Lika Geplaatst 5 uur geleden Rapport Geplaatst 5 uur geleden He bah, @lady jane. Druk kan het dan zijn in zo’n zwembad. Hier geldt dat vooral voor de zondag. Rondje gelopen hier en (buiten in de plas) gezwommen. Nu even naar moeder. Ik huil me nog een ongeluk. Boosheid lijkt weggezakt. Dinsdag weer naar overgangsconsulente. Het lukt me gelukkig wel de goede dingen te zien. Mooie dingen die er ook zijn. Maar ik voel ze minder. lady jane reageerde hierop 1
Woman Geplaatst 4 uur geleden Rapport Geplaatst 4 uur geleden (bewerkt) Lika, ik heb ook zo'n last van de overgang. Als het warm is heb ik het gevoel dat ik van binnenuit geroosterd wordt. Het zweet lijkt niet uit mijn lichaam te kunnen alsof ik verpakt ben in plastic. Het klamme gevoel van sporten in een regenpak op een snikhete dag als het heel hard regent. Als ik een ijsje eet wordt het iets minder, of bevroren fruit. De wanhopige depressie gevoelens lijken wat af te nemen, ook het ontploffingsgevaar, alhoewel ik nog steeds niet veel kan hebben. 4 uur geleden bewerkt door Woman
karin123 Geplaatst 3 uur geleden Rapport Geplaatst 3 uur geleden 1 uur geleden zei Woman: Het zweet lijkt niet uit mijn lichaam te kunnen alsof ik verpakt ben in plastic. Veel herkenning hier! Ook de rest...... Heb dat ook gehad. Werd al doodsbang als het zomer werd. Mannen hebben het zo gemakkelijk....ik vind een vrouwenlichaam pruttel!
Claudius Geplaatst 3 uur geleden Auteur Rapport Geplaatst 3 uur geleden 3 minuten geleden zei karin123: Mannen hebben het zo gemakkelijk....ik vind een vrouwenlichaam pruttel! Je bedoelt zeer zeker dat mannen het zeer zwaar hebben? Altijd maar dat gevecht om in een gunst van een vrouw te staan ...
Woman Geplaatst 2 uur geleden Rapport Geplaatst 2 uur geleden Vrouwen willen graag erkenning voor de shit waarmee ze moeten dealen. Dan kom je vanzelf in een gunst te staan.
Claudius Geplaatst 37 minuten geleden Auteur Rapport Geplaatst 37 minuten geleden Mijn kaars is uit. Misschien ben ik een beetje bijgelovig, ik had steeds een kaars aan 't branden sinds Femke terug bij me was. Ik brandde die om nooit meer opgenomen te worden, zodat ik bij Femke kon blijven. Later is een vrouw van mijn begeleiding gaan geloven dat ik die brandde om nooit meer alchohol te drinken. Het was een gewoonte geworden om steeds een brandende kaars te hebben. Ook toen Femke er niet meer was bleef ik een kaars branden. Nu is ze uit, anders had ik ze moeten doven als ik verhuisde.
Aanbevolen berichten
Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen
Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten
Account aanmaken
Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!
Registreer een nieuw accountAanmelden
Ben je al lid? Meld je hier aan.
Nu aanmelden