Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Geplaatst

Wel, dan zal dit mijn nummer 1000 zijn. Overigens heb ik in een vorig leven (2018-2022j al veel meer geschreven, dus het getal is niet helemaal accuraat.

Maar over dat badwater. Ik heb mij daar als melancholische tobber altijd in thuisgevoeld. Ik zei altijd: ‘Je moet er toch niet aan denken dat je een opgeruimd en levensblij karakter zou hebben. Daar zou ik doodongelukkig van worden’. Maar ik heb meerdere malen ervaren dat naarmate de drank uit mijn systeem is ik wel degelijk - en zeer tot mijn verrassing - een tamelijk ongecompliceerd en positief karakter blijk te ontwikkelen. Vroeger keek ik eigenlijk ook wel op tegen het type getroebleerde dichter, wanhopig drinkend bij het keukenlicht enzo, en was de weltschmerz en wehmut altijd dichtbij. Maar *, ik geloof intussen echt dat de alcohol als een duistere brandstof voor dat moeizame levensgevoel heeft gefunctioneerd. Nu luister ik bijvoorbeeld wel eens naar ABBA, ik bedoel maar, muziek die ik vroeger als oppervlakkige rotzooi verfoeide. Niet alles ligt verankerd in de genen of in het noodlot bedoel ik.

Evenmin bedoel ik dat je geforceerd naar positiviteit moet gaanstreven, want dat is * en werkt hooguit averechts. Maar je moet er ook niet gek van opkijken dat een en ander in het leven best mee blijkt te vallen nadat je eenmaal duurzaam die kartonnen doos der verslaving van je kop hebt weten te zetten en je weer eens rustig om je heen kunt kijken.

Geplaatst

@knakker: dat romantische beeld van de drinkende of drugsverslaafde kunstenaar of buitenbeentje, mag dan cliché zijn, elk cliché heeft een grond van waarheid onder zich. Er is ergens een reden waarom mensen die zich niet echt conform de maatschappelijke norm gedragen verdwalen in de wereld van geestverruimende middelen. 
Dat wil niet zeggen dat ik het verheerlijk, noch dat ik dat als noodlot zie. 
Eigenlijk verfoei ik dat romantische beeld van de artiest die een liederlijk leven leidt en waarbij de kunstzinnige uitspattingen spontaan komen, want voor mij is creatief werk meer een ambacht waar je vele duizenden uren insteekt om tot een resultaat te komen. Contradictie hierbij is voor mij wel dat je vele duizenden uren in een vaardigheid kunt steken, maar je net dat drupje waanzin/talent/aanleg moet hebben om je werk op te tillen. 

Daar dit mijn draadje is, ga ik even heel openhartig zijn. Ik kom uit een familie waarbij langs mijn vaderskant elke man dronk maar naast hun baan waren ze ook allemaal bezig met tekenen, schilderen, het creatieve zeg maar; langs mijn moeders kant zitten er veel mentale problemen, zijzelf chronisch depressief, een zus met schizofrenie, andere zus bipolair. Zelf ben ik dan een smeltkroes van beide waarbij ik enerzijds mentale problemen heb en anderzijds de drang naar alcohol en de aanleg voor het creatieve. Misschien dat dit ooit moest gebeuren om te leiden naar een resultaat, maar dan ben je meer bezig met het noodlot.
Op dit moment weet ik niet meer wat ik van mijn leven moet maken. De laatste maanden probeer ik erg om aan de verslaving te werken, zelfs al lijken mijn hervallen dit tegen te spreken. Ondertussen blijf ik ook verder schrijven en waar ik in het verleden her en der verhalen publiceerde ben ik momenteel ook echt in overleg met een boek. Daarnaast probeer ik mij in te zetten voor de samenleving door mijn vrijwilligerswerk en nu terug een betaalde baan op te pakken. En eigenlijk weet ik het niet. Eigenlijk weet ik niet of ik dit leven nog wel wil voortzetten als het zou betekenen dat ik terug voltijds in de samenleving moet meedraaien. Terwijl ik enerzijds de eerste ben om mensen te helpen wanneer ze daar nood aan hebben, ben ik anderzijds ook een persoon die niets dan afkeer voelt voor burgers die zich slechts als consument gedragen. 
Enfin, verward dus. 
 

Geplaatst

Gisteren (zaterdag) was een moeilijke dag. Heel de dag gespannen en dan zie ik dadelijk weer dat stress zo'n grote trigger voor mij vormt. Niet alleen het tijdelijk wegnemen van de stress maar ook het moment dat in je hoofd de problemen naar de achtergrond verdwijnen. Weet dat het zo'n klassieker is en dat het net niets oplost van problemen, maar soms doet het toch deugd om er een moment niet aan te denken. 
Niets gedronken, maar ben wel uit ellende om zeven uur mijn nest in gekropen waardoor ik nu wel heel vroeg wakker ben (0u30). 
Ga ervan profiteren om deze nacht het huishouden erdoor te halen en een ook eens een compleet overzicht te maken van alle problemen op dit moment zodat het weer echt duidelijk wordt in mijn hoofd dat stoppen met drinken (en liefst ook roken) ineens een heel deel van de problemen zou weghalen omdat er financieel meer ruimte komt. 

Geplaatst

Gisterenavond was moeilijk maar niet gedronken.
Partner en stiefzoon zijn komen eten en ze hadden ook de hond bij; voelde aan alsof het gezin weer compleet was. Was er enorm zenuwachtig voor en dit terwijl we al acht jaar getrouwd zijn, partner vond dit grappig. 
Ze zijn bijna drie uur gebleven wat meteen ook het langste is dat ik één van beide zag sinds januari. Goed gelachen. Vrouwlief heeft veel verteld over wat er allemaal gaande is in hun leven. 
Stiefzoon is net dertien geworden en zijn lichaam zit compleet in ontwikkeling (zeven centimeter gegroeid op minder dan een jaar, acne, stem begint te zakken). Hij vroeg ook dat ik wat vaker online zou komen om met hem te gamen (deden we toen ze hier woonden meermaals per week).
Enkele malen was er contact tussen mijn en partners hand, voor mij voor het eerst sinds lange tijd weer huid op huid contact met een ander persoon. 
Fijne avond... en toen vertrokken ze.  

Geniet ervan dat het goed gaat met hen en het deed me enorm plezier om mijn vrouw te zien lachen, maar toen ze vertrokken waren kwamen de verwijten naar mezelf over wat ik hen had aangedaan door met mij te leven de voorbije jaren en de schuldgevoelens dewelke natuurlijk gepaard gingen met dorst, enorme dorst om alles te vergeten. Maar niet gedronken.
Ergens ben ik ook een beetje kwaad omdat er geen woord gerept werd over ons en de toekomst terwijl er wel de gelegenheid toe was daar we even alleen zijn gaan wandelen terwijl stiefzoon thuis bleef. Misschien mag ik niet verwachten dat daar meer duidelijkheid over komt omdat het voor haar de voorbije jaren ook nooit zeker was wat de volgende dag ging brengen, maar ergens wringt het.

Voor ik ging slapen herinnerde ik mij het mantra van de AA (de kalmte om te aanvaarden wat ik niet kan veranderen...) en daarmee denk ik dat ik gewoon moet doorgaan op het pad dat ik enkele maanden geleden ben ingeslagen en dat de tijd zal uitwijzen wat dit brengt voor onze relatie. 

Hoop dat dit niet te veel klonk als zelfmedelijden, dus besluiten met positieve noot. Het drinken blijft gestaag dalen, de nieuwe baan verloopt goed, ben aan het solliciteren voor een tweede baan en daarnaast komen er steeds vaker korte momentjes van tevredenheid met mijn leven, geen geluk, maar doodsimpele tevredenheid. 

Geplaatst (bewerkt)

Ik lees helemaal geen zelfmedelijden maar een kwetsbaar verslag van een mooie avond. De frustratie dat er niet over jullie toekomst werd gesproken snap ik, maar ik denk dat jullie in deze fase nu meer baat hebben bij een kalm en vriendelijk samenzijn. Zulke gesprekken overschaduwen een mooie avond vaak terstond met verdriet, verwijten of ruzie. Rustig aan. Geniet van wat er nu weer is. De rest komt later. En focus nu gewoon op je eigen leven.

2 uur geleden zei Mormel:

daarnaast komen er steeds vaker korte momentjes van tevredenheid met mijn leven, geen geluk, maar doodsimpele tevredenheid. 

Tevredenheid is volgens mij zo ongeveer het hoogst haalbare waar je zelf nog een beetje invloed op hebt. Daarbij is het een prachtige voedingsbodem voor meer. Geluk is een incident. Daarnaar streven pakt doorgaans averechts uit.

bewerkt door knakker
Geplaatst

Misschien begonnen jullie beiden niet over de toekomst om de sfeer
niet te bederven? Is er over jouw drinken gesproken? Kon jijzelf eventueel beginnen?
Ik kan me zo indenken dat beide onderwerpen nauw samenhangen? 
Kennelijk is het leven van je vrouw een heel stuk lichter nu, denk je eens in hoe het
voor haar is dat ze nu, in jouw bijzijn zo kan lachen. En dat zoon vaker contact wil.
 

Geplaatst

@knakker: wat je schrijft over tevredenheid en geluk, zo sta ik er ook in. Al talloze keren een discussie gehad omdat het streven naar geluk volgens mij doelloos en eindeloos is, net zoals ik Disney verantwoordelijk acht voor het hopeloze romantische beeld dat sommigen hebben van liefde.

@lady jane: over drinken had ze op voorhand gezegd dat ze niet zouden blijven als ik gedronken had. Ik val haar ook niet lastig met mijn doelstellingen op dat vlak omdat ik de voorbije jaren vaak genoeg gefaald heb.
Of haar leven nu een heel stuk lichter is, dat weet ik niet zo zeker. Ze is net enkele maanden uitgevallen op het werk en ik weet dat ze nu vrij stevig ondersteund wordt door haar familie; eigenlijk ziet haar leven er nu grotendeels terug uit zoals het was voor ik haar leerde kennen. Toen viel ze ook elk jaar meerdere maanden uit met een depressie en leunde ze erg op haar ouders. Heb dit al eerder geschreven en het is misschien lastig om te vatten maar zolang ze hier woonde hoefde ze zich eigenlijk weinig aan te trekken van het huishouden daar ik dit grotendeels deed ondanks mijn alcoholprobleem.

 

Ben nu wel aan het contempleren over een opmerking die ze gisteren maakte. Ze vroeg zich af of het wel zo verstandig was dat ik dadelijk een tweede job zocht en of het niet beter was om eerst te streven naar een langere periode van stabiliteit. Begrijp wat ze zegt en het klinkt mij ook verstandig, alleen ben ik enorm bang dat ze mijn ziekte-uitkering zullen schrappen. Zo meteen maar een mailtje sturen naar mijn traject begeleidster en haar input vragen.

Geplaatst
57 minuten geleden zei Mormel:

@knakker: wat je schrijft over tevredenheid en geluk, zo sta ik er ook in. Al talloze keren een discussie gehad omdat het streven naar geluk volgens mij doelloos en eindeloos is, net zoals ik Disney verantwoordelijk acht voor het hopeloze romantische beeld dat sommigen hebben van liefde.
 

Ja dit dus! Tevredenheid produceer je zelf tussen je oren, ook in 2025 nog steeds. 

Geplaatst

Vandaag niet op het dagpact en eigenlijk had ik me gisteren al moeten laten schrappen. 
Ik had ongeveer vijf jaar geen contact met mijn moeder maar sinds haar kankerdiagnose moet kennelijk alle communicatie via mij verlopen. 
Gisterenavond met haar gebeld omdat ze haar eerste chemo achter de rug had. Ze zit in een rolstoel en kennelijk zorgde de chemo voor koorts waardoor ze ook een hersenscan moest laten uitvoeren. 
Ze gaven haar vier maanden zonder behandeling en twee jaar met, maar als ik nu hoor hoe ze reageert op de behandeling, denk ik dat het wel eens snel kan gaan. En eigenlijk doet het mij niets. Eigenlijk wil ik gewoon dat ze sterft en uit mijn leven verdwijnt.
Dus gisteren ging niet zo goed en vandaag was daarmee ook om zeep. Hopelijk morgen beter. 

Geplaatst

Het was een lange nacht. 
Drank bijna op net zoals de tabak. 
Gisterenavond van uitgever de cover gekregen ter goedkeuring.
Benieuwd wat het jaar zal brengen. 

Geplaatst
10 uur geleden zei renaldo61:

Als je niet wil stoppen met alcohol drinken en roken, wat is dan je doel? 

(Dit schrijf ik terwijl het vrij goed gaat mentaal, op mijn slechte dagen (die zeker zullen komen) is het waarschijnlijk compleet anders.)

Eigenlijk wel een goede vraag. Als ik kijk naar mijn motivatie dan staat op één heel duidelijk en geheel alleen geld: het drinken zou ik nog kunnen betalen, maar het roken is eigenlijk onbetaalbaar geworden. Waarbij ik direct ook de kanttekening maak dat mocht er morgen een miljoen op mijn rekening staan, ik hiermee waarschijnlijk niet bezig zou zijn. 
Pas een heel eind daaronder komt reden twee en dat is voor mijn vrouw en stiefzoon, maar dat is in feite geen goede motivatie want een verslaafde stopt zelden voor een ander. 

Die belangrijke motivatie die sommigen hebben, met name gezondheid, heb ik totaal niet. Ik zou er absoluut vrede mee hebben om geen zeventig te worden door mijn levensstijl. Denk ook dat de echte intrinsieke motivatie bij mij ontbreekt omdat ik mezelf nog steeds kan wijsmaken een zekere controle te hebben over het drinken. Zoals deze week. Maandag, dinsdag en woensdag goed gewerkt, woensdagavond beginnen drinken tot deze ochtend (vrijdag), maar nu is het weer koffie en heb ik eigenlijk totaal geen behoefte aan alcohol. Dus ook de rest van de week zal ik niet drinken, vermoedelijk tot ergens volgende week. 

Let wel op wat ik eerst zei: op dit moment gaat het vrij goed. Ja er is de constante stress door geldzorgen en het vinden van een tweede baan loopt vrij lastig, maar in mijn hoofd is het nu vrij rustig. 

Geplaatst (bewerkt)
1 uur geleden zei Mormel:

(Dit schrijf ik terwijl het vrij goed gaat mentaal, op mijn slechte dagen (die zeker zullen komen) is het waarschijnlijk compleet anders.)

Eigenlijk wel een goede vraag. Als ik kijk naar mijn motivatie dan staat op één heel duidelijk en geheel alleen geld: het drinken zou ik nog kunnen betalen, maar het roken is eigenlijk onbetaalbaar geworden. Waarbij ik direct ook de kanttekening maak dat mocht er morgen een miljoen op mijn rekening staan, ik hiermee waarschijnlijk niet bezig zou zijn. 
Pas een heel eind daaronder komt reden twee en dat is voor mijn vrouw en stiefzoon, maar dat is in feite geen goede motivatie want een verslaafde stopt zelden voor een ander. 

Die belangrijke motivatie die sommigen hebben, met name gezondheid, heb ik totaal niet. Ik zou er absoluut vrede mee hebben om geen zeventig te worden door mijn levensstijl. Denk ook dat de echte intrinsieke motivatie bij mij ontbreekt omdat ik mezelf nog steeds kan wijsmaken een zekere controle te hebben over het drinken. Zoals deze week. Maandag, dinsdag en woensdag goed gewerkt, woensdagavond beginnen drinken tot deze ochtend (vrijdag), maar nu is het weer koffie en heb ik eigenlijk totaal geen behoefte aan alcohol. Dus ook de rest van de week zal ik niet drinken, vermoedelijk tot ergens volgende week. 

Let wel op wat ik eerst zei: op dit moment gaat het vrij goed. Ja er is de constante stress door geldzorgen en het vinden van een tweede baan loopt vrij lastig, maar in mijn hoofd is het nu vrij rustig. 

Ik weet niet hoeveel jij rookt of drinkt op een dag. Ook niet wat je budget is. Maar ik ga ervan uit dat je dagelijks rookt dus? Moest mijn vader nu nog leven en zoveel roken als hij ooit per dag rookte, dan zou het inderdaad zo goed als onbetaalbaar zijn.

Maar dat terzijde ik denk dat inderdaad mijn gezondheid de belangrijkste of een van de belangrijkste redenen was voor mij om te stoppen met alchohol te drinken. Maar de allerbelangrijkste voor mij was toch dat ik uit de kliniek weg wilde. 

bewerkt door renaldo61
Geplaatst
12 uur geleden zei Mormel:

Denk ook dat de echte intrinsieke motivatie bij mij ontbreekt omdat ik mezelf nog steeds kan wijsmaken een zekere controle te hebben over het drinken. Zoals deze week. Maandag, dinsdag en woensdag goed gewerkt, woensdagavond beginnen drinken tot deze ochtend (vrijdag)

Controle hebben betekent niet slechts dat je op sommige momenten niet drinkt 😁

Een seriemoordenaar is op sommige momenten niet bezig iemand te vermoorden. Zo iemand moet ook af en toe naar de wc. Blijft wel een seriemoordenaar 🤣

Geplaatst

@bumperjim: je hebt compleet gelijk en ik ga ook niet ontkennen dat ik een probleem heb met alcohol. Waarschijnlijk zal het voor mijn mentaal welzijn ook beter zijn om volledig te stoppen, want zoals deze week leverde het weinig problemen, maar als mijn meer donkere gedachten de controle nemen ga ik wel direct de dieperik in wanneer ik dan begin te drinken. 
Heb zo meteen wat huishoudelijke taakjes en wil daarna verder werken in de tuin zodat deze klaar is om de winter in te gaan, maar neem me nu wel voor om vanavond eens deftig op te lijsten wat de voordelen van niet drinken zijn zodat ik iets fysiek heb om naar terug te grijpen op het moment dat ik denk om alcohol in huis te halen. 

(Misschien dat jij daar input over kunt geven, maar ik hoop oprecht dat ik niemand hier negatief beïnvloed door mijn constante hervallen en de berichten die ik plaats. Daar vrees ik soms wel voor.)


@Renaldo61: roken is een ramp financieel, zeker sinds ze de prijzen zo drastisch verhoogt hebben. Mocht ik het niet bewust minderen en gewoon roken zoals vroeger, zou het mij bijna 600 euro per maand kosten, nu zit ik op ongeveer de helft, dus nog steeds een stevig bedrag. 
 

Geplaatst
13 uur geleden zei Mormel:

Pas een heel eind daaronder komt reden twee en dat is voor mijn vrouw en stiefzoon, maar dat is in feite geen goede motivatie want een verslaafde stopt zelden voor een ander. 
 

Het gaat er ook om hoe het voor jou is, jouw kwaliteit van leven, als je geen partner meer hebt?  Dan stop je niet voor de ander, maar voor jezelf, voor hoe jij wil dat je leven eruit ziet.   Wil je deze partner graag in je leven? Of denk je heimelijk dat ze ook wel blijft hangen als je blijft drinken? Stoppen 'voor de partner' kan wel voelen als de ene afhankelijkheid inruilen voor de ander, en je afhankelijk voelen van een partner is lastig. Die kan er vandoor gaan, je moet nog steeds met jezelf aan de bank,  terwijl alcohol er altijd voor je is.  Dat we geen instrinsieke motivatie hebben om zoiets naars als een alcoholverslaving te willen aanpakken zegt iets over hoe het met ons is gesteld, de verhouding die we met onszelf hebben.  Ik praat nu over mezelf, daar ligt steeds de sleutel: mijn eigen behoeften leren kennen en er serieus werk van maken om ze te vervullen.  Dat valt niet mee maar is wel vervullend, en neemt de behoefte aan verdoving steeds meer weg. 

 

13 uur geleden zei Mormel:

Die belangrijke motivatie die sommigen hebben, met name gezondheid, heb ik totaal niet. Ik zou er absoluut vrede mee hebben om geen zeventig te worden door mijn levensstijl. 

Dat kan ik me voorstellen als je nog geen 45 bent (even gespiekt op je eerste bericht in dit draadje).  Ik word dit jaar 60, en ben er inmiddels heel anders over gaan denken🙂  In je eerste bericht zeg je ook dat je er wel klaar mee bent, is dat inmiddels veranderd? 

 

Geplaatst

@Etty:
Over mijn partner. Ik was 35 toen ik haar leerde kennen en had mijn zaakjes eigenlijk redelijk goed op orde. Een van de dingen die voor ons beide duidelijk was, was dat we beide goed waren in zelfstandig te leven en dat onze relatie een aanvulling daarop moest zijn, geen invulling. Ja, mijn leven was beter wanneer ze beide hier nog woonden, maar tegelijkertijd mis ik ze niet echt omdat ik ook prima alleen kan zijn. Belangrijkste voor mij is daarbij dat zij zelf het goed hebben en als dat beter is zonder mij, dan is dat nu eenmaal zo.

Over die motivatie: ik heb nogal last van stemmingswisselingen. Nu zit het mentaal weer even goed waardoor het alcoholprobleem naar de achtergrond verschuift, maar over enkele dagen kan dat weer compleet omslaan waarbij het drinken alles weer lastiger maakt. 
Ik betwijfel dat gezondheid ooit een motivatie zal worden, daar ik al sinds mijn tiende met een doodsverlangen worstel. Sommige periodes was dit minder, maar het is altijd sluimerend aanwezig. Misschien is dit moeilijk te begrijpen voor een mentaal gezond persoon, maar voor mij is het leven een rit waarbij ik mezelf beloofd heb om deze uit te zitten.
 

Geplaatst

@Mormel

Ik wil niet tegen elkaar gaan opbieden over wie zich het lulligst voelt, of heeft gevoeld.  Zoals jij het beschijft heb ik het denk ik niet gehad. Ik weet wel dat ik sinds een paar jaar eindelijk niet meer zo worstel met een diep gevoelde zelfafwijzing en bijbehorende neerslachtigheid,  en voor mijn gevoel eindelijk een beetje doorheb hoe het ook kan zijn en dat blijft redelijk stabiel.    Ik hoop dat ik door mijn zelfdestructieve gewoonten mezelf niet de kans heb ontnomen om er nog heel wat jaren van te genieten.  En anders, nou ja, pech. 

Overigens, als iemand dat tegen mij had gezegd jaren geleden, dan had dat geen zier uitgemaakt.  Ik snap heel goed dat het je niet motiveert: over twintig jaar wordt het beter. 

Geplaatst

Had je die stemmingswisselingen ook vóór je dronk @Mormel
want we weten hier bijna allemaal waartoe drank leidt (lijdt eigenlijk)

en ik ben wel degelijk gestopt voor een ander, ik hield destijds meer van dochter dan van mezelf.
Pas na het stoppen kon ik erkennen dat zij de aanleiding was, en ik nog te leren had met de oorzaken te dealen.
Dat was hard werken met gelukkig veel beloningen, zodat ik algauw doorhad dat ik het uiteindelijk wel voor mezelf
aan het volhouden was. Ook dochter heeft als student veel teveel gedronken en is nu ruim 2 jaar gestopt.
Als ik jouw verhaal goed lees dan heeft jouw vrouw afstand nodig maar geeft ze nog wel om je. Of jouw drinken
haar heeft weggejaagd weet zij alleen echt denk ik. Misschien hebben jullie dat ook al lang besproken?

Geplaatst

Om ook maar een duit in het zakje te doen: je schrijft dat je wat jou betreft niet oud hoeft te worden. Denk ook aan de kwaliteit van leven. Een nare ziekte oplopen voordat je oud wordt is ook geen fijn vooruitzicht. Dat geldt voor mij ook als belangrijke motivatie.

Geplaatst
2 uur geleden zei Mormel:

@Renaldo61: roken is een ramp financieel, zeker sinds ze de prijzen zo drastisch verhoogt hebben. Mocht ik het niet bewust minderen en gewoon roken zoals vroeger, zou het mij bijna 600 euro per maand kosten, nu zit ik op ongeveer de helft, dus nog steeds een stevig bedrag. 

Zou je het dan niet beter volledig opgeven? 

Met mijn alchohol verslaving kon het mij soms ook allemaal niet meer schelen. Het enigste wat ik zeker wist was dat ik weer eens 3 of 6 grote blikken Kasteelbier ging kopen. En als die op waren zou ik wel weer de weg naar de winkel vinden. Ik leek wel een onbeperkt budget te hebben. 

Je lijkt steeds in twijfel te zijn hoe je verslavingen wel of niet aan te pakken? 

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...