Even voorstellen Myle

[Myle]

Lieve @xenia , het is pijnlijk om te lezen.  Bij mij begon het met snijden en andere zelfbeschadiging. Drugs als in blowen heb ik geprobeerd maar daar werd ik (gelukkig achteraf gezien) erg angstig en randpsychotisch van. 

De schaamte herken ik heel goed, maar werd dus heel erg weerlegd door de psycholoog. Ze verwonderde zich haast waarom ik me zo schaamde. Het betekent voor mij een stap vooruit. Ik hoop dat jij (ook) vooruit kan met de onderliggende problemen. Het is zwaar, maar geef dit gevecht niet op. 

[xenia]

Ik vind het moeilijk om gezonde coping mechanismen te vinden maar t gaat me wel steeds beter af. Jij ook niet opgeven hè. Hoe gaat het vandaag? Heb je nog een gesprek gehad? 

[Lika]

Houd vol dames! Toppers zijn jullie. Zo knap.

Ik denk dat het normaal is ons te schamen. Zelfs als iemand ons iets heeft aangedaan. Zo reageren we. 

Diep van binnen denken we allemaal dat we ergens niet okay zijn. We kunnen leren anders met onszelf om te gaan. Niet eenvoudig, maar het kan.

Dat is een pad dat loont. Ik gun je dit pad @Myle. Je staat beneden aan het begin van een slingerend pad omhoog heb ik het gevoel. Maar je staat er wel.en je hebt al afstand overbrugd.

26 augustus 2019 bewerkt door Lika

[Myle]

@xenia Ik vind dat ook lastig, maar erkennen dat de copingsmechanismen die we gebruik(t)en schadelijk zijn is de eerste stap. Ik geef niet op, net als jij. Vandaag verder geen noemenswaardig gesprek gehad maar vooral erg veel last van de warmte. 

@Lika Ik denk dat het inderdaad een soort standaard of basisreactie is. Schaamte. En wat je zegt raakt me, dat je denkt dat ik aan het begin van een slingerend pad omhoog sta. Zo had ik het zelf nog niet echt bekeken, maar zo voelt het wel. 

Het is een positieve manier van kijken. In plaats van: Ik val telkens, nee: het is een slingerweg waar ik de eerste stappen in heb gezet. Maar wel omhoog. Thanks!

[Myle]

Ik was net bij de winkel. Heb oa. limoen en munt gekocht om zelf ijsthee te kunnen maken. Eenmaal buiten wachtte ik op de bus terug en werd ik plotseling aangesproken door een man met in beide handen een fles baileys. Hij was compleet onverstaanbaar en duidelijk niet nuchter, maar wel vriendelijk. Hij leek ook wat in de war want hij wilde me om een of andere (onduidelijke) reden 20 euro geven. Ik heb vriendelijk bedankt en hij is uiteindelijk zwalkend weggefietst. Nog nazwaaiend. 

Ik weet niet zo goed wat me daarstraks overkwam, maar ik weet wel dat ik heel blij ben dat ik niet zelf degene was die daar zo stond. Het zette me even aan het denken. 

[Myle]

Gewonnen van de smerige baileys inderdaad @knakker. Heb er zelf eerlijk gezegd weleens een paar slokken van genomen (stiekem bij een vriendin) maar ik kan niet goed tegen de lactose dus het was een wanhoopspoging die nergens op uitdraaide. Gelukkig.

Ik ben benieuwd of mijn ijsthee iets wordt. Het smaakt vast en ongetwijfeld beter dan de rommel waar alcohol in zit. 

Wat ik vanmiddag dacht was vooral: sh*t, zo wil ik over 20 á 30 jaar niet eraan toe zijn, als het al niet eerder is. Een behoorlijke opsteker. Al vond ik het wel akelig voor die man. Hij is ook niet geboren met de vaste overtuiging dat dit zijn levensweg zou worden. 

Nu wel een beetje moeite om niet alsnog drank in huis te halen. Het speelt door mijn hoofd. Het is te warm om ook maar iets te bewegen maar wat is het een nare gedachtenstroom. Ik zie zó op tegen de nacht. 

Gelukkig heb ik zometeen ijsthee. En mijn medicatie is aangepast. Vanaf vandaag is er een multivitamine voorgeschreven. Misschien helpt dat ook iets.

[Myle]

Gewoon om van me af te schrijven: Wat is het moeilijk! Ik ga door en werk me in kronkels. Het gaat psychisch helemaal niet fijn. Ik moet, van mezelf. Het gaat op wilskracht. Het is alleen echt heel erg zwaar.

[lady jane]

ja op wilskracht, dat is "overleven"
maar dat moet dan maar even zo
en zo niet dan weet je de nachtdienst te vinden, toch?
wel doen he!

[Myle]

Ja ik beloof de nachtdienst in te schakelen, voordat het te laat is. Dat is een behoorlijk moeilijke belofte maar ik beloof het. 

Ik jank nu mijn ogen uit mijn hoofd. Het voelt even alsof het nooit meer beter wordt. Een deel van het proces denk ik. Hoop ik. Dankjewel. Het is overleven maar ik overleef. Hier schrijven helpt voor nu. 

[lady jane]

je kunt dit meis, houd je taai
 

[Myle]

De nachtdienst is er nog niet eens of ze zijn nog in overleg. Ik wil ze niet storen. Ik wacht even of juist niet. Kiezen voor mezelf is een moeilijke.

[Woodie]

Zet jezelf nu maar eens op de eerste plaats. En vraag om hulp! Die is er niet voor niets. Je kunt dit Myle 

[Rosee]

[Myle]

Dankjullie!  Ik ga de nachtdienst bellen. 

[Lika]

Je bent al.voor jezelf aan het kiezen. Dit was/is een kronkel op je pad die keurig op je routekaart staat getekend.

De volgende kun je ook al zien..Maar daarna.... kijk... een stukje zonder kronkels! Komt echt.

De tijd staat aan jouw kant. Neem de tijd en adem. 

[Myle]

Ik heb net een gesprek gehad met de nachtdienst. Ik kan er weer even tegenaan. Het neemt de moeilijkheden niet weg maar het geeft iets van steun. Dankjullie. 

Nu even knuffelen met mijn kat.

[lady jane]

weer een hobbel genomen
slaap lekker straks

[Myle]

Thanks Ik ga nu toch proberen te slapen. Ik ben een beetje afgekoeld na een paar ijsjes, zittend voor mijn ventilator. 

[Myle]

De ijsthee is redelijk gelukt. Vind het zo eigenlijk lekkerder dan uit de winkel. Minder zoet. Nu zit ik alleen aan een kop koffie.

Vannacht wel geslapen maar vrij kort. Wat een plaknacht. Ik prijs mezelf wel gelukkig met de hulp die ik mag inschakelen trouwens. Het blijft zoals jullie hier zo mooi zeggen zelf doen, maar niet alleen. En zo ervaar ik dat hier op het forum maar ook met bijvoorbeeld de nachtdiensten. 

Vanmiddag om 13.00 uur heb ik een laatste gesprek met mijn psycholoog die ergens anders gaat werken. Het voelt dubbel. Ik heb haar twee jaar lang niet verteld in welke mate ik last heb van de alcohol. Nu juist in haar vakantieperiode ben ik gebroken en heb ik het verteld, maar zij hoort het waarschijnlijk ergens zometeen bij een ochtendoverleg. Ik wilde haar helemaal niet passeren. Als ze geen vakantie had gehad was zij degene geweest bij wie ik het had verteld waarschijnlijk. Ik denk dat ze het wel begrijpt. Maar toch voelt het een beetje hmm.

Fijne dag !

[lady jane]

als je anders kon
had je het anders gedaan Myle
dat houd ik mezelf ook voor in gevallen
van loyaliteitsgevoelens en spijt
en dat het een beetje hmmmm voelt dat pleit
voor je. wees maar mild voor jezelf
het is al een zwaar proces, en je doet het zoals
het gaat en jou past. goed dus!

[Rosee]

Wat fijn dat je niet hebt gedronken gisteravond! Zo knap van je!!!

[Tesje]

Goed zo! En knap dat jij je zo sterk voelt. Ik vind Baleys zóó lekker dat ik die flessen gewoon had afgepakt!!

[Myle]

Dankjullie! 

@Tesje Hahaha

[Myle]

Het laatste gesprek met mijn psycholoog was vrij emotioneel en erg fijn tegelijk. Ze had al een (behoorlijk) vermoeden dat ik meer dronk dan ik zei. Maar ze heeft me niet willen pushen of aan me willen trekken en duwen. Had geen zin dacht ze, en dat beaam ik. Ze was erg begripvol en had het nodige al teruggelezen in de rapportage van de 'nieuwe' psycholoog. Ze noemde het dapper dat ik die afspraak naar voren had gehaald, en er blijkbaar nu klaar voor was om te delen. En ze voelde zich gelukkig niet gepasseerd.

Ik heb een heel lief kaartje van haar gekregen, en een USB in de vorm van een kat (ja dúh, een kat) waarop de opname staat van een klinische les die ik begin deze zomer heb gegeven over mijn diagnose DIS. (er bestaat veel onbegrip en onwetendheid hier rondom). Ik durf hem nog niet zo goed terug te kijken. Ik was zo zenuwachtig om voor een groep van 30 verpleegkundigen te staan dat ik mezelf nauwelijks in de hand had. Toch is mijn presentatie van wat ik hoor erg positief en leerzaam opgevat. Ben ik blij om.

[Woodie]

Wat fijn dat je zo'n goed gesprek hebt gehad. En ik vind het heel knap dat je gisteravond niet hebt gedronken. Je mag heel trots zijn op jezelf. En hoppa, je hebt een tijd geleden ook nog eens een presentatie gegeven voor 30 man! Goed bezig