Even voorstellen Myle

[Myle]

Op 14-11-2019 om 06:58 zei Myle:

Telefoon is voor de meesten hier niet toegestaan maar ik kreeg hem nu even (onder toezicht,) Wil iig even zeggen dat het dus wel goed gaat ookal is het ook vooral erg confronterend allemaal. Lever m weer in. Wel bedankt !! Tot volgende week.

Na die dagen daar te zijn, zo ongeveer in de middag na mijn laatste bericht ben ik vertrokken, soort weggelopen van eigen verantwoordelijkheid. Nu ben ik nog steeds haast nergens. En ik schaam me hier heel erg voor. Al is het voornamelijk naar mezelf waarschijnlijk. 

De tussenliggende dagen ging het niet goed. Ik wilde dit zo graag, hulp. Het niet meer alleen doen. Het heeft me uiteindelijk afgelopen maandag toch doen besluiten naar een AA meeting te gaan in een plaats dichtbij. En dat voelde eigenlijk erg positief. Hoewel, aan de andere kant was dat ook confronterend, onwennig en alsof ik veel te veel ruimte innam. Maar ik werd positief ontvangen. Voor mijn gevoel dus veel té. 

Ik heb wel besloten er volgende week weer heen te gaan. 

Vandaag had ik een gesprek met mijn psychiater die mijn complete medicatie heeft omgegooid. Dan maar thuis detoxen? denk ik? De medicatie is sinds vanmiddag gestart en ik merk dat het inderdaad de ontwenning behoorlijk opheft. (hoewel niet alles) Neemt niet weg dat hij in het farmaceutisch kompas moest zoeken op wat er dan eigenlijk het best was bij "zware" verslaving. Ik zat er nogal perplex. Bang dat ik problemen erger maakte en vooral het idee van hoe maak ik dit dan weer ongedaan. 

Maar uiteindelijk zat ik daar en heb me maar in alle opzichten overgegeven. 

Volgende week ben ik van plan opnieuw naar de AA te gaan. Daarover heb ik geen beloftes gedaan, maar ik denk dat het me kan helpen. 

Voor nu echt sober up komende dagen. Dat is wat ik wil. 

[Myle]

Ik wil trouwens wel iedereen bedanken voor de reacties. Ookal voelt het niet verdiend. Toch fijn om te lezen dat jullie aan me hebben gedacht. Ik durfde eerder niet te reageren. Maar jullie zijn top.

[Lika]

Jeetje joh. Vervelend voor je. Blij dat ik je weer lees. Voor mij hoef je je niet te schamen. Je bewandelt een zeer kronkelig pad. Maar je wandelt! Take care.

[Maja]

Je vaart nu op eigen kompas. Zoekt je eigen route. Natuurlijk eng, maar ook dapper. Je hebt niet opgegeven, zoekt nog steeds naar hulp en krijgt deze. Ik hoop dat de nieuwe medicatie-mix het extra steuntje in de rug geeft om je missie te laten slagen. Hou vol en omarm de mensen en de inzichten die je cadeau krijgt bij het bezoeken van de AA-meeting in de buurt. En onthoud dat je reis niet gestrand is. Je hebt een nieuwe afslag genomen. 

[Lonster]

Hey Myle het valt niet mee he. De aanpak van die detoxweek werkte bij jou niet blijkbaar. Jammer maar helaas.

Goed dat je jezelf weer herpakt. Hopelijk krijg je regelmatig begeleiding nu je thuis verder gaat. Gewoon maar weer verder.  

[Lika]

[Myle]

Ik krijg wel wat extra begeleiding nu. Maar wat in mijn kop zit, zit niet in mijn kont. Wel heb ik de afgelopen dagen weer regelmatig contact met mijn ex. Zij is gisteren naar een Alanon bijeenkomst geweest en volgt inmiddels een online cursus voor naasten. Dit sterkt mij. Ze wil er voor me zijn (En voor zichzelf). En zaterdag gaan we als ik dan nog nuchter ben gebleven een dag naar Utrecht. Ik zet alles op alles om dat te bereiken. 

Verder heb ik nagedacht over waaróm die detox niet werkte. Waarom ben ik daar met mijn stomme kop vertrokken? Ik was immers zo ontzettend klaar met drinken en wilde die hulp aanvaarden.

Ik weet niet of dit het antwoord is, maar ik was er niet klaar voor. Klinkt wat algemeen. Maar ik bedoel er vooral mee dat ik er niet zo erg op voorbereid was. Ik dacht enkele dagen voor die dinsdag nog dat we er alleen over zouden gaan praten. Niet dat dat ook meteen de opnamedag zou zijn. En het heeft me geloof ik nogal overvallen. Er was me nauwelijks iets verteld over hoe het eraan toe zou gaan en ook absoluut niks over erna. En toen het moeilijk werd zag ik even geen hoop of perspectief in t geheel. En toen was het oud gedrag- vluchten dus. Letterlijk. 

Wat de toekomst brengt weet niemand maar ik zou wel graag aankomende week dit gaan bespreken met mijn psychiater. Wellicht krijg ik een tweede kans. Dat zou ik dan erg op prijs stellen.

 

21 november 2019 bewerkt door Myle
toevoeging

[nondetju]

Myle myle myle toch.. wat moet dit een emotionele rollercoaster zijn voor je. ik hoop zo dat het je lukt er ook zelf vanaf te blijven, is een langdurige opname niet beter dan een detox weekje? accepteer de hulp die je krijgt en haal daar je voordeel uit. 

Wat de toekomst brengt is iets om over na te denken als je sterk genoeg bent en langer nuchter bent, je moet probleem voor probleem aanpakken en niet met meerdere dingen tegelijk bezig zijn! Probeer een passende hobby te zoeken die voldoende afleiding geeft en waar gewoon geen alcohol inpast.

sorry als mijn berichtje bot overkomt maar ik heb gewoon het beste met je voor. En onthoud als je dit (hoe klote het nu ook is) volhoud, word het uiteindelijk steeds gemakkelijker en ga je steeds sterker in je schoenen staan. 

Succes Myle!

[Lika]

Ik denk dat ik het begrijp. Verzet lijkt het? Want ondanks 'de overval' was meegaan daarin en je overgeven ook een optie.

Dit is geen kritiek.Ik herken volgens mij iets dat ik ook doe.

Maar als ik mezelf dan toch overreed en mee ga, mijn verzet opgeef en mezelf en de ander vergeef, wordt het zoveel gemakkelijker. Moet ik wel eerst mijn eigen gedrag doorhebben natuurlijk.

Misschien heb je hier iets aan..Misschien zit ik ernaast. Kijk maar in jezelf.

[Penny]

Ben ik het niet helemaal mee eens; “stop met strijden”. Ik denk alleen dat je tegen het verkeerde strijd? Ik moest hierbij aan dit denken. Of zit ik ernaast?

[Myle]

20 uur geleden zei nondetju:

Myle myle myle toch.. wat moet dit een emotionele rollercoaster zijn voor je. ik hoop zo dat het je lukt er ook zelf vanaf te blijven, is een langdurige opname niet beter dan een detox weekje? accepteer de hulp die je krijgt en haal daar je voordeel uit. 

Het voelt inderdaad als een rollercoaster waar ik in zit maar waarvan ik geen idee had dat die zovaak over de kop zou gaan. Ik ben vanavond gebeld door iemand van een instelling of opname in Thailand een optie zou zijn. Dus niet alleen detox, maar alles wat er nog meer bestaat qua langdurige behandeling. Slik. Maar ik heb hem beloofd aankomende week (tijd doorgegeven) samen met de psychiater met hem contact op te nemen. Je bericht komt trouwens niet bot over. 

13 uur geleden zei Lika:

Ik denk dat ik het begrijp. Verzet lijkt het? Want ondanks 'de overval' was meegaan daarin en je overgeven ook een optie.

Het was waarschijnlijk nogal kinderlijk verzet. Mezelf eraan overgeven dacht ik dat ik dat wel deed. Ik voel me denk ik regelmatig veel te veel slachtoffer van omstandigheden. Geef alles behalve mij de schuld. Maar het was/is gewoon enkel mijn probleem en schuld. Onbewust weet ik dat wel. Maar dat is op momenten juist een reden om nog harder om me heen te schoppen. Zodat ik ook dat maar niet voel.

@GewoonDoen en @Penny Bedankt. Jullie hebben gelijk.

 

Naast de dingen die ik vooral hier op mijn draad schrijf lees ik de rest van jullie wel. Maar vind even niet de juiste woorden om te reageren. Maar jullie verhalen inspireren me. Sommige moet ik om huilen en bij sommige krijg ik ineens een big smile op mijn gezicht. Er zijn zoveel waardevolle dingen te lezen hier. En nog meer de mensen erachter. Dankjulliewel!

 

 

[Lika]

Jii gaat schoppen en loopt weg. Ik ga huilen en sorry zeggen. Tis hetzelfde. Stapje voor stapje. En ook op zo'n manier die goed is voor jezelf. Gewoon leren. Steeds een beetje.

[Myle]

Huilen en sorry zeggen heb ik ook heel veel gedaan @Lika. Maar door schade en schande en mijn ex vooral weet ik nu dat dat ook echt niet werkt: Huilen is verworden tot krokodillentranen, niet overgekomen zoals ik het meende. En sorry is totaal niks meer waard. Om me heen slaan en schoppen en weglopen (trouwens meestal niet eens zo letterlijk) helpt trouwens ook niet. Ik moet nog veel leren. 

[Myle]

@Cleo66 Ik snap het geheel. Is ook geen enkel probleem hoor. Begrijpelijk. 

Ik had zelf ook over Zuid Afrika gehoord en dat leek me zo'n ver van mijn bed show. Maar toen ik gebeld werd over Thailand ging er bij mij ongeveer net zo'n - Wat? huh? - gevoel spelen. 

Ik was steeds wel buiten mijn comfort zone opzoek geweest naar klinieken in Nederland. Een beetje in mijn achterhoofd houdend dat die me vast niet zouden accepteren. Tot ik dus dat telefoontje kreeg dat ik evt wel in aanmerking kon komen voor een behandeling in het buitenland (in dit geval iemand uit Thailand). Hij heeft me zelfs veel informatie gegeven over verzekering. 

Nouja even eerst nu stap voor stap. 

[nondetju]

ik zou deze kans met beide handen aanpakken Myle, ver van je vertrouwde omgeving is misschien eng maar ik denk in jou geval nodig.

of het nu in nederland of het buitenland is, ze zijn er om je te helpen en die hulp is moeilijk te accepteren maar oh zo hard nodig. ik hoop dat je de juiste beslissing hierin gaat maken.

wat ga je doen als je het afwijst? ik denk dat je dan op hetzelfde tempo doorgaat als nu, en je ziet zelf ook in datchetczo geen oplossing is.

haal er je voordeel uit, spring in het diepe en ga ervoor!

[Myle]

De kans op herstel wil ik niet nog eens laten schieten. Ik ben er serieus over dat ik hulp nodig heb. Acceptatie van het probleem is geen issue meer. Het is niet te ontwijken. Wat er ook voor nodig is wil ik aangrijpen. Het moet wel uit mezelf komen. Zoals ik de afgelopen 8 of 9 jaar bezig was met verhullen en liegen gaat niet en wil ik niet meer. Dus inderdaad in het diepe. Geen excuus meer als "Ik wist niet wat me te wachten stond(...)". Dat maakt uiteindelijk geen moer uit. Gewoon gaan. Mezelf overgeven aan de hulp die ik aangeboden krijg en zelf aan kan voeren. 

Vandaag een dagje weg met mijn ex. Zij kwam eigenlijk met het voorstel om even een dagje wat leuks te doen tussen de ellendigheid door. Ik ga het doen. En zal haar ook aangeven als het moeilijk gaat. Het voelt erg fijn om eindelijk naar haar toe open te zijn. Ze veroordeelt me niet; is volgens mij vooral opgelucht dat ik eindelijk wat meer eerlijk ben. Er is tussen ons nog een hele weg te gaan maar het begin is gemaakt. Geeft me vertrouwen in mezelf en in de toekomst.

[Lonster]

Het lijkt mij een hele vooruitgang als je niet meer gaat draaien en verhullen. Je leest wat volwassener. Veel plezier in het winkelhart van Nederland. 

 

[Smaragd]

Hoop dat een leuke dag hebt lieve @Myle, dat verdien jij/jullie 

[Lika]

De energie die draaien en verhullen kost, steken in herstel, zal je veel kunnen opleveren.

Ook hier: gedrag dat jarenlang is aangeleerd verander je niet van vandaag op morgen. Waarschijnlijk. Maar je kunt nieuw gedrag leren. Natúúrlijk! 

Ik hoop dat je een fijne dag had. Take care.

[Myle]

@Lonster Ik heb je laatste bericht een aantal keer gelezen. Misschien wel vaker dan een "aantal keer". Vooral het stuk waar je zei dat ik wat volwassener lees. Het is tijd om de stap eindelijk te zetten van kind naar volwassene. Me niet meer zo afhankelijk op te stellen en zelf zaken in eigen handen te nemen. Dat is me steeds vaker duidelijk. Het is bijna 10 jaar geleden dat ik minderjarig was en mezelf ergens kon verschuilen voor het echte leven. Vind je reactie erg waardevol.

@Lika Als ik alle energie nu steek en blijf steken in herstel (die ik eerder in destructie stopte en in verhullen en ontkennen, doorgaan met drinken etc.) kan het inderdaad enkel maar positief uitvallen. Ik weet dat het niet van de een op andere dag allemaal is opgelost. Het is alleen wel iets wat ik zelf heel erg moet willen en doen vanuit mezelf. Nieuw gedrag is daarvoor wel erg belangrijk; dus voor mijzelf om daar mijn best voor te doen.

@Smaragd Gisteren was voor mij en mijn ex erg positief. Ik maakte geen excuses voor dingen waar ik het toch niet helemaal meende. We waren allebei eerlijk. Zij heeft ook haar problemen waar ik eerder weleens (regelmatig) over ben ontploft, vaak erg onterecht. Meestal onder invloed. Maar het voelde nu equal. Net als vorige keer geen verwijten en we hebben goed kunnen praten. Ook afspraken gemaakt over haar (weer) te betrekken bij mijn behandeling. En andersom. Het geeft lucht en licht. 

 

Morgen ga ik weer naar de AA en ik ben ondanks de medicatie die ik voorgeschreven kreeg tegen ontwenning niet een week nuchter gebleven. Eigenlijk was die medicatie ontzettend sederend. Niet op een "fijne" manier. Dus ben uiteindelijk toch 2 dagen tussendoor gaan drinken. Ik baal hierin erg van mezelf. Maar vandaag (en gisteren) heb ik toch wel mezelf herpakt en hoewel ik vorige week maandag nog had gezopen toen ik bij AA kwam. Dat gaat nu dus absoluut niet gebeuren. Dat wil ik niet en het voelt ook als verraad en niet helpend voor de rest. Dan kan ik beter niet eens gaan. Maar ik wil.

 

[Ties]

Shit Myle, wat herkenbaar en een rot situatie waar we toch inzitten 

25 november 2019 bewerkt door moderator
kut vervangen voor rot

[Manou]

Bewondering voor je eerlijkheid en optimisme om het probleem uiteindelijk te tackelen!

[Myle]

Ja @Ties. Shit. Zeg dat wel. Wat jij schrijft ook erg herkenbaar. Wens je heel erg toe dat het voor jou (ook) gauw wat minder moeilijk gaat worden.

@Manou Dankjewel. Ben in het echte leven niet zo'n prater, maar schrijven gaat vaak beter. 

Dit draadje is een beetje een soort dagboek geworden voor me. En tja, vertel hier niet alles omdat het openbaar is maar schrijven over dingen die spelen werkt als een soort uitlaatklep. 

[Myle]

Voel me nog steeds emotioneel vrij wankel maar een beetje beter stapje voor stapje. En ik kwam met mijn vage hoofd op het idee dat ik wel naar een AAmeeting kon gaan vanavond om 8 uur waarvoor ik dik anderhalf uur met het openbaar vervoer moest. Dat liep uit op -geen meeting- want werkelijk elke bus had vertraging/ oponthoud of verdween simpelweg van het bord en ik zou uiteindelijk meer dan een halfuur te laat komen. Dus heb even gebeld en afgesproken dat ik het evt volgende week weer zou proberen. 

Maar ja toen had ik inmiddels al meer dan 2 uur gereisd en vond het zonde als dat helemaal voor niks was dus heb me vermaakt op het station bij de Burger King, de Hema. Warme koffie gekocht en een tijdschrift. Om vervolgens te beseffen dat dit zo ook wel prettig was. Nu kom ik net weer thuis. 

Vanavond kreeg wel een andere wending maar het was niet erg. Moest even mijn eigen oplossingsvermogen aanspreken. Ipv doemdenken dat nu alles was verpest. 

Op naar dag 5.

[Smaragd]

Ja ja. 

Je brengt het mooi, sterkte.