Maverick

Ook nog welkom van mij @Rapid Herkenbaar, bonje om het gezuip. Mijn vrouw heeft ook nog een schuur vol staan met mijn spijt en berouw. Het vertrouwen gaat te paard en komt te voet zeg ze wel eens. Van mijn kant voelde ik mij onbegrepen in mijn strijd nuchter te blijven en zij begreep als niet-drinker niet waarom ik niet wat “strenger” voor mijzelf kon zijn. Denk niet dat het veel zin heeft er ruzie over te maken. Ik sta nu een tijdje droog en begrijp nu pas beter waarom mijn vrouw er niets van snapte, ik begreep het toen zelf eigenlijk ook nog niet echt. Buig het hoofd en neem het maar even op de koop toe is mijn advies. Wellicht is de boosheid van je partner ook wel de onmacht, teleurstelling en bezorgdheid? Werk aan jezelf Rapid, het vertrouwen kan alleen terugkomen als je ervoor gaat. Succes!

Klopt @Ties ik heb een aantal jaren geleden hulp gezocht en ben opgenomen geweest in een kliniek.

De gedachten en twijfels zijn herkenbaar @Tiesvolgens mij zijn ze ook een groot deel van de waanzin die verslaving is. Het heeft mij jaren gekost voordat ik mijn herstel zo serieus ging nemen dat de rest er (even) niets meer toe deed. Ik had echt hulp nodig maar mijn verslaving had al zoveel van mijn zelfvertrouwen afgepakt dat herstellen ervan minder belangrijk leek dan mijn werk of mijn huwelijk, gezondheid enz. Ik had voor mijn gevoel al zoveel verkloot dat ik nog maar moeilijk die hulp voor mijzelf mocht en kon opeisen. En dus bleef ik aanmodderen, uitstellen, mijzelf en de rest besodemieteren, mijzelf angstig en schuldig voelen en dat gevoel moest weg en daarmee was de cirkel weer rond. Achteraf gezien vraag ik mijzelf nog wel eens af waarom ik zo lang gewacht heb om hulp te aanvaarden, waarom ik tegen beter weten in bleef hopen op een andere uitkomst terwijl ik hetzelfde bleef doen. Raar goedje alcohol

Met mij gaat het goed, ik heb een drukke en ook wel spannende periode achter de rug met werk en leef op dit moment naar een korte vakantie toe. Volgende week gaan we een weekje naar Oostenrijk en ik heb er zin in. Voor de rest zit ik weer aardig in mijn ritme en dan is nuchter leven voor mij het fijnst. Hoe is het met jou @Myle ik heb je draadje gevolgd en volgens mij valt het niet mee. Soms zou ik willen dat ik een gouden advies aan je zou kunnen schrijven waarmee je alle ellende weg kon poetsen. De verkorte route of zo iets. Maar ik weet dat het niet zo werkt en dat iedereen zijn eigen draken moet verslaan. Volgens mij ben jij zeker in staat het gevecht te leveren en ook nog te winnen, ik hoop dat er een dag komt dat je de juiste hulp krijgt en aanvaard en het zwaard oppakt. Myle de drakendoder, hoe stoer klinkt dat!

Ha @Myle , ik ben er nog hoor, lief dat je het vraagt. De afgelopen tijd iets meer afstand genomen maar blijf hier zo nu en dan rondzwerven en lees iedereen graag. Om zelf te reageren voelt voor mij nog altijd een soort van onwennig, misschien mijn angst om de plank mis te slaan of zo iets. Weet het eigenlijk niet zo goed. Wat dat betreft ben ik misschien ook wel een “Maverick”

WEEKPACT 5-1-2020 Bol Maverick

Welkom Happy! Dank je wel voor het delen van je verhaal, veel herkenning in je “mooi weer” trigger. Ook bij mij was lekker weer een zwakke plek in mijn defensie tegen alcohol. Als ik genoot van het lekkere weer moest er altijd iets “extra” bij dat genot en daar leek alcohol bij uitstek het middel voor. Daarnaast kon ik met drank ook uitstekend zaken wegstoppen die mij dwars zaten. Probleem met alcohol is dat dit “extra” keihard geleend was en dat ik het altijd met woekerrente moest terugbetalen. Een mooi weekend werd uiteindelijk steevast de vernieling in geholpen omdat ik nu eenmaal mateloos ben. Nu ik een tijdje droog sta merk ik pas dat echt genieten juist in niet drinken zit. Ik hoef dat kortstondige “extraatje” niet meer te bekopen met een zwarte periode erna. Het kost tijd en afstand om dat te gaan ontdekken maar je hebt al bewezen dat je een langere tijd zonder drank kan! Nu is het zaak om de illusie van “extra” te gaan ontkoppelen in je brein. Alcohol is geen maatje, het is een bikkelharde dictator die je leven als geen ander kan beheersen. Dit stopt alleen als je stopt. Succes, je bent hier(in) niet alleen!

Welkom Merel, Wat goed dat je er bent! Het begint met voor jezelf eerlijk te erkennen dat je een probleem hebt met alcohol. Zoals vele voor en met jou is er talloze keren geprobeerd het wel gematigd te houden met telkens dezelfde uitkomst, niet gelukt helaas. Ik denk dat het begint met aan jezelf toe te geven dat je niet in de wieg bent gelegd om matig te reageren op alcoholgebruik en dat dit nooit meer anders zal worden. Wanneer je dat kan gaan accepteren kun je op weg naar herstel. Dus wat andere ook al schrijven, neem een beslissing en neem er afscheid van door niets meer in huis te halen en alles weg te gooien. Maak hiermee bewust een nieuwe start voor jezelf. Heb je onrust, praat erover, schrijf het (hier) van je af, je moet het zelf doen maar vele hier lopen met je mee. Succes Merel, het is mogelijk om jezelf te bevrijden uit de cirkel.

Het wordt ook steeds “vervelender” hoe erg moet het voor jou worden voordat je het niet meer blijft uitstellen?

Mooi dit Lika, ” kadootjes van herstel” heb ik iemand ooit horen zeggen. Hoe mooi is het terugvinden van wat je wil en mag maar ook wat je niet meer wil of moet. Laat 2020 maar komen!

@Jannigje petje af en diepe buiging! Gefeliciteerd met deze mijlpaal

Mooi omschreven @Pelle2 ik lees iemand die de ware aard van verslaving aan het doorgronden is. Veel herkenning in wat je deelt, het opvlammen van verlangen terwijl je het zo echt niet meer wilt, dat dubbele gevoel. Ik heb een periode gehad dat ik echt boos op mezelf kon worden als de zucht zomaar opvlamde. Vooral als ik al lange tijd geen enkele trigger had gehad. Achteraf gezien denk ik dat het angst was, bang voor terugval, bang dat mijn verslavingsgedrag weer terrein aan het winnen was. Goede nieuws, ook dat is nu weg. De triggers zijn er soms nog wel maar ik reageer er milder op, minder angst, Het mag er zijn. Net als jij wil ik mijn herwonnen vrijheid niet meer opgeven, het (sporadisch) uitzitten van zucht is “part of the deal” en met elke dag nuchter blijf ik waar ik wil zijn. Recht zo die gaat, volgens mij lig je op koers.

Goedemorgen, Ook niet ziek, zo naar het werk waar er aardig wat wel ziek zijn. Niet handig qua werkdruk, maar idd, het wordt vanzelf weer weekend

WEEKPACT 15-12-2019 Bol Waldorff Bob Maverick

@Kohtje Op Netflix staat de animatiefilm Claus. Ik vond het een grappige film met een hele aparte kijk op hoe het kerstverhaal is ontstaan.

Indrukwekkend he Lies wat je allemaal (weer) voelt als je niet meer verdoofd Je schrijft dat je met alleen zijn hebt leren omgaan maar zonder drank is het moeilijk. Heb je er dan mee leren omgaan? Misschien zijn deze gevoelens niet fijn maar je voelt ze in al hun echtheid, zonder filter zonder kunstmatige onderdrukking en het klinkt misschien gek maar het kan zeker het begin zijn van nieuwe groei. Nuchter blijven dwingt je er iets mee te gaan doen, in de actie te gaan, dan leer je echt omgaan met wat er op je af komt. Wat andere ook zeggen, laat het er maar zijn, het hoeft niet weg of gefikst te worden, je zult versteld staan waar je allemaal toe in staat bent als je niet meer vlucht in de verdoving. Misschien voel je jezelf nu eenzaam maar hier ben je i.i.g. niet alleen. Ga ervoor!

Goed dat je het van je afschrijft Lies, het is ook een wiebelige periode als je net de verandering hebt ingezet. Veel zaken komen met 300km/u binnen lijkt het en je moet er doorheen en kunt er voor je gevoel niet omheen ( verdoven) Herkenbaar hoor, het is de transitie van oude gewoonte naar nieuwe en het geeft onrust. Probeer je verslavingsmechaniek te doorzien, ik lijk te lezen dat je je slachtoffer voelt van de situatie en je verslaving kan hier dankbaar gebruik van maken als je niet oppast. Mensen in mijn omgeving vroegen in het begin waar ze mij mee konden helpen, ik heb aangegeven dat ik het fijn zou vinden dat ik weg kon gaan of blijven zonder moeilijke vragen als ik mij overprikkeld voelde. Misschien ook iets om te doen, geef je grenzen maar aan, misschien moeilijk in het begin maar wel bevrijdend is mijn ervaring . Het begin is er Lies, zolang je bij je besluit blijft de eerste niet te nemen krijg je stukje bij beetje terug wat je verslaving van je heeft afgepakt. Gun jezelf de tijd en ruimte om dit te gaan ontdekken, het kan echt.

WEEKPACT 8-12-2019 Bol Maverick

Welkom Lies, Goed dat je er bent! Je besluit om te stoppen heeft ook jou hier gebracht. Hier zijn vele die net als jij op zoek zijn naar steun en motivatie om bij dat besluit te blijven. De start is er, succes!

Ben dan wel benieuwd of er een rijmpje bij die pillen zat

Ha Myle, Zelf heb ik zowel in NL als ook in Amerika AA/NA meetings bezocht. In principe zit er niet zoveel verschil in, beide werken naar hetzelfde Minnesota model. Het is een combinatie van jezelf en de groep waar je de bewuste meeting in terechtkomt die het al dan niet helpend en of inspirerend maakt.Het maakt dan ook niet zoveel uit waar dat is maar meer met wie en hoe je er zelf in staat. Wat ik wel merkte in Amerika, dat het begrip AA veel meer gemeengoed is en dan hier. Er lijkt meer respect en waardering te zijn voor de inspanningen die mensen doen om in herstel te komen en te blijven. Iemand vertelde mij daar dat het niet eens slecht staat om het op je CV te vermelden. Mensen daar die langer in herstel zijn en actief het programma volgen, worden door veel werkgevers als waardevolle en stabiele werknemers gezien. Overigens zijn ze daar wel wat meer van het “huggen” maar daar ben je nog altijd vrij in als je dat niet prettig vind, niemand die je daar op zal afrekenen is mijn ervaring.

WEEKPACT 2-12-2019 Sanmiquel Bob Ties Quera Maverick

Gevoelens verraden we eerder aan anderen dan aan ons zelf

Ties, mijn openheid in wat ik mankeerde en daarnaast wat ik van plan was qua opname in een kliniek, heeft mij uiteindelijk een goedbetaalde baan gekost. Achteraf gezien had ik dit slimmer aan kunnen pakken, maar ik heb van de keuze om mijn herstel op 1 te zetten nog geen seconde spijt gehad. Had ik het niet gedaan dan was het vroeg of laat toch wel geklapt en nu heb ik een baan waar ik het uiteindelijk veel meer naar mijn zin heb zonder dat ik mijzelf elke ochtend, met een punthoofd, erheen hoef te slepen. Wat ik ermee zeggen wil, hoe je het ook gaat aanpakken, zet je herstel op de eerste plaats! Vertrouw erop dat al het andere uiteindelijk ook wel weer op zijn pootjes terecht komt.

Welkom op het forum Esziiy, Misschien heb ik het mis maar ik lijk iemand te lezen die op dit moment een brein heeft wat regelmatig door de geluidsbarrière gaat. Herkenbaar hoor, ik zocht ook een soort van rust voor mijn nogal drukke brein. Probleem alleen met alcohol, het was altijd keihard geleend en mocht ik de dag erop terugbetalen met woekerrente. Succes gewenst, ik denk dat je hier wel wat van je energie kwijt kan.