De ezel & de steen

[knakker]

Ongelooflijk hoe vaak ik steeds exact dezelfde fouten blijf maken. Ik had gehoopt door schade en schande enigszins wijzer te zijn geworden. Maar nee. Weer met mijn onnozele kop tegen exact dezelfde steen op precies dezelfde plek. Wat een troep. Het roer maar weer om. Wederom. Geen drank meer en geen sigaretten meer. Weg met alle verslaving. Gek genoeg kan ik mijzelf nog best overtuigen dat het deze keer echt zal lukken. Mijn vrouw echter niet meer. Die wil dat ik op zoek ga naar professionele hulp. Zelf heb ik daar eigenlijk geen hoge verwachtingen van. Teveel slechte ervaringen mee gehad. Maar goed, alles om mijn huwelijk en gezin overeind te houden.

[renaldo61]

22 minuten geleden zei knakker:

Ongelooflijk hoe vaak ik steeds exact dezelfde fouten blijf maken. Ik had gehoopt door schade en schande enigszins wijzer te zijn geworden. Maar nee. Weer met mijn onnozele kop tegen exact dezelfde steen op precies dezelfde plek. Wat een troep. Het roer maar weer om. Wederom. Geen drank meer en geen sigaretten meer. Weg met alle verslaving. Gek genoeg kan ik mijzelf nog best overtuigen dat het deze keer echt zal lukken. Mijn vrouw echter niet meer. Die wil dat ik op zoek ga naar professionele hulp. Zelf heb ik daar eigenlijk geen hoge verwachtingen van. Teveel slechte ervaringen mee gehad. Maar goed, alles om mijn huwelijk en gezin overeind te houden.

Ik zou het niet doen om je vrouw tevreden te houden. Als je er zelf niets in ziet, zie ik het niet lukken. 

Ik heb het geluk dat ik nu een zeer goede psychiater heb. Al ben ik het zeker altijd niet met haar eens. 

[Noelle]

Hoi knakker, ik ben nieuw op het forum aangemeld maar lees al een tijdje mee. Ik herken me enorm in je totale verbazing hoe je keer op keer dezelfde fout maakt. Ook ik had gehoopt dat ik inmiddels wel wist hoe ik om die steen moest heenlopen. Je bent dus niet de enige maar goed ezels zijn kuddedieren. Laten we hopen dat het nu dan wel lukt.

Ook ik kan mezelf er gelukkig nog van overtuigen dat dat nu echt gaat lukken. Gelukkig anders zou de toekomst er niet al te rooskleurig uit zien. 

 

[Mormel]

@knakker: zit ongeveer in hetzelfde schuitje als jij (denk ook telkens alcohol en tabak samen te bekampen omdat ze zo zeer verbonden zijn). Zelf doe ik mijn vrouw al lange tijd geen beloftes meer op dit vlak, het enige dat ik haar beloofd heb is dat ik blijf proberen.
Wat mij ergens wel helpt is dat ik al ruime tijd dagelijks bijhoudt wat ik dagelijks gedronken heb samen met enkele andere parameters en al is alcohol nog steeds een probleem, in die gegevens zie ik wel sterk een dalende lijn. Vorig jaar het gebruik met een derde vermindert, dit jaar ziet het ernaar uit dat ik naar een halvering tegenover vorig jaar ga (al blijft mijn doel wel om nu eindelijk eens te stoppen). Ergens geeft het mij een houvast om bij herval te zien dat blijven proberen niet nutteloos is. 

[bumperjim]

1 uur geleden zei knakker:

Ongelooflijk hoe vaak ik steeds exact dezelfde fouten blijf maken. Ik had gehoopt door schade en schande enigszins wijzer te zijn geworden. Maar nee. Weer met mijn onnozele kop tegen exact dezelfde steen op precies dezelfde plek. Wat een troep. Het roer maar weer om. Wederom. Geen drank meer en geen sigaretten meer. Weg met alle verslaving. Gek genoeg kan ik mijzelf nog best overtuigen dat het deze keer echt zal lukken. Mijn vrouw echter niet meer. Die wil dat ik op zoek ga naar professionele hulp. Zelf heb ik daar eigenlijk geen hoge verwachtingen van. Teveel slechte ervaringen mee gehad. Maar goed, alles om mijn huwelijk en gezin overeind te houden.

Whut? Heeft Bommen Berend je overtuigd of was het de nostalgie van de herfst en de blues?

[knakker]

De eerste dag zonder drank en tabak zit er op. Geen fysieke kater. Wel de hele dag mat en lusteloos. Vanaf hier zal de levenslust wel weer terug gaan keren. Hoop ik.

De drang om verder te drinken is weg zodra de alcohol uit mijn bloed is. Ik ben er ook zo moe van. Een duidelijke aanleiding om te gaan drinken heb ik wederom niet echt kunnen ontdekken. Ja, er was niemand thuis, maar dat is best schamel. Geen stress. Of misschien ben ik wel dermate losgezongen van mijn gevoelsleven dat ik het niet meer opmerk. Zou de zorg om mijn ouders, die de laatste maanden groot was, en vrijdag ook, hier een rol in spelen?

Mijn ervaring uit het verleden: ik kan vrij makkelijk de drank laten staan. Maar ook - de laatste twee jaar - er vrij makkelijk en zonder echte noodzaak weer aan toegeven. Willoos bijna. En dat voltrekt zich altijd heel snel. Er is vrijwel geen periode van twijfel waarin ik mij eventueel nog zou kunnen bedenken.

Zomaar wat losse gedachten op de vroege ochtend. Dank voor het meelezen en meedenken. Ik wil op sommige reacties nog terugkomen. Maar nu ontbreekt mij nog de energie.