Ik stel mij voor

[Lies14099]

33 minuten geleden zei Isabella:

Ik wel en dat is reden genoeg om te stoppen

Ja dat klopt Isabella, al heb je er “alleen” zelf last van.. jij bent toch ook de moeite waard om voor te vechten. En juist door voor jezelf te zorgen kan je er ook weer beter van de ander/ je kind(eren) zijn. 

[Lies14099]

https://youtu.be/CUrd7fLWn9E

 

[Bob]

56 minuten geleden zei Lies14099:

Hebben jullie ook echt de angel eruit kunnen halen of is het ergens voor ingeruild? Hoe troosten jullie jezelf of belonen jullie jezelf nu..?

Je hebt het boek ‘de verslaving voorbij’ van Jan Geurtz gelezen, zag ik. Ik denk dat je daar de kern in kunt vinden om de bovenstaande vragen voor jezelf te beantwoorden. Iets van de kern van je eigen wezen ontdekken om onderscheid te kunnen gaan maken tussen wat je echt zelf wilt en wat opgelegde of afgeleide wensen zijn. Tussen dingen die je zelf wilt beleven en eventueel bijsturen en dingen die buiten je om ook gebeuren en waar je toch niet zo veel invloed op hebt.

Om de vragen voor mezelf te beantwoorden: Ja ik heb echt de angel eruit kunnen halen door in te zoomen op dat van die kern en dat onderscheid tussen mezelf en anderen. Daarbij heb ik veel gehad aan boeken en aan dit forum, en vooral ook aan de online cursus '30 dagen zonder alcohol' van Petra Moes die op het gedachtengoed van Jan Geurtz is gebaseerd (misschien ook iets voor jou? zie https://petramoes.nl/). Troost of misschien beter gezegd acceptatie was daar een inherent onderdeel van en dus niet meer anderszins nodig door pilletjes of drankjes of iets anders in te nemen. Ik neem rust als ik moe of doorgedraaid ben maar zie dat niet als vlucht of als troost maar als een natuurlijke manier om daarmee om te gaan. Ik neem afstand als ik me teveel opgeslokt voel door iets, wetend dat ik er later weer veel frisser tegenaan kan kijken en er dan ook efficiënter mee om zal gaan. Dat bevalt uitstekend en de behoefte aan drank is dan ook helemaal verdwenen. Daar ging overigens wel wat tijd overheen hoor, pakweg twee jaar zeg maar. Inmiddels drink ik al 3,5 jaar geen alcohol meer. Met blowen en roken was ik al eerder gestopt. Ik ervaar mijn leven als prettig en goed gevuld. Moet er wel bij zeggen dat ik ook al 3,5 jaar met pensioen ben en dat maakt ook veel uit natuurlijk.

Je tweede vraag ging over hoe we onszelf nu troosten of belonen. In het begin heb ik bewust een spaarpotje aangehouden van het geld dat ik uitspaarde door geen drank meer te hoeven kopen. Daarvan betaalde ik leuke dingen voor mezelf als beloning. Prettig zittende kleren. Uitstapjes. Dat soort dingen. Voor troosten voel ik niet zo'n noodzaak meer, eigenlijk. Maar hier zit misschien wel een adder onder het gras want ik worstel (nog steeds) met snoepen en te veel eten en kan mijn overgewicht niet goed kwijtraken. Daar zit mogelijk nog een al of niet onderbewuste compensatiedrang achter.

Ik wil nog ook nog even inhaken op je opmerking over een moeder die ook emoties mag tonen, en iets met excuses aan je kind achteraf. Ik denk dat een heel wezenlijke factor bij het opgroeien is dat een kind, en zeker een jong kind zoals jouw zoon nu nog is, zich thuis veilig moet voelen. Op die leeftijd hebben excuses niet het effect dat ze voor oudere kinderen en volwassenen kunnen hebben. Dus pas er mee op dat je niet naar jezelf toe gaat redeneren als jij je gezellig hebt gevoeld maar het misschien nog maar de vraag is of je kind het op dat moment ook zo aanvoelde.

7 december 2019 bewerkt door Bob

[Lies14099]

Dank je Bob. Ik heb ook naar de website van Petra Moes gekeken. Ga ik me toch nog eens in verdiepen. 
Want inderdaad troosten en belonen, waarom willen we dat? Wat compenseren we?

Net even die laagjes opzoeken zou misschien een verschil kunnen uitmaken. 
 

Toen ik schreef dat mijn zoon ook wel weer positief reageerde als ik vrolijk was (door alcohol of omdat ik me ook zo voelde), dacht ik aan vorige week toen we “samen” de kerstboom aan het optuigen waren. Ja mijn zoontje reageert op energie en sfeer. Net als ik is hij erg gevoelig. Ik reageer ook sterk op (teveel) prikkels. Dat is erg lastig met een kind. En toch zullen we het samen met elkaar moeten doen. Met vallen en opstaan. En gelukkig ook vooral fijne momenten. Natuurlijk snapt hij nu nog geen ‘excuses’ Bob. Maar wat hij wel voelt is zijn moeder die uit haar bui komt, en weer in verbinding treedt met hem. Het even goed maken. Dat voelt hij haarfijn aan. 
Het is niet niks, het moederschap. Vooral omdat ik het niet kan overdragen als ik mij te moe of overprikkeld voel. Maar ik leer er steeds beter mee om te gaan en durf ook om hulp te vragen bij mijn familie. 
Ja alle prikkels gaan straks nog makkelijker binnen komen. Wellicht is het een goed idee voor me om professionele ondersteuning te gaan zoeken. Dan kan ik het voor zijn, weten hoe ik er mee om moet gaan, als het zich aandient. 

[bumperjim]

2 uur geleden zei Lies14099:

Waar ik me dan gelijk bewust van wordt: alcohol is mijn troost, mijn beloning, mijn afleiding, mijn kopje koffie als ik moe ben.. zoveel verschillende functies. 
 

Hoe doen anderen dit nu zonder alcohol? Ik wil alcohol niet inruilen voor blowen, suiker, of juist extra gezond gaan leven/ excessief sporten (niet dat ik erg sportief ben).. 

Hebben jullie ook echt de angel eruit kunnen halen of is het ergens voor ingeruild? Hoe troosten jullie jezelf of belonen jullie jezelf nu..?
 

 

Ik heb in eerste instantie alcohol ingeruild voor thee. Allereerst, meer drinken overdag want ik merkte dat ik 's avonds gewoon van de dorst alleen al aan het bier ging. En dus die avondbiertjes ook vervangen door thee. En soms zelfs thee aan tafel. Das best een hoop thee bij elkaar en 's zomers ben ik de avondthee gaan vervangen door 0.0 want ik kon met die warmte helemaal geen thee meer zien. 

Suiker, ja ik geef toe ik eet meer chocola dan vroeger, bij vlagen.

Ik sport meer dan vroeger, twee keer per week zo mogelijk, en dat vervangt een hoop "feel good" moleculen in de kop, zonder dat het excessief is. Ben ook een paar kg afgevallen (5 ongeveer).

Maar ik heb ook beter met dingen leren leven zoals stress, vermoeidheid, kwaadheid, frustratie enz. Wat ik vroeger allemaal verdoofde. Die verdoving heb ik niet vervangen, die zaken daar ga ik nu mee aan de slag. Met wisselend succes soms, maar toch. 

7 december 2019 bewerkt door bumperjim

[Lies14099]

En hier zit ik op dag 2 gestopt te zijn op verjaardagsvisite. 
Kinderen, drukte, prikkels, en ik merk dat ik het zelfs gewoon niet gezellig vind. Zonder een borrel. Of praat ik mezelf dat nu aan..

Maar de drukte komt op me af, kan me niet verdoven. Pittig. 
 

Overigens me aangemeld voor die 30 dagen zonder alcohol van Petra Moes. Uiteraard om niet daar na weer te beginnen maar ter ondersteuning. Tof mens!

Nou deze dag overleven en dan op naar dag 3. 

[Lika]

Zo'n gelegenheid kan flink te veel zijn nu. Of niet gezellig ja. Ook daarin zul je gaan ontspannen. 

Als ik me niet fijn voel in zulke situaties, kijk ik naar degene voor wie ik daar ben. En dan probeer ik het zo leuk mogelijk voor die persoon te laten zijn.

En dat mag ook kort, met echte aandacht en dan eerder weg. Hou het bij jezelf. Zorg voor jezelf.

[Lies14099]

Hopelijk heeft iedereen een fijn weekend. 
 

ik zit hier op dag 3 gestopt te zijn, met een klein kind die aldoor prikkels op me af vuurt en ik ben behoorlijk prikkelbaar. 
Eigenlijk was dit zijn vader zijn weekend. Maar mijn moeder was jarig gister en wilde mijn zoontje erbij hebben. Vragen of hij ook bij de verjaardag wilde zijn en hem dan mee zou nemen, leidde alleen tot discussies en alles moest op zijn manier. Kortom, laat maar, ik houd hem wel hier. 
Maar als hoog gevoelig mens moet ik af en toe bij tanken en straks heb ik hem dus bijna drie weken aan 1 stuk en dan mijn ex weer twee daagjes. Ik probeer het niet meer te benaderen als dat het oneerlijk is. Ook al zit ik met mijn eigen belastbaarheid. 
 

Maar nu dus gestopt met alcohol. En ik voel me zo enorm prikkelbaar. Gister overprikkeld na die verjaardag en geen dag even rust. Ik weet het. De meeste mensen hebben hun kinderen altijd bij zich. Maar dan misschien wel met een partner om het samen mee te kunnen doen. Of zijn niet hoog gevoelig of hebben geen problemen met alcohol of cooping. 
Weet ik het. 
 

Of hoort dit bij de ontwenningsverschijnselen? Ik heb ook slecht geslapen. En ben trillerig. Shaky hands. 
Maar ik ga volhouden hoor. 
 

Maar heb het wel zwaar de laatste dagen. 

8 december 2019 bewerkt door Lies14099

[Sebastiaan]

Stug volhouden hoor! Kiezen op elkaar vandaag. Dat geprikkeld zijn en slecht slapen hoort er helaas bij.... maar dat zal snel beter gaan. Misschien een avondwandeling doen, al dan niet in de regen  ? Helpt mij altijd. Daarna een warme douche en kop thee en nog even zinloos zappen?

[lady jane]

Lies sterkte, HSP, gescheiden en een klein kind, het valt niet mee.
Dus er valt maar een ding te concluderen; wat je omstandigheden
ook zijn, zonder alcohol zijn ze te hanteren en voor de mensen die
hier belanden; mèt niet. Het is eigenlijk zo simpel, we komen hier omdat
we met alcohol klaar zijn. Het getob van minderen, sociaal drinken enz
hebben de meesten al achter de rug als we (Wanhopig was ik destijds)
dit forum vinden. De 0 is duidelijk. De eerste niet nemen best makkelijk.
Dus houd vol meis, dan hoeft dit waar je nu doorheen gaat, maar één keer.
En als je er doorheen bent en de knop om is, dan ga je oogsten, echt!
Het leven heeft voor iedereen oneerlijke omstandigheden op onze weg,
iedereen kent mensen die je rot behandelen, werk dat soms je neus uit komt enz enz enz
Hoe ga jij daar mee om? Dat is eigenlijk de vraag. En op het antwoord heb jij invloed.
Zoek hulp waar dat mogelijk is in de practische zaken. En voor de persoonlijke ook
als dat nodig en mogelijk is. En kom hier als het zwaar is, lees bij anderen en zie
dat ook zij worstelen. En boven komen, meestal dan toch. Zelf, maar o.a. hier: samen♥

8 december 2019 bewerkt door lady jane

[Maverick]

Goed dat je het van je afschrijft Lies, het is ook een wiebelige periode als je net de verandering hebt ingezet. Veel zaken komen met 300km/u binnen lijkt het en je moet er doorheen en kunt er voor je gevoel niet omheen ( verdoven) Herkenbaar hoor, het is de transitie van oude gewoonte naar nieuwe en het geeft onrust.

Probeer je verslavingsmechaniek te doorzien, ik lijk te lezen dat je je slachtoffer voelt van de situatie en je verslaving kan hier dankbaar gebruik van maken als je niet oppast.

Mensen in mijn omgeving vroegen in het begin waar ze mij mee konden helpen, ik heb aangegeven dat ik het fijn zou vinden dat ik weg kon gaan of blijven zonder moeilijke vragen als ik mij overprikkeld voelde. Misschien ook iets om te doen, geef je grenzen maar aan, misschien moeilijk in het begin maar wel bevrijdend is mijn ervaring .

Het begin is er Lies, zolang je bij je besluit blijft  de eerste niet te nemen krijg je stukje bij beetje terug wat je verslaving van je heeft afgepakt.

Gun  jezelf de tijd en ruimte om dit te gaan ontdekken, het kan echt. 

 

 

 

 

[Lies14099]

Dank jullie wel voor jullie reacties. 
Het is idd niet niks. 
 

Maar dit keer pak ik het echt anders aan. 
Ik heb een sieraad met tijgeroog om, als herinnering aan mijn besluit. Tijgeroog heeft de volgende eigenschappen: “Tijgeroog is een beschermende steen die de aandacht naar binnen richt en naar het grotere geheel. De steen beschermt tegen negatieve invloeden van buitenaf en geeft inzicht in onszelf en anderen. De steen helpt om afstand te nemen, het overzicht te bewaren, informatie te integreren en je doelen te bereiken. In moeilijke periodes kan tijgeroog kracht, moed en vertrouwen geven en helpen met interne conflicten, dilemma’s, twijfel en besluiteloosheid. Tijgeroog bevordert rust, werkt pijnstillend, helpt bij overprikkeldheid van het zenuwstelsel en gaat hyperventilatie tegen. De steen heeft een positieve invloed op verkoudheid, astma, ogen, keel, geslachtsorganen en ontkrampt bij spanningen. Tijgeroog kan nuttig zijn voor mensen met persoonlijkheidsstoornissen en depressies.”

Ik heb mezelf aangemeld voor het 30 dagen zonder alcohol programma van Petra Moes en krijg elke dag een bemoedigende video Boodschap toe gemaild. 

Ik schrijf mijn emoties van me af op dit forum en heb veel aan jullie support en lieve reacties. Dank hier voor. 

Ik heb groot op een blad opgeschreven waar ik het voor doe (visueel maken): mijn zoon, familie, mijn werk, mijn gezondheid, mijn eigenwaarde (ja ik mag zijn wie ik ben), voor mijn zelfontwikkeling (verdoofd blijf ik stil staan), voor mijn focus op mijn pad in de toekomst, vrijheid. 

En ik ga een SOS plan opstellen!
- Wat doe ik als ik me down voel?

- Hoe ga ik met stress om?

- En met overprikkeling?

- Wat doe ik met mijn verdriet?

- Of als ik mij eenzaam voel?

- Wat doe ik met gedoe met mijn ex?

Kortom bewustwording. Dit gaat gepaard met zelfinzichten ontwikkelen en leren omgaan met situaties. 
Ik maak er een heel bewust proces van waar in ik me niet focus op een gemis of het feit dat het moeilijk is nieuwe gewoontes te leren en geconfronteerd te worden met jezelf, maar met de focus dat er ruimte gaat ontstaan voor iemand (ik), die er heel lang niet echt mocht zijn. Een pad naar vrijheid zo hoop ik. 
 

[Lies14099]

Pff ik heb het echt even moeilijk. 

Voel me zo alleen en verdrietig. Zo weinig tlc in mijn leven. 
Of iemand waar ik echt mee kan praten. Heb eigenlijk ook geen echte vrienden.

Heb er mee om leren gaan. Maar nu zonder drank is het moeilijk.  
Voel me echt even eenzaam. 
Hunker naar connectie, gezien en begrepen voelen  Naar verbinding. Liefde...

 

9 december 2019 bewerkt door Lies14099

[Ties]

Je bent op de goede weg en je bent niet alleen! Hou je taai 

[bumperjim]

Ga je zoon maar tlc geven, die zit er misschien nog wel harder op te wachten  

Weinig vrienden kan door de drank komen. Hoor je hier vaak, heb ik ook last van. De drank nam veel plaats in. Als je de drank weghaalt heb je ineens een "gat" in je leven: tijd over en geld over, dat kan je creatief gaan invullen. Maar eerst lijkt het even een gapend gat en denk je dat je zielig bent. Maar da is nie zo  

9 december 2019 bewerkt door bumperjim

[Adb]

Hallo Lies,

Wat vervelend zo even hè, ken ik ook hoor die momenten.

Eerder opgevuld met mijn glaasjes maar die was niet de echte vriend.

Je wordt nu geconfronteerd met gevoelens die je eerder wegdronk zeg maar.

Laat het er maar even zijn, het gaat minder worden, anders als  je verder komt.

Ik sla even mijn arm om je heen.

Je moet er toch niet aan denken nog in de armen van je ex te belanden? Denk daar even aan.

Beter even hier doorheen, je toekomst is nu belangrijker want dit wil je je verdere leven niet verder zoals het was?!

Liefs

 

[Maverick]

Indrukwekkend he Lies wat je allemaal (weer) voelt als je niet meer verdoofd

Je schrijft dat je met alleen zijn hebt leren omgaan maar zonder drank is het moeilijk. Heb je er dan mee leren omgaan?  

Misschien zijn deze gevoelens niet fijn maar je voelt ze in al hun echtheid, zonder filter zonder kunstmatige onderdrukking en het klinkt misschien gek maar het kan zeker het begin zijn van nieuwe groei. Nuchter blijven dwingt je er iets mee te gaan doen, in de actie te gaan, dan leer je echt omgaan met wat er op je af komt.

Wat andere ook zeggen, laat het er maar zijn, het hoeft niet weg of gefikst te worden, je zult versteld staan waar je allemaal toe in staat bent als je niet meer vlucht in de verdoving.

Misschien voel je jezelf nu eenzaam maar hier ben je i.i.g. niet alleen.

Ga ervoor!

 

 

 

[maartje]

Welkom lies, ook van mij! Deze quote las ik ooit ergens:

Het beste aan herstel is dat je je emoties terug krijgt. Het ergste van herstel is dat je je emoties terug krijgt. 

Die laatste zin mag er van mij inmiddels af (na 6 maanden geen alcohol) 

Ik vond het heel lastig in het begin; al die gevoelens die keihard binnenkwamen. Nu vind ik het echt heel erg fijn. Ze zijn helemaal echt. Ik neem ze serieus, en daarmee mezelf, waardoor ik mentaal een stuk sterker ben dan toen ik nog dronk. 

Heel veel succes! 

[Lies14099]

12 uur geleden zei bumperjim:

Ga je zoon maar tlc geven, die zit er misschien nog wel harder op te wachten

Haha die krijgt dat in overvloed! 
Helaas is hij nog niet op de leeftijd bewust terug te knuffelen. Wie weet wordt dat sowieso niet vaak. Je moet altijd ontvankelijk zijn bij kinderen. Open staan. Geven. 
En een goed gesprek kan ik nog niet op mijn niveau met hem hebben hoor. Haha. 

Maar ik knuffel hem wat af. ;-)

[Lies14099]

12 uur geleden zei Isabella:

Ik sla even mijn arm om je heen.

Je moet er toch niet aan denken nog in de armen van je ex te belanden? Denk daar even aan.

Dank je Isabelle, dat is lief.. <3

He bah nee, zeker niet die ex. Dat zou ik inderdaad niet willen. Waar komt toch dat patroon vandaan dat als ik moe en alleen ben, ben gaan denken dat dat iets is wat me wat geeft?

Ook @Maverick;

Ik heb geaccepteerd dat ik en sociale contacten niet zo goed gaan. Ik weet het niet. Ik lijk altijd meer moeite te doen voor de ander en mensen hebben me vaak laten stikken. Op een gegeven moment maar geaccepteerd dat dat zo gaat in mijn leven. Maar dat betekent niet dat het eenzaam kan zijn bij vlagen. 

10 december 2019 bewerkt door Lies14099

[Lies14099]

11 uur geleden zei maartje:

Het beste aan herstel is dat je je emoties terug krijgt. Het ergste van herstel is dat je je emoties terug krijgt. 

Haha ja inderdaad! En nu op naar het punt dat het niet erg is om dat te voelen. 
 

En wellicht eens goed op zoek naar contacten waar ik wel wat uit kan halen. 
Wat heb ik ook vaak gedronken met de vader van mijn kindje om het maar wat leuker te maken en mijn kritische noten uit te schakelen dat ik hem eigenlijk helemaal niet leuk of interessant vond...

[Lika]

Je klinkt goed!

[Lies14099]

13 minuten geleden zei Lika:

Je klinkt goed!

Ja na gisteravond voelde ik me vandaag weer beter. Alle emoties gaan ook voorbij. Dat moet ik mezelf voorhouden. 
Ik had vanmiddag echt wel even zin. Maar gewoon de zinnen verzet en door gegaan met de normale gang van zaken. 
En dag 5 ook weer door gekomen. 
 

Lief dat je naar me vraagt Lika! 

[Autumn]

Even een knuffel

Goed bezig Lies!

[Lies14099]

Dank je wel Autumn, lief!

Jij ook!!