Spring naar bijdragen

Vrijdag 9 november


Nietmeer

Aanbevolen berichten

Succes Lars. Controle? Hoop dat de genezing goed gaat.

Je vroeg gister hoe t met mij gaat:

Goed.

Ik slaap beter. Ik heb het druk met werk. Er komt vanalles op mijn Pad. En dat is heel fijn. Voelde als veel en druk...maar zie nu ook de kansen...mogelijkheden. ook om te kiezen.

Allerbelangrijkste? Ik drink niet. En dat gaat me goed af. Tel mijn zegeningen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

De hond was eigenlijk heel snel gewend. 
Maar ze was de eerste dagen heel moe van al dat heen en weer rijden, daarna een paar dagen uit 
logeren zodat ze de verhuizers niet in de weg zou lopen en toen naar het nieuwe huis waar opeens al onze spullen stonden. 
Een paar dagen later weer terug naar het oude huis om schoon te maken..... dacht ze 'thuis'  te komen, was het huis helemaal leeg...
Toen was ze er echt wel even af... 
Maar nu weer helemaal de oude hoor. 
De katten hebben het ook naar hun zin, de oudste wil al wel heel graag naar buiten, maar dat durf ik nog niet aan... 
Komt nog wel.. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dat begin van een lange periode van abstinentie... 't is mij ook niet in één keer gelukt. In de jaren dat ik NA-meetings bezocht heb ik
zgn. 'cleantijdsleutelhangers' verzameld. Dat begon al bij binnenkomst, als nieuwkomer. Toen kreeg ik een witte sleutelhanger met de
tekst: 'Welkom' en op de andere kant: 'Alleen voor vandaag'. Een begin, een schoon en nieuw begin. Naast het voor mezelf bezig zijn
met m'n verslavingsprobleem gaf deze sleutelhanger me een gevoel van 'samen', er niet alleen voor staan.
Ik zag mensen die hun sleutelhanger in ontvangst namen voor dertig, zestig, negentig dagen, voor een half jaar, zelfs een jaar of een enkele keer
zelfs nóg langer...

De kunst was me niet blind te staren op hun 'prestaties' maar me er wel op te verheugen ooit ook zo ver te komen. En elke keer dat ik weer
zo'n mijlpaal naderde overviel me een gevoel van dankbaarheid en een soort van trots.. dankbaarheid voor de saamhorigheid in de 'fellowship'
en trots dat ik mezelf daar in had begeven om mezelf over te geven aan 'het niet meer allemaal in m'n eentje opknappen', iets wat ik in de vele
jaren daarvoor wel had gedaan en me keer op keer een mislukking en een gevoel van verlatenheid en waardeloosheid opleverde.

Ook toen ik -na negen maanden succesvol aan mijn sleutelhangerketting te hebben gewerkt-  een terugval had en weer geconfronteerd werd met
die eerste witte sleutelhanger met 'Alleen voor vandaag' er op, voelde ik me niet zo ellendig als toen ik nog zónder fellowship terugviel.. er was
warmte, begrip en vooral aanmoediging om 'Vandaag' niet te gebruiken en dat morgen dan ook maar niet te doen. Het ging niet over die afgelopen
negen maanden die nu weg waren maar over de rest van m'n leven dat nog voor me lag. En wéér verheugde ik me elke keer op de volgende sleutelhanger.

Dat eerste jaar voelde als een extra bijzondere mijlpaal. Eén keer helemaal rond de zon gedraaid zónder alcohol.. het gevoel van alles een keer
meegemaakt te hebben zonder drank.. Die gloed van geluk zag ik elke keer bij anderen die hun 'één jaar clean en kalm' sleutelhanger in ontvangst namen
en zelf voelde ik me, toen het zover was, ook een beetje extra warm worden.. (Misschien dat ze dáárom voor die sleutelhanger gekozen hebben
voor een witte "glow-in-the-dark" uitvoering??) Maar feit is dat die 'één jaar' mijlpaal voor mij en voor veel anderen een soort van drempel is waarna het,
als je daar eenmaal over heen bent, een stuk makkelijker lijkt te gaan. De weg naar die mijlpaal toe werd voor mij een soort op zichzelf staand
avontuur, compleet met ups en downs, dat ik samen met m'n NA-genoten, niet onbelangrijk ook: mijn sponsor en ook dit forum aflegde.

Kleine anekdote om te illustreren dat langdurige cleantijd niet metéén een logisch gevolg is van stoppen met gebruiken, of andersom, dat
stoppen met gebruiken niet metéén een garantie is voor een langdurige cleantijd.. :
  In de tijd dat ik penningmeester was voor één van de groepen die ik bezocht gaf ik aan dat er nieuwe sleutelhangers besteld moesten worden,
vooral de witte 'Welkom' gingen hard door de toestroom van nieuwkomers en de regelmatige terugvallen, de oranje 'Dertig dagen' en
de groene 'Zestig dagen' sleutelhangers gingen ook hard door de vele 'opnieuw beginners', toen een fellow die al in die meeting kwam voordat
ik daar kwam en al enkele jaren clean was zei: "ik heb nog wel een voorraadje uit mijn begintijd." Hij nam ze de week daarop mee en daar
konden we weer maanden mee vooruit.. ook hij, die de indruk op me maakte dat hij nooit verslaafd was geweest, had een 'turbulente' start
gemaakt.. Hij had meer dan dertig witte sleutelhangers en nog een hele rits oranje en groene. Ze waren voor hem waardeloos geworden omdat,
zo zei hij, zijn huidige cleantijd begon met het ophalen van die láátste witte, oranje en groene sleutelhanger.

@Sober, misschien een dag te vroeg, maar tóch: gefeliciteerd met die (opnieuw :)) eerste maand.
En @Lars, ik hoop dat voor jou ook opgaat wat ik hierboven schreef, dat het na dat eerste jaar makkelijker lijkt te gaan...
Maar al staan we tien jaar droog, dat eerste glas blijft altijd een armlengte van ons afstaan. Dát verandert niet. Het omgaan
met dat glas, de mogelijkheid om er áf te blijven, verandert wel.. En dat is maar goed ook, want een leven lang véchten tegen drank
is voor niemand prettig.

 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

1 uur geleden zei Sober:

[...]  De beslissing meer hulp te zoeken kort geleden voelt als een goede beslissing. Bij deze ( kleine) instelling is er ook een grote klik. Dat had ik elders niet!

Daar zeg je wat, een grote klik.. als er geen klik is wordt de kans op succes kleiner. Met tegenzin je hulp opzoeken gaat uiteindelijk misschien, of misschien
zelfs wel waarschijnlijk, tegen je werken. Bij mij werkt het in elk geval zo dat als ik iets met tegenzin doe, de hakken in het zand gaan. Tegen beter weten in
zelfs. Ongelofelijk hoe stronteigenwijs ik dan kan zijn. Dat heeft me jaren van m'n leven gekost, denk ik wel. Maar als er ergens dan wél die klik is,
dan kan ik tot op het obsessieve af ergens voor gaan. Dat laatste had ik, godzijdank, met het 12-stappen programma waar ik eerst helemaal niets
van moest hebben. Wanhoop heeft me daar waarschijnlijk wel een zetje in de (voor mij goede) richting gegeven.
Nu denk ik daar weer wat genuanceerder over, maar het was mijn redding om me daar vol overgave in te storten. Dank zij de klik..

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...