Even voorstellen: ik ben nieuw en heet Jannigje

[Jannigje]

Tjeetje, zo breed is het voor mij in eerste instantie helemaal niet. Het is veel kleiner. Ik word zelf verpletterd, in de bodemloze put gestort. En dan moet ik weer van onder die steen zien te komen.

En die stap opzij? De steen is te breed, dat haal ik niet.

[Musashi]

De ondraaglijke lichtheid van het bestaan

[Artemis]

[Artemis]

Goedemorgen  ik hoorde donderdag weer de koekoek en moest meteen aan jou denken, fluitenkruid, appelbloesem, mei, de natuur knalt eruit. Ook met slecht weer, hup naar buiten wij   

[Jannigje]

Ja ik moet weer naar buiten, voor een demonstratie deze keer. Tegen het windmolenbeleid, niet tegen windmolens op zich. 
Ik wil niet, zie tegen al die mensen op. Zo veel mensen, dan voel ik me vaak zo alleen.
 

Ik hoorde een stukje van de “Taalstaat” van Frits Spits, mooi programma vind ik dat. Er is een rubriek: vergeet woorden, of juist “welk woord wil je dat níet vergeten wordt”.

Meteen kwam terneergeslagen in mij op. Niet omdat ik dat woord niet wil vergeten maar omdat ik me zie voel.  Terneergeslagen, een terneergeslagene.
Het lukt me niet om me weer op te richten. Het evenwicht was al wankel, maar zeker in deze tijd vind ik het extra moeilijk. Ik heb deze week welgeteld één persoon gezien en dat was mijn tandarts, hoe treurig is dat. Ik weet dat er licht is aan het eind van deze coronatunnel, maar de moed is mij in de schoenen gezakt. 
Nu maar op naar de “Hoe-zit-het-nou-met-die-windmolens?” 

[Musashi]

Jannigje, ik weet niet of het helpend is voor jou maar ik vind alleen zijn helemaal niet treurig of zielig, voor mij is het eerder een ideaal...
een boekje en liedje speciaal voor jou! 
 

Watching the wheels by John Lennon and Yoko Ono

People say I'm crazy
Doing what I'm doing
Well, they give me all kinds of warnings
To save me from ruin
When I say that I'm okay, well they look at me kinda strange
"Surely, you're not happy now, you no longer play the game"

People say I'm lazy
Dreaming my life away
Well they give me all kinds of advice
Designed to enlighten me
When I tell them that I'm doing fine watching shadows on the wall
"Don't you miss the big time boy, you're no longer on the ball?"

I'm just sitting here watching the wheels go round and round
I really love to watch them roll
No longer riding on the merry-go-round
I just had to let it go

Ah, people asking questions
Lost in confusion
Well, I tell them there's no problem
Only solutions 

 

 

 

 

 

 

 

[Artemis]

  Op 22-5-2021 om 11:28 zei Jannigje:

 Terneergeslagen, een terneergeslagene.
Het lukt me niet om me weer op te richten.

de moed is mij in de schoenen gezakt. 

Expand  

dat snap ik. als je geen mensen ziet is het wel heel zwaar. Ook ik herken de depressies. Gelukkig nu niet voor mij, maar ik leef wel met je mee, want het is loodzwaar. Ik zocht een plaatje voor je, heb lang zitten zoeken, want ik wil je graag een beetje moed geven, als dat kan. 

Kracht 

moed

wijsheid

hou mijn hand maar even vast, als je wandelt wil ik in gedachten wel meewandelen, als dat helpt. 

 

 

[Jannigje]

  Op 22-5-2021 om 12:02 zei Musashi:

Jannigje, ik weet niet of het helpend is voor jou maar ik vind alleen zijn helemaal niet treurig of zielig, voor mij is het eerder een ideaal...

Expand  

Ik zou bijna zeggen “be carefull what you wish for.” 
Het lijkt jou ideaal. Hoe zie jij je dat voor je! Wil je zo nu en dan eens  alleen  zijn om te kunnen doen of te laten wat je wilt?
Als je een druk bestaan hebt, kan ik me dat heel goed voorstellen. 

Ik heb het over bijna altijd alleen zijn, nu al meer dan een jaar.
 Daarmee zeg ik niet dat ik zielig ben, hoewel ik me soms wel zo voel, maar dat zijn de slachtoffermomenten. Alleen zijn is op zich geen probleem, ik kan goed alleen zijn, dat heb ik wel geleerd. Ik ben het over het alleen zijn dat eenzaam voelt. Over alleen zijn wat leidt tot stilstand, tot niet meer gevoed worden, tot niet meer enig menselijk contact hebbeN. 
Als ik de neiging heb om tegen de caissière te gaan praten omdat ze de eerste persoon is die ik in dagen spreek, dan vind ik dat wel erg. Dan merk ik hoe groot de behoefte is aan een vriendelijk woord, een vriendelijke blik.,  een glimlach. 
 

Ik ben wel benieuwd hoe jouw ideaal van allen zijn eruit ziet.
 

24 mei 2021 bewerkt door Jannigje

[Jannigje]

Dank je @Artemis. 
Ik heb al 5 keer een vervolgstukje geschreven en weer weggehaald. Te zielig, te negatief, te behoeftig, te weet ik veel......

Ik zou nu heel graag verdwijnen, vergeten, verdoven. Maar ja, ik drink niet meer, dat heb ik met mijzelf afgesproken. Gelukkig lukt het me om díe afspraak na te komen.

Op tijd opstaan, structuur, gezond eten, sporten, etc. Dat lukt niet echt momenteel. Overleven, volhouden, over een poosje zijn er weer meer activiteiten buiten de deur. Mensen zien en spreken, geestelijke voeding krijgen, ergens heen moeten, uit de cocon weer meer de wereld in. 

 

[Musashi]

Hoi Jannigje, dank voor het antwoord want ik zat er eerlijk gezegd wel een beetje mee, hoe het bij jou zou binnenkomen. Dat dat mss niet zo positief zou zijn als ik het bedoelde...zeker als het echt onvrijwillig en met tegenzin is, is dat natuurlijk helemaal anders...

ik zie het als een ideaal van de wereld langs de zijlijn bekijken, zonder er in mee te draaien, erdoor opgeslorpt te worden...

het ideaal van een pelgrim, een monnik, een heremiet,..zo is het bij mij sinds mijn studententijd een soort van ideaal geworden. Toen ik begon te werken en in de ratrace belandde, is het op de achtergrond geraakt maar als ik heel eerlijk ben, zit het er nog steeds...

zie ook de dageraad van vandaag hierover, afgezonderd wonen in de natuur, Off grid, dat idee ja...en gepraat tja...nee dat is er voor mij altijd net te veel aan, dat je een praatje moet maken, is voor mij dan weer een hel...

24 mei 2021 bewerkt door Musashi

[Quinn]

Ik denk dat je idealiseert @Musashi of misschien alleenzijn, eenzaamheid en oneindigheid wat door elkaar hebt lopen. Alleenzijn is niet alleen de rust en stilte, het is ook tegen de muren lopen van frustratie en schrikken van je eigen schorre stem na dagen stil zijn. 

En depressie helpt natuurlijk niet mee om prettig alleen te zijn.

@Jannigje 

[Jannigje]

Ah, ja, wat jij beschrijft is anders. 
Dat herken ik overigens wel. De ratrace die je niet wilt maar waarvan je ook niet weet hoe je eruit kunt stappen.
Ik zou heel graag autonomer willen zijn,  willen dat ik de buitenwereld minder nodig had. 

Maar ik heb het over andere dingen nu. Het gevoel opgesloten te zijn met en in mijzelf. Vastlopen in een van mijn groeven en er niet uit kunnen komen. Elke keer dat zelf moeten doen, alleen. 
Terwijl even contact, een vriendelijk woord, een aanmoediging dan zo welkom is. Dat kan helpen om de wereld net weer even iets anders te zien en daardoor helpen weer in beweging te komen. Letterlijk en figuurlijk.
Maar door in een groef te zitten is het extra moeilijk om weer naar buiten te komen.
Ik bel niet iemand om om te zeggen: zeg ajb iets aardigs tegen me? Geef me een zetje zodat ik weer makkelijker in beweging kan komen?

 

 

 

 

24 mei 2021 bewerkt door Jannigje

[Musashi]

 en  en  en nog eens  voor jou!

ik ben niet echt bij jou, maar ben wel echt en in gedachten bij jou 

@Quinn is idealiseren ja wat ik doe...en depressie is zal daar helemaal niet mee te vergelijken zijn

sorry voor de verwarring!

en sorry ook voor onderlijnen! Krijg het even niet weg...

Aanvulling (weer onderlijnd ): ik heb ook moeite om mezelf in beweging te krijgen als ik geen waarachtige en intrinsieke motivatie vind. Ik denk dat daar voor mij een sleutel zit voor meer levensenergie. Dingen doen waarvoor ik diep vanbinnen echt gemotiveerd ben...maar ik (h)erken ook hoe net dat (vaak)/ in een depressie zoek is...

24 mei 2021 bewerkt door Musashi

[Jannigje]

19 mei schreef ik over mijn paniek en teleurstelling omdat de operatie waar ik eindelijk de moed voor heb niet door kon gaan.

Vandaag was ik bij de anesthesist omdat ik wilde weten hoe het nou zit. Ik heb moeilijke, goede, slechte gesprekken gehad met artsen / anesthesist en, maar nog nooit een bizar gesprek.

Tot vandaag. 
De man was (terecht) boos op de chirurg omdat die mij meteen had moeten zeggen dat ik niet geopereerd zou kunnen worden met de combinatie van medicijnen die ik slik. Hij ging echt tekeer. Ik heb het al zo vaak gezegd, maar ze luisteren niet etc.  Ze willen alleen maar scoren en declareren. Huh? 
Ik vroeg of hij de boodschap van mijn psychiater had gekregen. Nee dus. 
Die assistenten  hier hebben geen enkele medische kennis en je kunt weinig aan hen overlaten ? Huh?

Ik zal de rest maar laten. Maar ik was behalve stomverbaasd ook erg uit mijn doen. 
Het mag duidelijk zijn dat de operatie niet doorgaat. Mijn psychiater heeft hem vandaag ook nog gebeld, zonder resultaat. Zij begrijpt er ook niets van, maar ja, als hij nee zegt gaat het niet door.
Ik waardeer het heel erg hoe zij, de psychiater, haar best voor mij heeft gedaan.

Maar ik sta dus weer met lege handen en moet opnieuw beginnen.

 

 

[Quinn]

Och @Jannigje ik weet hier werkelijk niks op te zeggen 

[Reacher]

@Jannigje... dikke, dikke knuffel. 

[Jannigje]

Dank jullie wel allebei. 

[Jannigje]

Toen een oncoloog mij, inmiddels 4 jaar geleden, onterecht een doodvonnis gaf, heb ik niet de behoefte gevoeld om een klacht in te dienen. Ik wilde alleen met haar praten en ik wilde dat zij haar excuses aan zou bieden. Verder hoopte ik dat ze nooit meer zoiets bij iemand anders zou doen.

Vanmiddag heb ik gevraagd of ze een klachtenprocedure hebben. De jonge dames waren helemaal geschokt geloof ik.
Een fout maken kan iedereen gebeuren, maar dit vind ik pure misleiding. En daar baal ik ongelofelijk van. 
Ik had deze 9 akelige dagen niet gehad als hij zijn werk consciëntieus had gedaan. Bah.Bah Bah.

Ik heb hoofdpijn en buikpijn. En een steen in mijn borst.

Maar gelukkig drink ik niet, want dit was een heel goede aanleiding geweest, volkomen gerechtvaardigd. 
Thee dus maar.

 

[lady jane]

hoe vreselijk Jannigje
ik zou je gunnen dat je eens goed boos werd
en niet op jezelf
 

[Lieke7777]

Verwarrend  allemaal zo jannigje  voor je .

Goed dat je naar een klachten procedure  gevraagd  hebt  opkomen  voor jezelf  .

[lady jane]

5 juni de musea weer open
hoop dat dit goed nieuws is voor je.

[Artemis]

Hoi @Jannigjeik lees je nu vanaf mijn laatste post en ook wat jij en anderen allemaal schreven. 

Ten eerste snap ik dat je 5x schrijft en weghaalt. maar je zegt over wat je schrijft: 

Te zielig, te negatief, te behoeftig, te weet ik veel......

maar het is jouw draad en als je van je afschrijft is dat aan jou. Je hoeft niet te bedenken wat een ander van je vind, want ik vind jou niet zielig, negatief, behoeftig. Ik begrijp dat je wil verdwijnen etc etc en ik zie nu pas dat je meer dan 4 jaar alcoholvrij bent. In dat opzicht ben je een voorbeeld voor mij. 

Daarna las ik wat er vervolgens gebeurde. Wat kan ik daarover zeggen, inderdaad, ik ga gewoon naast je zitten. Arm om je heen. ik heb er geen woorden voor. En ik ben bang voor cliches, omdat woorden zo snel anders overkomen. 

bah bah bah, zegt het wel het beste. 

Steek de energie in je herstel. Je kan niemand veranderen. Volg je hart, zoveel jaar nuchter. Rust en doe dingen waar je energie van krijgt.

28 mei 2021 bewerkt door Artemis
Over mij weggehaald

[Artemis]

05 jaar 05 mnd - 24-12-2015 Jannigje 

 wauw, gefelicteerd 

[Jannigje]

Ik ben ook bekend met klachtenprocedures @Artemis. Toen de partner van mijn vriendin stierf heeft zij een procedure aangespannen. Wij zijn samen behoorlijk onderlegd en dat is wel nodig want je wordt om de oren geslagen met medische termen waar je u tegen zegt. Gelukkig ken ik daarvan de ondertiteling, maar de brieven die ziekenhuizen sturen zouden menigeen meteen ontmoedigen. Wij hebben volgehouden, zij vooral en ik steunde haar. Het ging haar erom om tot een gesprek te komen en dat is gelukt, met veel moeite en volharding.
Of men er uiteindelijk iets mee heeft gedaan zullen we nooit weten.

Ik wil geen procedure aanspannen, ik wil alleen een gesprek met een klachtenfunctionaris om mijn verhaal te doen, als waarschuwing. Men moet het weten.
En voor mijzelf om mijn onvrede kenbaar te maken,  Want ik vind het écht niet kunnen wat die chirurg heeft gedaan.
Ik ben van de harmonie en heb voor veel dingen begrip, maar er is een grens. 
 

27 mei 2021 bewerkt door Jannigje

[Artemis]

Ja nu begrijp ik je wat beter. @Jannigje  

Ik zie jou ook als iemand van de harmonie. Wat jij vertelt doet me denken aan mijn tante, die haar man verloor, door verkeerde behandelingen, aantoonbaar en een gesprek met de artsen wilde. Om te rouwen. Dat kan heel helend zijn inderdaad. Goed dat jullie hebben volgehouden. 

Ik stuk weggehaald, voelt niet goed 

het gaat er inderdaad om om jezelf te helen. na alles wat je hebt meegemaakt en blijkbaar moest meemaken. wat daar ook voor nodig is, het draait nu om jou. Waar jij energie van krijgt. ga je nog mee een stukje wandelen vandaag, ik ga naar zee, misschien wil je wel even mee 

28 mei 2021 bewerkt door Artemis
ik stuk weggehaald