lady jane

de zee (en de natuur) kabbelt ook soms niet en soms wel gisteren heerlijk levendig gevoeld in de wilde golven, bodysurfen en me kind gevoeld, soms drijven op de kalme of kabbelende zee geeft herstel van dat eerste weer, en zo heeft alles zijn/haar nut. hoezo saai, een leven zonder alcohol? in het geheel is er evenwicht Lika, ook bij jou.

nog eens proberen? Of chatten?

huh??? waarom niet?

dat is fijn, is de chirurg ook nog vers♥ in gedachten ga ik ook bij je zijn hoor.

weet je al een tijd Jannigje?

ja meis, zonder verdoven het leven leven soms hoort daar angst bij, meestal is het de angst voor de angst, laat die je niet verlammen maar ervaar maar of de angst een signaal is (waarschuwing/intuitie?) die serieus genomen wordt zo niet, kijk wat je kunt ondernemen om je gevoel te veranderen, de angst te verminderen liefst, of te overwinnen, net wat mogelijk blijkt.

woensdag a.s. is de 16e, dan al Jannigje? ik zou ook bang zijn. Hoop dat je ook daarnaast vertrouwen aan kunt boren.

Heel herkenbaar, maar dat laatste stukje doet me denken aan; als hij maar gelukkig is; jij uit je behoeften op een manier dat hij zich gerespecteerd voelt en je leert de behoeften vd ander ontdekken achter het verwijt dat hij maakt (kennelijk mag hij wel anders communiceren), dubbel hard werken weer voor de vrouwen die toch al vaak voor 2 denken en willen praten. (snap wel hoe je t bedoelt hoor♥)

Dit gaat echt wel steeds beter worden Dingetje, ook mijn 1e jaar zonder was zwaar, heel zwaar zelfs en soms zwaarder dan mèt. Maar er was wel al snel vooruitgang en dus reden en motivatie om door te zetten. Want naast het doorvoelen van wat ik altijd niet kon/wilde voelen, kwam ook het voelen van kleine gelukjes zoals ik ze noem. En dat werden er meer en ze werden soms groter ook. En de nare dingen heb ik leren aanvaarden of aanpakken, net wat nodig is. Niet makkelijk, nog steeds, maar zoveel beter en ook makkelijker dan me mislukt voelen en laf. Want dat had ik vaak toen ik nog dronk en nu echt nooit meer. Volhouden dus, het loont!

welverdiende complimenten Ververder, 55 was ook mijn keerpunt!

elke vrijdag dezelfde, niet te maken keuze Bob, tussen Canvas en NPO2, aiaiai t valt niet mee een Weegschaal te zijn en dan loopt Daphne Schippers intussen nog de 200m op NPO3 ook

Zolang je met die angsten in beweging blijft en ze aangaat mag je er op vertrouwen dat je de makkelijkste helft nu begint meis. (sprak dit oudje die op 2/3e zit inmiddels). Heb vertrouwen in jezelf Reacher, wij hebben het hier al in jou, ik dus in elk geval zeker.

Mooi proces jopie, we blijven maar leren he..........

Grappig hoe verschillend we zijn en lezen. Bol; ik lees juist bezorgd zijn bij je psych en misschien ziet hij neutraler dan jij dat je daar toch over je eigen grenzen gaat, juist door je grote betrokkenheid? Het lijkt dus alsof hij je iets afpakt, maar misschien blijkt het je uiteindelijk rust te geven om echt meer te herstellen, en dan wie weet, kun je vragen of je in een later stadium misschien daar wel weer terecht kan. Dat je er meer dan welkom zult blijven is welhaast zeker. Sterkte met je voldende stap(pen) meis

EMDR gaat diep Sita, en wordt dacht ik, alleen gegeven bij zware trauma's. Waarschijnlijk is deze therapie pas voorbij gekomen omdat je die nu aan kunt. Je drinkt niet meer en daarom kun je het dragen, en belangrijker nog, heeft het resultaat.

2 uur geleden bewerkt

Droog dus. Truste.

Ooit in een grijs verleden hebben mijn maatje Witte en ik samen op de dagdraad een tweevrouwspact afgesloten. Er was een aanleiding voor en we hoopten met dat commitment iets extra's aan onze intentie toe te voegen. Dat heeft ons door een zware dag geholpen, we deden het vaker en er sloten zich meer frummers bij aan. Ik heb me zelden op de dagdraad meer bijgeschreven nadat Bol het weekpact en Jan1000 het jaarpact bedachten. Maar elke dag als ik het dagpact zie groeien, doet me dat goed en nu ik hem erg lang zag worden heb ik me er ook op gezet. Het doet mij ook nog goed om soms even me bewust te worden dat alles nog steeds dag per dag gaat, en niets vanzelfsprekend is.

weerstaan kon ik de verleiding niet om de dominoregels weer aan elkaar te lijmen voor Herstel en Jannigje

rukte me daar die Siciliaanse Brandweer toch uit om hun zelf aangestoken brandjes te blussen, t mot niet gekker worden

Quinn

en vaak weet ik pas achteraf of het wel/niet nodig was