Spring naar bijdragen

Extreme uitputting horror


Louisa

Aanbevolen berichten

Gewoon een aantal uur geslapen, maar ik word wakker alsof ik dagen niet heb geslapen. Zo extreem uitgeput. En dat hoofd. Ik begin seniel te worden en niks kan ik meer verwerken. Heb moeite met zinnen formuleren in mijn hoofd en twijfel aan alles of het goed is. 

Mijn geheugen doet heel raar echt doodeng. Ik kom intens in het verleden alsof het nu gebeurt. Het heden kan ik niet verwerken en ben een kasplantje. Soms staar ik maar wat en weet niet meer waar ik was. Nu ook met dit schrijven.

Gewoon te moe om te zijn. Sinds een maand werd het erger. Na mn vorige ongesteldheid en nu heb ik met mn ongesteldheid weer gehad en het is vreselijk. Gewoon ondraaglijk moe. Dat brein werkt niet meer proper. Druk en pijn in dat schedeldak.

Nu tijdens dit schrijven heb ik moeite ermee en ben ik al vergeten wat ik schreef. Dan lees ik het over en dat komt dan heel vreemd binnen. Im losing my mind! 

En dan moet ik nog gaan afbouwen. Ik wacht nu al 2.5 mnd op een brief voor intake. Ik had gelijk opgenomen moeten worden toen was ik nog niet zo erg er aan toe! 

En ja ik heb angst en ben depressief maar hoe kun je ook anders als je niks meer kan met dat brein en je niet meer kunt denken en Alzheimer lijkt te hebben  plus nul energie.

Ik kan het niet omschrijven wat een horror het in mijn kersenpit is.

Wie dit ook leest, ga nooit aan de pammen en zeker niet in hoge dosis. Ik ben hoog opgeleid, maar denken kan ik niet meer, noch lezen, noch werken, noch lopen, noch iets is er van dat slimme meisje over. 

Ik moet het kwijt, want in wezen maakt het me echt bang. Alsof dood mij in de ogen kijkt. Hersendood. 

En niemand die het ziet. Ik kan het mijn man vertellen, maar hij snapt niet hoe erg het met mijn brein is. Zelfs ik snap het niet meer. Dat overzicht ben ik kwijt.

Hoe kom ik straks in Nijmegen. 1.5 uur rijden intake en weer 1.5 uur terug als ik nu te moe ben om maar iets te doen? Hoe kan ik daar verblijven als alles me te zwaar is? Ja zegt mn man gewoon doen. 

Sorry ik moet het kwijt. Ik ben bang. Bang mijn verstand te verliezen. 

Zelfs nu heb ik het idee dat ik niet echt schrijf en weet ik niet of het wel overkomt hoe het nu is. Waar gaat het heen?

Ik wist niet dat je als mens zo moe kon zijn in je hoofd! Het is eng want het wordt maar erger en ik ben bang dat ik straks niks meer weet. Nu heb ik al oh hoe was het gister. Constant verward gevoel. Maar de breinuitputting is het engste. De angst is dus hoog. De positiviteit ver te zoeken. 

Ik weet niet of iemand hier iets mee kan, want niemand slikt een dosis gelijk aan 13.5 mg lorazepam. 

Alsjeblieft geef me opbeurende woorden.

Sorry voor dit bericht. Ik moest het kwijt want mijn omgeving snapt niet wat het is de horror van benzos in je hoofd. Ze zien ook niks aan je hoofd. Het spijt me.

 

bewerkt door Louisa
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goeie morgen Louisa,

Het is heel akelig als je het gevoel hebt niet meer van jezelf aan te kunnen, we hebben het bijna allemaal mee gemaakt, maar vanavond zal je zien dat je het gehaald hebt. Je moet je dan concentreren ergens anders op en heel misschien krijg je daar juist weer wat energie van. Je verliest jezelf niet zo maar meis.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

25 minuten geleden zei bolletje:

Goeie morgen Louisa,

Het is heel akelig als je het gevoel hebt niet meer van jezelf aan te kunnen, we hebben het bijna allemaal mee gemaakt, maar vanavond zal je zien dat je het gehaald hebt. Je moet je dan concentreren ergens anders op en heel misschien krijg je daar juist weer wat energie van. Je verliest jezelf niet zo maar meis.

Vanavond ga ik je antwoorden. Als ik het niet vergeet :wacko:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

6 uur geleden zei Louisa:

Gewoon een aantal uur geslapen, maar ik word wakker alsof ik dagen niet heb geslapen. Zo extreem uitgeput. En dat hoofd. Ik begin seniel te worden en niks kan ik meer verwerken. Heb moeite met zinnen formuleren in mijn hoofd en twijfel aan alles of het goed is. 

Mijn geheugen doet heel raar echt doodeng. Ik kom intens in het verleden alsof het nu gebeurt. Het heden kan ik niet verwerken en ben een kasplantje. Soms staar ik maar wat en weet niet meer waar ik was. Nu ook met dit schrijven.

Gewoon te moe om te zijn. Sinds een maand werd het erger. Na mn vorige ongesteldheid en nu heb ik met mn ongesteldheid weer gehad en het is vreselijk. Gewoon ondraaglijk moe. Dat brein werkt niet meer proper. Druk en pijn in dat schedeldak.

Nu tijdens dit schrijven heb ik moeite ermee en ben ik al vergeten wat ik schreef. Dan lees ik het over en dat komt dan heel vreemd binnen. Im losing my mind! 

En dan moet ik nog gaan afbouwen. Ik wacht nu al 2.5 mnd op een brief voor intake. Ik had gelijk opgenomen moeten worden toen was ik nog niet zo erg er aan toe! 

En ja ik heb angst en ben depressief maar hoe kun je ook anders als je niks meer kan met dat brein en je niet meer kunt denken en Alzheimer lijkt te hebben  plus nul energie.

Ik kan het niet omschrijven wat een horror het in mijn kersenpit is.

Wie dit ook leest, ga nooit aan de pammen en zeker niet in hoge dosis. Ik ben hoog opgeleid, maar denken kan ik niet meer, noch lezen, noch werken, noch lopen, noch iets is er van dat slimme meisje over. 

Ik moet het kwijt, want in wezen maakt het me echt bang. Alsof dood mij in de ogen kijkt. Hersendood. 

En niemand die het ziet. Ik kan het mijn man vertellen, maar hij snapt niet hoe erg het met mijn brein is. Zelfs ik snap het niet meer. Dat overzicht ben ik kwijt.

Hoe kom ik straks in Nijmegen. 1.5 uur rijden intake en weer 1.5 uur terug als ik nu te moe ben om maar iets te doen? Hoe kan ik daar verblijven als alles me te zwaar is? Ja zegt mn man gewoon doen. 

Sorry ik moet het kwijt. Ik ben bang. Bang mijn verstand te verliezen. 

Zelfs nu heb ik het idee dat ik niet echt schrijf en weet ik niet of het wel overkomt hoe het nu is. Waar gaat het heen?

Ik wist niet dat je als mens zo moe kon zijn in je hoofd! Het is eng want het wordt maar erger en ik ben bang dat ik straks niks meer weet. Nu heb ik al oh hoe was het gister. Constant verward gevoel. Maar de breinuitputting is het engste. De angst is dus hoog. De positiviteit ver te zoeken. 

Ik weet niet of iemand hier iets mee kan, want niemand slikt een dosis gelijk aan 13.5 mg lorazepam. 

Alsjeblieft geef me opbeurende woorden.

Sorry voor dit bericht. Ik moest het kwijt want mijn omgeving snapt niet wat het is de horror van benzos in je hoofd. Ze zien ook niks aan je hoofd. Het spijt me.

 

je moet er vanaf, dat is zo duidelijk! Sterkte hoor!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik schreef een aantal maanden geleden (juli 2019) eenzelfde bericht. Was toen te snel afgebouwd van 14 mg diazepam en zat spelletjes van max.nl te spelen om te kijken wat mijn geheugen nog kon... 

Sindsdien ben ik opnieuw ingesteld op 4 mg, afgebouwd tot 0.66 mg, door paniek rondom slapen, nachtmerries en reintegreren weer opnieuw verhoogd tot 2 mg.... en net op mijn vakantie in Costa Rica (alleen) ziek geworden, uitdroging, paniekaanval en opgenomen in het ziekenhuis. Daar aan de clonazepam gezet, druppels rivotril en geen idee gehad hoeveel dat was. 

Echter, ik ben nu weer terug op valium sinds een paar dagen, helaas weer 8 mg iom mijn verslavingsarts (clonazepam is een veel potenter middel dan diazepam). 

Het lijkt een never ending story... maar in die tussentijd is mijn geheugen zeker verbeterd, ben ik net begonnen in een nieuwe baan en alhoewel ik alles op moet schrijven en een nacht slecht slapen en nachtmerries voor een moeilijkere dag zorgt, ik weet dat het een stuk beter is dan eerst. 

Neuroplasticiteit is een wonderlijk iets, je hersenen kunnen veel aan. Het proces zal moeilijk zijn en je zult veel hulp en begeleiding nodig hebben, maar het is mij eerder gelukt (2 en een half jaar valium vrij geweest). Je zult uiteindelijk herstellen! Maar doe het niet te snel, ik ben naar een kliniek geweest en heb daar lopen verkondigen dat ik gek werd, mijn geheugen weg was etc. Maar gun jezelf tijd!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

13 uur geleden zei Meisjeamsterdam:

Ik schreef een aantal maanden geleden (juli 2019) eenzelfde bericht. Was toen te snel afgebouwd van 14 mg diazepam en zat spelletjes van max.nl te spelen om te kijken wat mijn geheugen nog kon... 

Sindsdien ben ik opnieuw ingesteld op 4 mg, afgebouwd tot 0.66 mg, door paniek rondom slapen, nachtmerries en reintegreren weer opnieuw verhoogd tot 2 mg.... en net op mijn vakantie in Costa Rica (alleen) ziek geworden, uitdroging, paniekaanval en opgenomen in het ziekenhuis. Daar aan de clonazepam gezet, druppels rivotril en geen idee gehad hoeveel dat was. 

Echter, ik ben nu weer terug op valium sinds een paar dagen, helaas weer 8 mg iom mijn verslavingsarts (clonazepam is een veel potenter middel dan diazepam). 

Het lijkt een never ending story... maar in die tussentijd is mijn geheugen zeker verbeterd, ben ik net begonnen in een nieuwe baan en alhoewel ik alles op moet schrijven en een nacht slecht slapen en nachtmerries voor een moeilijkere dag zorgt, ik weet dat het een stuk beter is dan eerst. 

Neuroplasticiteit is een wonderlijk iets, je hersenen kunnen veel aan. Het proces zal moeilijk zijn en je zult veel hulp en begeleiding nodig hebben, maar het is mij eerder gelukt (2 en een half jaar valium vrij geweest). Je zult uiteindelijk herstellen! Maar doe het niet te snel, ik ben naar een kliniek geweest en heb daar lopen verkondigen dat ik gek werd, mijn geheugen weg was etc. Maar gun jezelf tijd!!

Ik ben alleen heel uitgeput erbij. Vannacht weer. Ik ben zo moe dat ik in een slaap beland en om 1 uur wakker word en denk dat het ochtend is. Dan zie ik op de klok en denk oh ik kan nog verder slapen, maar mijn lijf is te moe om verder te slapen. Je lijf voelt oververmoeid. Liggen is te vermoeiend. Heel eng. Ik ben in slaap gevallen met een lora weer en werd net doodmoe en met Hart bonzen weer wakker. Ik ben zo moe dat ik mezelf de dag door moet slepen.

Gister ochtend was steunen puffen en tranen... moeizaam mijn vaste taken gedaan. Hoopte in de middag te slapen. Heb 3 kwartier gelegen en had een moment van wegzakken maar weer licht Hart bonzen en gespannen . Dan kan ik niet meer slapen. Ben opgestaan op de bank gezeten word niet lekker overgeven. Een uur overstuur gehuild tot ik niet meer kon. Weer op de bank steunen  puffen  zuchten. Paar keer moment van niet goed worden. Met moeite eten en avond proberen te ontspannen. Hoge adem van uitputting. Viel wonderbaarlijk in slaap maar 1 uur wakker en extreem moe dat ik niet meer kan slapen. Nu ook extreem moe. Ik voel het bloed als koude stromen door mn lichaam. Zo moe. Word weer door de dag kruipen met nul energie... dit naast het falende brein. 

En het wordt steeds erger. Krijg opeens oorsuizen erbij. Het kan door de angst komen dat ik in een cirkel geraak. Maar ik kan het moeilijk negeren alsof t me niks doet. Ik ben doodsbang van binnen. Dat dit mn leven is als kasplantje en elke dag is jezelf overleven.  

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik begrijp de angst wel. 
Ik ben voor het eerst in mijn leven ook bang. Anders bang dan tijdens het afbouwen. Want dat was chemische angst. Inmiddels ben ik 10 maanden benzo vrij. Maar voor mijn gevoel hobbel ik achteruit. Ik wil nu serieuze onderzoeken in elk geval. Vanmorgen een EEG gehad. Nog geen uitslag. Ik krijg binnenkort een MRI. Wil serieus met de neuroloog bespreken wat er aan de hand is. Dit voelt echt als een hersenaandoening/zenuwstelsel aandoening. Ik weet dat het afbouwen van benzo’s deze klachten kan geven en was er eerst van overtuigd dat alles daardoor kwam. Inmiddels ben ik dat niet meer. Zit er iets onder? Ik had natuurlijk ook vreemde klachten in het begin. Het vervelende is dat veel ziektes van de hersenen en zenuwen zoveel op elkaar lijken qua symptomen. Mijn gedachten schieten momenteel alle kanten op; heb ik Lyme? (Geen tekenbeet gezien) wel teken op lichaam gehad in het park 1 en 2 jaar geleden en snel weggegaan van die plek. 
Heb ik MSA? Dat begint vaak met precies net zulke rare blaasklachten als ik ook had... Is het neurotoxiciteit door de benzo zooi? En evt. andere rommel waar ik ziek van werd (zoloft mirtazapine)? ik merk dat de meeste artsen alles op psychisch willen gooien en dat pik ik niet langer. Het enige waar ik me zorgen over maak is mijn gezondheid want ik voel dat het helemaal mis is en ben nog nooit zo lang en ernstig ziek geweest. De nieuwe psychiater in opleiding begint over ME... ik zie door de bomen het bos niet meer. Ik ben ondertussen wel zover dat het me geestelijk helemaal sloopt. Ik hoop dat ze iets vinden. Dat klinkt raar en sommigen hier zullen het waarschijnlijk niet snappen als ik dat zeg, maar ik ben moegestreden. Moe van het uitzoeken. Ik moet overal zelf mee komen en zelf achteraan want artsen zitten alleen maar te knikken. Wat is er gebeurt dat artsen niet meer meedenken? Ik vind het bizar. Alleen bloedonderzoek gehad destijds, die was goed dus vervolgens gooien we het op psychisch. Alsof alle ziektes in het bloed te zien zijn. 
afwachten maar weer.....

ik wilde het even van me afschrijven 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

2 uur geleden zei doorbijter:

O, ik dacht dat je de flumazil behandeling ging doen. Hoe lang ga je over de afbouw doen dan? Of is dat allemaal nog niet bekend

Nee gewone afbouw. Hoe mag ik met de arts bepalen. Langzaam. Dat sws. Maar ben nu zo moe en slecht dat ik niet eens weet hoe ik in Nijmegen kom.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

1 uur geleden zei Annie87:

Ik begrijp de angst wel. 
Ik ben voor het eerst in mijn leven ook bang. Anders bang dan tijdens het afbouwen. Want dat was chemische angst. Inmiddels ben ik 10 maanden benzo vrij. Maar voor mijn gevoel hobbel ik achteruit. Ik wil nu serieuze onderzoeken in elk geval. Vanmorgen een EEG gehad. Nog geen uitslag. Ik krijg binnenkort een MRI. Wil serieus met de neuroloog bespreken wat er aan de hand is. Dit voelt echt als een hersenaandoening/zenuwstelsel aandoening. Ik weet dat het afbouwen van benzo’s deze klachten kan geven en was er eerst van overtuigd dat alles daardoor kwam. Inmiddels ben ik dat niet meer. Zit er iets onder? Ik had natuurlijk ook vreemde klachten in het begin. Het vervelende is dat veel ziektes van de hersenen en zenuwen zoveel op elkaar lijken qua symptomen. Mijn gedachten schieten momenteel alle kanten op; heb ik Lyme? (Geen tekenbeet gezien) wel teken op lichaam gehad in het park 1 en 2 jaar geleden en snel weggegaan van die plek. 
Heb ik MSA? Dat begint vaak met precies net zulke rare blaasklachten als ik ook had... Is het neurotoxiciteit door de benzo zooi? En evt. andere rommel waar ik ziek van werd (zoloft mirtazapine)? ik merk dat de meeste artsen alles op psychisch willen gooien en dat pik ik niet langer. Het enige waar ik me zorgen over maak is mijn gezondheid want ik voel dat het helemaal mis is en ben nog nooit zo lang en ernstig ziek geweest. De nieuwe psychiater in opleiding begint over ME... ik zie door de bomen het bos niet meer. Ik ben ondertussen wel zover dat het me geestelijk helemaal sloopt. Ik hoop dat ze iets vinden. Dat klinkt raar en sommigen hier zullen het waarschijnlijk niet snappen als ik dat zeg, maar ik ben moegestreden. Moe van het uitzoeken. Ik moet overal zelf mee komen en zelf achteraan want artsen zitten alleen maar te knikken. Wat is er gebeurt dat artsen niet meer meedenken? Ik vind het bizar. Alleen bloedonderzoek gehad destijds, die was goed dus vervolgens gooien we het op psychisch. Alsof alle ziektes in het bloed te zien zijn. 
afwachten maar weer.....

ik wilde het even van me afschrijven 

Lieve @Annie87 ik begrijp het helemaal. 

Ik had vanmorgen een gesprek met echtgenote en zusje (zij is verpleegkundige). Ik blijf ook klachten houden. Op zich kan en doe ik alles, maar ik slaap niet meer in en dat is invaliderend. Dat heeft ook een reden, maar ik vind hem niet. Ik ben er weer zover dat ik een benzo nodig heb om überhaupt maar iets te slapen. Iedereen zegt maar dat het tussen mijn oren zit, maar ik weet het niet meer. Ik geloofde dat eerst ook niet, maar nu wil ik alles geloven als het me maar helpt. Mijn familie wil dat ik toch weer aan de medicatie ga om te kunnen slapen en te kunnen functioneren overdag. Het slapen gaat van kwaad tot erger en het vertrouwen is weg. Dit houd ik zo niet langer meer vol. Ik sta nu echt in dubio: blijf ik mezelf zo kwellen of ga ik toch weer slikken, zodat ik in elk geval wat rust lijk te krijgen? Zelf weet ik het wel, maar mijn omgeving denkt er heel anders over en het komt anders zover dat ik meer kwijt raak dan alleen mijn slaap.

Sterkte! 

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Annie87 en @Cyclad58 ik kan jullie zo goed volgen. Ik snap helemaal annie dat je verder wilt onderzoeken. Luister naar jezelf, vertrouw op je eigen gevoel en geloof zeker niet dat de zogenaamde geleerden alle wijsheid in pacht hebben. 

Ad, wat ellendig toch weer dat je niet slaapt. Je lijkt daar maar niet door Te komen. Hoop zo voor je dat je een goede oplossing vind en dat je er uit komt met je dierbaren. 

Bij mij is t al niet veel beter. Mijn arts wil mijn klachten nu weer volledig op angst, depressie en persoonlijkheid gooien en ik mag niet verder afbouwen. Heel moeilijk om mee om te gaan. Je gaat weer zo aan jezelf twijfelen. Maar diep van binnen weet ik dat t die benzooi is. Ik was net ook even zo kwaad dat ze me toch weer aan het twijfelen hebben kunnen brengen. Ik moet in mezelf geloven!! Ga nu dus weer met een dagschema aan de gang ipv afbouw. Ik doe in ieder geval mn best, hoop dat ik wat opknap en dan weer verder kan met afbouwen. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

47 minuten geleden zei Louisa:

Nee gewone afbouw. Hoe mag ik met de arts bepalen. Langzaam. Dat sws. Maar ben nu zo moe en slecht dat ik niet eens weet hoe ik in Nijmegen kom.

Snap je helemaal als je zegt dat je überhaupt niet weet hoe je in Nijmegen gaat komen. Ik hoop voor je dat het redelijk dichtbij is

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Thx lieve Ad en doorbijter 
Ik begrijp gewoon het onbegrip van mensen niet. Alsof je dit zelf wil en hiervoor kiest. Alsof je zelf zulke extreme klachten oproept door angst. Dat slaat werkelijk nergens op. Ik slaap zeer slecht, hevige slaapstoornissen. Op het moment van indoezelen krijg ik schokjes en een elektrisch gevoel door mijn lichaam waardoor ik weer klaarwakker wordt. Vandaag bij de eeg had ik dat ook. Hopelijk is er iets te zien. Ik ben zo kapot maar slapen, ho maar. Verder hevige pijn, kramp aanvallen van de spieren, hevige elektrische/ stromende sensaties in bovenlichaam, hartkloppingen. Het voelt echt alsof mijn lichaam tegen een erge ziekte vecht, ik heb alleen geen idee wat. Door het ziekenhuis loop ik in slakkentempo. Iedereen haalt me in. Zodra ik iets doe, word ik afgestraft met een trilaanval en ergere pijn en andere hevige symptomen. Al is het 10 minuten. Dit zit echt niet tussen mijn oren. Overigens herken ik me totaal niet in een angststoornis. Wel maak ik me echt zorgen nu. Als het zo blijft hoeft het van mij niet meer. Ik hoop niet dat het ME is. Maar dat is zo’n rotdiagnose omdat het niet met 100% zekerheid kan worden gesteld. Maar op dit moment vind ik mijn kwaliteit van leven waardeloos. Ik heb dit deze week ook duidelijk kenbaar gemaakt aan mijn huisarts. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Annie87  ik heb dat in heel mijn lijf en nog veel meer gekke klachten, ik kan nog steeds niet veel, wij zijn waarschijnlijk te snel afgebouwd.....gaat  echt wel beter worden, zoveel mensen hebben deze klachten, ik weet bijna zeker dat het niets anders is, we hebben gewoon pech, 10 maanden is ook nog niks natuurlijk in dit proces.Maar altijd goed dat je dingen na laat kijken, je kan niet alles aan de ontwenning wijten.Sterke!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

5 minuten geleden zei mevrouwtje54:

@Annie87  ik heb dat in heel mijn lijf en nog veel meer gekke klachten, ik kan nog steeds niet veel, wij zijn waarschijnlijk te snel afgebouwd.....gaat  echt wel beter worden, zoveel mensen hebben deze klachten, ik weet bijna zeker dat het niets anders is, we hebben gewoon pech, 10 maanden is ook nog niks natuurlijk in dit proces.Maar altijd goed dat je dingen na laat kijken, je kan niet alles aan de ontwenning wijten.Sterke!!

Zo dacht ik ook de hele tijd, maar inmiddels weet ik het niet meer. Voordat ik aan de benzo’s ging had ik namelijk ook wat gekke klachten; blaasproblemen. Vermoeidheid, slaapstoornissen (niet zo hevig als nu, maar het was er al wel) duizeligheid, pijn, concentratie problemen. Ik ging natuurlijk wel met een reden naar de huisarts. Ik geloof alleen niks van de vage diagnose angststoornis want ik herken me er niet in. Ik pieker niet overmatig. Behalve hierover. Maar wie zou dat nou niet doen als je zo hevig ziek  wordt. Ik wil de eerste de beste arts wel tegen komen, die zelf zomaar gaat accepteren als hij ziek wordt; alleen bloedprikken, nou daarin vinden we niks dus zal het wel tussen je oren zitten. Ik denk dat we ook nog veel dingen niet weten en niet alles kunnen zien. De geneeskunde heeft zich natuurlijk al wel ver ontwikkeld, maar het is veel te kort door de bocht om te zeggen bij iedereen, waarvan we het even niet weten; zal wel psychisch zijn. Ik denk zeker dat de medicatie een rol heeft gespeeld in zo hevig ziek worden. Maar ik wil ook niet langer mijn kop in het zand steken. Ik ging wel ergens voor naar de huisarts destijds. Jammer dat ik nooit zou weten hoe ik er nu aan toe was geweest zonder al die medicatie. Nu zal ik me altijd afvragen; wat is wat/waarvan? 
 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

10 minuten geleden zei Annie87:

Ik geloof alleen niks van de vage diagnose angststoornis want ik herken me er niet in

Maar dat hoeft toch niet zo te zijn..... die klachten die je voor de Benzo had horen toch wel bij een burn-out die had jij toch?....en de klachten nu herken ik echt niet, en ik had wel slapeloosheid en angst/ paniek na mijn coma. .

Link naar opmerking
Deel via andere websites

30 minuten geleden zei mevrouwtje54:

Maar dat hoeft toch niet zo te zijn..... die klachten die je voor de Benzo had horen toch wel bij een burn-out die had jij toch?....en de klachten nu herken ik echt niet, en ik had wel slapeloosheid en angst/ paniek na mijn coma. .

Ik denk dat ik een heleboel verkeerde diagnoses heb gehad. Tegenwoordig heeft namelijk iedereen met een vage klacht een burn out. Mijn verhaal begon met blaasontstekingen en blaasfunctiestoornissen.. toen ze niks konden vinden werd het op stress gegooid en dan moet je maar naar de psycholoog. Ik heb mijn burn-out nooit geloofd. Werd ik korte tijd zo ontzettend snel ziek. En op allerlei rotzooi gezet; antibiotica, blaasmedicatie, daarna benzo’s en ad’s en werd zieker en zieker. Ook hebben natuurlijk alle middelen bijwerkingen. Maar de diagnose burn-out. Ik heb genoeg mensen gesproken met een burn-out en die noemen niet dit soort symptomen. 
Waarom hebben ze jou op de benzooi gezet @mevrouwtje54

Link naar opmerking
Deel via andere websites

13 minuten geleden zei Annie87:

Ik denk dat ik een heleboel verkeerde diagnoses heb gehad. Tegenwoordig heeft namelijk iedereen met een vage klacht een burn out. Mijn verhaal begon met blaasontstekingen en blaasfunctiestoornissen.. toen ze niks konden vinden werd het op stress gegooid en dan moet je maar naar de psycholoog. Ik heb mijn burn-out nooit geloofd. Werd ik korte tijd zo ontzettend snel ziek. En op allerlei rotzooi gezet; antibiotica, blaasmedicatie, daarna benzo’s en ad’s en werd zieker en zieker. Ook hebben natuurlijk alle middelen bijwerkingen. Maar de diagnose burn-out. Ik heb genoeg mensen gesproken met een burn-out en die noemen niet dit soort symptomen. 
Waarom hebben ze jou op de benzooi gezet @mevrouwtje54

Met dat serotonine syndroom en coma nog wat medische dingen gebeurt niet zo fraai, maar maakt nu wel duidelijk waarom ik angst/paniek en slapeloosheid kreeg.Het had anders aangepakt moeten worden achteraf, maar een pilletje is makkelijk toch dan zijn ze van je gezeik af!! Stom van mijzelf dat ik nooit naar deze medicatie heb gekeken, maar goed een arts hoort goed voor je te zorgen.

@doorbijter kan beter lopen maar voor de rest ben ik nog niks waard.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Cyclad58 Beste Ad, je dilemma is heel herkenbaar, zelf ben ik ook aan de benzo geraakt vanwege de slaap.

Is mirtazapine en/of quetiapine een alternatief? ALS je al een middel - wat dan ook - gaat gebruiken, is het dan een optie om het te beperken tot maximaal x keer per maand? En heb je al eens een uitgebreider slaaponderzoek gehad (met elektrodes en speekseltests)?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@Annie87

Bij mij werden de klachten die ik had naar SOLK vernoemd. Wellicht heb je er wel eens van gehoord, en kom je er geen reet verder mee want zo kwam ik ook steeds in dat circkeltje terecht. HA, Fysio, Psycholoog, Psychiater, scans ect...

https://www.pmaminded.nl/solk/

bewerkt door Deligaf1
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...