Spring naar bijdragen

Smart


smart

Aanbevolen berichten

 

En toch: ben ik niet unhappy! De depressie van vorige winter is weg.

Er is werk aan de winkel.... in uitvoering... en dat gaat door zolang ik leef, denk ik.

Van die .. heerlijke overpeinzingen.... en genieten van klein dingen. Het gras met van die typische vriesstekeltjes; als je dat van

dichtbij bekijkt, het is een wondertje. :)

Dat ik zo goed slaap...

Vrienden heb...

Hulp heb...

Er mensen zijn als jullie: mens :heart:  I love it

En vaak is dat ook best voldoende.

 

Met die gedachte nu maar es echt slapen....(?)

 

liefs van mij!

Mooi Smart ❤️
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Werk is erg zwaar; ......

 

 

De EMDR van de week was een goede ervaring, wel pittig maar dat geeft niet.

 

Voor Lika leg ik het uit:

Er wordt per keer 1 situatie/belangrijk beeld ervan (schokkende gebeurtenis) voor ogen genomen. Je zit vlakbij de -oloog, die je vraagt je angst in cijfers uit te drukken tussen 0 en 10.

B.v. 9 . Hierna maakt zij bewegingen met haar vingers; de bedoeling is dan dat je met je ogen die twee vingers volgt - van links naar rechts. Af en aan, met 1 beeld, als observator, voor ogen. De -oloog vraagt nu en dan wat het oproept, welk woord, welke sensatie. Na verloop van tijd vraagt hij/zij of de angst een ander cijfer krijgt. Dat was zo. Lager. En zo gaat dat nog een tijdje door.

 

Ik heb een lui oog dus leidde mij het - vooral naar links kijken - erg af. Toen bracht ze een koptelefoon die kleine klakgeluidjes links en rechts gaf. Ik kon me met de ogen dicht focussen op het beeld en vertellen wat dat opriep. Na 4 of 5 fases van vragen en het beeld onderzoeken en steeds weer benoemen werd de angst geleidelijk minder.

Ik denk dat het huilen erbij wel normaal is, omdat je terug in een onwelkome situatie bent terechtgekomen. Dat moet... tja.

 

Daarna was ik moe en opgelucht. Het schijnt idd vermoeiend te zijn en ook iets (ongemerkt) van je werkgeheugen te vragen. Dus thuis heb ik even op de bank een tukje gedaan....

Op naar de volgende week!

 

niet quoten. Ik wil details kunnen wissen qua herkenbaarheid

bewerkt door smart
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Iets wat Quinn vertelde maakt dat ik er hier even op in wil gaan.

 

Mijn hvl-er zei eens: Ojee, als je ernaar neigt meer te gaan drinken dan

moet je de situatie (oorzaak) die eraan vooraf ging onderzoeken (mijn werk) en ongedaan maken

of beperken. (zoiets was het) Of op zien te lossen, zoals met mijn dochter.

 

(hm Ik voel de vraagtekens al...)

Hvl-er is niet gespecialiseerd in verslavingen, nee. Maar de psychiater, die ik geregeld kort spreek

(ook geen verslavingsarts) kijkt er ook zo naar.

Wellicht hoor ik er te vaak zeggen: het gaat om de kwaliteit van je leven NU. (je bent 63 en dat mag!)

Ik ben het met hen eens: ik heb mijn deuntje eigenlijk wel gedaan qua verplichtingen. En het minderen gaat goed,

mits ik me kalm genoeg hou en eens op zou houden met mijn perfectionisme en goede bedoelingen af te zetten tegen

de pech, die ik ook tegenkwam in mijn leven. (zoiets: er wordt nog aan gewerkt)

Het mag ook wel es klaar zijn! Ook al denkt het uwv (enz) daar anders over. Het gaat over MIJN stukje leven wat ik nog heb: ja!

 

Nu Quinn: er zit altijd iets (veel) onder het problematisch gebruik van middelen. Dat moet je aangaan... ECHT :excl:  (sorry voor dat MOET) maar het MOET ;)

En weet van mij: je zult er nooit in "verzuipen"; gek worden gebeurt niet. (of je staat dat zelf bewust toe)

De mens heeft een natuurlijke grens van wat ie aankan! Dus het proces gaat betrekkelijk langzaam.... (de klepjes gaan echt dicht: wat je leren KUNT komt echt later dan wel weer naar boven of je komt het TEGEN in je leven...) en  (eigenlijk te langzaam in mijn ogen... ik therapie ook al errug lang...weet goed waar dit over gaat...)

En al lijkt de eerste schil de lastigste... gaandeweg ga je vertrouwen op het proces.

 

Misschien houdt dat proces nooit op: zie mij... het wordt deel van je leven, maar wel een leven waar je grip op wilt en hoopt te krijgen en waardering voor wilt leren te krijgen. En zachtjes aan krijg je meer oog voor je echte zelf, het gepijnigde kind, de gekwetste jongvolwassene, de nooit begrepen volwassene... je muur. je trots, je gekke eigengereidheid enzovoort.... kalm aan val je samen met jezelf..... echt waar :)

 

Dat wens ik je, en het is zo gaandeweg mijn eigen ervaring geworden. Ik moet er haast weer om huilen. Dat het naar is (en was) maar dat ik er nog ben: niet gek geworden/wel ook erg bang voor geweest...

 

En zeker ondersteun ik de gedachte dat het zonder drank (oid) helderder wordt waar je staat en in wat er naar boven komt.

Bij mij is dat anders verlopen: door vele malen minder te drinken, elke dag bewust van wat ik doe en hoe ik mijn proces beïnvloedt. (nu een jaar)

Jij gaat het anders doen, maar wees nooit bang om gek te worden.... :rose:

bewerkt door smart
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Leuk dat je even kwam kijken Sita!

 

Het gaat best goed; depends on how you look at it ;)

 

Nu net de 2e emdr gehad. Ik kon dit keer moeilijker bij mijn gevoel komen. Het leek alsof iets in me niet wilde of kon.

Delen van gebeurtenissen ben ik ook vergeten of had ik verdrongen.

Maar goed, sta je daar openbaar (lang geleden) op de grote markt s'nachts in een schreeuwruzie met handgemeen; en of je dat dan voor je wil zien.

Nee liever niet ..., ik werd eigenlijk alleen maar spuugmisselijk en was al haast van plan om naar een bakje te vragen. :(  Ook die toeschouwers... die niets deden, mijn hemel zeg.

 

Maar... na verloop van tijd kwamen er oplossingen naar boven: ik kreeg vechtlust en geheel tegen mijn aard in ben ik denkbeeldig terug gaan

meppen en worstelen en o wat een heerlijke opluchting was dat!

Ook kon ik kleding weer schoon vegen en knoopjes vastmaken; als ware het een afsluiting van de hele gebeurtenis. Ik maakte zelfs de knoopjes van mijn aanvaller weer vast!

 

Deze laatste twee alinea's waren tijdens de sessie. De misselijkheid is er nog nu ik het opschrijf. Het kan best zijn dat we de volgende keer verder gaan met deze

situatie.

 

De afgelopen week sloot ik me af van de herinneringen. Nu en dan kwam de vorig behandelde situatie in beeld, meer niet.

Moe nu.

Straks yoga en maar kalm aan door....

 

niet quoten svp, ik wil nog kunnen wissen.

Ik beschrijf het hier om een beeld te geven van hoe emdr gaan kan.

 

En als ik minder op het forum ben.... beetje moe en druk met toetsen voor het werk! (ik lees hier wel!)

bewerkt door smart
Link naar opmerking
Deel via andere websites

O snap het...

Ik wis straks nog wat hoor.

 

Ik vroeg impliciet aandacht voor het feit dat terugkeren naar traumatische gebeurtenissen (best lastig) niet prettig is. (en dacht aan jou)

---

 

 

Ik herken het onderdrukken van nare gebeurtenissen steeds ietsje beter.

Daarstraks liggend op mijn bank ontdekte ik nog een stukje van de situatie, namelijk dat ik om hulp riep en dat niemand iets deed en

mijn 'gijzelnemer' riep dat er niets aan de hand was ... en nog iets lelijks.

bewerkt door smart
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Te veel eer. Ik ben maar gewoon een mens hoor. Hou wel van verhalen en van vertellen...

 

Gisteren op de yoga is er meer gepraat dan gewerkt! De leraar heeft soms hilarische verhalen

(vanwege herkenbaarheid maar niet noteren) en het kleine groepje genoot ervan. Een manier

om elkaar wat beter te leren kennen. Natuurlijk dacht ik wel even... waar blijft het echte werk?

Maar het genieten mag ook best eens.

 

Vandaag geen spierpijn dus.

;)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik leg momenteel maar een lijstje aan van films wat aanraders zijn. Anders vergeet ik ze.

"Her" zou ook goed zijn?

 

Wat kinderachtig he om de cijfers te vermelden! :lol: maar ik zeg vaak maar "hoe ouwer hoe gekker".

(wil ik dat wel.... al dat gestudeer?) Maar enfin, het hoort bij het werk. Zou ik die uren vergoed krijgen :wub:

De komende tijd werk ik best veel, meer dan gemiddeld; er is oa ziekte. Maar het grote voordeel van werk is

dat ik mee-eet ! Best handig in plaats van voor me uppie te koken. ^_^

Kortom een heel ander leven nu.

Wel vermoeiend; meer bijkom-tijd nodig. Het gaat zoals het gaat. Geen rugpijn meer in elk geval.

 

Overigens heb ik ook een paar x gekke missertjes gemaakt, puur concentratieprobleem- teveel op automatismen gestoeld.

Ongevaarlijk, maar best wel iets om alert op te blijven...

Ik heb dan ook al wel gezocht naar meer begeleidend werk op de sites, iets meer rust, met het oog op de toekomst....

want dat het te zwaar is (voor mij) blijft een feit.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Missertjes door bv de agenda in juni open te slaan en daar iets te willen neerpennen.

Of denken klaar te zijn met medicatie uitzetten (de map lijkt verder leeg) maar er zijn er nog 2 te doen.

Niet zo erg, bijtijds gecorrigeerd maar ik ben heel erg bang voor fouten. TE bang.. absurd bang...

wat vermoeiend... :(

 

" ik heb een heel  :musicnote:  :musicnote: zwaar leven" ......... :musicnote:   :D

 

Verder is het echt ... naar (voor de zorg): ben al 2 x gebeld voor werk dit weekend, net ook nog....

ziekte...  en ingelaste vergadering komende week: hoe gaan we dit volhouden?!

 

Domweg niet!

Maar vandaag was het een goeie vrije dag :rolleyes:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...