook wel. De onvermijdelijke waarom deed je er dan niks aan vraag.

Wat zit er onder die branie vroeg smart laatst. Een stukje ervan begin ik te zien, of eigenlijk, te erkennen. Gewoon een eenzaam en wat angstig joch, daar ver weggedoken in de donkerste hoek van de kamer.

bewerkt door moderator
Link naar opmerking
Deel via andere websites

"Gewoon een eenzaam en wat angstig iemand, daar ver weggedoken in de donkerste hoek van de kamer."

 

Quinn, wat een stap heb je gemaakt. Je hebt het lek wel boven, denk ik. Jouw eerlijkheid raakt me wel. Ik lees een winner. Ik heb alle vertrouwen........

Morgen een fijne dag, dat gun ik je.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Had niet echt verwacht dat vandaag zo'n zware dag zou worden, waar al dat gepieker toe leiden kan. Voel me beslist geen winner, eerder het tegenovergestelde. Ben moe ook, alsof ik in m'n eentje bezig ben om een dijkdoorbraak tegen te houden en maar blijf rennen met die zandzakken. Ik wil niet instorten, ik ga niet instorten en ik zal niet instorten. Het gaat wel, gewoon niet aan denken, geen aandacht geven. En vannacht als ik in mijn kamer ben, weer een stoel tegen de deur. Gewoon daarom. Gelukkig slaap ik toch niet veel.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik wou dat dat bange jongetje naast me woonde toen hij klein was. Dan mocht hij élke dag komen, ging ik hem alles-komt-goed-boeken voorlezen, en de hond zou al zijn ongecompliceerde liefde op hem uitstorten en de kinderen zouden muziek met hem maken en en en....

Waar was je nou, Quinny!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Blijf praten Quinn, Wat het met je doet wat ben je nodig van hun? Het is een opening wat ik van de week ook al zei. 

de deur is ook een opening, mits hij open kan/mag.

waar staat hij symbool voor Quinn?

vast niet alleen de vechtpartij neem ik aan,

misschien een lijstje maken?

voer voor de psych en jou samen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Achter de deur? Nog een deur. En dan nog één. En dan een kluisdeur met honderd sloten erop. En daarin een schertsvertoning van een jeugd en dan (deur op slot). Dat dus. Zat een liedje van Acda en De Munnik tussen mijn liedjes zonet. Rake tekst, even een stukje eruit.

 

Ik ben geen held
Tenminste niet één die telt
Maar ik doe mijn best te blijven staan
Wat ik schreeuw lijkt niet slecht
Maar wat ik schrijf ben ik echt
Zo kan ik een beetje van de wereld aan

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Op zich komt er niets nieuws boven, maar inderdaad, altijd als die zooi bovenkwam, goot ik er whisky overheen. En nu dus niet. Niet omdat ik het niet wil hoor, schat me niet te hoog in. Maar ik zie me hier niet zo gemakkelijk drank naar binnen smokkelen. Verduren, verdragen, uitzitten.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Allemaal dichte deurtjes naar het verleden, lees ik, waarvan sommige met veel sloten erop. Laat maar gewoon dicht dan, is wat er bij mij opkomt. Dat is voorbij en daar verander je weinig of niets meer aan. Draai je om en ga lekker je toekomst tegemoet. Gezamenlijk, om er een duidelijker beeld bij te geven. Jij samen met je branie-persoonlijkheid. En dat eenzame jongetje dat zich in de hoek van de kamer verscholen heeft nemen jullie ook mee. Die krijgt van elk een hand. 

 

Schrijf het op misschien, maak er maar een literair werkje van. Het jochie stelt vragen, jullie antwoorden hem, geestig, bemoedigend, gekscherend, wat er maar bij je op komt. Dat helpt ook tegen het piekeren.

 

En misschien is het tijd dat die dijk maar eens doorbreekt? Of dat er in elk geval wat overdruk van af kan door een deel van het hoogstaande water af te laten vloeien naar lager gelegen delen? Lees: opgekropte emoties de ruimte geven.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik snap je Bob, maar het de rug toedraaien werkt niet. Teveel beschadigingen om er bij weg te lopen, ik zal er iets mee moeten doen. Als de dijk breekt en de emoties loskomen, dan hangt dat samen met die deuren en die sloten. Ze zijn te veel met elkaar verstrengeld om los te kunnen pakken, de ene helft te negeren en de andere helft op te lossen. Als dat door de modder waden betekent, dan zal ik door de modder waden. Wat moet, dat moet. Ik wil zo graag (pas op, nu volgt een dramatische gedachte) een compleet mens worden.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik weet het niet basta. Tot nu toe heb ik helemaal niks verwerkt, al dacht ik vaak van wel. Mijn manier van omgaan met was drinken, of andere rust brengende middelen. Dat verdooft wel wat, maar haalt niks weg, dus nu slaat alles weer gewoon in.

Heb vaak geprobeerd, in nuchtere perioden, om te begrijpen waarom alles is gebeurd. En daar heb ik nog steeds geen antwoord op kunnen vinden, anders dan wat pa alrijd zei dan. Over verdiend, terecht, logisch, onvermijdelijk. Maar dat kan het antwoord niet zijn.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Misschien , misschien is er soms niet echt een reden waarom iets is gebeurd. Soms is iets gewoon gebeurd. Geen waarom, maar wel vanuit een achtergrond. Bijv. Onmacht. Maakt het niet minder erg. Integendeel wellicht, maar werpt ander licht. Zou dat kunnen?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Het streven naar meer compleetheid begrijp ik heel goed. Veel kracht gewenst om daarmee verder te komen. We helpen je als het even kan graag.

Van je afschrijven kan helpen de druk te verminderen. En realiseer je wel dat het maar zeer weinig mensen gegeven is echt compleet te zijn. Vrijwel iedereen sluit dingen voor zichzelf af en moet daar op enige manier een modus vivendi bij vinden of creeren.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...