De ezel & de steen

[knakker]

Ongelooflijk hoe vaak ik steeds exact dezelfde fouten blijf maken. Ik had gehoopt door schade en schande enigszins wijzer te zijn geworden. Maar nee. Weer met mijn onnozele kop tegen exact dezelfde steen op precies dezelfde plek. Wat een troep. Het roer maar weer om. Wederom. Geen drank meer en geen sigaretten meer. Weg met alle verslaving. Gek genoeg kan ik mijzelf nog best overtuigen dat het deze keer echt zal lukken. Mijn vrouw echter niet meer. Die wil dat ik op zoek ga naar professionele hulp. Zelf heb ik daar eigenlijk geen hoge verwachtingen van. Teveel slechte ervaringen mee gehad. Maar goed, alles om mijn huwelijk en gezin overeind te houden.

[renaldo61]

22 minuten geleden zei knakker:

Ongelooflijk hoe vaak ik steeds exact dezelfde fouten blijf maken. Ik had gehoopt door schade en schande enigszins wijzer te zijn geworden. Maar nee. Weer met mijn onnozele kop tegen exact dezelfde steen op precies dezelfde plek. Wat een troep. Het roer maar weer om. Wederom. Geen drank meer en geen sigaretten meer. Weg met alle verslaving. Gek genoeg kan ik mijzelf nog best overtuigen dat het deze keer echt zal lukken. Mijn vrouw echter niet meer. Die wil dat ik op zoek ga naar professionele hulp. Zelf heb ik daar eigenlijk geen hoge verwachtingen van. Teveel slechte ervaringen mee gehad. Maar goed, alles om mijn huwelijk en gezin overeind te houden.

Ik zou het niet doen om je vrouw tevreden te houden. Als je er zelf niets in ziet, zie ik het niet lukken. 

Ik heb het geluk dat ik nu een zeer goede psychiater heb. Al ben ik het zeker altijd niet met haar eens. 

[Noelle]

Hoi knakker, ik ben nieuw op het forum aangemeld maar lees al een tijdje mee. Ik herken me enorm in je totale verbazing hoe je keer op keer dezelfde fout maakt. Ook ik had gehoopt dat ik inmiddels wel wist hoe ik om die steen moest heenlopen. Je bent dus niet de enige maar goed ezels zijn kuddedieren. Laten we hopen dat het nu dan wel lukt.

Ook ik kan mezelf er gelukkig nog van overtuigen dat dat nu echt gaat lukken. Gelukkig anders zou de toekomst er niet al te rooskleurig uit zien. 

 

[Mormel]

@knakker: zit ongeveer in hetzelfde schuitje als jij (denk ook telkens alcohol en tabak samen te bekampen omdat ze zo zeer verbonden zijn). Zelf doe ik mijn vrouw al lange tijd geen beloftes meer op dit vlak, het enige dat ik haar beloofd heb is dat ik blijf proberen.
Wat mij ergens wel helpt is dat ik al ruime tijd dagelijks bijhoudt wat ik dagelijks gedronken heb samen met enkele andere parameters en al is alcohol nog steeds een probleem, in die gegevens zie ik wel sterk een dalende lijn. Vorig jaar het gebruik met een derde vermindert, dit jaar ziet het ernaar uit dat ik naar een halvering tegenover vorig jaar ga (al blijft mijn doel wel om nu eindelijk eens te stoppen). Ergens geeft het mij een houvast om bij herval te zien dat blijven proberen niet nutteloos is. 

[bumperjim]

1 uur geleden zei knakker:

Ongelooflijk hoe vaak ik steeds exact dezelfde fouten blijf maken. Ik had gehoopt door schade en schande enigszins wijzer te zijn geworden. Maar nee. Weer met mijn onnozele kop tegen exact dezelfde steen op precies dezelfde plek. Wat een troep. Het roer maar weer om. Wederom. Geen drank meer en geen sigaretten meer. Weg met alle verslaving. Gek genoeg kan ik mijzelf nog best overtuigen dat het deze keer echt zal lukken. Mijn vrouw echter niet meer. Die wil dat ik op zoek ga naar professionele hulp. Zelf heb ik daar eigenlijk geen hoge verwachtingen van. Teveel slechte ervaringen mee gehad. Maar goed, alles om mijn huwelijk en gezin overeind te houden.

Whut? Heeft Bommen Berend je overtuigd of was het de nostalgie van de herfst en de blues?

[knakker]

De eerste dag zonder drank en tabak zit er op. Geen fysieke kater. Wel de hele dag mat en lusteloos. Vanaf hier zal de levenslust wel weer terug gaan keren. Hoop ik.

De drang om verder te drinken is weg zodra de alcohol uit mijn bloed is. Ik ben er ook zo moe van. Een duidelijke aanleiding om te gaan drinken heb ik wederom niet echt kunnen ontdekken. Ja, er was niemand thuis, maar dat is best schamel. Geen stress. Of misschien ben ik wel dermate losgezongen van mijn gevoelsleven dat ik het niet meer opmerk. Zou de zorg om mijn ouders, die de laatste maanden groot was, en vrijdag ook, hier een rol in spelen?

Mijn ervaring uit het verleden: ik kan vrij makkelijk de drank laten staan. Maar ook - de laatste twee jaar - er vrij makkelijk en zonder echte noodzaak weer aan toegeven. Willoos bijna. En dat voltrekt zich altijd heel snel. Er is vrijwel geen periode van twijfel waarin ik mij eventueel nog zou kunnen bedenken.

Zomaar wat losse gedachten op de vroege ochtend. Dank voor het meelezen en meedenken. Ik wil op sommige reacties nog terugkomen. Maar nu ontbreekt mij nog de energie.

[renaldo61]

Op zoek naar levenslust zijn veel mensen. 

[Etty]

Wat vond je van het boek van Erik Stofferis? 

Wil zelf graag nuchter leven maar ben ook nog steeds aan het klooien. Totdat de knop weer om is.  En dat gebeurt gelukkig altijd weer.  
Hopelijk vind je iemand met wie je het goed kunt vinden. Heb je geen levensvragen waar je nieuwsgierig naar bent? Dan kun je van de nood een deugd maken.  Succes:)
 

[knakker]

@Mormel: natuurlijk is het winst als het gebruik dalende is. Maar zelf zit ik intussen op het punt dat ik elk misbruik definitief wil uitbannen, met minder ben ik niet meer tevreden. Er is al teveel en te vaak iets misgegaan. En ondanks dit alles denk ik ook nog steeds dat dit realiseerbaar is.

@Etty: Stofferis heb ik destijds niet uitgelezen. Ik word vaak moe van het eindeloos theoretiseren. Toevallig heb ik het vandaag onderschept van de stapel die naar de weggeefbibliotheek zou gaan. Misschien moet ik het nog eens kans geven nu.

‘Klooien totdat de knop weer om is’, schrijf je. Dat klinkt wat lijdzaam. Wat kun jij doen om het te bespoedigen? 

[renaldo61]

10 uur geleden zei knakker:

natuurlijk is het winst als het gebruik dalende is. Maar zelf zit ik intussen op het punt dat ik elk misbruik definitief wil uitbannen, met minder ben ik niet meer tevreden. Er is al teveel en te vaak iets misgegaan. En ondanks dit alles denk ik ook nog steeds dat dit realiseerbaar is.

Ik denk dat dit een wijs besluit is. 

[bumperjim]

Ik wil je zo graag wat zeggen @knakker maar ik weet niet of ik het goed ga formuleren. Ik zou zo graag zien dat niet je hele wereld instort als het gebeurt. Waarmee ik niks wil veranderen aan de motivatie om te stoppen en nooit meer te bingen. Maar de kans is nooit 0% dat het ooit weer gebeurt.

Ik vergelijk het met de zelfmoordpoging van mn dochter. In het boekje dat we gekocht hebben wordt afgeraden om herhaaldelijk op ze in te praten en te smeken om vooral nooit, nooit meer een zelfmoordpoging te doen. Of zichzelf te beschadigen. Of dit niet en dat niet. Uiteindelijk is het niet helpend. Ook al wil je evengoed niet dat het gebeurt. We lachen er nu af en toe om. Om de dark side. We zijn in contact erover, vrij vaak.

Kan je erom lachen met je vrouw? Of iemand anders? Of blijft het iets verschrikkelijks, een terugval? Ik zou zo graag willen dat niet alles instort, dat niet je gezin op het spel staat. Zonder dat ik daarmee wil zeggen, geeft niks, val maar terug, het is niet erg. Maar als het telkens zo'n enorme deuk in je eigenwaarde oplevert, daar wordt n mens ook niet echt beter van. En je voelt je even zo verdomd alleen.

Knietjes schoon en kroontje recht 😘

%s om %s bewerkt door bumperjim

[bumperjim]

Nog even doorbordurend. Iemand die, triest en met de gordijnen dicht (zo schreef je het ergens dacht ik) alle medicijnen uit t kastje naar binnen gooit, of datzelfde doet met de alcohol, wat is het verschil? Is er een verschil? Is het niet in beide gevallen iemand wanhopig op zoek naar de "power off"? Zou je niet zo iemand, of wat ervan over is op dat moment, gewoon in de armen moeten nemen en zeggen gezellig dat je er nog bent, ipv bestraffend toe te spreken (ook jezelf!) zo van nu moet je gvd maar eens professionele hulp gaan zoeken?

Wat je niettemin zou moeten doen natuurlijk. Maar het is geen plezier tripje, zo'n soort binge. Lijkt me. 

%s om %s bewerkt door bumperjim

[lady jane]

Een afgedwongen  belofte zorgt voor een onhoudbare druk, is mijn ervaring.
 

[Etty]

12 uur geleden zei knakker:

@Etty: Stofferis heb ik destijds niet uitgelezen. Ik word vaak moe van het eindeloos theoretiseren. Toevallig heb ik het vandaag onderschept van de stapel die naar de weggeefbibliotheek zou gaan. Misschien moet ik het nog eens kans geven nu.

‘Klooien totdat de knop weer om is’, schrijf je. Dat klinkt wat lijdzaam. Wat kun jij doen om het te bespoedigen? 

Mezelf van een afstandje bekijken.  Dan zie ik waar ik mee bezig ben en dan volgt vanzelf weer de keuze om geen alcohol te drinken.  Dat duurt dan meestal wel een jaar, makkelijk en zonder verzet.  
 

De zin over dat verslaving een zingevings probleem is in dat boek kwam bij mij binnen. Ik denk vaak dat ik tevreden ben maar ook dat ik mezelf dat wijs maak.  

[knakker]

Goh, @bumperjim, ik ben een beetje ontroerd door je reactie. Ik neig er zelf ook eerder naar dat ik een draai om de oren nodig heb dan medelijden. Ik weet niet of ik daarin wellicht te hard voor mijzelf ben. Ik denk het niet eigenlijk, maar zal het idee eens laten bezinken. 

[knakker]

8 uur geleden zei Etty:

De zin over dat verslaving een zingevings probleem is in dat boek kwam bij mij binnen. Ik denk vaak dat ik tevreden ben maar ook dat ik mezelf dat wijs maak.

Ik denk ook vaak dat ik tevreden ben, maar nooit dat ik mezelf dat wijs maak. Het zou mijn gedrag wel een stuk logischer maken als er ergens sprake was van een stuk onvrede al dan niet verdrongen. Maar dat denk ik oprecht niet. En zodoende blijf ik een beetje beteuterd achter met die rare paradox. Waartoe bij vlagen dat excessieve drinken als het niets oplevert of verzacht?

[Mormel]

1 uur geleden zei knakker:

Goh, @bumperjim, ik ben een beetje ontroerd door je reactie. Ik neig er zelf ook eerder naar dat ik een draai om de oren nodig heb dan medelijden. Ik weet niet of ik daarin wellicht te hard voor mijzelf ben. Ik denk het niet eigenlijk, maar zal het idee eens laten bezinken. 

Ik denk dat wat het advies van @bumperjim en ik met mijn lijstjes proberen te doen, is ervoor te zorgen dat het herval niet telkens zorgt voor een toename aan schaamte en schuldgevoelens, waardoor deze uiteindelijk zover kunnen toenemen dat je in het geheel geen pogingen meer onderneemt om bepaald gedrag te stoppen en elke hoop verliest. 

[knakker]

Vier dagen zonder drank en zonder tabak. Dat geeft een hoop energie. Prettig wel. Maar wel zoveel energie dat ik mij voor het eerst afvraag of dat dat misschien een verklaring voor mijn verslaafde gedrag zou kunnen zijn: om die drukte enigszins tot bedaren te brengen. Want er raast een boel door mijn hoofd. Over hoe het verder moet, wie ik ten diepste ben, waar die verslaving in wortelt en hoe ik die te lijf moet. Zelf met schrijven krijg ik al die vaak tegengestelde gedachten en ideeën niet netjes geordend. Daarom houd ik me betrekkelijk koest hier.

Ondanks twee jaar van strompelen en vallen ben ik de hoop nog niet verloren @Mormel. Mijn vrouw wel bijna. Ik hoop dat jij er ook weer in zult slagen jezelf nieuw leven in te blazen. Moedig voorwaarts maar weer. Desnoods met gesloten ogen en op de tast.

[renaldo61]

@knakker Ik heb je steeds tot een van de meest waardevolle leden hier gevonden. Maar misschien heeft @Mormel gelijk en begrijp ik niet meer goed mensen die steeds hervallen. Tot nu toe, hout vast houden, was het na mijn besluit redelijk simpel. Ik drink geen alchohol want ik heb het nergens voor nodig. Daarvoor was het ik drink alchohol want ik heb het nodig. 

Neemt niet weg @Mormel dat soms de zin om weer te drinken groot is. Gelukkig voor mij duren die momenten niet lang. 

[bumperjim]

6 uur geleden zei knakker:

Vier dagen zonder drank en zonder tabak. Dat geeft een hoop energie. Prettig wel. Maar wel zoveel energie dat ik mij voor het eerst afvraag of dat dat misschien een verklaring voor mijn verslaafde gedrag zou kunnen zijn: om die drukte enigszins tot bedaren te brengen.

Misschien heb je ook wel een borderline syndroom of iets soortgelijks. Zou dat je geruststellen? Dat het niet jouw "schuld" is? Dat je niet dommer bent dan een ezel?

Bij mijn dochter was de diagnose een begin van veel beter begrip, het gaf veel handvaten.

Maar misschien ben je "gewoon" verslaafd, in dat geval moet je er gewoon vanaf blijven 😜

14 uur geleden bewerkt door bumperjim

[Etty]

Op 8-9-2025 om 17:47 zei knakker:

Ik denk ook vaak dat ik tevreden ben, maar nooit dat ik mezelf dat wijs maak. Het zou mijn gedrag wel een stuk logischer maken als er ergens sprake was van een stuk onvrede al dan niet verdrongen. Maar dat denk ik oprecht niet. En zodoende blijf ik een beetje beteuterd achter met die rare paradox. Waartoe bij vlagen dat excessieve drinken als het niets oplevert of verzacht?

Je vraagt je hierboven af of je bent losgezongen van je gevoelens. Dat zou best eens kunnen.  We hebben allemaal een jarenlange training achter de rug om vooral niet te voelen, of alleen de prettige gevoelens toch?   Mannen nog meer dan vrouwen is de concensus geloof ik.   Als je je niet bewust bent van je gevoelens, dan ben je er vaak een speelbal van.  Het verhaal dat gaat ontstaan in je hoofd om die onbewuste gevoelens niet te voelen gaat dan de dienst uitmaken. En dat gaat vaak fout.   Het zou je misschien kunnen helpen om een professional te zoeken die je eventueel kan helpen met leren voelen.   Kunnen voelen kan je ook helpen wat zachter te worden voor jezelf, want je kunt niet je gevoelens volledig toelaten en tegelijkertijd jezelf op je donder geven.  En als voelen is toegestaan, zelfs een gewoonte is geworden, dan ben je misschien ook in staat  beter te observeren wat er gebeurt voordat je gaat drinken, zodat je een andere beslissing kunt nemen.  Ben je bekend met Acceptance and Commitment Therapy (ACT)? Zelf niet zo'n therapie gehad, maar wel over gelezen. 

Ik zie leren alle gevoelens toe te laten voor mezelf als een manier om het tij te keren, anders blijf ik zie ik steeds in dezelfde fuik zwemmen.  Maar het vergt wel een omwenteling in mijn leven, een focus op mezelf in plaats van eerst op mijn omgeving, de ander, de maatschappij.  En dat lijkt egoïstisch omdat ik dat zo heb opgevangen en dat roept weer de angst voor eenzaamheid op. Terwijl ik  veel beter van betekenis kan zijn voor anderen als ik eerst voor mezelf weet te zorgen, en dat blijf doen.  

 

[knakker]

2 uur geleden zei bumperjim:

Misschien heb je ook wel een borderline syndroom of iets soortgelijks. Zou dat je geruststellen? Dat het niet jouw "schuld" is? Dat je niet dommer bent dan een ezel?

Het zou mij misschien een houvast bieden om mijn problematiek gericht aan te pakken. Dat lijkt me wel prettig. Ik ben het gemodder van de laatste twee jaar zo zat. Dat het mijn schuld wel of niet maakt mij minder uit. 

[knakker]

Dank voor je reactie @Etty. Ik zit ook in die richting te denken. Met dubbele gevoelens daarbij. Want aan de ene kant zie ik mijzelf als iemand die alle gevoelens vrij makkelijk toelaat en accepteert. En daarbij doorgaans tamelijk rustig en stressloos vrolijk door het leven dobbert.  Ik heb in de verste verte niet een vermoeden van narigheid of spanning die ik aan het verdringen ben. Alleen door die ongrijpbare soms opkomende drang om het op een destructief zuipen te zetten op een manier waar ik behalve de aanleiding evenmin de toegevoegde waarde in kan ontdekken.
 

Toch is dat niet drinken ooit ook zonder etiket en therapie ooit vier jaar zonder moeite goed gegaan. Daar wil ik graag naar terug. Het liefst door simpelweg het kurkje in de fles te laten. Maar als een stevige psychische revisie noodzakelijk is: ook prima. De CGT die bij de meeste drankhulp tegenwoordig wordt toegepast levert mij niks op. Maar dat ACT ga ik bekijken, dank voor de tip.

10 uur geleden bewerkt door knakker

[renaldo61]

Ik kom weer uit op het gebed van de AA. Het is geschreven door een theoloog Reinhold Niebuhr. 

""God, schenk me
kalmte om te aanvaarden wat ik niet kan veranderen,
moed om te veranderen wat ik wel kan veranderen
en wijsheid om het verschil hiertussen te zien."

Dan kom ik ook bij de aanpak van de verslavingskliniek die speciaal wordt toegepast op de afdeling voor verslaafden. Wat er niet direct kan veranderd worden zijn de achterliggende oorzaken van de verslaving. Dat is het aanvaarden. 
Volgens de meeste genees je niet van een verslaving maar je kunt er leren mee om te gaan. Dat is het veranderen. 
Aanvaarden wat je niet kunt veranderen en werken aan hetgeen je wel kunt veranderen. 

Ik moet hier zeker aan toevoegen dat ik zeer veel problemen met mijn eetverslaving heb. Maar ik tegenstelling met alchohol heb ik eten wel nodig. 

[knakker]

Dat zijn mooie woorden @renaldo61 Van Niebuhr dus, ik dacht altijd dat het van Franciscus van Assisi was. Maar AI zegt ook Niebuhr, en die weet alles, ook op welke politieke partij je moet stemmen. Ik ben altijd terughoudend geweest om verslaving als ziekte te beschouwen. Maar de hang naar mateloosheid is overduidelijk. Die manifesteert zich in alles: drinken, roken, eten. Daarom zet ik momenteel ook in op een algemeen gezonde levensstijl. Anders ga ik bij gebrek aan sigaret ineens weer kilo’s drop eten ofzo. Alles bewust en met mate momenteel. En niet meer als een varken alles gedachtenloos naar binnen proppen. (Zouden varkens dat eigenlijk echt doen?) Dat bevalt momenteel goed. Het risico is wel dat als ik op één vlak het niet volhou ik de neiging krijg op op alle vlakken de handdoek in de ring te gooien. Dat ik na een pond drop ook maar weer de sigaretten en welja ook de drank er maar weer bij pak. Want nu maakt het toch niet meer uit. Door me dit risico steeds in te prenten hoop ik er in geval van klein falen mee te kunnen dealen.