erik stelt zich voor

[erik]

Ja Jopie, dat heb ik ook gedacht. Nee ik zou niet iets aandringen bij iemand die aangeeft een probleem er mee te hebben wat matige consumptie betreft.

Ergens is het niet respectvol om meerdere keren aan te dringen bij iemand om wat te drinken als diegene daar niet tegen kan.

Maar kan je verwachten dat iemand waarmee je date begrijpt wat een alcohol probleem is? Men begrijpt ons toch nooit is mijn ervaring.

Voor je het weet pleit het mij vrij van mijn verantwoordelijkheid terwijl niemand anders als ik besloot te drinken.

Tussen ons is het inmiddels echt wel over. Spreek over de voltooid verleden tijd. Nee ze was niet goed voor mij. Ze was iemand die onbeschikbaar was voor een relatie in emotioneel opzicht. Dat zie ik aan het aantrekken en gelijk heftig afstoten. Zij iemand met bindingsangst ik verlatingsangst.

Ik dacht dat ik geleerd had. Dat ik zoveel zelfliefde en een eigen leventje had dat ik niet meer wanhopig graag samen met iemand wil zijn. Iets beter dan niets gedachten. De gelegenheid doet zich voor en ik doe alles om het te laten lukken. Kwam verder dan ooit in de afgelopen 10 jaar. Maar ik denk niet of iemand wel goed is voor mij. Het gebeurd al nooit dat iemand mij leuk vind en dan ben ik dus niet kritisch.

 

 

 

9 april 2017 bewerkt door erik

[Lika]

Erik, nu gebeurde het dus wel. Het kan dus. Het kan dus ook nog een keer. Dus stop die zelfliefde ajb niet terug in de kast. 

[basta]

Iets heel anders, Erik: Ik heb door jou Peter de Graef op you tube leren kennen, daar ben ik nog steeds zo blij mee!

8 april 2017 bewerkt door basta

[erik]

Fijn je blij te maken met Peter de Graef Basta, hoop dat het je wat brengt zoals het een van de puzzelstukjes is in mijn zoektocht.

Tijd voor een update. Om met de deur in huis te vallen...... nuchter!  Gewoon weer de 0-draad oppakken en niet teveel bij dat drinken toen meer stilstaan. Life goes on. Wat een weken na wat te intensieve wintersport en dat verhaal van ****  dat me erg veel doet, een nieuwe werkplek op revalidatie afdeling zonder inwerken...... Afgelopen weken heel erg toegeleefd naar afgelopen do t/m zondag. Een festival vol met mensen die bezig zijn met bewust zijn. Een festival met veel yoga spiritualiteit spelen, gek doen maar ook hele serieuze gesprekken voert omdat er zoveel gelijkgestemdheid is daar. Zo dankbaar die mensen en dat festival te kennen. Heb er geen ander woord voor als helend ook al is dat van die spiri praat.

Veel gedeeld met mensen, veel nieuwe input ook van anderen en hun verhalen waar zoveel lessen in zitten.

Tijdens dit weekend was er een vrouw waar we zo steeds elkaar tegen kwamen niet helemaal toevallig steeds. Dat deed zij en dat deed ik. Ik schreef hier over mijn helpersrol en ik heb erover wel eens geschreven dat hoe ik het doe weet ik niet maar 80 mensen op een festival en ik prik degene er weer uit waar iets serieus mee is. Waarom? *EDIT psychisch ziektebeeld toch weggehaald want is privé info van haar.* Zag wel dat ze het moeilijk had om zich te handhaven in de groep maar dat hebben daar zoveel mensen dat het overweldigend is die ervaring van het festival. Maar bezig zijn met zelfontwikkeling is gewoon een totaal ander spel als je kampt met waar zij mee zit. Maar ze kwam wel op het festival en ik weet niet of ik dat zou durven als ik haar was. Bewondering voor haar.

Ik denk omdat ik wat dichter bij mijn gevoel ben op dat soort gelegenheden voelde en zag ik het mij helder doen zoals het verliep tussen ons en bij mezelf. Veel duidelijker als alle vorige keren en in dat inzicht heb ik wat te leren. Gevoelens, zorgzaamheid, verdrinken in haar blauwe ogen, tegen elkaar aanzitten en knuffels geven..... Ik ken mijn helpersrol waar ik in kan schieten, ik zie mijn patronen. Ik heb angst daarvoor. Gegronde en ongegronde angst denk ik. Het dilemma van laat je contact beïnvloeden door ziektebeelden van mensen wat zo unfair is al maar kan want ze koos daar ook niet voor. Vandaag denk ik de hele dag aan haar en het weekend. Maar het is niet zo dat ik alleen (over)spoedig de ene gevoelens voor een vrouw inruil voor een ander. Er was niks aan gepland, het was zoals het is.

Wat ik wil is de "pauze knop" (thnx Jane) maar weer eens toepassen. Er hoeft niks besloten gedaan of gelaten te worden. Rustig kijken hoe dingen gaan, vertrouwen in de loop der dingen, dat dingen precies gaan zoals passend is. Laissez faire...... Voel ook erg sterk dat ik mij nu niet zo op haar moet focussen maar mijn pad moet volgen. De dingen die ik dit weekend weer zo zag van wat mijn weg is. 

 

18 mei 2017 bewerkt door erik

[kruidenthee67]

Mooi...life goes on als je het laissez fairt 

[lady jane]

Mooi Erik, en fijn dat je het weer deelt.

[erik]

Ben hier lang niet geweest. Tijd voor een update in mijn draad.

Wat is er gebeurd.....

Bovenstaand verhaal over verliefd zijn heeft een tijd aangehouden. Voor mijn vakantie was er juist wel leuk contact. Maar nu weer helemaal niks zonder enige communicatie. Heb voor de rest het juist zo naar mijn zin en leer veel leuke mensen kennen. Waarom houd ik dan toch vast aan onbereikbare mensen. Ben het zat ergens. Ja ik voel mij er verdrietig om maar verder gaat het juist zo prima.... Het is niet meer zo oververtegenwoordigd als vroeger. Verdriet is naast blijdschap en genieten en tevredenheid en ..... een van de emoties maar niet de enige.

Belangrijk is dat ik mij minder streverig voel. Minder Erik2.0 willen uitvinden. Minder moeten veranderen van mezelf. Minder hard en fanatiek werken aan zelfontwikkeling. Workshops doen is leuk en aan jezelf werken ook maar het is niet zo een must meer. Niet meer van pas dan ben ik goed genoeg. Lijk wel of ik hierin wat meer kan ontspannen nu.

Die tevredenheid van genoeg zijn straal ik denk ik ook uit merk ik. Op een festival maar ook in andere ontmoetingen voel ik veel meer als vroeger dat ik echt onderdeel ben van en minder aan de zijlijn.

Leren te genieten van die dingen en van mooie mensen leren kennen. Ook dat is liefde. Niet alleen dat ik verlang naar een relatie en in dat gemis ongelukkig voel.....maar focus op wat wel is. Ook dat streven los te laten. Bewustzijn van behoeftigheid noem ik het. De illusie van pas als ik een relatie heb ben ik gelukkig.....terwijl er zoveel hier en nu is om gelukkig om te zijn. Verslaafd aan liefde van Jan Geurtz was een eyeopener voor mij.

Verder lukte het mij op dat festival om iemand met verdriet er wel te zijn maar het niet zo aan te trekken of op te willen lossen. Aan het einde van een workshop was er een groepsknuffel. Komt er een vrouw tegen mij aan liggen en ik merk dat ze hard huilt. Geen idee waarom ze mij koos maar ik begrijp ook nooit waarom mensen mij altijd hun diepe geheimen en hefige emoties vertellen. Ik kon naast haar blijven liggen niks zeggen maar alleen maar zijn. Geen drang om hulpverlener te zijn, niet actief doorvragen of actief troosten....het was gewoon goed zoals het was. Daarover met mensen in relatie tot mijn codependancy kunnen delen en dat voelt keigoed. Wie weet leer ik het ooit nog wel om wel een zorgzaam iemand te kunnen zijn zonder in de valkuil te trappen van alles zo aantrekken en te identificeren met het verdriet van de ander. Het bij de ander laten en vertrouwen in de ander dat ze hun eigen issues best zelf kunnen dragen....

Vandaag een tantraworkshop gedaan. Ver buiten mijn comfortzone. Ben er wat overdonderd door. Voelt heel fijn en ontspannen. Nu aan het werk nachtdienst.

Zoals jullie lezen geen alcohol verhalen om te delen. Gewoon weer de normale dingen in het leven. Leren in nuchter verder leven....

 

4 september 2017 bewerkt door erik

[kruidenthee67]

[Klaske]

Lees voor het eerst jouw draadje Erik, herken wel veel van mezelf in jou. Kan nog veel van je leren merk ik. Zit zelf met een hopeloze verliefdheid op iemand van aa-meeting waar ik 2 x mee afgesproken heb. Ineens was er geen contact meer, en ik kreeg afgelopen keer te horen op de meeting dat ik het eerste jaar geen relatie mocht aangaan. Nu weet ik niet zeker of dit de reden is dat we geen contact meer hebben, maar ik ben er stikonzeker en zenuwachtig van geworden. Merk aan mezelf dat ik inderdaad ook zo'n 'Charisma2.0' wil zijn nu, want het voelt als afwijzing.

Ik moet grappiger zijn, gezelliger zijn, leuker zijn, socialer zijn, zelfverzekerder zijn en nog een hele rij.

Ben op dit moment ook begonnen aan Jan Geurtz, hopelijk brengt het mij ook die eye-opener. 

Bedankt in ieder geval voor je bericht hier, het is als een spiegel voor mij. Ik wil eigenlijk het liefst van alles gewoon mezelf zijn, en wat doe ik: alles proberen te veranderen wat in mijn ogen niet goed genoeg is aan mij.

Ik vind het in ieder geval knap dat je al zover gekomen bent. 

[erik]

Wil graag iedereen van dit forum een mooie kerst toewensen. We houden het droog toch deze kerst.

Had weer lang niks laten horen en had een kerstgedachte geschreven over wat mij bezighoud.

De korte versie is dat het prima gaat en drank geen rol meer speelt.

Met kerst lees je van die mooie overdenkingen bij mensen. Mijn gedachte vormde zich op 23 December en gaat over de eenvoud van gelukkig voelen.

Op 21 december zag ik iemand weer waar ik een half jaar geen contact mee had. Ik had haar wat weg gedrongen in mijn hoofd en haar weer zien deed mij beseffen dat ik haar erg graag mag. In de wirwar van verhalen waren er verhalen ontstaan en ideeën over verwachtingen. Dat maakte het ingewikkeld en wat zwaar.

De 23ste heb ik haar opgezocht en zei ze van ik heb het gevoel dat je meer van mij wil. We waren samen macrame aan het doen met een turquoise steen. Ze was mij aan het uitleggen hoe dat moest. Ik voelde heel sterk dat ik in het nu van dat moment juist zo eenvoudig gelukkig was. Juist zonder verwachtingen en verhalen. Juist samen heerlijk eenvoudig samen fijn vinden en het idee hebben van echt jezelf kunnen zijn en we elkaar daarom graag zien. Ik ging naar haar toe om dingen te bepraten en het bleek dat alles goed was in de eenvoud van zo samen knutselen.

Die boodschap van de eenvoud nam ik mee naar een marathon van 16 uur lang mantra zingen in een yurt ergens in een weiland. Samenzingen in de eenvoud van zonder praten eenvoudig genieten van het samen verbinden zingen en samen zijn. Puur open en in alle eenvoud. Verhalen en woorden kunnen iets wat eenvoudig is zo complex maken. Mijn intentie had ik voorbereid met een gedicht over genoeg zijn. Ik vertelde over de boodschap van eenvoudig gelukkig zijn zonder hele verhalen uit te spreken....de boodschap dat het goed was zoals het is zonder woorden in het eenvoudig samen zijn.

Ik heb gezongen, ben verdrietig exstatisch liefdevol blij klein en heel groots geweest. En bij de sharing was ik op en leeg. Geen onrust geen ingewikkelde gedachten maar verstilling en heel bewust van het moment en intens gelukkig zijn. Gelukkig met mezelf en het mogen delen met die schatten van mensen van de mantra nacht.

Twee hele sprekende lessen over eenvoudig gelukkig zijn. De rust en schoonheid daarvan.

Al met al een lang verhaal over iets wat juist zo zonder woorden is. Mijn kerst kon niet toepasselijker beginnen. Dankbaar voor deze les. Ik hoop dat ik het mij blijf her-inneren als ik weer onrustig ben of vast zit in verhalen van mezelf of wat men wel niet denkt. Terug de eenvoud van verbinden samen en liefde van mensen mag ontvangen. Dat is kerst, dat is de kunst van leven. Dankbaar hiervoor.....

25 december 2017 bewerkt door erik

[Tesje]

Ik lees net jouw draadje terug. Wat fijn hoe eerlijk jij bent. Ben blij te lezen dat het goed gaat met je. Fijne kerst!

[kruidenthee67]

Mooi Erik.

Liefdevolle dagen gewenst...

[Lika]

[erik]

07 Januari 2015 is mijn stopdatum, alleen heb ik dus gedurende 3 dagen gedronken in 2017, een paar glazen maar en zeker geen terugval of totaal geen controle meer hebbend. Ik vind dat ik drie jaar alcohol de baas ben. Vandaag dag 1 van het nieuwe adb jaar..... Toekomst zie ik met vertrouwen tegemoet. Ik voel mij in alles anders en veel meer wie ik echt ben. Gisteren lag ik na grenzeloos mijn grenzen vergeten weer met leuke dingen al zo vroeg op bed dat ik mijn stopdag niet gerealiseerd had.

Vandaag een nieuwjaarsduik gedaan, eigenlijk heel passend bij mijn nieuwe adb jaar maar bedacht pas vanmiddag op de opleiding dat het de 8e is. Ging over verslavingen en ik merk dat het onderwerp ook al ben ik gestopt nog erg raakt. Mijn docent merkte het zelfs aan mijn specifieke vragen en zag dat het mij raakte. In vertrouwen met haar gepraat over dat ik ooit in de verslavingszorg wil werken maar daarvoor moet het mij denk ik iets minder als nu persoonlijk raken. Nu zou ik het als baan nog te emotioneel vinden door mijn proces. Maar wat in het vat zit verzuurt niet. Het blijft mijn ambitie voor ooit.

Liefs en wens iedereen een mooi jaar en zoveel positieve veranderingen toe zoals ik steeds meer en meer ervaar.

[smart]

[Lika]

Mooi Erik. Heel mooi. Fijn jaar voor jou ook!

[kruidenthee67]

Alle goeds voor jou Erik!

[erik]

Ja @Francoise ik zag laatst mijn voormalige avatar bij je en dat deed mij glimlachen. To pick yourself up and carry on. Als een Baron van Munchhausen die zichzelf aan zijn haren uit het moeras trekt om door te gaan bedacht ik er altijd bij. Ik deed het plaatje vaak sturen aan mensen die in de put zaten en bedacht mij later van he er is alle noodzaak mezelf uit het moeras te trekken. Op een dag veranderde ik van avatar omdat een vlinder voor mij voor de transformatie staat en omdat ik vernoemd ben naar Erik of het kleine insectenboek. De eerste tijd van stoppen paste mijn avatar het beste bij mij en kreeg wel eens opmerkingen van mensen die er aan dachten als het even minder ging. Daar hoop ik op, dat het jou en voor de frummers hier een reminder is dat je wel de kracht hebt in jezelf om je op te tillen en door te gaan.

Ik doe een specialisatie opleiding voor revalidatiezorg en werk vooral met mensen die een beroerte gehad hebben en revalideren. Daar blijf ik denk ik tot ik voel dat ik de verslavingszorg en psychiatrie in durf. Soms denk ik dat ik het uitstel en maar gewoon moet doen ipv wachten. Soms voel ik dat ik er nog niet aan toe ben.

9 januari 2018 bewerkt door erik

[erik]

Daar noem je onverwacht opeens een thema. In contact met mensen met autisme heb ik meerdere keren gemerkt dat ik veel herken in denken. Lange discussies of teksten over hoe we denken over onderwerpen en er is ook wel eens iemand geweest die een autistische zoon heeft en bij mij over autisme begon bij mij. Mijn oom heeft asperger (weet het geen DSM V diagnose meer) en hij is hoogbegaafd in de zin van geniaal in exacte vakken en theoretisch filosoferen. Ik ben veel practischer en zie mezelf als een gevoelsmens. Ik zag autisme vroeger zoals mijn oom was. Niet met emoties kunnen omgaan maar wel de meest ingewikkelde berekeningen kunnen doen. Daarin ben ik eerder tegengesteld als mijn oom. Maar zag eerst bij andere mensen met ASS dat ze in wezen juist zulke gevoelige mensen zijn en vaak het ontbreken van prikkel dosering noemen bij zichzelf. Dat herken ik zo, die stortvloed van indrukken die over mij heen komen waardoor je overprikkeld kan worden (HSP verhaal) Obesessief ergens mee bezig zijn dat heb ik dus ook. Dat is zelfs nogal mijn thema, niet meer obsessief zijn met drank of drugs maar wel waarderen dat ik zo lekker super enthousiast kan zijn. Een meter verslavingsboeken heb ik niet, maar als ik al mijn zelfhulpboeken op een rij zet kom ik een eind. En het aantal workshop dagen in een jaar stijgt expontentieel

10 januari 2018 bewerkt door erik

[Kohtje]

37 minuten geleden zei erik:

En het aantal workshop dagen in een jaar stijgt expontentieel

Ziehier de dna-link met je oom..

[erik]

Zojuist zei Kohtje:

Ziehier de dna-link met je oom..

Die zag ik zelf ook nadat ik het geschreven had en moest er om lachen. Klopt helemaal.

[Smaragdie]

HIER!

 

[Ayla89]

@erik ik las dat je je draadje zoekt, maar hem niet kon vinden. Smaragdie had hem al omhoog gehaald, maar als het goed is, krijg je nu een notificatie en kun je daarop klikken om hier te komen

[erik]

Ff een paar dingen duidelijk maken. Corona tijd, dat ik mij non binair ipv man voel en eenzaamheid zijn nooit excuses. Ik neem graag eigen verantwoordelijkheid ipv anderen de schuld geven.

Ik was sinds 2016 nogal bezig met spirituele dingen als tantra meditatie maar zoveel van hen zag ik zo corona ontkennen. Ik werk in een verpleeghuis waar een hele afdeling van 20 mensen in 1 week dood was. En mensen die ik als vrienden zag geloofde het niet. Deden naar mijn idee niks om de ander te beschermen.

Nu was er toen sws sociale isolatie maar ik groeide zo van mijn sociale omgeving af. Werd weer zo eenzaam als ik in 2007 was. 

En plekken waar ik alternatief op blote voeten kon dansen of met tantra oefeningen kon doen was de plek om mezelf te onderzoeken met gender. Ik kon toen nergens heen daarmee.

Zonder die groep de schuld te geven dat het met mij niet goed ging zag ik het niet meer zitten. Ik dronk toen nog niet. Alcohol had er niks mee te maken.

Maar uit die groep besloot ik weer te verdoven. En dat werd steeds meer.

Afgelopen Januari had ik met 3 glazen wijn op maar niet Alcohol gerelateerd (ook al waren reflexen vast iets minder....heb ik mijn linker wijsvinger er praktisch afgesneden. Pees en bot door en vinger hing er nog net aan. Zenuw in vingertop was intact. Is succesvol geopereerd maar trauma chirurg had de hele nacht herhaald van die vinger moet geamputeerd worden.

Vanaf die dag dromen vol gruwels betreffende mijn handen afgehakt of afgebeten worden. Paniek aanvallen uit het niets en heftige emoties rondom het ziekenhuis.

Ik was maanden bezig lichamelijk te herstellen maar negeerde de mentale dingen. Toch de diagnose enkelvoudig trauma waar ik PTSS opgelopen heb. Ik heb wel ergere dingen meegemaakt maar niet eerder de PTSS achtige klachten. EMDR was heel succesvol. Klachten zijn vrijwel weg nu.

Daarnaast ben ik al jaren moe. Ik drink soms weinig soms niet en soms teveel. Maar alcohol is niet het primaire probleem.

Dat is 1. Chronisch vermoeid zijn. 2. Alcohol gaat niet helpen bij de PTSS achtige klachten. 3. Genderdingen heb ik door oa die vinger stilgezet. Ik kon alleen denken aan weer heel worden en weer mensen kunnen verplegen met mijn handen. 4 de somberte en mij alleen voelen. Daar gaat drank niet bij helpen. 5. Juist door mentale klachten moeheid en slapeloosheidheid lijkt het of drank helpt.

Ben nu spullen pakken en maandag 2 weken weg in NL. IK denk dat een andere plek en veel wandelen gaat helpen met van alles. 

[Francoise]

Hoi Erik , een heel smoezen boek ligt al klaar zie ik , waarom je toch zou kunnen gaan drinken.   Bedenk als er weer zo'n gedachte komt met jezelf als slachtoffer , dart dst de drankduivel is . Gewoon in zijn gezicht uitlachen , je bent niet je gedachten.  Gewoon dag voor dag de eerste NIET nemen 

Succes