Stoppen

[smart]

Ja, goed te onthouden dat het erger kan.

Ik ken vrij jonge mensen van mijn werk met korsakof.

Veertig (ers).

Roepen de hele dag om hun sigaretje, niet meer wetend dat ze zojuist gerookt hebben.

Dat staat dan op een bord: 9 uur roken. En o wee als je vergeet er 10 uur van te maken.

Grote woede. Het enige wat nog bestaat voor hen. De hele dag.Primair. Primitief toch? Hel?

 

 

Enfin, ik vertelde het verhaal hier vaker.... ik heb geen korsakof hoor   Godzijdank.

 

Mooi stukje wat Poppy schreef!

[Kohtje]

Hallo Lars,

 

Ik ben voor langere tijd met drank kunnen stoppen nadat ik het 12-stappen programma ben gaan volgen.

Mijn leven was een puinhoop, ik was zo goed als alles kwijt en ik stond op het punt om het maar op te geven, m.a.w.

"laat maar komen, ik zuip tot het "vanzelf" ophoudt...al is het "onder de brug" of "in een portiek"...

In mijn uiterste wanhopigheid ving ik iets op van een 12-stappen behandeling..

 

Nu had ik wel vaker van AA en de 12 stappen gehoord, maar dat was nooit iets voor mij. In het programma

komt namelijk het woord God voor. Nou ja, dan wist ik het wel.. geloof, sekte, dat soort dingen. BRRRRRRrrrrrrrr...........

Toch was ik dit keer zó wanhopig, dat ik op de één of andere rare manier bereid was die behandeling te gaan doen.

Inclusief dus dat 12 stappen programma, inclusief dus die God.. Ik had de keus tussen doodgaan en nog een toegestoken hand grijpen.

Dat laatste heb ik dus gedaan zoals wel duidelijk is.

 

Nu ben ik er niet op uit om je een 12-stappen behandeling te gaan laten doen, maar ik wil je even een stukje laten lezen uit

het boek "NA-Anonieme Verslaafden" van (hoe verzin je het..) NA-Anonieme Verslaafden. (Narcotics Anonymous)

Dit stukje maakt namelijk duidelijk dat verslaving een ziekte is, een ziekte met verschillende aspecten.. lees maar:

 

Verslaving is een fysieke, mentale en spirituele ziekte die ieder gebied van ons leven aantast.

  Het fysieke aspect van onze ziekte is het dwangmatig gebruik van drugs: het onvermogen om te stoppen met gebruiken

als we eenmaal zijn begonnen.

  Het mentale deel van onze ziekte is de obsessie, of het allesoverweldigende verlangen om te gebruiken, zelfs wanneer we ons leven

aan het verwoesten zijn.

  Het spirituele deel van onze ziekte is onze totaal egocentrische houding.

We hadden het gevoel dat we konden stoppen wanneer we dat wilden, ondanks alle bewijzen van het tegendeel.

Ontkenning, vervanging, rationalisatie, rechtvaardiging, achterdocht, schuld, schaamte, verwaarlozing, aftakeling, afzondering

en controleverlies zijn allemaal gevolgen van onze ziekte. Onze ziekte is voortschrijdend, ongeneeslijk en fataal.

De meesten van ons zijn opgelucht om er achter te komen dat ze een ziekte hebben in plaats van een morele tekortkoming.

 

We zijn niet verantwoordelijk voor onze ziekte, maar we zijn wel verantwoordelijk voor ons herstel.

De meesten van ons probeerden op eigen kracht te stoppen met gebruiken, maar we konden niet mét en niet zónder drugs (=ook alcohol)

leven. Uiteindelijk realiseerden we ons dat we machteloos stonden tegenover onze verslaving...

 

Tot zover nu even het citeren..

Wat dat spirituele (voor mij destijds meest afschrikwekkende) deel betreft nog even dit:

ik ben er achter gekomen dat de soep niet zo heet gegeten wordt als ze wordt opgediend.

Het "gedoe" met God was niets anders (voor mij) dan dat ik me moest leren overgeven aan de realiteit, aan het feit dat niet ik alles

in mijn leven kon regelen en sturen, maar dat ik meer ontspanning en berusting kon vinden in een heleboel dingen op z'n beloop te laten.

Niet dat ik nu een stuurloos schip op de oceaan ben, maar door m'n verwachtingen niet tot eisen te maken maar verwachtingen te laten zijn

die soms wel, soms niet uitkomen, kan ik, als de koers verandert, m'n verwachtingen bijstellen..

Het komt er op neer dat het veel makkelijker en gezonder is om mezelf aan de omstandigheden aan te passen dan

de omstandigheden aan mijn wil aan te passen. Zo houd ik de verantwoordelijkheid voor mijn leven bij mezelf.

[Meya]

Heftige beslissing Lars. Ik denk dat een mens zijn innerlijke klussen onbewust gedoceerd aanpakt. Alles op de juiste tijd. Je zet grote stappen. Heb ik veel respect voor.

[rapilos]

Ik ben voor de opname een paar keer naar de AA geweest. Ik geloof 3 keer. Wil er ook heen gaan als ik weer thuis ben. Ik ga over een week met ontslag. Ga niet het traject dubbel diagnose in. Niet in opname althans. Waar ik heen ga weet ik niet. Ik wil een gesprek met mijn vrouw. Kan ik naar huis? Wil ze dat liever nog niet ga ik voorlopig in een vakantiehuisje. Ik wil ambulante begeleiding en weer aan het werk. 

Niets veranderlijker dan een mens

[blondie6173]

Ik ben voor de opname een paar keer naar de AA geweest. Ik geloof 3 keer. Wil er ook heen gaan als ik weer thuis ben. Ik ga over een week met ontslag. Ga niet het traject dubbel diagnose in. Niet in opname althans. Waar ik heen ga weet ik niet. Ik wil een gesprek met mijn vrouw. Kan ik naar huis? Wil ze dat liever nog niet ga ik voorlopig in een vakantiehuisje. Ik wil ambulante begeleiding en weer aan het werk.

12 februari 2016 bewerkt door blondie6173

[blondie6173]

En waarom ga je er niet voor?

Wat heb je te verliezen?

12 februari 2016 bewerkt door blondie6173

[blondie6173]

Denk je dat je het thuis zelf gaat redden?

Zo ja, go for it...

Zo nee, wat zijn die paar weken op en mensenleven?

[Kohtje]

Lars, ik kan me voorstellen dat je bang bent om jezelf tegen te komen. Ik kan me dat voorstellen omdat ik

diep van binnen dacht, nee, wist, dat ik een vreselijk gestoord wezen was... en dat mocht niemand ontdekken.

Ik moest koste wat kost volhouden, niet in de laatste plaats tegen mezelf, dat ik eigenlijk een geweldig wezen was.

Geweldig, helaas onbegrepen..

Pas toen ik (wéér middels dat eerder genoemde programma) ontdekte dat ik niet zozeer een vreselijk wezen was maar

wel een vreselijke manier van denken en naar de wereld kijken had, kon ik met mezelf aan de slag, kon ik dingen gaan

veranderen. Kon ik stoppen met andere mensen proberen te veranderen naar mijn normen en waarden en kon ik

leren dingen te aanvaarden zoals ze zijn en het enige te veranderen wat ik daadwerkelijk kán veranderen: mezelf.

 

Meer nog dan dat er een reden is als iemand zus of zo doet of reageert, is er een (dieper liggende) oorzaak.

Die oorzaak is vaak niet te veranderen, weg te nemen. De reden waarom je daar op een bepaalde manier op reageert

kun je wel veranderen.

[Jannigje]

Lars?????

Ik begrijp het niet.

Je lijkt heel boos, waarom?

Het lijkt alsof je de opname ziet als een gevangenisstraf.

[Jannigje]

Ja, in een groep draaien is moeilijk, ik ben daar ook niet goed in.

Ik lees verwarring bij je Lars, niet weten wat je voelt/wilt/moet.

Je laatste vraag vind ik schrijnend om te lezen. Langs elkaar heen leven zonder liefde is vreselijk.

Ik wens je sterkte en wijsheid.

[Yvonne]

Ik wens je ook heel veel sterkte Lars. 

En hoop eigenlijk dat de woorden van de verpleging je toch nog tot heroverwegen hebben aangezet. 

[huttula]

Lars...de verandering ben jij.

Je hebt in 3 weken alles overleefd.

De rest zal je ook overleven

Ik begrijp je angst.

Angst brengt je niet verder.

En angst kan je overwinnen.

Angst is een slechte raadgever.

Vecht ervoor..Vecht voor jezelf

Tis het waard.

Ik wou dat ik je een beetje kracht kon geven.

Kan ik niet want dit gevecht met jezelf maakt je juist sterker.

[lady jane]

Angst kan een goede vriend worden

als je hem gebruikt als een signaalgever,

voor wat je nog aan te gaan hebt in je leven.

Als je hem samen met moed kombineert

en ermee in beweging gaat

kom je er altijd sterker uit.

Ooit geleerd in de vuurlooptraining;

Mijn hoofd zegt: gloeiende kolen en vlees = BBQ (help!)

mijn lijf en psyche na afloop: wow als ik dit kan kan ik alles!

De  angst staat altijd ergens voor, soms als symbool.

Ga ermee aan de slag Lars en leer ervan.

Angst die je laat "bevriezen" werkt averechts. Je voelt je laf en falen.

Je hebt al angsten overwonnen door te stoppen met alcohol, door de opname,

door dingen aan te gaan. Heb je daar spijt van? Heb je er al van geleerd?

succes Lars♥

13 februari 2016 bewerkt door lady jane

[Skip]

Lars

[Meya]

(...) Zal er bij elk mens niet wat te vinden zijn? Als het wel zo is wat dan nog? Dan heb ik het. Kan je toch weinig aan veranderen. (...)

Dat laatste is niet waar.

[huttula]

Verslaafd worden doe je niet zomaar.

Ook ik heb dit ondervonden.

Ben eigenlijk blij dat ik de oorzaken nu ken.

[huttula]

En ermee leren omgaan is het belangrijkste.

[Meya]

Ja, je kunt er mee leren omgaan en je omgeving kan er mee leren omgaan. Ik durf voluit te stellen dat dat mijn huwelijk heeft gered.

[huttula]

Werd me duidelijk waar ik Voor vluchte...en waarom

[Nadia]

Ik snap je weerstand heel goed, alleen al het feit dat er over 'diagnoses' en 'stoornissen' wordt gepraat raakt je natuurlijk, het heeft zo'n negatieve lading.

Als moeder van een kind met een (licht) autistische stoornis en zelf kampend met een angststoornis heb ik wel geleerd níet meer op die woorden te reageren, maar wel op wat ze aan gedrag met zich meebrengen. Zo weet ik nu dat mijn zoon veel letterlijk neemt, waardoor een gesprek soms moeilijk is.

Je vertelde dat je vroeger het huis uit vluchtte, omdat je dochter zoveel huilde. Was je nou een onverantwoordelijke kerel, of kon je bijna níet anders omdat er te veel prikkels waren? Sommige zaken kunnen in een heel ander daglicht komen te staan. Kan ook wat lucht geven.

Dat je níet 'gek' bent, lijkt me zonneklaar.

[smart]

Geen makkelijk proces waar je in  zit.

Toch geloof ik heel stellig dat je hier over enkele weken anders in zult staan.

Het brengt je namelijk ook wat: duidelijkheid, en dat is voor je vrouw en gezin ook erg belangrijk.

 

Zolang er drank in het spel is zal er ruis zijn, verwarring, onzekerheid.

Wie weet hoe de diagnose zich verhoudt tot je eerdere alcoholgebruik?

 

Je bent meer dan je voormalige Alcoholgebruik.

 

Is de diagnose al vastgesteld? Heb je al gekeken op internet of jou iets aanspreekt bij Asperger?

(weet je dat dat heel unieke personen zijn: intelligent en met een grote eigenheid?)

 

Ik heb vaak gedacht dat bij mijn ex de diagnose te laat kwam; als ik het had geweten hadden we met

elkaar er beter mee om kunnen gaan.

 

Maar goed, ik moet niet op zaken vooruitlopen.

 

Sterkte!

[Menja42]

Goedemorgen Lars,

 

Alcoholisme komt zelden alleen, omdat het bijna altijd symptoombestrijding is. En ik begrijp dat het je overvalt, het is nogal wat zoals je zelf schrijft om in 3 weken door een achtbaan te gaan. Toch je kent al 30 jaar lang gedrag waar je onder hebt geleden en niet alleen jij, waarom zou je dan nu niet willen onderzoeken wat daar mogelijk aan ten grondslag ligt? Als je jezelf beter leert kennen wordt het alleen maar gemakkelijker om je toekomst beter te maken. En jij wordt er toch niet een minder mens van mocht er een labeltje aan je hangen? Waarschijnlijk kan je idd aan iedereen een label hangen, maar hoe je ermee omgaat, dat is de truc. En alcohol is een nare truc, slopend, meer slopend dan nog in behandeling blijven....

 

Sterkte!

[huttula]

Ja moest eens weten hoeveel ik gevlucht heb voor jezelf...ongeveer me hele leven lang

Doordat ik alle behandelingen volgde...hoef ik nu niet meer te vluchten voor mezelf .

Ben ik blij met mezelf.

En dat zien anderen ook.

Dst werk wonderbaarlijk

[Nadia]

'Afschuiven' klinkt wat negatief. Het zou wat kunnen verklaren, waardoor je er milder naar kunt kijken.

Maar je hebt gelijk, je hebt behoorlijk wat op je bordje en first things first, dus kalm aan.

[Meya]

Je bent he-le-maal geen waardeloze kerel. Wordt ik boos van merk ik, als je dat zegt.