Joy

Goh Lieselot! Eerst was je zeer onder de pillen qua deprie, dan uit gaan en al maanden droog! Je hebt toch vier maanden geleden een kind gekregen? Wie is de donor eigenlijk?? En wat doet je droog staan hier iets? Ik lees al jaren mee en heb niet altijd de behoefte te schrijven maar jouw plots opduikelen en rare verhalen vragen me bijna om te vragen wie je eigenlijk bent en waar je tweede kind dan van is! Vind je nogal vaag!

He Lars, slik je geen refusal meer dan? Je kreeg toch hulp aan huis? Als je dat niet meer slikt, waarom dan niet als je jezelf niet vertrouwd? En hoe gaat het met paniek? Je had er zo'n last van in opvang of helpt Djana je nu? Benieuwd hoe je alles aanpakt!

En laat het draadje van Lars voor het zijn! Amen!

Mensen! Hou het bij jezelf! Of Lars, Lars is, of ik besta of een ander... Of iemand na Refusal ziek wordt of niet! Ieder verhaal staat op zichzelf! En wil je erin mee gaan doe je dat! Heb je twijfels, doe je dat niet! Maar mensen of verhalen in twijfel nemen en wat spuien terwijl je niks over jezelf verteld! Wat een toegevoegde waarde heeft dat en hoe geloofwaardig! Jammer!

En het kortzichtig zijn! Maar prima! Voel je er goed bij!

Jammer! Ik val niemand persoonlijk af! De reactie wel maakt dat je niet schrijft hier

*

Wees gewoon wie je bent en laat al je wollige praat waar een ander 10 keer over moet denken achterwege!

Ik denk vaak; zal ik me weer aanmelden en meeschrijven of niet? Het gehalte beter te moeten weten; als een soort van Jezus of neder moeten denken terwijl me het niks zegt weerhoudt me! Nederig denken is denk ik juist jezelf weg poetsen als persoon want wat houdt dat in?? Jezelf neerzetten met een kleine J vind ik raar! Je mag er toch zijn als mens! Dasr ligt juist mijn breekpunt!ik zal het vast verkeerd begrijpen maar nederig enzo! Aan me hoela en wat een kul!

Ik bedoel: of je maakt de keus op te geven, dan lig je dood in de sloot! Had meer te maken met je thuis situatie! Nu ben je terug! En nu Lars? Ik zal je in pb anders wel uitleggen wat ik schreef!

Wijfje! X

Sorry voor typen Maar zit op mobiel!

En dan is jet duidelijk! Of je wil leven..... Dan is het ook duidelijk! De keus maak jij he!

Pffff 10 keer intikken en afijn! Maar Lars! Alles is gezegd! Wat wil jij!! Jw vrouw krijg je niet terug! Maar wil je dat dood in een sloot liggen? Dan moet je daarna handelen

Nog ff, zit weinig op jet forum en zie dat lieve mensen mijn berichten hebben geliked! Lief en dank maar lees en schrijf af en toe, dus als ik jiet reageer is het geen des interesse

Doe ff je adres in pb! Stuur ik je een kaartje!

Maar je dieren hebbe geleerd wat jij ze leert! Mooi toch! Ik geniet ervan en jij ook hoop ik

Helemaal niet eens met je Lars! Praat heel veel tegen hond en kat en ze snappen alles!

Nou! Wat is er mis met stotteren tegen je hond! Heb je alle tijd toch! Ik snap dat dat frustie is maar beter stotteren dan drinken! Zie het positief man!

Hé stoere kanjer! Wat goed dat je terug bent gegaan!! Een applausje voor jezelf! Ik lees en leef met je mee en zag de bui al hangen, met je naar huis willen! Niet erg en te begrijpen en toen reageren had toch geen zin, mijns inziens want je keuze had je allang gemaakt. Maar het zo weer oppakken getuigt van karakter en kracht! Wat zoveel wil zeggen dat je geen lozer bent maar een persoon die met vallen en opstaan ontdekt, kiest en groeit! Niet uit rancune of wraak, maar uit het besef dat de knop toch eens om moet! Je hebt veel verloren, maar wat eigenlijk! Een huwelijk wat al jaren geen huwelijk meer was? Apart slapen en in je eigen wereld zitten heeft niks met een huwelijk te maken. Wel met veiligheid en een bekend terrein! Dat ga jij nu verlaten en je zal op je eigen kracht voort moeten! Maar de eerste stap heb je gezet! In je uppie!! Dat betekent vast nog veel eenzaamheid, onzekerheid etc. Maar de kracht zit in jezelf en dat heb je nu bewezen! Je staat pas aan het begin maar stap voor stap nu zou ik zeggen. Ga voor jezelf en laat het Asperger verhaal maar ff varen. Eerst in je hoofd echt clean worden, daarna komt er ruimte voor het opa worden, asperger een plek geven en al het andere. Rome is ook niet in 1 dag gebouwd! Wat je stotteren betreft heb ik er geen ervaring in maar het lijkt me vervelend, maar die app is dan toch een prima uitkomst! Hou het klein voor jezelf wn maak gebruik van alles en iedereen dat je kan helpen! Ik hoop dat je later in je proces ook milder nr je ex kan kijken. Je had het in een eerdere postincunabelen erover dat er blijkbaar niet te leven valt met iemand die Asperger heeft. Ik zie dat niet zo, ieder mens heeft eigenaardigheden, het gaat erom dat je en je partner ermee kan dealen. Asperger vraagt misschien om meet begrip, bijstelling van verwachtingen enzo, maar las je het herkent bij jezelf is al belangrijk! Dat jij en je vrouw er veel te laat achter zijn gekomen is heel triest. Maar ook is er licht achter de wolken want nu is er ruimte voor begrip en begrijpen! Jullie hele gezin zal een andere weg moeten vinden, maar dat komt wel! Eerst jezelf op de rit krijgen en dan komt het volgende stapje. Niet met wrok, wel met verdriet en dat mag en geef dat de ruimte! Dan kijk je er volgens jaar heel anders na en heb je alleen maar gewonnen en geoogst! Ik wens jullie liefde en kracht! Jou, je dochters en je ex! Beslissingen komen niet zomaar uit se lucht vallen en haar beschuldigen op deze site is niet terecht. Want we kennen het hele verhaal mr van 1 kant en ze zal genoeg hebben "geleden". Wees mild naar jezelf, dan kan je het ook zijn naar de mensen die je lief hebt en dan zal het veel deuren openen! Dikke kus, Joy

Hoi Lars! Je verhaal gaat me aan het hart! Ik snap je gevoel van paniek en waar doe ik het nog voor! Ook dat je vrouw zei; stoppen met drinken anders ga ik bij je weg! Je hebt dat gedaan, pogingen ondernomen en nu krijg je dit als dank! Dan wordt je boos en voel je je totaal niet begrepen! En waarom zou je dan nog... Ik zou ook het liefst mezelf verdrinken dan want het is nogal wat na 30 jaar! Helaas ben ook ik iemand die een partner had met achteraf Asperger! Ik wist er niks van maar ben inmiddels expert! En door die relatie bleef ik drinken. Dat je vrouw dat niet doet, wees er blij mee! Dat er en voor jou en haar heel wat op je af komt is zeker en mensen die niet precies weten wat Asperger inhoudt snappen dat ook niet. Dat merk ik in mijn omgeving. Er is geen begrip, niet voor de Asperger en ook niet voor de partner. Ik ben zelf heel wrg geschrokken na jet lezen wat Asperger inhoudt voor mij als partner en dat zal voor je vrouw ook zo zijn! Het is zeer complex en verborgen voor de buitenwereld! Wat ik je aan kan raden; blijf erover lezen en verdiep je kennis. Om jezelf te begrijpen maar ook je vrouw en dochters, wat je schrijft over wel willen maar niet kunne geven maakt me triest! Ook wetende dat je vrouw zich al jaren alleen moet voelen en jij ook. Ken je het Cassandra syndroom? Ik denk dat je vrouw dat zo voelt. Probeer je eigen verhaal in haar perspectief te trekken en lees eens ipv jezelf haar in de plaats. Misschien helpt het je te begrijpen hoe het werkt. En blijf bij jezelf en vooral waar je nu zit! Het voelt nu misschien als weg willen, maar als je zo sterk bent om te blijven zal op de eerste plaats jou het helpen en daar gaat het om! Je huwelijk redden op dit moment os denk ik niet war zal lukken. Jezelf redden en daarop voort borduren wel en dat gun ik je want Asp wil niet zeggen dat je gek bent en alleen jij kan een goede wending aan je leven geven! Als opa, als papa en als een man die ertoe doet! Dat wens ik je! Xx

Lieve mensen! Ik lees mee mee, weinig tijd te reageren! Wel ff Ietje, doorzetten! Doen etc! Niet toegeven aan moe zijn, ken het maar van moe wordt je moe van! En agnieta, groei, lees jezelf en trots op je!! Zolang je niet drinkt kn je alles!!

Ik doe een training en een man in die training had me gegoogled en wist alles van me! Dat gaf me een heel naar gevoel en training afgezegd

Nee, geen nachtmerrie! Wel gevoel dat iemand voor mijn deur zat!

Als iedereen nog slaapt en ik al langer mee lees...