Dinsdag 3 april

[Kohtje]

4 uur geleden zei zeilbootbewoner:

Vandaag weer aan het werk na lange tijd

Beetje bang voor de vervelende vragen

Me terugval heefd me weer onzeker en nerveus gemaakt

 

3 uur geleden zei zeilbootbewoner:

Bij mij komt het door schuldgevoel en moeilijk accepteren dat en wat ik heb gedaan tijdens terug val en na tijdlang ziektewet weer te gaan werken terwijl ik me na de terug val er niet meer klaar voor voel om te werken.

Had mischien beter langer thuis kunnen blijven ik weet het ff niet meer

Aan de andere kant zal weer werken me mischien wel weer op de been helpen

@zeilbootbewoner, je zit volgens mij in een kip-en-ei situatie. Je nam vrij, ging in de ziektewet, om hulp aan te pakken bij je alcoholprobleem en je
zit/zat ook in de ziektewet en je hebt hulp gehad. Dat leek goed te gaan toen je in de kliniek zat en naar bijeenkomsten ging, maar toen je weer "vrij"
(uit de kliniek) was stopte je met de bijeenkomsten en zat je, voor mijn gevoel, al weer te wachten op het moment dat je naar je werk moest en liet je herstel los.
Maar herstellen van een alcoholprobleem is niet alleen maar het stoppen met drinken maar vooral
ook het aanpakken van de (mede)veroorzaker(s) van je alcoholprobleem. Dat los je niet op in een paar weken of zelfs maanden, en ik vermoed
dat het einde-in-zicht van je ziektewetperiode je weer dusdanig parten heeft gespeeld dat je een terugval hebt gehad.
Waardoor je nu het gevoel hebt dat je niets opgeschoten bent met een aantal weken thuis blijven en dus weer onzeker en nerveus bent.
De oplossing misschien vinden in weer werken heb je in het verleden ook vaak gedacht. Vanwege je collega's weet je je 'in te houden' wat betreft
je drinken, maar zodra je weer thuis bent gaat het mis. Heb je je wel eens serieus afgevraagd of je je in het werk dat je doet wel lekker voelt? Je
drinkt niet als je werkt, maar eigenlijk doe je jezelf daar geweld mee aan door je zo in te houden.
Tja, ik weet het ook niet, hoor, maar ik ben bang dat je weer precies zo verder gaat als waar je een paar maanden geleden uit leek te stappen.
Een terugval is nooit fijn, en de één maakt er een groter potje van dan de ander, dat is nou eenmaal zo. Maar het is óók zo dat, hoe donker het
misschien ook is om je heen, het laten staan van het/de eerstvolgende glas/fles het begin is van de weg naar boven. Je kunt niet verwachten
dat je in één keer op de top, boven de wolken in het volle zonlicht staat maar elke stap zonder drank is wel een stap in die richting.

[Kohtje]

@Bob, het jaarpact gaat me nog altijd 364 stappen te ver (in schrikkeljaren zelfs 365).
Ik zie het stoppen met drinken niet als een soort van spelletje om het zo lang mogelijk te proberen maar als iets dat ik zoveel mogelijk in het nu
moet zien te houden. Ook al i.v.m. dat 'niet plannen'. Vandaag is te overzien. Een week al veel minder. Een jaar helemaal niet. Dus nee, dank je.
En wat het 'laten zien dat het kan' facet betreft, daar heb ik het al eerder met je over gehad. Daar zou je dan een soort van 'eregallerij' voor
moeten hebben en daar bedank ik ook voor omdat ik nog steeds mijn cleantijd niet als verdienste zie maar als logisch gevolg van het optellen
van vandaag niet drinken.
Maar dat ben ik, hè? Er zijn er zat die dat anders zien. No hard feelings.

[Bob]

Dank je wel voor het antwoord en de beschrijving van je motivatie, @Kohtje. Nee, dan moet je het niet doen, als het voor jou niet logisch aanvoelt. No hard feelings ook van mijn kant, uiteraard.

[kunsie]

Goeiemorgen allemaal,

Kohtje bedankt voor je bijdrage over het dagpact 

Ik vind van mezelf dat ik niet op het dagpact mag omdat ik refusal slik. Ik vind eigenlijk dat ik "kunstmatig" droogsta...dus heb ik geen recht om tussen mensen te staan die er op pure wilskracht of volledige overgave op staan. Daar begin ik nu wat anders over te denken...ik merk dat ik af en toe begin te sjoemelen in mijn hoofd. Dat gaat als volgt: Als ik vandaag nou dat pilletje niet neem dan kan ik volgende week vrijdag gezellig een avondje drinken...en dan kan ik na 48 uur weer een pilltje nemen en weer een maand stoppen. 

Ik vertelde dit gister aan een zgn vriend en die moest erom lachen..hij geloofd sowieso niet dat ik het volhou en neemt mij niet serieus. Ik vond dat hij had kunnen zeggen dat ik dat pilletje wél moet nemen en door moet gaan op de goeie weg maar dat zei hij dus niet...van deze zgn vriend heb ik niets te verwachten maar dat wist ik eigenlijk ook wel. Het is mijn ex- partner die nog steeds met wat wraakgevoelens rondloopt over iets wat 15 jaar geleden gebeurd is. Ik kan het hem eigenlijk ook niet kwalijk nemen. 

Dus wat betreft het innemen van de refusal heb ik besloten om mezelf toch maar op het dagpact te zetten voortaan, want ik sta er alleen voor. Het gaat tot nu toe prima maar dat gesjoemel en gereken in mijn koppie staat me helemaal niet aan!

 

[kunsie]

3 uur geleden zei jowan:

Goeiemorgen.

 

Dagpact:

Zbb

AlJo

Sonnetje

Lars

Antoinnette

Lente

jowan

Kunsie 

Françoise

[kunsie]

Ik heb een rommeltje gemaakt van de dagpact lijst maar ik weet niet zo goed hoe ik het anders moet doen.

Rapi  alles goed? Ik heb je een tijdje niet gelezen..

[kunsie]

Dankje Bor  

Type je de lijst over? Of heb je andere trucjes? 

[jowan]

Gevonden:

''Leven in het nu is de controle durven loslaten.''

Byron Katie

[Bob]

Ik zit nog een beetje na te denken over dag- week- en jaarpact en wat de voor en nadelen van elk daarvan zouden kunnen zijn. Laten we ons overigens blijven realiseren dat het voor iedereen anders kan liggen dus beschouw het volgende als iets wat bij mijn gevoel past en dat hoeft niet voor iedereen te gelden.

Het jaarpact geeft mij rust. Ik beslis eens per jaar of ik nog mee blijf doen en hoef er dan een jaar lang niet verder over na te denken. Het zou mij veel meer twijfels opleveren als ik zo'n beslissing elke dag weer opnieuw moest nemen. En misschien ook wel veel meer gedachten in de trant van "zal ik dan misschien morgen toch maar eens een keertje... of anders volgende week?" Die onrust ben ik nu lekker kwijt en dat bevalt me prima.

Toen ik net gestopt was en me op dit forum aanmeldde was dat in de vakantietijd en kwam er een vraag of ik misschien mee wilde doen aan het vakantiepact wat er toen liep. Iets in mij zei onmiddellijk "nee, niet doen" maar ik wist de achterliggende reden toen nog niet goed te formuleren. Het kwam er denk ik op neer dat ik nu juist tijdens die vakantie, waarin mijn beslissing om te stoppen nog vrij broos was, niet ook nog eens met andere twijfelaars en onzekere mensen bezig wilde zijn. Stel dat er iemand van dat pact het niet redde en terug zou vallen, zou ik dat dan niet als een mooi excuus kunnen gaan zien dat het voor mij ook minder erg was om toch maar iets te drinken, omdat ik immers niet de enige was? Met dat soort vragen wilde ik me dus juist helemaal niet bezighouden tijdens die vakantie. Ik had een besluit genomen dat voor de complete tijd van een vakantiereis gold en daarmee basta. Overigens heb ik later dat jaar wel aan het kerstpact meegedaan, omdat ik zelf de kersttijd ook nog wel als een uitdaging zag, en dat beviel goed. Maar dat was toen ook een beetje samen lol trappen in de kerstvakantie als goed alternatief voor de gebruikelijke feestjes tijdens de kerstperiode, en in die zomervakantie had ik geen alternatief nodig.

Je leest hier vaak dat het van dag tot dag nog wel te overzien is, en daar kan ik me zeker voor het begin nog wel iets bij voorstellen. Maar het houdt volgens mij ook in dat je iets tegen je zin aan het doen bent, als je daar niet voor langere tijd aan gebonden wilt zijn. En is het wel gezond om het steeds maar te blijven zien als iets wat je eigenlijk tegen je zin doet, zo van "vooruit voor een dag kan het nog wel, maar voor langer leg ik me er niet op vast"? Naar mijn gevoel klopt daar iets niet mee. Het blijft ook de twijfel voeden als je het mij vraagt.

(Maar je hoeft het mij niet te vragen uiteraard) 

[Gast]

Mooi, de discussie over het dagpact. Dat saamhorigheidsgevoel vind ik juist erg prettig. Wel zelf, maar niet alleen. Met elkaar dag voor dag etc etc. en of je nou antabus of refusal slikt of niet, mij maakt dat geen verschil. Jezelf op het dagpact zetten betekent voor mijzelf de intentie om die dag niet te drinken. Een belofte aan  jezelf vooral. En ook een wij-samen-gevoel ook voor mij.. Tenminste dat laatste steunt mijzelf best in het nuchter zullen zijn vandaag. Ik vind het dan ook fijn dat het vandaag best een hele groep is. Zo werkt het ( nu) bij mij.

[Gast]

@Bob, zo voel ik me juist prettiger bij het dag voor principe, zoals ik ook bij de aa leer. Voor mij is een jaar een eng verhaal, per dag een veilige. Ik doe elke ochtend een klein ritueeltje. Hier melden, op dagpact zetten,  lezen in een soort dagboekje etc. Dat helpt mij op dit moment het best. Zo zie je maar! 

3 april 2018 bewerkt door Gast

[jowan]

Alleen voor vandaag. Dat is een principe dat niet alleen bij verslaafden, al of niet in AA/NA, opgang doet. Grote spirituele stromingen (godsdiensten) bevelen het sterk aan.Ook recentere auteurs schrijven erover: Eckhart Tolle, Paulo Coelho onder anderen.
Dat is niet voor niks, denk ik.

Voor mezelf hoort "alleen voor vandaag" bij het domein van sober, eenvoudig en nuchter denken. Als ik nu al over mijn reis naar Polen in juli ga denken, wordt dat meteen een obsessief gedoe. Dan kan ik daar hele avonden mee bezig blijven, want: voorbereiding is het halve werk en je kunt het maar beter perfect doen!
Dan komt voor het overige nog maar weinig uit mijn vingers, niet echt handig.
Als ik de dingen dag voor dag doe, kan ik het nog overzien, prioriteiten aanbrengen, een uurplanning maken. Dan vertroebelt de vraagstelling ook niet met allerhande wat-als die er op langere termijn wel zijn. Over heel veel  zaken hoef ik me lang niet zo druk te maken als ik ooit deed. Op de één of andere manier komt het op zijn pootjes terecht zonder dat ik er met mijn vingers aanzit. Dat vertrouwen, dat ik het dus met een hele hoop minder controle ook kan doen, begint flink te groeien.
Uit het 'nu' stappen, is in de controle stappen. (Controle is niet geheel onbekend bij mensen met de ziekte verslaving...)

De dagpact: voor mij een dubbeling van de vraag die ik mij al eerder op de dag in een moment van gebed al stelde: Help mij deze dag nuchter door te komen. Dat ik me er toch bij aansluit is om joviale redenen: zelf doen, maar niet alleen, zoals Kruidenthee het genoemd heeft. De gemeenschapszin versterken, kameraadschap of fellowship.
Door steeds bij mijn begin te blijven verlies ik niet uit het oog waar ik vandaan kom en waar ik nooit meer naar toe wil. Dat helpt me vooruit.

Dat 'dag voor dag' zie ik overigens niet al te eng. Bij grotere uitdagingen kan ik er ook van uur-tot-uur van maken of nog kleiner.
In het nu blijven lijkt me niet iets wat je per knopdruk kunt aanzetten, dat vergt oefening, net als leren fietsen. Stromingen in de goede richting zijn onder andere Mindfulness, hier al vaker genoemd.

[Kohtje]

.

 

 

3 april 2018 bewerkt door Kohtje

[IJsvogel]

Dagpact;

Zbb

AlJo

Sonnetje

Lars

Antoinnette

Lente

jowan

Kohtje

Francoise

Kunsie

Bor

Spirit

IJsvogel

[Gast]

4 minuten geleden zei Bor:

Wauw, wat een mooie lange dagpact!

Betrap mezelf erop dat dat me best wel boost geeft eigenlijk. Thnx

 

4 minuten geleden zei Bor:

Wauw, wat een mooie lange dagpact!

Betrap mezelf erop dat dat me best wel boost geeft eigenlijk. Thnx

 

4 minuten geleden zei Bor:

Wauw, wat een mooie lange dagpact!

Betrap mezelf erop dat dat me best wel boost geeft eigenlijk. Thnx

 

4 minuten geleden zei Bor:

 

Mij ook @Bor, ik ga er zelfs van stotteren. Helluppie. Krijg t niet weg. Surrie heur.

3 april 2018 bewerkt door Gast

[kruidenthee67]

Goeiemiddag

 

[kruidenthee67]

Dagpact;

Zbb

AlJo

Sonnetje

Lars

Antoinnette

Lente

jowan

Kohtje

Francoise

Kunsie

Bor

Spirit

IJsvogel

Kruidenthee

 

Ik draag graag een steentje bij aan zelluf doen, niet alleen 

 

Kunsie, wat jij beschrijft over refusal, het onderhandelen in je hoofd is voor mij steeds een reden geweest het niet te nemen.  Omdat iets of iemand bepaalt voor mij dat ik iets (drinken) niet mag. Wat bij mij oproept dat ik er alles aan ga doen het wel te doen...uiteindelijk. Interessant gegeven wel...maar ik hoor ook veel ervaringen van mensen die het gebruiken en er rust door ervaren.  Doen wat werkt is het motto. Wat voor jou werkt. En droog is droog...met refusal, met een opname, met online-trajecten, Novadic, huisarts, ervaringsdeskundigen, AA...forum. Zelluf, niet alleen. Ieder op zijn eigen-wijze.

 

Het jaarpact....nooit gedacht daar mezelf op te zetten..het idee alleen al...een jaar....voor mij is het nu een ondersteuning van mijn 'besluit'. Een soort van gegeven. Meer dan een poging, met minder lading dan een poging ooit had. Die bracht spanning....'zou het deze keer lukken?' Al wetend dat dat niet zou zijn...' Weer gefaald. Nu komen er ijkpunten voorbij, zonder dat ik daar echt steeds bij hoef te denken..3 maanden...6 maanden....na maand...na maand............het is goed zo.

•  

[Kohtje]

Bob, ik doe niets tegen mijn zin wat betreft het dag voor dag doen. Sterker nog, ik zou willen dat ik dat altijd zo had gedaan.
Maar wat jowan ook aangeeft, ik was altijd bezig te proberen controle te hebben over m'n toekomst. Om mijn toekomst uit te stippelen en
te wensen dat het ook zo zou gaan als ik voor ogen had. Dat dat bijna nooit lukte had meestal te maken met dat ik zo hard met dromen en
wensen bezig was dat ik 'vandaag' niets uit m'n handen kreeg om die toekomst te bewerkstelligen,  met als gevolg frustratie en daarom dan maar drank..
Wat ik voor de toekomst niet vastleg kan ook niet mislukken. En wat de toekomst voor me in het verschiet heeft dat kom ik op z'n tijd
'vanzelf' wel tegen. Ik heb nooit de behoefte gehad om 3399 dagen achter elkaar niet te drinken, en tóch is het vandaag zover.
Niet gepland maar door 3399 keer achter elkaar een dag niet te drinken. Zónder twijfel en beslist niet tegen m'n zin.

[kruidenthee67]

'controle'...ja, dat is een ding....een ontdekking als blijkt dat dat het mechanisme is wat onder veel handelingen zit..zat...het weerhield me van dag voor dag leven...en o, dat lukt nog lang niet altijd..maar ik heb inmiddels ervaren dat dag voor dag,  een zeer helpend principe is. Had er gister een interessant gesprek over met puberdochter, in toetsweek, over de zin en onzin van plannen, vooruit kijken...en of je wel helemaal in het nu kunt zijn. Boeiend!

[Bob]

42 minuten geleden zei Kohtje:

Bob, ik doe niets tegen mijn zin wat betreft het dag voor dag doen.

Dat beweer ik ook niet.

 

Later toegevoegd:

Oh nee, ik beweerde het wel. Ik schreef eerder namelijk: "Je leest hier vaak dat het van dag tot dag nog wel te overzien is, en daar kan ik me zeker voor het begin nog wel iets bij voorstellen. Maar het houdt volgens mij ook in dat je iets tegen je zin aan het doen bent, als je daar niet voor langere tijd aan gebonden wilt zijn."

Nu, misschien moet ik dat dan toch iets minder stellig naar voren brengen, voortaan. Excuus, Kohtje. Laten we het erop houden dat het voor mij zo zou aanvoelen als het bleef voortduren.

3 april 2018 bewerkt door Bob

[kunsie]

Tja lieve mensen ik heb nog een lange weg te gaan en voor nu is het goed met de refusal. Ik moet de echte motivatie en overtuiging nog vinden....dat is me wel duidelijk uit de verhalen die ik hier lees vandaag ( en ook eerder al natuurlijk )

Ik heb heel lang gedacht dat ik een gezelligheidsdrinker was en dat zit nog steeds in mijn kop. Die kop denkt dat het nu nooit meer gezellig zal zijn en dat is het verslaafde brein waar jowan het vaak over heeft. 

En controle willen hebben over alles wat er gebeurd is ook heel herkenbaar...niet in het nu leven maar al ver vooruit kijken en plannen terwijl je er al genoeg aan hebt om de dag een beetje goed door te komen. Zoals ik al zei...ik heb nog een lange weg te gaan maar ik ga ervoor

3 april 2018 bewerkt door kunsie

[Bob]

1 uur geleden zei jowan:

Als ik nu al over mijn reis naar Polen in juli ga denken, wordt dat meteen een obsessief gedoe. Dan kan ik daar hele avonden mee bezig blijven, want: voorbereiding is het halve werk en je kunt het maar beter perfect doen!
Dan komt voor het overige nog maar weinig uit mijn vingers, niet echt handig.

Grappig verschil met mijn eigen aanpak. Als ik een reis naar het buitenland maak ben ik zeker enige weken en soms een paar maanden van te voren al met voorbereiding bezig. Voor sommige bestemmingen moet je een visum aanvragen, je laten inenten, een reis boeken voordat alles vol zit. Maar daarnaast kan ik dan best nog met een hoop andere dingen bezig zijn.

[Bob]

3 minuten geleden zei kunsie:

... dat zit nog steeds in mijn kop. Die kop denkt dat het nu nooit meer gezellig zal zijn ...

Hier zit hem denk ik de kern.

[Kohtje]

Ah, o.... bedankt Bob.. ik was met een bericht voor je bezig en probeerde een citaat van je van de vorige pagina mee te nemen naar deze pagina, en elke keer
was dat citaat weer weg... Door dat geknoei van me heb jij de tijd gehad om al op me te reageren vóórdat ik je om verduidelijking kon vragen..

Kan dat trouwens, een bericht op de ene pagina citeren en op de volgende pagina verder gaan? Ik krijg het niet voor elkaar. Ook niet met citaten van
bijvoorbeeld de vorige dag... of snapt niemand wat ik bedoel? Laat dan maar, hoor. Zo belangrijk is dat nou ook weer niet.

[Kohtje]

22 minuten geleden zei kunsie:

Tja lieve mensen ik heb nog een lange weg te gaan .....

....En controle willen hebben over alles wat er gebeurd is ook heel herkenbaar...niet in het nu leven maar al ver vooruit kijken en plannen terwijl je er al genoeg aan hebt om de dag een beetje goed door te komen. Zoals ik al zei...ik heb nog een lange weg te gaan maar ik ga ervoor

Ondertussen ben je precies dáár waar je klaarblijkelijk móet zijn. Anders was je d'r niet.