Spring naar bijdragen

Zat van het mezelf zat zijn.


renate

Aanbevolen berichten

Geeft niet Nicky, je reageerde vanuit je hart en deed me ook wel wat goed. Ik weet niet goed meer wat ik moet, haar kwijt of haar niet kwijt en dansen naar haar pijpen. M.S. is inderdaad niet geestelijk maar zij drinkt heel veel, haar man ook. Ik denk dat dat het is. Want soms weet ze gewoon niet meer wat we afgesproken hebben en ik weet honderd procent zeker van wel en dan toch die verwijten weer dat ik niet kom en haar laat stikken. Misschien iets met de drank en hersenen, zit soms met mijn mond open wat voor verhalen zij verzint, in mijn ogen dan, mijn herinneringen zijn dan echt 100 procent anders.

 

Dank je voor je reactie, ik ga er heen, heb flesje spa bij me want daar alleen maar drank, en ga om 22.00 terug want wil vroeg slapen. Daar voel ik me nu eenmaal het beste bij ook al ben ik dan maar een oud wijf.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Probeer op jezelf te letten Renate, je bent teveel aan het geven en ajb verlies jezelf daar niet in. Je kunt ook nee zeggen. Daarbij confronteer ze misschien eens met het teveel drinken, want dat maakt het ook niet gemakkelijker voor jou lijkt me.

Sterkte

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik moet even grinniken nu...jij om 22:00 uur naar huis en jezelf een oud wijd vinden. Ik zit nu al op de klok te kijken, of ik niet gewoon naar bed kan:D

Mijn moeder was psychisch niet in orde. Kon ook claimen. Deed ze dat niet en was het stil, dan fietste ik er heen voor 'controle'. Ze leeft al 17 jaar niet meer. Heb me ook lang schuldig gevoeld, had ik toch niet iets anders moeten of kunnen doen. Aan de andere kant, ik heb de rust terug. Het is echt niet gek dat je daar aan denkt. Het is vreselijk vermoeiend om altijd maar klaar te moeten staan, terwijl het ook nooit genoeg of goed is.

Misschien is een pauze in het contact wel het beste voor je. Én voor je zus, want ook zij zal zichzelf moeten gaan helpen als jij het niet meer doet hè. Wellicht is dat uiteindelijk wel gewoon het beste voor jullie beiden?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Het nooit goed genoeg kunnen doen voor anderen herken ik zo goed.. het geen nee kunnen zeggen en als je wel nee zegt je dan enorm schuldig voelen en dan uiteindelijk toch maar ja doen. Vandaar ook dat ik je goed begrijp.

Zat net ook al op de klok te kijken hoor ;-)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dit is wat ik laatst al googelend ergens tegen kwam en waar ik bij dit verhaal meteen aan moest denken..

Emotionele chantage is een zeer krachtige vorm van manipulatie waarbij mensen ons direct of in direct proberen te bedreigen of te straffen als we niet doen wat zij willen. De kern van elke vorm van chantage is een dreigement, die op veel verschillende manieren kan worden geuit. Emotionele chanteurs weten hoeveel waarde we hechten aan de relatie met hen, en ze kennen onze kwetsbaarheden en diepste geheimen.
Voorbeeld: Als u een warm en medelevend persoon bent, zal een chanteur u egoïstisch of onverschillig noemen. 
Het moment dat u dit gelooft, geeft u hen al snel de macht over uw eigen besluit en gedrag.
"Op deze manier raken we gevangen in een dans met emotionele chantage, een dans met miljoenen passen, patronen en partners."

Ik snap die eerste emotionele reactie van Nicky wel.. zit zelf ook min of meer te koken van verontwaardiging... maar van een afstand werkt
dat anders dan wanneer het je eigen familie betreft. Dat het niet in de haak is is wel duidelijk. Misschien inderdaad via je huisarts op zoek naar
hulp en bijstand voor jou..

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik denk dat wij hier jou niet kunnen adviseren hoe jij met je zus om zou moeten gaan renate,

in ieders reactie is wel iets waars, maar of het waar van mij ook het waar voor jou is, zul

je zelf uit moeten zoeken. Er is teveel projectie, te veel oud zeer van frummers hier, en bovendien

kennen wij maar een piep klein deel van je verhaal. Inderdaad is je huisarts de 1e stap naar gerichte hulp.

Die kent jullie, misschien zelfs de dingen van vroeger thuis en hij/zij kan je een goede psychotrherapeut adviseren hopelijk.

Ik lees soms de columns van de Margriet voorbeelden van hoe Annette Heffels, RIAGG psych.ther. bemiddelt tussen relaties

en samen een uitweg helpt vinden in vaak vastgeroeste patronen. Ze heeft er ook een boekje over geschreven; verplicht gelukkig.

En relaties in de breedste zin van het woord dus. Fam.leden herhalen vaak hoe ze het thuis zagen. Hoe komen we er achter dat het zo niet hoort/goed is?
Helaas van dingen die fout gaan. Het is komplex meis, dus het is zaak er een neutraal iemand bij te halen, die gekwalificeerd is.

bewerkt door lady jane
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dank je wel iedereen, net thuis, niet gedronken alhoewel ik dan zogenaamd ongezellig was. Morgen om 7.15 de wekker. Ik ga als ik thuis ben alles na lezen. Veel te weinig slaap voor mijn doen, ik heb die 8 uur of in ieder geval 7 uur gewoon nodig, alhoewel dat misschien aanstellerij is.

 

Tot morgen.

 

PS :maandagavond thuis ben van mijn werk bedoel ik.

bewerkt door renate
Link naar opmerking
Deel via andere websites

2 uur geleden zei renate:

Dank je wel iedereen, net thuis, niet gedronken alhoewel ik dan zogenaamd ongezellig was. Morgen om 7.15 de wekker. Ik ga als ik thuis ben alles na lezen. Veel te weinig slaap voor mijn doen, ik heb die 8 uur of in ieder geval 7 uur gewoon nodig, alhoewel dat misschien aanstellerij is.

 

Tot morgen.

 

PS :maandagavond thuis ben van mijn werk bedoel ik.

Realiseer je je Renate dat je voortdurend zegt "ik doe dit maar het zal wel weer niet goed zijn want...". In dit kleine citaatje al 2 keer. Ik heb niet gedronken maar dat zal wel weer ongezellig zijn geweest. Ik heb 7-8 uur slaap nodig maar dat zal weer aanstellerij zijn. 

Zie je dat je steeds negatieve waarden hangt aan je eigen gedrag? Dat doe je ZELF, niemand zegt dat het aanstellerij is dat je 8 uur slaap nodig hebt. Ik heb ook 8 uur nodig anders ben ik niet te genieten. De normaalste zaak vd wereld. 

Dus, hoe veel van al deze relatieproblemen komt voort uit jezelf?? De negatieve beelden die je zelf creëert?

Ik denk dat je een groot deel van de oplossing zelf al in handen hebt. 

Zoek hulp zoals Lady Jane suggereert, ik ben ervan overtuigd dat je het jezelf moeilijker maakt nodig is. Zonde maar je kan daar uit, uit die vicieuze cirkel. :rose:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Heb vanmiddag een afspraak met de huisarts want ik zie ook dat ik in de slachtofferrol ga en mezelf ga kleineren. Als ik mezelf al zo behandel is het natuurlijk ook logisch dat een ander dat ook doet. Ben inmiddels van een feestdag af want heb gezegd dat ik die graag voor mezelf wil. Twee dagen boos maar het gaat nu weer. Ook ga ik het verhuizen doorzetten en praat daar ook gewoon enthousiast over. Het is mijn leven en mijn toekomst en dit is wat ik graag wil.

Niet drinken gaat me gelukkig wel goed af. Heel soms schiet het even door me heen en denk ik: waarom niet? Maar ach, waarom wel. Heel kort een klein beetje plezier, denk je, en lange tijd grote ellende erna. 

Link naar opmerking
Deel via andere websites

1 uur geleden zei renate:

Heb vanmiddag een afspraak met de huisarts want ik zie ook dat ik in de slachtofferrol ga en mezelf ga kleineren. Als ik mezelf al zo behandel is het natuurlijk ook logisch dat een ander dat ook doet. Ben inmiddels van een feestdag af want heb gezegd dat ik die graag voor mezelf wil. Twee dagen boos maar het gaat nu weer. Ook ga ik het verhuizen doorzetten en praat daar ook gewoon enthousiast over. Het is mijn leven en mijn toekomst en dit is wat ik graag wil.

Niet drinken gaat me gelukkig wel goed af. Heel soms schiet het even door me heen en denk ik: waarom niet? Maar ach, waarom wel. Heel kort een klein beetje plezier, denk je, en lange tijd grote ellende erna. 

Yeah! Zie je het is een kwestie van net ff anders bekijken en aanpakken. Ik heb ook deze verandering gemaakt bij mezelf. Voelt meteen al een stuk beter als je de touwtjes in handen neemt.

:rose:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik las vandaag op de dagdraad dat het heel goed met je gaat nu. Wil je daar graag mee feliciteren en ook voor de komende tijd het beste wensen. Ik doe dat nu even liever hier omdat er op de dagdraad allerlei andere dingen doorheen lopen. 

bewerkt door Bob
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Vanavond heb ik op de vraag van mijn zus of ik bij haar kom gezegd dat ik lekker thuis wil blijven vanavond. Was er vanmorgen immers al. Dan om kwart voor tien net een app dat haar man haar wel hier wil brengen en na het boksen weer wil ophalen. Ik toch wel heel blij want ik hou wel veel van haar. En daarna zegt ze: maar ik doe het niet, een volgende keer met voetbal. Ik vragen waarom niet maar dan krijg ik als antwoord dat ze het te laat wist.

Is dit ook emotionele chantage? Gevolg is wel dat ik eerst heel blij was en nu heel teleurgesteld.

Ik heb trouwens wel hulp gezocht in het oplossen van mijn probleem om iedereen te pleasen maar wacht nog op een bericht wanneer ik er heen kan.

Ik ga niet drinken hoor, maar wel een rotgevoel nu.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik heb het zelf al door. Weer spelen met je gevoelens en aantrekken en afstoten wat mijn moeder ook deed. Sorry dat ik hier uit emotie direct en bericht plaats en niet meteen ging nadenken.

Morgenavond weet ik al: ik moet komen want Bingo en ik wil niet want ik vind de bingo niks aan, dat weten ze al maanden en ik wil zelf nog een beetje weekend hebben want dat heb ik gewoon nodig om me prettig en rustig te voelen. Dus vanaf dan word ik zeker weer een paar dagen genegeerd en van de app gegooid en als ik bel wordt er niet opgenomen. Nu nog een manier vinden om me hier tegen te wapenen zonder dat ik met een rotgevoel moet leven.

En voor als iemand denkt: dan verbreek je het contact toch? Dat kan niet omdat ik oprecht van haar hou en ook bijna zeker weet dat ik het zonder hun niet zou redden. Want ze hielpen me in moeilijke tijden wel met geld. En ik heb hele moeilijke tijden gehad. Los alles netjes af, ze heeft een aflossingsregeling met mij getroffen.

bewerkt door renate
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Nee, het contact verbreken is natuurlijk geen goede oplossing in dit geval, maar het zal wel nodig zijn dat er wat veranderd, al is het geleidelijk. Ik denk dat je misschien iets aan je zus kan schrijven wat langer is dan een app en waarin je uitlegt wat er met jouw gebeurt en waarom je daar verandering in wilt. Niet in beschuldigende vorm maar meer als een manier om samen een oplossing te zoeken. In eerste instantie kun je het ook voor jezelf opschrijven en nog even in het middel laten of de die tekst ook aan haar te lezen geeft.

bewerkt door Bob
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Je kan ook een keer kwaad worden ipv jezelf steeds te dwingen om begrijpend te zijn en de kwaadheid weg te drukken. 

Ga zelf ze maar eens een week negeren tot je kwaadheid over is.

Of "mag" je niet kwaad zijn van jezelf en waarom niet? Kwaad worden is menselijk, waarom wil je onmenselijk proberen te zijn?

bewerkt door bumperjim
Link naar opmerking
Deel via andere websites

En als je dat nou eens vóór bent? Zelf straks al die app sturen dat je vanavond over slaat. Dat je even een dagje rust pakt omdat je daar behoefte aan hebt. 

Het is lief dat ze je in het verleden zo goed hebben geholpen, maar daarmee ben jij toch geen speelbal geworden toch? Het lijkt wel alsof je zus denkt eigendomsrechten te hebben over jouw leven. Hoop dat de hulp gauw komt voor je zodat je jezelf wat beter kunt wapenen hier tegen. En super dat je zo goed gaat qua drank!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik heb alles gelezen en sommige dingen raken me echt want spijker op zijn kop. Ik heb inmiddels gezegd dat ik de zondag voor mezelf wil houden en dat ik dat inderdaad nodig heb. De reactie viel mee. Misschien was ik nu eens wat duidelijker, of misschien is de verandering voelbaar. De rest is nog een puinhoopje maar komt vast goed want krijg mijn humor terug en moet soms lachend om mezelf naar een afspraak die ik niet wil. Wacht nog steeds op bericht van een intake bij een psycholoog maar kon wel even duren. Snap ik, ook nog eens de feestdagen er tussen.

Over feestdagen gesproken: twee feestjes van mijn werk doorstaan zonder een druppel drank en zelfs staan dansen. Man, ik word steeds meer mezelf zoals ik bedoeld was. Zoals ik was als kind, toen je nog geen weet had van verdovende middelen. Klinkt vaag denk ik, kan het ook niet beter uitleggen. :D  Ben vreselijk gelukkig met mijn werk en mijn eigenwaarde die weer normaal wordt. Je kan daardoor ook meer andere dingen aan zonder je verongelijkt te voelen en te willen drinken.

Aan het sparen voor de verhuizing, wacht op een mooi appartementje in de stad. Heb nu de luxe om een echt mooie af te wachten want het is hier: diegene die het langst ingeschreven staat krijgt het huis.

Ben alleen wel heel moe en slaap slecht en vaak paracetamol nodig. Maar misschien is dat ook logisch omdat er ineens zoveel verandert.

Vandaag 45 dagen niet gedronken en die feestdagen kom ik ook wel door. Het valt uiteindelijk best mee, dat niet drinken, als je niet langer vecht. Gewoon rustig blijven zitten en accepteren en wat lachen om je eigen domme gedachten.

Kortom het gaat goed hier. :)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...