@Francoise ik loop nog vaak aan tegen dezelfde machteloosheid vanaf de andere kant.
Het is zeker geen onwil, ik denk ook niet bij jouw vriendinnen, bij mij is het onmacht/onkunde eigenlijk.
Met zoon
loop ik ook vaak vast. Het enige wat dan wel lukt is wederzijds alles benoemen, de wil, pogingen, mislukkingen.
Dan blijft in elk geval de verbinding intact. en de liefde.