Stoppen

[Gast]

Je bent er nu mee aan het werk Lars. Je bent niet in één keer verslaafd geraakt en je komt er niet in één keer vanaf. Het is knokken.

Dat doe je, je hebt niet opgegeven. Hulp vragen en accepteren is geen falen, het is juist sterk.

[huttula]

Angst waarvoor?

Voor wat is geweest?

Kom op...er is ook nog een toekomst.

Ga ervoor❤

[huttula]

Tis nooit te laat om ervoor te gaan.

[lady jane]

Ik denk dat het verwende jochie

je grootste vijand is Lars.

Het wordt tijd dat je een man wordt.

[Kohtje]

Ja Lars, het allereerste begin van een nuchter leven is het simpelst. Alleen die eerste niet nemen.

Al vrij snel wordt het dan wat minder simpel.

Stoppen is niet zo moeilijk.. maar (vooral in het begin) langer dan een uur gestopt blijven is een ander verhaal.

Je wilt niet meer drinken, maar zo gauw je gestopt bent wil (moet) je drinken.

Zolang je het toegeven aan dit kleine, benauwde cirkeltje niet doorbreekt zal er nooit wat veranderen.

Of ja, er verandert wel degelijk wat.. jij maakt je lichaam langzaam maar zeker helemaal kapot, je zicht op licht (aan de horizon)

dooft langzaam maar zeker helemaal, je zult steeds minder het gewenste effect van je drinken voelen, het zal

zich zelfs tégen je keren... en tóch moet je drinken.

Dat moeten zit 'm niet zozeer in jouw eigen wil, als wel in de ziekte verslaving.

Jij toont genoeg wilskracht door te zeggen dat je niet meer wilt drinken. Je ziekte is echter sterker dan je wil.

Je zult toch iets moeten doen om je ziekte te bedwingen. Alleen wilskracht is niet genoeg.

Bij een AA groep waar ze de 12 stappen behandelen hebben ze voor jou misschien dát wat je nodig hebt.

Blijf in elk geval naar zo'n groep gaan en vraag of ze aan sponsorschap doen. Zo ja, vraag dan of er iemand

bereid is je (tijdelijke) sponsor te zijn en je te "begeleiden" en je door die eerste zo moeilijke tijd heen te helpen.

 

Je zult bij jezelf moeten beginnen, Lars.. je kunt je keuze van wel of niet drinken niet af laten hangen van wat je vrouw wil of doet..

Zij neemt haar beslissingen op basis van een Lars die zij langzaam heeft zien verworden tot wat hij nu is en dat is haar goed recht.

Als je wilt dat ze andere beslissingen neemt, zul je jezelf moeten veranderen. En dan nog kun je een ander niet zeggen wat hij of

zij moet beslissen..

Jij kunt alleen voor jezelf op dit moment de beslissing nemen dat je vandaag niet zult drinken. Een beslissing voor jezelf!!

Wanneer heb je voor het laatst een beslissing voor jezelf genomen zonder dat daar angst voor de gevolgen bij zat?

17 januari 2016 bewerkt door Kohtje

[lady jane]

niet bent Lars

je gedrag nog.

Zoals je gisteravond schreef

en halverwege dat grote stuk net.

Maar misschien filter ik niet goed?
Ik lees gelukkig dat je nu naar de AA bent

en dat vind ik weer een moedige en volwassen stap.

Dus wat ik vind is voor jou helemaal misschien niet

belangrijk. Wat jij nu schrijft maakt bij mij ook mijn

eigen herinneringen los. Ik was echt slachtoffer nummer 1

in mijn eigen drama. Zoiets herken ik bij jou ook denk ik.

Dus trek je niets aan van wat is schrijf, behalve als je er wat aan hebt natuurlijk.☺

[Kohtje]

Als ik jou was zou ik morgen om een detox vragen (opname)

 

Niet om rottig te doen, hoor, maar als ik jou was, Gipsy, dan zou ik dat zelf ook doen. Echt.

[huttula]

Waarom wil je eigenlijk stoppen?

Maak je wil groter dan je trek.

[smart]

Ik hoop dat je je eigen tekst van vanochtend nog vaak naleest Lars:

als reminder... van wat je hebt.... de rijkdom van je gezin.

 

Velen zijn dit al kwijt namelijk..

en daar wordt het zeker niet gemakkelijker van.

 

Do it!!

[Gast]

Misschien heb je een maatje om mee te gaan? Iemand anders?

Boodschappenservice? Buurjongen die wel wat wil bijverdienen?

...

[Kohtje]

Om steun vragen is de zoveelste vraag aan je vrouw.

Inleving van je vrouw moet groeien. Ze is nu op het punt om jou te zien (en kennen) als een om niks drinkende dronkaard. Langzaam zal

dit moeten omslaan naar een om niks drinkende dronkaard die heel misschien geen om niks drinkende dronkaard meer

wil zijn.. en dan heel langzaam misschien wel als een man van goede wil die het er moeilijk mee heeft om niet om niks te drinken.

Beloftes en goede voornemens zijn in de ogen van je vrouw waarschijnlijk van nul en generlei waarde meer. Je zult haar vertrouwen

en inleving heel langzaam moeten verdienen. Niet door wéér te zeggen dat je het anders gaat doen, maar door het werkelijk

anders te doen!!

Wat betreft dat boodschappen doen: Lever al je geld en pasjes bij haar in. Vraag een klein bedrag dat (net) genoeg is om

boodschappen te doen en vraag in de winkel om een kassabon.. Laat je vrouw zien wat je waaraan hebt uitgegeven. En laat haar daarmee

zien dat je haar steun in de vorm van op deze manier meewerken nodig hebt.

Niet zeggen dat de kat op het spek gebonden wordt. De wereld is voor een kat vól spek, dat is de realiteit. En juist de realiteit zul

je onder ogen moeten komen. Nuchter. Je zult boodschappen moeten kunnen doen zónder met meer dan dat thuis te komen. In het begin

moet je dan misschien met bovenstaande manier tegen jezelf in bescherming worden genomen..

[Kohtje]

Moeten meer dingen komen. Ik ga wel ga lopend heen kan ik niet veel extra mee nemen.

 

Dat is natuurlijk geen goede bescherming. Niet veel extra is relatief. Een mens van (in jouw geval misschien) slechte wil kan meer dan ie denkt

als het er om gaat z'n verslaving in stand te houden.

Je kunt echter ook meer dan je denkt om je verslaving "de baas te worden". Denk dáár aan.

[Happiness]

Als mijn vrouw moet werken meestal wel Sowhat. Kohtje dank voor je berichten. Ik kan er wel wat mee ook hier voor geld nu nog doen.

Ik kan me erg vinden in de uitspraak van Jane van het verwende jongetje.

Het komt over alsof je denkt dat alles vanzelf gaat en de wereld is veranderd nu jij hebt gezegd dat je gaat stoppen. Als je het echt wil, vraag je je niet af of je het gaat doen maar doe je het gewoon.

Ik krijg het gevoel dat alles in jouw leven redelijk vanzelf is gegaan en je nu als de dood bent om te falen op iets wat (misschien voor jou redelijk onverwacht) heel groot is. Je staat op het punt om daadwerkelijk dingen te verliezen die je dierbaar zijn en de enige die dit kan veranderen ben jij en je bent als de dood dat het gaat mislukken. Zo lees ik het althans. Dus leg je de dinegn zodra het kan buiten jezelf en ligt het aan je vrouw, want je hebt ruzie, ze steunt je niet, ze verwacht teveel etc.

Op eenbepaald moment is het een kwestie van doen en geen excuses zoeken om te falen en jezelf nog een grotere loser te vinden. And no One ever said it was easy. Dus je moet aan de bak. Jij, jijzelf en alleen jij want niemand anders gaat het doen.

Goed dat je naar de aa bent geweest! Veel succes met boodschappen doen.

[Sislyn]

Ik zou sowieso de drankschappen vermijden als dat evt mogelijk is.

[tomtom2]

Geef al je contanten aan je vrouw, zodat je alleen kan pinnen. Dan geef je zoals Kohtje zegt (omdat JIJ dat wilt) de bon aan je vrouw die dan kan controleren of je drank gekocht hebt. Dan kan je dus nooit drank kopen zonder dat ze erachter komt en dat wil JIJ niet.

Dit is een truc die ik zelf een aantal jaar geleden nodig had om van die troep af te bljven :-)

[Kohtje]

Hoe was je AA-meeting vandaag? Werken ze in de groep die je bezoekt met de stappen?

Als dat zo is is het een aanrader om zo aandachtig en snel mogelijk stap 1,2 en 3 te doen.

Als het kan zoveel mogelijk luisteren naar de ervaringen van anderen met deze stappen. Aan de hand van hun

ervaringen en je eigen "probeersels" zo spoedig mogelijk (ik praat over weken/maanden) een solide basis creëren om daadwerkelijk aan een

nieuwe kijk op het leven te gaan werken.

 

Want een nieuwe kijk op het leven (zowel je verleden, alsook het heden en je toekomst) heb je nodig om

af te kunnen rekenen met al je schuld- en schaamtegevoelens, al je wrok en boosheid, al je (ver)oordelingen naar je omgeving maar óók alle 

ideeën die je hebt over jezelf als alcoholist.

Het 12-stappen programma is geen religie, geen sekte, geen geheimzinnig genootschap, het is

een programma voor verslaafden die zonder hulp hun ziekte verslaving niet onder een zekere controle kunnen krijgen.

 

Mij heeft het werken met en aan het programma een -in het begin wat vreemd en onwennig aanvoelend- basisbeeld gegeven van hoe

om te gaan met de realiteit. En dan niet de realiteit zoals ik die ervaar, maar de realiteit zoals die zich bij me aandient. Door aan het

programma te werken heb ik geleerd dat het me weinig tot geen aansporing tot vluchtgedrag (= trek c.q. zucht) oplevert wanneer

ik de realiteit probeer te accepteren en me eventueel probeer aan te passen aan deze realiteit.

Anders is het wanneer ik de realiteit niet wil/kan accepteren en de realiteit passend aan mij, aan mijn wil, wil maken. Dat lukt nooit volledig,

met als gevolg frustratie, onvrede, woede, trek, drank...

 

Na die basis van stap 1,2 en 3 kun je de weg plaveien naar daadwerkelijk herstel door jezelf in alle facetten in kaart te brengen in stap 4.

Zelfkennis en zelfinzicht is onontbeerlijk voor een effectief herstel.

Misschien kom je erachter dat juist een "te makkelijk" leven oorzaak is geweest van het ontstaan van je verslaving. Misschien ben je daar

helemaal niet tevreden over, wil je meer uitdaging, genoegdoening, respect, noem maar op... Nou, met het werken aan

het 12stappen programma kun je genoeg van dit alles vergaren. Door dag voor dag die eerste niet te nemen en de consequenties hiervan

binnen te laten komen, door dag voor dag te onderzoeken wat je wilt en wat er daadwerkelijk gebeurt, door dag voor dag

te aanvaarden wat je niet kúnt veranderen, dag voor dag te veranderen wat je wél kunt veranderen en vooral om te leren wat het verschil tussen

deze twee is. Om dat verschil in alle eerlijkheid en openheid te kunnen zien en erkennen is openheid van geest nodig.

Dus sluit je niet af voor wat nu misschien onmogelijk lijkt maar sta open voor het onvoorstelbare, voor onvoorstelbaarheid.

 

Laat je verrassen en verras!! Maak het leven nieuw en spannend. Met de normale dagelijkse ingrediënten.

[Gast]

Is het gelukt met de boodschappen Lars?

[huttula]

Destijds toen ik stopte ging ik 1 keer in de week boodschappen doen.

Mijn man moest mee.

Ik was niet te vertrouwen en vertrouwde mezelf niet.

Supermarkt gaf alleen zoveel spanning.

Was altijd blij dat ik eruit was.

Pff overleefd

Pas een aantal weken later kon/durfde ik alleen erheen.

Mijn man vertrouwde me voor geen meter.

Ik mezelf ook niet.

Wat wil jij en je vrouw ?

Opgeven of doorgaan.

[Gast]

Boodschappen binnen, mooi zo Lars. Ik bedoelde natuurlijk ook of het je gelukt was om geen drank te kopen. Ik ga ervan uit dat dat het geval is. Goed gedaan.

 

Het zou fijn zijn als je vrouw je meer zou steunen. Misschien moet ik wel zeggen "zou kunnen" steunen. Ik ken jullie natuurlijk niet en kan jouw vragen dus zeker niet beantwoorden.

Wat ik me wel kan voorstellen tegenwoordig is hoe ontzettend moeilijk mijn vrouw het met mij en mijn drinkgedrag heeft gehad, vele jaren achter elkaar. Ik had het daar vanmiddag nog met haar over en de tranen kwamen weer.

Jouw vrouw heeft ook van alles meegemaakt. Misschien is ze haar begrip en geduld tijdelijk wat verloren. Dat zou ik kunnen begrijpen.

Er is maar één mogelijke oplossing voor. Dat is stoppen met drinken. Als je je daar straks langzaamaan wat zekerder over gaat voelen, kun je de zaken met haar bespreken.

[Kohtje]

Lars, je begrijpt een heleboel. Je begrijpt alleen niet dat jouw vrouw je niet begrijpt. So what??

De dingen die je hierboven zegt te begrijpen zouden genoeg moeten zijn om jezelf bij je lurven te pakken

en de strijd aan te gaan.. Je hoeft je vrouw niet te begrijpen (en zij jou al helemaal niet) om zelf tot de conclusie te komen

dat drank niets oplost, dat je geen drank nodig hebt, dat drank zelfs ongewenst is..

Je zult misschien kunnen begrijpen dat het zonder drank nooit slechter kan worden.

En je kunt hier klagen, zeuren, oneindig naar oorzaken zoeken en oneindig naar oplossingen zoeken..

het enige dat écht helpt en je vóóruit brengt is stoppen met drinken en een manier vinden om zonder drank een nuttig en aangenaam

leven op te bouwen.

 

Mijn vrouw heeft mij destijds uit huis gezet. Bijna ook uit haar leven gezet.. Pas toen ik helemaal alleen, zonder begrip, zonder hulp,

zonder enig perspectief alleen op een flatje zat, me heel zielig en alleen kapot zat te drinken, pas toen kwam het besef dat het misschien

anders zou worden als ik hulp zocht en zou stoppen met drinken.

 

Nu ben ik al weer jaren bij mijn vrouw en hondjes, ben gelukkig, tevreden en in zekere zin ook nuttig ( ). Als ik niet gestopt was was ik niet meer..

[Gast]

Hm (over de boodschappen dan).

 

Nee, mijn vrouw heeft geen hulp gehad. Ieder verhaal is weer anders natuurlijk.

Mijn vrouw heeft zich niet actief bemoeid met mijn proces van stoppen. Ze heeft ook niet tegengewerkt. Op mijn verzoek heeft ze in het begin haar geopende flessen wijn uit mijn zicht gehouden. 

Toen ik ruim een half jaar droog was, is zij overspannen geworden op haar werk. Dat is ook geen toeval geweest; daar was ruimte voor gekomen. Tenminste, ik denk dat het zo heeft gewerkt. Tegen de tijd dat ze haar oude werk weer hervatte, was het vakantietijd geworden en stonden we voor de uitdaging daar voor het eerst in jaren weer invulling aan te geven. De laatste maanden loopt ze tegen andere persoonlijke zaken op. Ik denk wel dat mijn gebruik overal in heeft meegspeeld en nog een rol speelt. Dus wie weet komt zij daar ook nog aan toe. We gaan het zien.

[huttula]

Is het raar om je vrouw ook dit draadje te laten lezen?

Jou draad staat vol met wil en strijd en t doorzettingsvermogen.

Echt dat meen ik.

En je bent absoluut geen loser ..

Anders ging je deze strijd niet aan.

17 januari 2016 bewerkt door huttula

[huttula]

Denk je dat?

Je vertelt niks slechts over haar

Tis een gevoel waar je nu mee dealt.

Waar zij ook last van heeft.

Ik ben zelf beter op papier als live met woorden.

Als wij ruzie hebben kan ik mezelf beter verwoorden op papier of mail.

Anders doet het over en weer.

Ik heb toen ik stopte een Schrift 100 dagen geschreven..hij mocht dit lezen als hij wilde.

Af en toe schreef hij erin...niet altijd leuk om te lezen...maar ja het was zijn versie.

Ik heb de strijd drank gewonnen.

en we zijn nog bij elkaar.

Tis nooit verloren een strijd...zonder op te geven

17 januari 2016 bewerkt door huttula

[huttula]

Goed zo!

[Menja42]

Dag forumleden en in het bijzonder Lars,

 

Bijzondere beleving dit, bijna live iemands, jouw worsteling volgen. Zo te zien zou je strijd iets worden verlicht als de fysieke ontwenningsverschijnselen minder zijn. Morgen ga je mogelijk een behandeltraject in, dan zullen ze voor je gaan zorgen, maar wat mij heeft verbaasd, is dat de huisarts geen diazepam heeft voorgeschreven. In een goede dosis is dat een prima middel om rustig te worden, minder te trillen, etc., maar goed daar zullen ze bij de verslavingszorg nog veel meer over gaan vertellen. Wel goed dat je al bij de AA langsgaat, ik moet me daar nog steeds toe zetten en ben van plan dinsdag as. te gaan. Volgens mij is dat echt de beste manier voor succes, gedeeld leed, sponsor, vangnet, begrip. Ik kijk er eigenlijk zelfs naar uit, durf alleen niet naar binnen, angst voor het onbekende of juist bekenden ;-)

Zelf worstel ik erg met lichamelijke klachten. Mijn bloeddruk is nu chronisch te hoog en aangezien ik daar al zoveel medicatie voor heb, dat op dat punt de middelen zijn uitgeput, vrees ik dat de schade die ik heb toegebracht zo groot is dat er zwaarder geschut in stelling moet worden gebracht als dotteren en stents. Dat zit ook behoorlijk in de familie en ik ben pas 45 en heb de laatste tien jaar na 22 u gemiddeld een fles wit met 7 peuken genuttigd om maar gemakkelijk in slaap te kunnen vallen, ik slaap al sinds mijn 11e niet meer. En nee, ik heb geen gelukkige jeugd gehad of afgeronde studie, leuke baan of vrouw, laat staan kinderen. Jij hebt dat allemaal nog wel. En je wilt er nog voor vechten ook!

Succes